„EYSINK" Rijwielen lichten gang en soliditeit. li. HOllBAER, Waarop men vooral letten moet men lette vooral op het fabrieksmerk „HET Syphons. Solied. Heeren- en Kinderkleedingf TROPICAL voor HEEREN-COSTUUMS op UVEaat- Flanels, Tennis-pantalons, enz. enz. Sierlijk. zijn overal bekend door hun Snel. Sterk. VICTORIAWATER Prachtprogramma afscheids-voorstelling Weder-opening Feuilleton. Besluiteloos. ingang Lieve Vrouwe-Kerkhof. LIMONADES en andere ZOMERDRANKEN uit de distilleerderij van defirma VETTER Co., te ZUTPHEN. Crediet- vorooalging Correspondentschap te Amersfoort. mr. H. J. M. van den BEtttiH WILHELMINASTRAAT S. te Amsterdam. Zij stelt zich ten doel het verleenen van Credieten onder per soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco het incasseeren van handelspapier het .ontvangen van gelden A déposito rekening-courant. A. VAN DE WEG, Langestraat 23, Telefoon 217. Limonades en Spuitwater op Zuiver. Heerlijk verfrisschend. Economisch. Langestraat 70-72 AMERSFOORT Telefoon 104. Combinatie FBJEK <fi CLOFFSNBVRC. Onze mooi passende Katoenen NORFOLKPAKJES en BLOUSES worden met deze tropische warmte gaarne door de jeugd gedragen. Zeer voorcleollge prJJzon. -- Onze bekende goedkoope blauw James katoenen SCHOOLBROEK is weer in alle maten verkrijgbaar, met en zonder lijfje. Verkrijgbaar in 18 klenren. Bnltengewoou voordeelig. Levering; in a x 24 uur. ®0@© 0 0©©0 natuurlijk mineraalwater uit de bron te Oberlahnstein wordt als zeer voordeelig voor huishoudelijk gebruik aanbevolen, in heele flesschen met schroefsluiting (een Liter inhoud), waardoor een glas natuurlijk VICTORIA WATER slechts 6 cent kost. Verkrijgbaar te Amersfoort bij f. W. van der WILDE, Stovestraat 12. @@0© 0000 Bioscoop „DE AREND". Wegens verbouwing zal dé Bioscoop Maandag 29 Joll gesloten worden. Laatste week. Zondag 28 Juli, 71uur, Laatste voorstelling in dit seizoeu. half September a.s. l)g aankoop van een rijwiel lette met vooral op het fabrieksmerk Er worden toch den laatsten tijd hoe langer zoo meer rijwielen in den handel gebracht onder zoogeuaamde fantasie-merken. De eerste de beste rijwielhandelaar veroorlooft zich tegenwoordig veelal de weelde, er een eigen fantasie-merk op na te houden en voor deze machines een fantasie-prijs te vragen, die door hem zelf wordt vastgesteld. De kooper van zulk een rjjwiel weet niet door welke fabriek, welk fabriekje of welken beunhaas zjjn rywiel vervaardigd is, tot wien zich te wenden, indien zijn leverancier de garantie- en verdere verplichtingen niet behoorljjk nakomt, of hij voor zijn goede geld ook goede waar ontvangt, totdat iiy door schade wjjs is geworden. Een prima-rijwielfabriek, die een reputatie te verliezen heeft, gebruikt haar eigen naam als fabrieksmerk, bepaalt den prijs harer machines zoo lang mogeiyk, draagt haar vertegenwoordigers op, de garantie zoo ruim mogeiyk toe te passen, kortom levert alle waarborgen, dat men goede machines ont vangt en in alle opzichten goed bediend wordt. Men late zich dus niet verleiden door lage pryzen, extru-kortingeu of buitengewoon hooge prijzen voor oude machines bij inruiling, doch 33). Do predikant bracht Pfaldner en Antje zolf naar het kleine huis, waarin de moeder eens ge woond had en. de eenvoudige kamer waarin zy .was gestorven. Vreemden woonden nu daar; zij keken het jonge meisje nieuwsgierig aan. Nog eenmaal gingen ze daarna naar het kerk hof; da predikant, die hen vergezelde, deed daar een kort gebed en liet hem daarna alleen. Antje knielde neder en toen ze na eenige oogen- blikken opstond, reikte zij Pfiildner de hand. Op haar bleek gelaat lagen rust en vrede, maar tevens een uitdrukking, welke loonde dat het kind tot vronw geworden was. „Kom, Otto, we zullen gaan I" zei ze kalm eu er lag zekere innigheid in haar woorden. Langzaam liepen zij voort en gevolg gevend san een wensch, die nog geen van beiden had uitgesproken, richtten ze hun schreden naar de zee. De storm was uitgewoed en in violetgroene kleur strekte zich de oneindige vlakte voor hen uit. Toen ze zich omwendden, bleef Pfiildner ver schrikt staan. Op korten afstand van hen na derde Msx Brodenberg. Hij kwam op zyn vriend toe en nam zijn hoed af voor Antje. Een enkele blik moest hem gezegd hebben hetgeen geschied was en alleen de vorm deed hem zijn geluk- wensch inhouden. Pfiildner zei dadelijk: „Voor mijn besten vriend behoeven wij het niet te verbergen. Bro denberg, we zijn verloofd". Max drnkte hun beider handen. Haastig en eenigszins gedwongen klonk zijn gelukwensch, hoe hartelijk ook de woorden waren, welke hij koos. Pfiildner vroeg niet of zijn vriend reeds lang op het eiland was