Blooker, „EYSINK" Rijwielen lichten gang en soliditeit. Let op den naam een waarborg voor de kwaliteit! Ommeren, Solied. Sierlijk. zijn overal bekend door hun Snel. Sterk. Stoomwasscherij W. G. BURGER TETTER Bioscoop „de Arend". Maria Stuart THEE VICTORIAWATER PIANO'S. ORGELS PHONOLA's. Vdll Hull DUtlll, 18 Magazijn en werkplaatsen Koestraat 6, Feuilleton. Besluiteloos. BXTCBX.BSB.T3, VON Q LAB IT A SLIOCHBR. COMMISBIONNAIfiS IS EFFRCTEN EN KI8BIF.R8. AMSTERDAM. AMERSFOORT. Beheerder v«n het Bij kunt oor te Amersfoort: X O A T T I B, Plantsoen 12, Interc. Tel. 188. S A F E-B E P 0 S I T. Nieuwste constructie. Febriksat „Lips". - Br*nd- en Iobraakvrjj. LOKETTEN TE HUUR van 17.50 per jaar «f, f2.— per maand, et gecombineerde sluiting. Aftonderlijke knipfcamer ten behoeve t Lit ZEIST. (i_L_ - AMERIKA ANSCH SYSTEEM. Wasschen geheel opgemaakt of droog toegeslagen. GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN. Goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gehaald en gebracht. PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden. C re diet- veraeniglng Correspondentschap te Amersfoort. nr. H. J. M. van den BKKOII WILHELMINASTRAAT 5. te Amsterdam. Zij stelt zich ten doel het verleenen van Credieten onder per soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco het incasseeren van handelspapier het ontvangen van geldon déposito rekening-courant. Distill. Wijnon. Ukonret». I.ieve Vrouwe kerkhof. AMERSFOORT. Tot. en met Zondag SS Ju ui van M. Raveoswaa; Zonen Gorinchemi verkrijgbaar by Lanoestraat iS. AMERSFOORT. natuurlijk mineraalwater uit de bron te Qberlaixnatain wordt als zeer voordeelig voor huishoudelijk gebruik aanbevolen, in heele flesschen met schroefsluiting (oen I.iter inhoud), waardoor een glas natuurlijk VICTORIA WATER slechts cent kost. Verkrijgbaar te Amersfoort bij F. W. van der WILDE, Stovestraat 12. R__n JQn minn leMagaaijnen Kantoor An.hcmschestra»t8. OPGERICHT 1887. Ttt van 1IECHSTEIN, STEINWEG NACHF, F. ADAM, C. MAND, ZEIT- PiaUO S TER A- WINKELMAN. C. ECKE, UEHEL ik LECHI.EI1ER, enz. Orgels™ HÖRÜGEL, WORCESTER, REED ORGAN Cy„WILMINGTON,enz. Verder levering van elk gewenscht fabrikaat in iedere houtsoort. VEKHUNEN. .RUILEN. UEPAREEREN. STEMMEN. 19.) Beneden, in de open deur van de veranda, stonden Biihler, l.orenien en Marie. De twee mannen waren zonder overjas en hoed naar buiten gegaan. Marie droeg een doek om de schouders en wierp zich een alip daarvan over het hoofd. „Je ziet er uit ala een Spaansche met de mantilla, Marietjezei de ingenieur. „We moeaten eigenlijk aamen een tarantella dansen." „Wel, mgnheer Biihler, ik ben te Hamburg in <ie opera geweest en daar werd de Italiaan- fohe volksdans tarantella en de Spaansche bo lero genoemd." „Wat zijn die meisjes tegenwoordig geleerd 't Ia wat te zeggenHeb je 't gehoord, Loren- zen 7" De logementhouder bad onafgebroken naar den donkeren hemel gekeken. Na wendde hij zich om en zei „T la mij volkomen gelijk wat ze van bet dansen zegt. Maar 6en ding kan ik verzekeren: het weer slaat ommorgen hebben we zonne schijn I" „Het wordt tijd ook I" antwoordde Biihler. „Ik aou de zon eindelijk wel weer eens willen zien schijnen en Marietje zien lachen." Marietje was verdwenen, maar de vader hield het voor gepast, een woord lot haar verdedi ging te spreken en zei op ernatigen toon „Mijnheer Biihler, dat moet u het deerntje niet kwalijk uemen. Zoo'n mei»je heeftaf en toe gedachten als een werkelijk mensch". „Zoo? Waarover dan, dierbaarste van alle logementhouders „Nu... waarover Waarover denken wij men- achen, mijnheer Kühler Over liet weer en over het kanaal en over het logement en „En, Lorenzen Weet je waarover Marie, de parel van liet huis, het meeat nadenkt?" De ingenieur kwam dichter bij het oor van Loren- zen en riep.... „Over de liefde, beste van alle vaders". De ouie lachte en zei „U bent slim, mijnheer Biihler, maar toch hebt u geen gelijk. Want Marie is mijn dochter. En wat de liefde is, wat ze liefde noemen, die heb ilc nooit gekend, hoewel ik mijn oudje graag mocht". „Kan je mij dat niet nader verklaren, jij wereldwijze man Ze waren intusschen naar binnen gegaan. Lorenzen ging naar het buffet, streek