STEENKOLENPARK
„WILHELMINA".
ALGEMEENE
FROU-FROU
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
Mocca Tric-Trac
Smaakt's morgens,
s middags,'s avonds,
altijd even goed.
Alléén
SINGER
SINGER-MAATSCHAPPIJ,
SLIJTERIJ JET KAPELHUIS"
Soesterweg.
Terrein H. IJ. S. M.
Feuilleton.
Besluiteloos.
IBISBllASïIIt.
De ondergeteekenden, vormende het Sub
comité voor Amersfoort der Vereeniging
»Reisbelastingc, veroorloven zich de vrijheid
allen die op reis gaan hierbij dringend te
verzoeken eene kleine gift af te zonderen
voor hen, die om gezondheidsredenen naar
buiten moeten en niet kunnen gaan door
gebrek aan de noodige middelen.
Vragen wij allereerst steun aan hen die
reisplannen hebben, ook van de niet-reizenden
zal elke gift dankbaar worden aanvaard door
Mej. D. A. Siddré,
Muurhuizen gq.
Mevr. Groneman—Doornbos,
Utrechtscheweg 10.
Mevr. Ruysch Lehman de Lehns-
eei.d—Van Lanschot Hubrecht,
Soesterweg i.
Mevr. Knoppers—Van Eijbergen,
Weverssingel 7.
Mevr. RoessinghTen Gate,
Wuytierslaan 4.
Maatschappij van
Levensverzekering
en Lijfrente -
TE AMSTERDAM, DAMRAK 74.
Dlractauran
E. W. 8COTT, d. F. L. BLANKENBERG en Mr. J. VAN 8CHEV IC HAVEN.
Verzekerd Bedrag: ruim200 MllllOen Gulden
waaronder Verzekerd Kapitaal 169 n i»
en verzekerde Rente3'/4
Waarborgen60 i>
Aan verzekerden betaald60
Ontvsngaten in 191110 n
Hoofdlnapecteur voor Nederland i
P. A. ADAMA VAN SCHELTEMA, NIc. Maaaatraat St, AM8TERDAM.
Inspecteur voor Utrecht:
H. THIEREN8. Weerdst nac! O.Z. 6Sbla. UTRECHT.
met de „LINDEBOOM"
is de ECHTE.
Wacht u voor NAMAAK.
Pirmi Wed. B. van
g* ZEIST.
AMERffiAANSCH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen.
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN.
Goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gehaald en gebracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden.
met een overheerlijk
Mocoa-aroma.
lliKciiltl'ahrick „de Lindeboom'.
Firma Wed. B. van
S
Onze machines behoeven
geen aanprijzing
in winkels met DIT uit
hangbord zijn de
Naaimachines
verkrijgbaar.
Wij verzoeken slechts
er op te letten, dat ze
aan het juiste ad ren
gekocht worden.
Amersfoort, Westsingel 49 hoek Tarten» markt.
Cr ediat- vereeniging
Correspondentschap te Amersfoort.
mr. li. ,1. M. van den BEKUII
WILHELMINASTRAAT S.
te Amsterdam.
Zij stelt zich ten doel
liet verleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco
het incasseeren van handelspapier
liet ontvangen van gelden déposito
rekening-courant.
ingang Lieve Vrouwe-Kerkhof.
LIMONADES
-:- en andere
ZOMERDRANKEN
uit de distilleerderij van dekirma
VETTER ét Co., te ZUTPHEN.
Ghccolade Mocca Stangen
Chocolade Walnoten
Chocolade Vlinders
war, IIKMCATKNSIitf.
Biscuitfabriek „de Lindeboom".
Firma Wed. B. van DOESBURG,
Seden ln lossing;
Prachtige Parelcokes
Eibriketteii
per H.L. f 0.57
per H.L. f 0.95
Prima kwaliteit. Franco hergplaals. Vraagt Prijscourant.
Zomerprü asen tot IS September.
AANBEVELEND,
G. Takken's Bramlstofl'enliandel, Telofoon 201.
47 (Slot).
Toen Pfiildner den volgenden ochtend bij
Kratz kwam, vernam hij, dat Antje reed# naar
het kerkhof was gegaan. Iiij volgde haar daar
heen.
Langzaam liep hij en hoe dichter hij bij het
kerkhof kwam, des te treuriger werd zijn liart.
Hij was bang voor het volgende uur, want het
was nu alles klaar geworden in zijn hart. Hij
wist, wat bij op het punt stond, voorgoed te
verliezen en wat dit verlies beleekende. De
ernstige woorden van Kratz waren voor hem
niet noodig geweest om zichzelf een streng
rechter te zijn.
Ja, hij had een kostbaar goed verspeeld, om
dat hij een hartstocht had nagejaagd, welke
slechts een roes der zinnen, maar geen diepe,
reine behoefte van het hart geweest was.
Toen hij Antje naderde, sag hij dadelijk hoe
smal en bleek haar lief gezichtje was geworden;
maar dat was niet alleen het werk van het
verdriet der laatste dagen. Hij zelf had dat
J hart te zeer gefolterd.
Eenige minuten leunde hij tegen den stam
van een boom, maar het zou laf zijn geweest,
hst gesprek nog langer uit te stellen en dus
trad hij op baar toe. Eerst toen hij haar naam
noemde, keek zij op. - 0
Een donker rood steeg haar naar de wangen.
