BLOOKER'S
CACAO
SAFE DEPOSIT.
Meursing machinale fabrieken van gebak, Amersfoort.
CENTRAAL ACCOUNTANTSKANTOOR.
HollaMscle Antliraciet vit de Staatsmijn „filhelmina"
Belgisclie Antliraciet ait de mijn „Centre de Gilly"
Enplscüe (Wales) Antliraciet.
Methorst Van Lutterveld.
Eisch de van ouds beproefde
DAALDERS
en weiger nabootsingen.
LAMAISON BOUWER Co.
Kortegracht No. 22, naast het Postkantoor,
ANTI-TARIEFWET-COMITE.
BBANDSTOFFENMAGAZIJN Koestraat 46-8.
L. VAN ACHTERBERGH.
Van der Zoo de Jong Van Ophoven.
Feuilleton.
Het pakje.
Kassiers en Commissionairs in Effeeten.
(Commanditaire Vennooten H. OYENS ZONEN te Amsterdam).
AMERSFOORT
Huurhuizen 15 (naast de Nederl. Rank),
Telefoon 49.
BAARN
Beukenlaan.
Telefoon 15
Openen CHEQUE- en GIRO-REKENING, zoowel voor
handelaren als particulieren. 5
Hoofdkantoor Utrecht.
Ziichtegaard 8.
I
Directeuren
Mr. P. G. H. DOP.
J. G. de JONGH.
Bijkantoor Amersfoort.
Wilhelminastraat 6.
Directeur
Mr. H.J. M. van den BERGH.
Belast zich met INRICHTEN, CONTROLEEREN, BIJWERKEN 'en
BIJHOUDEN van ADMINISTRATIËN, OPMAKEN van BALANSEN,
UITBRENGEN van RAPPORTEN, en verder alle voorkomende
accountants werkzaamheden.
I
verhuren in hunne volgens de nieuwste constructie (systeem-Lips) ingerichte
BRAND- en INBRAAKVRIJE KLUIS in hun kantoor
Safe-loketten in verschillende maten en ruimte tot berging van koffers met waar-
de-inhoud en andere voorwerpen.
De PRENTBRIEFKAARTEN, welke vanwege
het comité worden verspreid, zijn alom verkrijg
baar in den EOEKHANDEL alsmede by den Uit
gever W. DE HAAN, te Utrecht, tegen den prijs
van 10 cent per serie van 5 stuks.
Herinnerd wordt dat de prijzen der Antliraciet met
ingang van 1 September worden verhoogd.
Orders voor dien datum ontvangen, worden nog voor
zoinerprijs geleverd.
Vraagt de concurrserendo prezen van de
UITSLUITEND 1© KWALITEITEN.
Aanbevelend,
Telefoon 155. Bestelkantoor Arnheinschestraat I.
Westsingel 37. AMERSFOORT. Telefoon 93.
Nemen gelden a deposito tegen onderpand van Effecten, in bewaring te geveu
bij de Twentfche Trust-maatschappij te Amsterdam.
De afdeeling „Broodfabriek" levert prima brood, beschuit en koek tegen zeer billijke prijzen, en geeft bovendien 10 pCt. dividend. Bedragen tot ongeveer f50 per gezin
werden als dividend uitgekeerd.
Het lag in hel uet van een coupé tweede
klasse. Het was blijkbaar een houten kislje of
een cartonnen doos, netjes met wit vloei om
wikkeld, waarom rozeroode linten bevestigd
waren.
De dame, aan wie het pakje behoorde, was
oud, beschaafd, droeg een zwaren, zwarten zij
den mantel en een fluweelen toque. Haar rnede-
reizigster was nog een jonge vrouw, die tegen
over haar zat en geen modernen zijden mantel
droeg.
De blikken van deze jonge vrouw waren on
ophoudelijk op het pakje gerestigd. Ze drongen
door het witte vloeipapier heen en zochten den
inhoud van het aan alle vier de hoeken zich scherp
afteekenende kistje te doorgronden. Het zag er
uit, alsof het uit den winkel van een juwelier
kwam, zóo fijn en klein, alsof er een halsket
ting, zilveren lepels of een doopsgeschenk in
zat, een zwaar vergulde zilveren drinkbeker,
servetringen, of een spaarpot met klinkenden
inhoudhet konden ook echte paarlen zijn
de oude dame, aan wie het pakje behoorde,
zag er heelemaal niet uit, dat zij iels onechts
te Berlijn gekocht zou hebben.
De jongste dame keek aandachtig naar het
gezicht van de oude. Zo kon het doen, want
deze hield de oogen gesloten gedurende de reis,
en het grijze hoofd leunde vermoeid tegen de
kussens.
Men reed de laatste huizen van Berlijn voor
bij. De lentedag was lang en eerst toen de eene
voorstad na de andere kwam, merkte men, dat
de zon ter kimme daalde en de avondschaduw
zich over de aarde verspreidde.
De oude dame sliep. Een paar maal gleed
de gevleesde hand, die niet in een handschoen
stak, over de oogen. Briilanten en smaragden
schitterden.