en Brodenberg informeerde □iet waar en wanneer de verloving had plaats gevonden. Terloop slechts zei hij„Je blijft zeker eenige dagen hier?" Pfiildner schudde het hoofd en stelde voor, dat men althans dezen avond met elkaar zou doorbrengen. Brodenberg antwoordde: „Wat spijt me dat; ikhebeenuit- noodiging van den commandant aangenomen." Pfiildner drong niet verder san. Hij gevoelde, dat het een voorwendsel was. Men nam afscheid en zij keken hem na tot zijn hooge gestalte in het schemerdonker was verdwenen. „Wat had mynheer Von Brodenberg toch?" vroeg Antje. „Hy scheen geheel veranaerj „Hij heeft veel verdriet," antwoordde Pfaldner. „Dat spijt me zeer. Ik heb hem maar éen keer gezientoenze brak plotseling af. Lachend vulde Pfiildner den afgebroken zin aan„toen is bij mij zeer goed bevallen, hadt je zeker willen zeggen. Hij is het waard ook. Ik gun hem ook spoedig zulk een geluksdag als het vandaag voor mij is geweest." Toeu Pfaldner en Antje den volgenden och tend aan boord van de stoomboot gingen, kreeg zij een bouquet prachtige rozen, waaraan een kaartje was bevestigd: „Nogmaals mijn hartelijke gelukwensch I Max von Brodenberg." Op de Zuidpunt van het eiland stond op dat oogenblik een eenzame man, hy keek naar de boot. Met rijn scherpe oogen kon hij zien, dat zijn vriend zijn meisje hielp. Ken zucht ont snapte aan zijn lippen. Hij dacht aan de beken tenis, welke Lilli had afgelegd en aan het gesprek, dat hij dien zelfden avond met zijn vriend op nun lange wandeling had gehad. Hij drukte zijn vilten hoed vaster op het hoofd en keerde terug. Sedert vijf weken was Antje verloofd. Haar vader had het engagement met groote vreugde begroet. „Wel verduivelde meidZoo'n zacht duifje I Wie had zóo iets nu kunnen denkeu Hartelijk gelukgewenscht En zijn aanstaanden schoonzoon had hij krachtig de hand gedrukt. „Dat heb je mooi geleverd, Pfiildner I Maar je krijgt een beste vrouw, waarachtig 1 Ik moet het meisje prijzen, al is het myn eigen dochter. Er zit ras in, verbazend veel ras 1" Hij scheen op het gelaat van Pfiildner diens misnoegen te lezen en ging voort: „Ja, ja, den schoonvader moet je op den koop toe nemen 1 En je zult zien, dat de oude Bergholm de slechtste vader nog niet is. Laat dat maar aan mij over. Ik zal wel zorgen, dat Antje geen slechte partij is." Pfiildner hief afwerend de hand op en keek zóo verstoord, dat Bergholm zweeg. Toen de ingenieur een oogenblik later begon te vertel len hoe de verloving was tot stand gekomen, verliet Antje de kamer. Bergholm luisterde eerst met een tamelijk onverschillig gelaat; maar spoedig werd hij meer opmerkzaam, stond haastig op en liep door de kamer op en neer. Hij liet Pfaldner rustig uitspreken. Toen deze besloot met de mededeeling van het bezoek aan de pastorie, ging hij vóór hem staan en zei: „Pfiildner, wij zijn mannen onder elkaar. Het kind kan men alles zoo niet zeggen, maar het zou dwaasheid zijn, er tevenover u een geheim van te maken. Ja, ons huwelijk was ongelukkig en ik wil, dat weet de hemel, niet beweren I dat ik zonder schuld wa9. Neen, zeker niet Maar men moet alles van twee kanten bezien- Mijn vrouw had óok haar nukken „Maar mijnheer Bergholm, dat is toch voMrekt □iet noodig daarop verder door te gaan I" „Neen, dat is het ook niet. Waartoe zou het dienen, die oude geschiedenis weer op te halen Laat het genoeg zijn, dat ik het bezit van mijn kind voor mij verzekerde. Het was mijn vleesch en bloed en ik had het lief. Het spijt mij nn alleen maar voor Antje, dat zij van die geschie denis heeft gehoord, want, voor zoover ik haar ken, zal zü er het hare van denken. Qelooft ge óok niet Toen Pfiildner bleef zwijgen, vervolgde hij „Ge moet het kind maar eens op zachte wijze aan het verstand brengen, dat sr menigmaal tu8schen man en vrouw dingen zijn, die maken dat het beter is, dat zy van elkaar scheiden. „Ik begrijp niet, hoe u iemand, die pas ver loofd is, zulk een opdracht geven kunt, mijn heer Bergholm." De aannemer keek eerst een oogenblik ver baasd en zei toen lachend „Ja, daar heb je gelyk in I Nu, dan moet zij zelf maar zien, dat ze het zich uit het hoofd stelt. Zy is gelukkig verstandig genosg." Den volgenden dag had Pfaldner een lang onderhoud met Kratz eu daarna diende hy bij zijn superieuren een verzoek om overplaatsing in. Openhartig gaf bij als reden op de moeilijke verhouding waarin hij, door zijn verloving, tegen over zijn aanstaanden schoonvader kwam te staan. Na korten tyd voigde een afwijzende be schikking. Voorloopig lieten de belangen van don dienst deze overplaatsing niet toe. (Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1912 | | pagina 4