Ze moest zich vasthouden aan de leuning van
de bank, waarop zij had gezeten, en van haar
trillende lippen kwam slechts dit ëene woord
„Ottol" Maar uit dat éene woord sprak het
bitterste leed, geen verwijt, geen aanklacht.
Tevergeefs zocht hij naar woorden Dm zijn
gevoelens uit te drukken. Toen klonk hel ein
delijk „Mijn arm arm iief kind I"
Nog stond bij met gebogen hoofd en hij ge
voelde, dat de spankracht in zijn ziel van se
conde tot seconde minder werd.
Nu liet zij de leuning van de bank los en
strekte de rechterhand naar hem uit. En voor
de tweede maal noemde zij zijn naam mnar
nu sprak daar niets uit dan huur groote liefde.
Hij zonk voor haar neer en sloeg den arm
om haar heen. En zij kuste hem.
Er werd niets gevraagd; er werd niet gespro
ken van vergiffenis.
Ze wisten, nu ze elkaar voor den tweeden
keer vonden, dat hun harten elkaar toebehoor
den voor alle eeuwigheid.
Tweemaal was het na dien tijd lente en
zomer geworden..
Nog Óen dag en Keizer Wilhelm zou het
grootsche werk inwijden, den verbindingsweg
tusschen twee zeeën, hel kanaal, dat den naam
droeg van zijn roemrijken grootvader nog ëen
dag en het keizerlijke schip zou, onder het
gedonder der kanonnen en de klokkentonen,
zijn weg afleggen van West naar Oost.
Terwijl Hamburg, de feestelijke gelooide Ilan-
sestad, haar vorstelijke gasten begroette, voer
de gewone passagiersboot naar Helgoland.
Het dek wns leeg; alleen voorop stond een
jong paar.
Ze waren al een jnar getroi
vaart naar het rotseneiland was voor PfMIdner
■on wd,
r deze
en Antje als een huwelijksreis.
Pfiildner zou de opening van het kanaal, als
gast, hebben bijgewoond en Antje vergezelde
hem naar Hamburgmaar de feestklanken wek
ten in haar de herinnering aan het treurige, dat
voor haar aan het werk was verbonden. Ze had
bet niet uitgesproken, maar hij had het uit haar
trekken gelezen en voorgesteld, het feestgewoel
te ontloopen. Eerst als de stilte was terugge
keerd, zouden ze Ebenstedt bezoeken, waar
Pfiildner op den thans groenen grond een een-
voudigen gedenksteen had laten plaatsen op de
plek waar Bergholm den dood had gevonden.
Te Hamburg hadden zij Marie Lorenzen
bezocht, die telkens met vprlangen, maar steeds
met een goed humeur, de dagen afwachtte, dat
baar stuurmau weer zou binnen komen. Daar
hadden zij veel nieuws over Ebenstedt gehoord.
Allereerst, dat de dokter en zijn halve collega,
de apotheker, het grootsche plan hadden, van
de plaats een herstellingsoord te maken. Een
sanatorium was reeds in uanbouw.Vader Lorenzen
had een vleugel bijgebouwd. Juffrouw Sulfonol
schreef een brochure over' het ozongehalte der
lucht te Ebenstedt. De vroolijke Biihler had in
het logement het gedicht aan den wand geplakt,
waarin mevrouw C'lotilde Kratz de opening van
het kanaal had bezongen.
Antje keek droomend over het groote water
en vroeg op eens: „Hoe gaat het toch met
Max
„Dat moet ik je nog vertellen. Ik ben van plan,
spoedig een paar dagen met je naar Eiberode te
gaan. Max heeft een groote reis gemaakt en
ichrijft, dat hij er naar verlangt, mij weer eens
1e zien. Of dat verlangen misschien niet meer
zekere vriendin geldt, weet ik niet".
„Dwaze man I" zei ze lachend maar dadelijk
was ze weer ernstig. „Die arme Maxik zou
hem zoo gaarne ook gelukkig zien 1"
„Ik niet minder, Antje. want ik weet,dat hij
een hart van goud bezit en boe zwaar hij heeft
geleden maar ook hem zal het leven schade
loos stellen."
Twijfelend vroeg zij: „Zou Lilli
Hij schudde hst hoofd.
„Neen Antje, Lilli von Burger heeft ook een
«loei, en dat is het hoogste in haar kunst. Max
zal bevrediging vinden in zijn werk. liet is wel
treurig, dat bet zoo is, want het volle geluk
geeft alleen de liefde, maar niet iedereen is zulk
een lot beschoren."
Zij keken naar een streep, die in 'de verte
opdoemde.
„Weet je nog wel, lieveling, het is nu twee
jaar geleden, dat wij 6ok naar Helgoland gin
gen. Toen was ik verbaasd, dat de kleine Antje
zulk een moedig hart had."
Weder zwegen zij en na korten tyd konden
zij de omtrekken van het eiland zien.
„Daarboven fluisterde zij met bewegen stem,
aan het kerkhof depkend.
Hij nam haar hoofd tusschen zijn handen en
zeide
„Liefste, wij hebben zware beproevingen door
staan, eer wij elkaar werkelijk vonden, en er
komen n«>g dikwijls uren, waarin ik schuld
tegenover je in mijn hart voel. Zeg mij daarom,
Antje, ben je gelukkig met mij geworden
Ze keek hem diep in de oogen.
„Hoe kan je dat nog vragen, lieve man? Als
mijn arme moeder, die daarboven rust, op ons
neerziet, zal zij je zegenen. Ja, Otto, ik ben ge
lukkig."
