Meursing machinale fabrieken van gebak, Amersfoort.
nze Foto's zijn:
CENTRAAL ACCOUNTANTSKANTOOR.
Belangen! Stoffeerden], MatrassenfaMek
3VCociern.e fotografie
REINHART LEOPOLD, mo
LIJNZAADKOEKEN
Soyaboonen-koeken
FROU-FROU
Methorst <fe Van Lutterveld.
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
Van der Zoo de Jong Van Ophoven.
Mocca Tric-Trac
SLIJTERIJ JET KAPELHUIS"
FORTMANN HEHENKAMP
Tapijten en Bedden artikelen
Zomer-dekens
Feuilleton.
Besluiteloos.
SSortegracht 20
AMERSFOORT
(naast Postkantoor).
volkomen gelijkend,
artistiek van uitvoering,
elegant van pose.
billijk in prijs,
onveranderlijk.
WESSANEN LAAN.
WORMERVEE R.
Opgericht 1765.
Koninklijke Fabrieken.
Voedert uw vee met de znivere mnrwe j
1
merk de „Ster" en W. L., en
merk W. I..
uitmuntende door hoog eiwit- en vetgehalte
en voedingswaarde.
EEREDIPLOMA Parijs 1900.
NEGEN GOUDEN MEDAILLES
met de „LINDEBOOM"
is de ECHTE.
Wacht u voor NAMAAK.
Firma Wed. B. tan DOESBURG.
VAN RIJN'S
OERBES" IM 0 ST E R D
Kassiers en Commissionairs in Effecten.
(Commanditaire Vennooten H. OVENS ZONEN te
AMEIUKAANSUH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen.
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN.
Goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gehaald en gebracht.
PROSPECTUS vvprdt op aanvrage gratis toegezonden.
AMERSFOORT BAARN
Huurhuizen 15 (naast de Nederl. Bank). Beukenlaan.
Telefoon 49. Telefoon 15.
Openen CHEQUE- en GIRO-REKENING, zoowel voor
handelaren als particulieren. 5
Hoofdkantoor Utrecht.
Xiiohtegaard 8.
Directeuren
Mr. P. G. H. DOP.
J. G. de JONGH.
Hij kantoor Amersfoort.
Wilhelaainastraat 6.
Directeur
Mr. H. J. M. van den BERGH.
Belast zich met INRICHTEN, CONTROLEEltEN, BIJWERKEN eu
BIJHOUDEN van ADMINISTRATIËN, OPMAKEN van BALANSEN,
UITBRENGEN van RAPPORTEN, en verder alle voorkomende
accountants werkzaamheden.
met een overheerlijk
Moooa-aroma.
Biscuitfabriek „de Lindeboom".
Firma Wed. B. van DOESBURG.
ingano Lieve Vrouwe-Kerkhof.
LIMONADES
en andere
ZOMERDRANKEN
uit de distilleerderij van defirma
VETTER Co., te ZUTPHEN. -:-
O r diet- vereen iging
Correspondentschap te Amersfoort.
uir. II. J. M. van den BERGH
WILHELMINASTRAAT 5.
te Amsterdam.
Zij stelt zich ten doel
het verleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco
het incasseeren van handelspapier
het ontvangen van golden déposito
rekening-courant.
Chocolade Mocca Stangen
Chocolade Walnoten
Chocolade Vlinders
ware DELICATESSEN.
Biscuitfabriek „de Lindeboom".
Firma Wed. B. van DOESBURG,
Langestraat 63 tegenover de Krommestraat Telefoon 88.
MagazUnen van
Westsiugel 37.
AMERSFOORT.
I 2.75 en 1 8.23.
Openen Clieque-relienlngen
mot rentevergoeding zonder provisie.
Ooit voor particulieren.
De afdeeiing „Broodfabriek" levert prima brood, beschuit en koek tegen zeer billijke prijzen, en geeft bovendien 10 pCt. dividend. Bedragen tot ongeveer f50 por gezin
werden als dividend uitgekeerd.
37).
Bübler bleef slechts veertien dagen te Berlijn.
Na zijn terugkomst kreeg Pfaldner zes weken
verlof.
Met geheim verlangen bad hij naar dit uur
1 week tot week van dag tot dag was zijn
vorden, tegenover zijn
schoonvader,
positie onverdraaglijker geworden, tegenover zijn
schoonTader, maar óok tegenover zijn meisje.
Biihler had volkomen gelyk toen hij Pfaldner
zenuwachtig en overspannen noemde. Dat was
deze inderdaad. Hy voelde zich ellendig en ziek,
lichamelijk en geestelijk. Hij moest eruit, eens
andere locht inademen en andere menscben zien.
Nog was, er in zyn ziel geen gedachte aan het
verbreken van zyn engagement opgekomenhij
wilde alloen verandering, afleiding. In het begin
van den zomer zou hij met Antje zijn familie
bezoeken. Dan zou alles goed zijn en hij het
verloren evenwicht van zijn ziel hebben terug
gevonden.
Had Pfaldner in de laatste weken zwaar ge
leden, Antje niet minder. In de stille nachten
martelde zij zich af met de gedachte hoe alles
zou worden. Zij gevoelde, dat haar verloofde
zich innerlijk steeds meer en meer van hsar
verwyderde en de schuld daarvan zocht zij in
zichzelf.
Langzaam kwam het bewustzijn in haar op,
dat hetgeen zij hem gaf toch maar een deel van
haarzelf was, dat er ineer teedere toewijding
noodig waa om hem te boeien en haar hart
verlangde er zóo naar, hein te toonen hoe lief
zij hem had. Maar als hij dan vóór haar stond
in zijn steeds correcte houding, haar op het
voorhoofd kuste, of haar hand aan zijn lippen
bracht, dan voelde zij weer die meisjesachtige
schuchterheid en rees bij haar ook de vraag:
verlangt hij je teederheid wei?
