„EYSINK" Rijwielen
lichten gang en soliditeit.
BLOOKER'S
CACAO.
DAALDERS
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
Solied. Sierlijk.
zijn overal bekend door hun
Snel. Sterk.
PIANO'S. ORGELS. PHONOLA's.
B. m den BURG,
Piano's van-BECHSTEI2** STEIN WEG^ NACH F. F. ADAM, C. MAND, ZEIT-
Orgels van HÖRÜGEL, WORCESTER, REED ORGAN Cy.,"WILMINGTON, enz
L. STAS, Langestraat 16, Telefoon 212.
VRIJDAG 20 DECEMBER,
75, 50, 35 en 2©
Feuilleton.
Gedetacheerd.
=fr ZEIS T. fes
AMEKIKAANSCH SYLfEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen.
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN.
Goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gebaald en gebracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden.
BUREAU VOOR WETENSCHAPPELIJK NIEUWS.
Gevestigd te AMSTERDAM.
ENGELBERTS, VON GLAHN SLIGCHER.
COMMISSIONNA1BS IN EFFECTEN EN KASSIERS^ g RSFOORT
AMSTERDAM.
Beheerder van het Bijkantoor te Amersfoort.
J. CATTH
Plantsoen 12. I n te rc. T el. 88.
S A F E-I) E P O S I T.
Nieuwste constructie. Fabrikaat „Lips". Brand- en Inbrnakvrij.
LOKETTEN TE HUUR van f 7.C0 per jaar af, f2.— per maand, enz., d«M50wonBOht met geheime
gecombineerde sluiting. Afzonderlijke knipfeamer len beboevo der cliemèlej^hikbaar^
ie Magazijn en Kantoor Arnhcmschestraat 8.
j 2e Magazijn en werkplaatsen Koestraat 6.
OPGERICHT 887.
1, STEINWEG NACHI
TER WINKELMAN, C. ECKE, UEBEL LECHLEITER, enz.
Verder levering van elk gewenscht fabrikaat in iedere houtsoort.
VERHUREN. RUILEN. REPAREEREN. STEMMEN.
Leert
Fransoh, Itallaansoli,
Dultsoli, SpaansoU,
Engelsoti RusslsobL,
Deensoü en Noorsoli,
door middel van de schriftelijke taai-cursussen van het Bureau tot publiciteit van Weten
schappelijk nieuws, geleid door dr. J. M. HOOGVLIET, dr. A. A. FOKKER en andere
bekende docenten.
W Vraagt onzen gratis-prospectus. -Ml
DE DIRECTIE.
BureauxSingel 276 te AMSTERDAM. Kantooruren: 10-12; 2-4. Telefoon10789.
Atelier voor de vervaardiging van
Heeren-, Barnes- en Kinder-ondergoederen
volgens maat.
Tafel- en Servet-goederen.
Kousen - Sokken - Trieot-goederen.
Depót ran Dr. JAEGER's Orig. Norm. Wolartibelen.
Met welke andere CACAO de verbruikers
een proef nemen, de ervaring leert dat zij
allen steeds terugkomen op
Benkt allen 0111 de Weldadigheids-voorstelling,
te geven in de Bioscoop „DE AREND-' op morgen
's avonds O uur.
Gij ziet een mooi programma, dus U amuseert zich
en steunt het Leger des Heils, dat zooveel goed doet
op maatschappelijk gebied. De algemeene armen zullen
U dankbaar zijn. De prijzen zijn slechts
cent.
36.)
Als een blik kon dooden, dan was de kolonel
op 't .eigen oogenblik morsdood geweestmaar
toch zag zijn vrouw in, dat se niets van hem
had te verwachten en dus zon ze maar alleen
op wraak, want Gerda hielp haar ook niet en
trachtte zelfs de dames in bescherming te nemen.
„Ongelukkig kind" beet haar moeder haar
toe; maar op 't zeilde oogenblik trok zij haar
tot zich en knste zij haar, want misschien bracht
Gerda haar toch den knappen cavalerie-officier
als schoonzoon.