een lucifer aan en hield daar een stuk papier hoven tot hel geheel verkoold was. „Zoo, mijnheer Biihler; dat is de liefdel" lig wierp de rest van het zwavelstokje weg, maakte een glas groc klaar, nam er een Hinken teug uit en zei„En dat is bet huwelijk, mijnheer Bühler. Want een goed huwelijk en een goede groc maken iemand ge zond. Maar de zoogenaamde liefde Neen, mijn heer Bühler, die verkoolt." Daar moet Marie mij niet mee aankomen." Toen mevrouw Jen9en voor eenige jaren haar eerste bezoek bracht bij overste Von Biirger, had de gezette, maar overigens knappe vrouw zich weinig op haar gemak gevoeld op de elegante stoeltjes. De hrave vrouw wist, dat ze 105 pond woog en de dokter, haar man, herinnerde haar iederen dag aan haar dikte door te zeggen „Mies, wat bekomt het huwelijk met mij je toch goed". Hij moest altijd plagen, die dokter. Had hij geen andere gelegenheid, dan ging hij naar den apo theker, maakte Senna wijs, dat Klara er zeer ellendig uitzag en Klaia, dat Sennn noodzakelijk moest zweetenwaarop dan beiden, Chloral en Sulfonal, te bed gingen liggen, hun vader vlier thee lieten koken en ruzie kregen over de vraag wie het ziekste was, tot zij den volgenden ochtend weer frisch «n gezond waren als visschen. Toen Mies Jensen het huis van den overste verliet, fluisterde zij haar man in, dat bet er alles zeer voornaam was, maar dat er veel slof lag. Ze had gelijkhoewel de villa niet uit een ruime beurs was ingericht, zag het er smaakvol en elegant uit. In alle vertrekken heerschte echter zekere wanorde, hoewel mevrouw Mnntal- dus, de huishoudster van den overste, zich voor een damo hield, die volkomen voor haar taak was berekend. Beneden had Lilli een groote kamer, die ze, niet zondor ironie, haar atelier noemde, want ze was zich volkomen bewust van het dilettan tisme van haar kunst. Het schilderen was haar een tijdverdrijf, als zooveel anders. Ze was be gonnen op porselein, maar, toen dat haar geen bevrediging meer schonk, naar het linnen over gegaan; eerst arabesken en bloemen, later por tretten. Thans zat Rattista voor haar. Ze had dien knappen bruinen jongen werkelijk hij zich laten komen; weliswaar kwam hij niet te dikwijls, jrant zgn patroon was er niet le zeer op gesteld, dak hij verzuimd#-. oor deze bezoeken in dienst van de kunst. Trouwens het portret zou anders ook niet al te snel zyn gevorderd, want het lag niet in haar aard, zich op een en hetzelfde werk ernstig toe le leggen. Het vermaakte haar echter, den Italiaan voor zich te zien, die met zijn groote donkere, nieuwegierige oogen eerst de geheele omgeving bekeek en wiens blik ver volgens op haar gelaat bleef rusten. Ilij kreeg steeds een bord met lekkernijen voor zich. Ze spraken weinig met elkaar, want dit ging niet gemakkelijir. in het geradbraakte Fransch. Hij knabbelde op zijn koekjes en Lilli voerde nu en dan een onderdeel van het be gonnen werk verder uit, om dan weer een tijdje te droomen, of zich vroolyk te maken over de domme bewondering van dien jongen, welke aan zijn eetlust echter geen afbreuk deed. Thans was voor de eerste maal een derde bij de zitting tegenwoordig Antje Bergholm. Nog voor veertien dagen had Lilli von Bürger tegenover haar vader op tamelijk minachtenden toon van het „kleine gansje" gesproken. Toch behandelde zij Antje met zekere voorkomendheid, die maar weinig bewoonsters van Ebenstedl ooit van haar hadden ondervonden. Zonder eigenlijke aanleiding was Lilli von Bür ger eenige malen bij Anije geweest om wat mot haar te pralen. Eén keer was ook Bergholm thuis geweest en zij, die hem tot nu toe zoo ver mogelijk uit den weg was gegaan, had toen gemoedelijk tegenover hem plaats genomen aan een veranda-tafeltje en een glaasje cognac ge dronken. Bergholm had gevonden, dot zij toch nog zoo kwaad ®itt was. Door hem kwam het, dat Antje thans hij Lilli op bezoek was, want hij had gewild, dat zij haar persoonlijk zou gaan uitnoodigen voor een diner. „Als papa kan en daaraan twijfel ik niet, julfrouw Bergholm, dan nemen wij gaarne de uitnoodiging aan maar kom nu een oogenhlik in mijn kamer hiernaast en bekijk mijn Italiaan eens". (Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1912 | | pagina 4