Zoo kwam bet uur van zijn vertrek. Toen hij
kwam om afscheid te nemen, brak bet verlan
gen van haar hart zich baan. Snikkend wierp
zij zich aan zijn borst, met een hartstocht, die
haar anders vreemd was. Het was alsof zijn
vertrek niet een korte verwijdering was, waarop
na weinige weken een gelukkig weerzien zou
volgen, maar als gold het een afscheid voor
altijd. Met tranen in haar stem vroeg zij hem
„Blijf mij liefhebben, Otto I Vergeet mij niet
Het ging Pfaldner niet anders.
Ook hij was diep ontroerd. Ook hij voelde
het, dat hij voor een keerpunt stond. Telkens
weder drukte hij haar in zijn armen en innig
klonk het„Tot weerziens, liefsteTot weer
ziens
Het was, alsof het afscheid hen opnieuw
moest samenbrengen. En werkelijk leefde in dit
uur bij beideu de hoop op een betere toekomst.
Ook de eerste brieven, welke zij wisselden,
gaven uitdrukking aan die hoopvolle stemmiDg.
Met volle oprechtheid kon Antje schrijven
„Wat miB ik je, lieve OttoWant eerst nu hij
er niet was, bemerkte zij wat voor baar de
aanwezigheid van haar verloofde was geweest,
niettegenstaande allen innerlyken strijd, dien
deze had meegebracht.
Haar vader had, zoolang Pfüldner er was,
altijd nog eenige vormen in acht genomen. Nu
lette hij daar Diet meer op.
Bergholm was in het laatste halfjaar zeer
veranderd.
Vroeger had hij, bij al zjjn ruwheid, tegenover
Antje Bteeds iets goedmoedigs getoond dat was
nn anders en wanneer Antje zichzelf afvroeg
waarom, dan moest zij steeds deuken aan haar
terugkomst van Helgoland. En ook hier vorschte
zij met een bedrukt hart, of zij niet een deel
van de schuld op zich moest nemen. Had in de
verhouding tot haar vader ook vroeger de ver
trouwelijke, kinderlijke hartelijkheid ontbroken,
sedert zij aan het graf van haar moeder had ge
staan, kon ,.e nog minder goed den rechten toon
tegenover hem vinden. WeJ dacht zij byna onop
houdelijk aan de veelbetekenende, waarschu
wende woorden van den predikant, wel deed zij
haar best, haar vader een warmer gevoel te
toonen, doch zij kwam geen schrede nader tot
hem.
Bergholm was nu in huis zeer lastig. Zy voelde
wel, aal hem zware zorgen drukten en trachtte
daarmee rekening te houden. Terwijl hij echter
kleingeestige aanmerkingen maakte op de uit
gaven voor het huishouden, zag zo hem van den
anderen kant het geld met handen vol weg
werpen, alleen om aan een luim van een oogen-
blik te voldoen. Daarbij merkte zij met schrik
hoe haar vader ook lichamelijk verviel. Hij was
grijzer geworden in de laatste maanden, zijn
gelaat was gezwollen en dikwijls trilden zijn
banden. Eens had zij het gewaagd te zeggen, dat
hij zyn gezondheid wat moest sparen, maar toen
had ze zulk een hard antwoord gekregeD, dat
zy hel niet meer waagde, erop terug te komen
Het was nu zeer eenzaam om haar heen ge
worden. Haar eenige troost waB als zij nu en
dan eens een uurtje naar Kratz kon gaan.
Daar in huis was het trouwens ook niet alles
zooals het moest zyn. Mevrouw Kratz leefde
geheel voor haar persoonlijke neigingen, lag
den ganschen dag op de sofa of zat aan haar
schryftafel. De kinderen verwilderden en de
goede man, die vooral 's winters ziekelijk was,
leed zeer onder dat alles. Maar voor Antje had
hy steeds een zachten glimlach en een vrien
delijk woord. Hij was de eenige, die, zonder
dat er ooit een klacht over'haar lippen kwam,
in haar ziel lus.
Buiten lag do sneeuw hooghet was of de
winter met kracht wilde inhalen hetgeen hij in
het begin had verzuimd. Om het kleine plein
bij de kerk lag eeu wal van sneeuw.
Alle Zondagen, als Antje in de kerk was,
bevond Battista zich op kleinen afstand van
haar. Zij had medelijden met den armen jongen,
die zooveel te lijden had van den winter en
noodigde hem nu en dan uit om met hem van
zijn zonnig vaderland te spreken en onthaalde
hem dan op een of ander.
Op zekeren dag kwam hij binnen toen Berg
holm juist in de vestibule was. Hij stuurde den
jongen weg en wierp de huisdeur achter hem
dicht met een harden slag, welke Antje deed
opschrikken. Hij overlaadde haar met verwij
ten, dat zij zulk bedelvolk in huis liet komen.
Zij luisterde zwijgend toe. Eerst toen hij was
uitgeraasd, zei ze zacht
„Battista heeft nog nooit gebedeld, maar zijn
wij dan zóo arm, dat wij ons de vreugde moe
ten ontzeggen, een arme een stuk brood te ge-
ven Dat kan u toch geen ernst zijn, vader?"
„Arm? Wij? Wat gaat het je aan? Maar als
je het weten wilt. ja het mes zit mij
op de keel. Zoo nu kan je dat haarfijn aan je
galant schrijven; dat zal hem genoegen doen!"
De tranen kwamen haar in de oogen.
„Vader, als het zoo is, laat mij dan uw zor
gen deelen."
(Wordt vervolgd).