Niet om de schitterende uniform haar
jarenlange ervaring als officiersvronw had haar
maar M te goed geleerd, dat die in den huise-
lgken kring steeds zoo spoedig mogelijk werd
vervangen door de onooglijke tuniek maar
om Harald's familie en iortuin. Het zou toch
wit aardig züd, te kunnen zeggen, dat zij aan
de Yon Esch born's was geparenteerd.
Middelerwijl overlegde Alice hoe ze het kon
aanleggen den avond met de Eschborns in het
hotel door te brengen. Dezen hadden haar ten
eten gevraagd en Alice had niet al te lang ge
aarzeld met deze uitnoodiging aan te nemen,
mite zij verlof kreeg om uit te gaan. En dit nn
was buitengewoon moeilijk, want als zij aan
1'offrouw Menge den naam Eschborn noemde,
wam alles uit en zij moest dus iets anders
bedenken, een verjaarsvisite bij een der familiën
bij wie ze aan huis placht te komen of iets
dergelijks. Ze bad een geweldigen hekel aan
onwaarheid spreken en reeds dacht zn er ernstig
over. de Eschborns nog af te schrijven, toen
Bertna haar t? hnlp kwam.
Deze wist van Peter alles van het ochtend
bezoek en van de uitnoodiging voor het diner.
Al van den eersten dag had zij 't zien aanko
men, dat er tusscben den luitenant en Alice
iets bestond na twijfelde zij heelemaal niet
meer, dat Alice spoedig verloofd zou zyn en zij
achtte het haar plicht zij was immers óok
verloofd en óok met een huzaar om nu een
handje te helpen.
Er waren nog twee andere redenen, die haar
zoo behulpzaam deden zijnop de eerste plaats
had zij al eens tegen Harald gezegd, dat zij ver
liefde paartjes een buitengewoon best hart tos-
droeg; en op de tweede plaats eigenlijk op
de allereerste plaats had zij nog een zeer
bijzondere reden. Zij wilde een anderen dienst
hebben die in bet peqeionaat stond haar al
lang niet meer aan; daar moest je veel te hard
werken en naar venant kreeg je niet de helft
van het loon, dat je toekwan. Bovendien zag
ze aankomen, dat het geflirt tusscben Alice en
Harald zou uitkomen en dan werd zij ontslagen,
zelfs al wilde juffrouw Menge baar nóg zoo graag
houden. Een dienstmeisje, dat met de jongedames
gemeene zaak maakte en briefjes overbracht en
al dat, kón niet blijveD. En als z« er dan tóch
uit moest, dan wilde z\j ten minste zeker zijn
van een goede betrekking en die zou ze vinden
bij Harald. Zoodra deze Alice had getrouwd,
zou zij zich bij hen aandienen. Dat zou pas een
dienstje zijn. Want ze zou best worden behan
deld omdat zjj er toch aan had meegeholpen,
dat ze elkaar kregen, «n goed van,eten en drin
ken, en als zjj dan goed kookte dan zou haar
volk baar op handen dragen, en als zij dan Pe
ter tronwde, dien zij reeds al6 hnisoppasser zag,
dan had zij niets mser te wenschen dan voor
den komenden winter een nisuwe mof, en die
zon ze óok wel weten te krjjgsn.
Bertha merkte, dat Alice wilde thuisblijven
maar dat kwam niet in haar kraam te pas. Hoe
meer de jongelui elkaar ontmoetten, des te eer -
dsr sou hij naar vragen sn dus eeide zij
„U behoeft voor mjj vnn uw hart geen moord
kuil te maken, juffrouw ik weet alles. Hoven-
dien is Peter zooeven hier geweest om eens on
der de roos te hooren of de juflrouw nu werke
lijk ook kwam".
„Heu8ch vroeg Alice. Haar besluit om niet
te gaan, Btond reeds lang zoo vast niet meer.