Zulke ringen te hebben, dacht de jonge vrouw,
en er zóo elegant uit te zien, dat is pas geluk.
Wanneer nu de oude, vermoeide dame aan
het eerstvolgende station uitstappen moest, zou
ze zeker het pakje vergeten, dat boven haar
hoofd zoo diep in het net lag. Het was natuur
lijk, dat ze het vergat na het slaapje gedurende
de reis.
Er kon ook blouse-zijdé in het kistje zijn of
kant, echte, kostbare kant, zooals aan den ele-
ganten mantel zat. Zulke kant had de jonge
vrouw zich al lang gewenscht, maar er bleef
immers niet veel voor de weelde over en ze
was al blij, dat Frits voor haar een abonnement
tot Berlijn tweede klasse had kunnen nemen.
Wanneer de oude dame het pakje vergat en
een Btation vroeger uitstapte, zou ze geheel al
leen zijn met het kistje, tien minuten lang. Het
zou toch dwaasheid wezen, zulk een voudst af
te geven, welke een zóo rijke en voorname
dame achteloos liet liggen. Wie zóo veel brii
lanten had, zou er niet veel verdriet van hebben,
zoo'n pakje kwijtgeraakt te zijn dat was duide
lijk.
Wie gaf in deze dure tijden nog gevonden
voorwerpen terug Zijzelf had nooit iets terug
gekregen, dat ze verloren had; eens een porte-
monnaie met een daalder en een zeer aardig
kalendertje erin, een anderen keer haar geel
zijden taschje met een gestikten zakdoek en een
begonnen handwerkje, om van de parapluie's
heelemaal niet te spreken, welke men in de
coupé liet liggen of in een café liet staan.
Er was zeker zilver iD, Het kistje, waarom
zoo zorgvuldig wit vloeipapier was gewikkeld, was
lang en smalminstens zes zilveren eetlepels of
twaalf theeleepeltjes moesten er in zijn.
De oude dame kon zooiets zeker wel missen
kalm zou ze haar juwelier telefoneeren, dat hij
het pas gekochte volgens het zelfde model nog
eens vervaardigen en leveren moest.
De jonge vrouw zat roet heete wangen zoo
rustig mogelijkze waagde het in 't geheel niet
zich te verroeren. Wanneer het geheimzinnige
pakket werkelijk bleef liggen, dan had het lol
het zoo bestemd en dan mocht ze het gerust
voor zich behouden, zeide ze bij zichzelf.
Nu reed de trein langzamer en de locomotief
floot.
De hand van de oude dame bewoog zich haas
tiger, het grijze hoofd verhief zich en de oogen
werden geheel geopend. Een korte orienteerings-
blik door het venster; vlug werden de hand
schoenen aangetrokken.
De trein hield stilde oude dame stapte voor
zichtig op het perron en bet pakje was werke
lijk vergeten.
Hoe lang duurde het vandaag eer de stations
chef het signaal voor het vertrek gaf. Ze zou
immers nog kunnen terugkomen, de oude dame.
Neen, ze kwam niet.
„Vertrekken 1" riep men buiten.
De jonge vrouw zat een halve minuut eer ze
hel waagde, zich te verroeren en zich van haar
plaats te verheffen om het vergeten pakje uil
het net te nemen. Als een voor haar beBtemd
geschenk was het immers, een geheel onver
wacht toeval van het gelnk.
Het duurde heel lang, eer het vele vloeipa
pier er af was en de drievoudige strik was los
gemaakt.
Precieshet was een kistje. Niet van leer of
imitatie-leer, zooals juweliers het dikwijls had
den, maar van rood-glanzend carton, dat nog
extra met een hemelsblauw zijden lint omwon
den was. Het deksel ging moeilijker open dan
zij had gedacht en er kwam nog een laagje wit
vloei en toen bijna was het mooie kistje uit
haar handen gevallen toen kwamen twee
wondervolle, blijkbaar in huis gebakken 9tukken
koek te voorschijn, dik, botergeel en met ro
zijnen doorspekt, ongeveer zooals dochtershanden
of liefdevolle kleinkinderen ze de goede groot
mama meegeven op de terugreis.
Eerst zat de gelukkige vindster een heelen
tijd stijf en star voor den heerlijk geurenden
koek. Toen kwam een diepe zucht uit den
mooien mondeen zeer hoogmoedig schouder
ophalen volgde en de jonge vrouw sloot het
kistje weer. wikkelde het zijde papier erom heen
en strikte de mooie linten weer vast, zonder
zich ook maar in het minst aan het vreemde
goed vergrepen te hebben.
Jammer; men had de oude, nette dame aan
haar pakje moeten herinneren, dacht de jonge
vrouw.
Tegelijkertijd hield de trein stil.
Met een waardigen oogopslag verliet zij de
coupé, overhandigde den stations-chef de vondst
en ging trotsch en met hoog opgeheven hoofd,
als een overwinnares, heen.
liet was toch een kostelijk gevoel, eerlijk te
zijn en vreemde goederen niet te hehoudeu.
