18 Levertraan Nationale Vereeniging tot steun aan miliciens. FROU-FROU Nationale Credietbank, Arnhem. WAARSCHUWING. BLOOKER's CACAO. Alléén SINGER J SINGER-MAATSCHAPPIJ, Stoomwasscherij W. G. BURGER, =5» ZEIS T. fcsss— AMERIKAANSCH SYSTEEM. Mocca Tric-Trae ▼GTTER&C» DE HUISHOUDGIDS Feuilleton. Gedetacheerd. .Ctffttf?. fütfftfcW AjtffiéA gi Bij den ondergeteekende verschijnt 3§ w iederen Woensdag H De Hollandscho Lelie Weekblad voor jongedames onder Hoofdredactie van Joukrr. ANNA de SAVORNIN LOKMAN. »De Hollandsche Lelie" is hcteenige Weekblad in Nederland voor dames uit de hoogste en beschaafdste krin- i?| j gen. Let hierop voor uwe advertentie. Prijs per jaarg. f 4, fr. p. p. f 4.20 ja proefnummer gratis. eX Amsterdam. L. J. VEEN. Prima Lofoddische PER FLACON 35 ct. Verkrijgbaar bij A. VAN DE WEG, Langestraat 23, Telefoon 217. Afdeeling Amersfoort en omstreken. Werkgevers, die betrouwbare werkkrachten noodig hebben, en Miliciens, die naar werkzaamheden uitzien, worden verzocht zich te wenden tot het Secreta riaat der afdeeling, Schimmelpenninck- straat 41, te Amersfoort. N.B. Alléén die miliciens, waarvan de dienstrapporten, opgevraagd bij hunne laatst commandeerend officieren gunstig luiden, komen in aanmerking voor steun door de vereeniging. met de „LINDEBOOM" is de ECHTE. Wacht u voor NAMAAK. Firma Wed. B. ïan Geplaatst Maatschappelijk Kapitaal f 1000 000.— Belegde Reservenf 84077.73 "Oitglfte van s pCt. rentende ODllgatlën, in stukken van f1000 en f500, tot den koers van 101 pCt. Verkrijgbaar te Amersfoort bijAmersfoortsch Wissel- en Effectenkantoor, Kortegracht li, en verder bij alle Commissionairs in Effecten. Er wordt tegenwoordig onder de benaming „cacao" een product verkocht, in bussen zoowel als los bij het gewicht, hetwelk zoo sterk ontvet is, dat het eer de benaming van „afval" verdient dan die van „cacao". De verhouding der voedingswaarde van dit „afval" tot die van werkelijk goede cacao, is dezelfde als die van uitgekookt soepvleesch tot een sappige biefstuk. Een ieder die geen gevaar wil loopen bedrogen uit te komen, koope de bekende bussen Onze machines behoeven TOjW. geen aanprijzing in winkels met DIT uit- hangbord zijn de nSbat'- Wij verzoeken slechts er op te letten, dat ze Naaimachines verkrijgbaar. ROTES' aan het j u i s t e adres gekocht worden. Amersfoort, Westsingel 49 hoek Yarkensmarkt. Wasschen geheel opgemaakt of droog toegeslagen. GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN. Goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gehaald en gebracht. PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden. met een overheerlijk Moooa-aroma. Biscuitfabriek „(le Lindeboom". Firma Wed. B. van DOESBURG. LAMA1S0N BOUWER Go. Kortegracht 22 naast het Postkantoor. Belasten zich met aan- en verkoop van Effecten, Wissels en Coupons. Sluiten prolongatien Safe-inrichting. Kassa van 9 tot 4 nnr. Crodiet- vereeniging Correspondentschap te Amersfoort. mr. H. J. M. van den BERGH WILHELMINASTRAAT 0. te Amsterdam. Zij stelt zich ten doel het verleenen van Credieten onder per soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco het incasseeren van handelspapier het ontvangen van gelden déposito rekening-courant. Chocolade Mocca Stangen Chocolade Walnoten Chocolade Vlinders ware DELICATESSEN. Biscuitfabriek „de Lindeboom". Firma Wed. B. van Distill. Wijnen. Likeuren. Lieve Vrouwe-kerkhof, AMERSFOORT. Gouden Medaille, Gent 1908. Onder redactie van mejuffrouw N. CARIOT, Leerares in Koken en Voedingsleer te ZWOLLE. Dit tijdschrift verschijnt eiken Zaterdag. Proefnummers gratis en franco verkrijgbaar bij iederen Boekhandelaar en aan het bureau van de »DE HUISHOUDGIDS* Burgstraat 65, UTRECHT. 1.) „Een oogenblikje, t Kolonel Von Lange meneer i Langen was juist aan zijn meeat gehate bezigheid, het teekenen van stukken, toen luitenant Von Eschborn tikte en na een kort „binnen" het regimentsbureau was binnen gestapt. „Ziezoo, dat is voor vandaag weer gebeurd" vervolgde de kolonel, zijn pen neerleggend. „Von Eschborn, Diet waar? Van de Krijgsschool bij mijn regiment gedetacheerd". „Om U te dienen, kolonel". De kolonel nam den kranigen huzaren-officier, die met zeer goede aanteekeningen van de Krijgs school was gekomen en met glans naar het oudste studiejaar was overgegaan, eens goed op en reikte hem vervolgens de hand. „Het doet me waarlijk genoegen, dat juist (J bij mijn korps is gedetacheerd en ik hoop, dat U zich al spoedig bij ons thuis zult gevoelen. Als U 't een of ander wilt weten, dienstzaken of iets anders, dan wendt U zich zeker wel tot myu adjudant, meneer Muller. De heeren kennen elkaar toch De cavalerist schudde ontkennend. „Ik bad nog niet het genoegen". „Dan heb je 't nu" zeide de kolonel toen de heeren hadden kennis gemaakt en zich daarna tot zyu adjudant wendend, vervolgde hy „Heb je nog iets voor hem, Muller?" „U hebt nog niet bepaald bij welke compagnie meneer Von Eschborn wordt ingedeeld". „O ja, dat is waar ook". De kolonel krabde zich achter 't oor en zeide „Dat is nogal moeilijk...." Een glimlachje vloog over 't gelaat van den cavalerist. „Ik kan me dat zoo denken, kolonel geen enkele der kapiteins iB op ons gebrand". Onwillekeurig moest de kolonel lachen. Daar na vroeg hy: „Hoe komt u daar bij Von Eschborn was een oogenblik verlegen doch hij herstelde zich spoedig en zeide: „Ik weet niet of 't me veroorloofd is, mijn meening ronduit te zeggen" en toen de ko lonel toestemmend had geknikt, vervolgde hij: „Ik kan het den compagnies-commandanten werkelijk niet envel duiden, dat ik hun maar half welkom ben. Van den eigenlijken dienst bij de infanterie heb ik niet het nauwste be grip; ik kom dien dan ook hier leeren en dat nog wel in een tijd waarin de heeren de han den'vol hebben met de manoeuvres". „Maar al te waar". Geheel onwillene waren deze woorden den kolonel ontvallenhij wendde zich tot den cavalerist en zeide„Je neemt me toch dien uitval niet kwalijk". Deze maakte een onberispelijke buiging. „Absoluut niet, kolonel. Wanneer wij van de Krijgschool worden gedetacheeid bij andere wapenB dan het onze dan weten weten we maar .1 te goed, dat we als zoogenaamde manoeuvre- gasten niet al te veel moeten rekenen op een bijzonder vriendelijke ontvangst". De kolonel keek hem even aan, terwijl zijn adjudant opeens zeer druk in de stukken bladerde. „Ja, ja, zoo'n manoeuvre-gast is een schoone gave maar, eerlyk gezegd, niet precies een gave des hemels. Rondnit gezegd, had ik gehoopt, dat dit jaar de lijdenskelk eens aan mijn lippen zou zijn voorbij gegaan". „Neen, je moet dat nu niet verkeerd verstaan" vervolgde de kolonel toen hij het ietwat ver- wonderderde gelaat van zijn „gast" zag, „ik heb bet natuurlijk niet tegen jon persoonlijk, maar tegen het detacbeeren in 't algemeen. Persoonlijk beu je mij hartelijk welkom en ik geloof ook wel, dat we het best met elkaar zullen kunnen vinden, maar zooals je zelf zooeveri heel juist zei, is de tijd gedurende welken ie juist wordt gedetacheerd by mijn regiment tie allerongun stigste voor ons, maar voor jou toch weer niet zoo heel kwaad om eens goed je oogen den kost te geven en wat te leeren en dat iB toch maar de hoofdzaak. Maar ik moet weer aan 't werk dank U". „U zoudt nog zeggen bij welke compagnie..." bracht de adjudant in 't midden. De kolonel trok een heel verbaasd gezicht. „Heb ik dat dan nog niet gedaan Hij dacht een oogenblik na. „Ja, bij welke compagnie? Wacht; ik ben er. Hij kan zelf kiezen. De zaak is namely k deze" wendde hy zich weer tot Eschborn. „In tegenstelling van vele regimenten is mijn officierskorps geheel compleet; slechts bij twee compagnieën is er door ongesteldheid van luitenants een plaatsje. Wilt U nu tijdens uw detacheering bij een zeer strengen kapitein dienen, bij wien U ook zeer veel zult leeren, of by een zeer vriendelijken kapitein om zoo te zeggen vacantie houden De cavalerist wist niet goed, wat te antwoor den. Hy keek het ondeugende gezicht van den kolonel eens goed aan, die zich kostelijk scheen te vermaken over de netelige vraag en dan ook zeide: „De keus is niet zoo makkelijk, kameraad". Von Eschborn. die altijd een potje had kunnen breken en daar hij dus op dit punt nogal ver wend was, kreeg hij nieuwen moed en zeide eindelyk „Zelfs heel moeilijk, kolonel" en vervolgde na eenige oogenblikken te hebben nagedacht „zou bet niet te combineeren zijn?" De kolonel lachte hartelijk over dien leuken zet. „Ah! zoo, dus half om half, half zoeten half bitter, nu eens bij den een en dan weer bij den ander. Ja maar dat kan niet". „Dan zou ik 't liefst bij den strengen kapitein worden ingedeeld". „Flink zoo.- Ik verwachtte dan ook niet anders van je en ik heb je dan ook de keus gegeven om me te overtuigen of je werkelijk zoo bent als ik je op 't eerste gezicht taxeerde en als je de andere compagnie hadt gekozen, dan had ik je toch bij de eerste gestopt. Dat je goed gekozen hebt. bewijst me, dat het je ernst is en dat je werkelijk iets bij ons wilt leeren". „Dat is ook mijn stellig voornemen, kolonel". De kolonel reikte hem nogmaals de hand. „Dat doet me genoegen en daarom, dubbel welkom. Maar nu moet ik je laten gaan. Zie eens wat een berg pupperassen. Dank U." Nauwelijks ha<l Von Eschborn de deur achter zich gesloten of de kolonel vroeg aan zijn adju dant „Nu, Muller, geloof jy Ook niet, dat kapitein Von Pistorius vreeseiijk in zijn schik zal wezen als Eschborn zich bij hem komt aanmelden „Ik geloof, dat het genoegen aan beide zijden zal wezen, kolonel zoo heel hartelijk zal de kennismaking niet zijn, althans niet van den kant van den kapitein". (Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1912 | | pagina 4