Zij kreeg zelfs hoe langer zoo meer luBt om te
gaan en vooral als Harald zelf baar wachtte....
zij kon baar verlegenheid nauwelijks verbergen
toen zij vroeg„Heeft de luitenant dat werke
lijk laten vragen
„Hoe zou ik er anders aan komen?" loog
Bertba, die 't heele geval had verzonnen.
Waarom ook niet; er wordt zóo veel gejokt,
dat dit beetje er bett bij kon, philosofeerde ze
in zichzelven voort en zeide toen
„Al tweemaal, vanmiddag en nu een half
uurtje geleden. Natuurlijk moet de juffrouw
net doen of ze er Diets van weet, want Peter
moest er stilletjes achter zien te komen en als
de luitenant nu merkt, dat hij 't zoo dom heeft
aaDgelegd, dan krijgt hij er natuurlijk van
langs en geeft bij mij misschien nog de bons".
Alice luisterde slechts met een half oor naar
hetgeen Bertha zeide. Reeds zoo lang had zij
er vurig naar verlangd, weer een avond buiten
het pensionaat te zyn en naar hartelust te mo
gen lachen en vroolljk wezen. „Maar wat moet
ik aan de juffrouw zeggen" zeide zjj half luid.
„Ja, zóo gemakkelijk is dat niet" meende
Bertba „ik heb daarover óok al nagedacht en
al in de courant gezien, dat er geen comedie
en geen concert is, alleen een uitvoering van
de brandweer; maar dat is niet voor de juf
frouw. Wncht, ik weet wat" riep zii plotseling.
„U gaat vanavond naar mevrouw Wehner, die
hier óok zoo dikwijls komt bezoeken. Dat
treft bijzonder, want die is uit de stad. Nu,
daar gaat U naar toe en dat weigert de juf
frouw U niet, en ik kom U afhalen. Ik weet
immers wstr ik U moet zoeken. Dan kraait er
geen haan naar".
„Ja maar, als nu tóch iemand het merkt"
vroeg Alice nog steeds aarzelend.
Bertha was niet alleen keukenmeisje maar in
haar ledige uren en op haar manier ook philo-
sofe. „Ja, als je er altijd over ligt te tobben of
iemand iets merkt, dan ia er oók heelemaal
geen pleizier meer op de wereld".
„En als iemand mij in het restaurant ziet?"
Bertha werd ongeduldig. „Hooreens,juffrouw,
als ik een boodschap krijg, dat ze mij wachten
dan ben ik er met het spelen van de klok. En
wie moet U dan zien? En iils hjj U ziet, wat
dan nog? Dan hebt U mevrouw Wehner niet
thuis getroffen en is U bij toeval een andere
kennis tegen gekomen die U heeft meegenomen
naar het restaurant. Laat mij dan maar voor de
rest zorgenik praat er U best uit. Zóo k
Bertha ook niet. Als 't noodig is, maak ik de
juffrouw wijs, dat de maan van groene kaas if.
Dat is juist mijn sterkste zjjde. Maar maak nu
wat voort,anders komt U nog te laat". En met
een drong zij Alice naar de kamer waar juffrouw
Menge over haar huishoudboek gebogen zat.
Alice zou zich misschien op't allerlaatste oogen
blik nóg hebben bedacht als Bertba niet plotse
ling de deur geopend en haar bijna met geweld
de kamer ingeduwd en daarbij gezegd had
„Juffrouw, juffrouw Von Schönberg wilde U
even spreken".
De directrice keek verwonderd op en vroeg
„Wat is er, lieve Alice?"
Alice aarzelde nog, doch Bertha gaf haar te
rechter tijd een duwtjetoen kreeg zij opeens
moed en zeide^
„Ik zou U willen vragen of ik vanavond naar
mevrouw Wehner kan gaan".
„Cbristien van mevrouw Wehner was zooeven
bier" vulde Ifertha aan „om te vragen of de
juffrouw een paar uurtjes mocht komen omdat
er familie over is".
(Wordt vervolgd.)
