Nieuw Parijs
Kerstboom-
L
I
De Arend.
BLOOKERS
CACAO
Meursing machinale fabrieken van gebak, Amersfoort.
De Staalfabrikant.
CENTRAAL ACCOUNTANTSKANTOOR,
WAAROM GEEN BESCHERMING?
A.J.P.'s Kerstpudding
Van der Zoo de Jong <te Van Ophoven.
LIJNZAADKOEKEN
Soyaboonen-koeken
Langestraat 37.
axtilcelen.
Bios
coop
Heden en volgende dagen
De g-eïmprovlseerdc zuster
of De zuster van den student.
DAALDERS
Methorst Van Lutterveld.
Feuilleton.
Gedetacheerd.
door mr. Th. M. VERSTER, Voorzitter van het Anti-Tariefwet-Comitf.
Prijs f 0.50. Verkrijgbaar bij de firma J. H. de BUSSY, te Amsterdam, en alom
iu den boekhandel.
Trlnmf! De vreugde stijgt ten top!
met nieuwe rozijntjes en amandelen.
10 cent per pakje.
Thans in alle winkels aanwezig.
Tracteert 11 op deze lekkernij
Westsingel 37.
Telefoon 93.
Nemen gelden a deposito tegen onderpand van Effecten, in bewaring te geven
by de Twentsche Trust-maatschappij te Amsterdam.
WESSANEN LAAN.
WORMERVEER,
Opgericht 1765.
Koninklijke Fabrieken.
Voedert uw vee met de zuivere murwe
merk de „Ster'' en W. L., en
merk W. L.
uitmuntende door hoog eiwit- en vetgehalte
en voedingswaarde.
EERE-DIPLOMA Parijs 1900.
NEGEN GOUDEN MEDAILLES
In zoor rl]He Keuze
Hoofdkantoor Utrecht.
X,lohteg»&rd 8.
Directeuren
Mr. P. G. H. DOP.
J. G. de JONGH.
Hijkantoor Amersfoort.
WUhelxni&astra&t 6.
Directeur
Mr. H.J. M. van den BERGH.
Belast zich met INRICHTEN, CONTROLEEREN, BIJWERKEN en
BIJHOUDEN van ADMINISTRATIËN, OPMAKEN van BALANSEN,
UITBRENGEN van RAPPORTEN, en verder alle voorkomende
accountants-werkzaamheden.
wordt o. m. vertoond do liun.tnim
Spannend drama in 2 afdeelingen.
was niet alleen de baanbveek-
ster voor cacao tot lagen
prijs, maar zij staat tevens
't hoogst in kwaliteit.
Kassiers en Commissionairs in Effecten.
(CoDoanditaire Vennoetes H. OYENS ZONEN te Amsterdam).
BAARN
Beukenlaan.
Telefoon 15.
Openen CHEQUE- en GIRO-REKENING, zoowel voor
handelaren als particulieren. 6
AMERSFOORT
Maarhuizen 15 (naast de Nederl. Bank).
Telefoon 49.
De afdeeling „Broodfabriek" levert prima brood, beschuit en koek tegen zeer billijke prijzen, en geeft bovendien 10 pCt. dividend. Bedragen tot ongeveer f50 per gezin
werden als dividend uitgekeerd.
37.)
Juffrouw Menge wist hoe hartelijk mevrouw
Wahner altijd voor Alice was en vend de nit-
noodiging dus volstrekt niet ongewoon. Toch
achtte rij het haar plicht op ietwat verwijten
den toon te leggen
„Je bent vanochtend al uit geweest, Alice,
en tweemaal op éen dag is toch, dankt me,
wat veel
„Ik was vanochtend bij den tandarts" stot
terde Alice.
„Dat is toch 6ok geen pleiriertje" vulde Ber
tha aan.
Juffrouw Menge wierp Bertha haar meest
booten blik toe en vroeg „Waarop wacht je?"
Maar Bertha liet rich niet ait het veld slaan
en reide
„Ik wou maar eens hooren of de juffrouw
uitgaat. Ik heb vanavond nog veel te doen,
maar als ik wat aanmaak dan kan ik de juf
frouw best afhalen en dan kunnen we allemaal
gerust rijn, dat haar niets overkomt".
Juffrouw Menge vloog er in. Die Bertha had
toch werkelijk goede eigenschappen.
„Ja, doet dat, Bertha", reide zij.
„M* »k dus gaan?" vroeg Alice.
„Heb je je werk voor morgen klaar En ken
je je lessen
„Ja, juffrouw
„Nu, dan heb ik er natuurlijk niets tegen.
Veel genoegen en veel complimenten aan me
vrouw Wehner".
naar al hetgeen Else mij daarvan heeft verteld,
komt het mij voor, dat de directrice tot die soort
dames behoort, welke er slechts op uit rijn, de
meisjes zoo lang roogeljjk te houden om er
zooveel mogelijk geld aan te verdienen en die
pas op de allerlaatste plaats er aan denken, ze
vooruit te helpen".
Alice keek verbaasd op en zeide
„Hoe bedoelt U dat, mevrouw Ik geloof
toch, dat U juffrouw Menge nu toch wel wat
onrechtvaardig beoordeelt".
Eindelijk had Else's voet die van Alice be
reikt en ze gaf er een stevigen duw op. Hoe
kon Alice thans zóo iels zeggenwas ze dan
heelemaal vergeten, wat ze 's morgens hadden
afgesproken
„Nu, ik meen maar" vervolgde mevrouw Von
Eschborn, „dat als een directrice er op uit is,
elk jong meisje in haar inrichting te zien te
krijgen, dit geen goed teeken is en dat ze zelfs
Else wil zien te krijgen, datja, daarvoor
weet it geen woorden te vinden".
„Ik ook niet" kwam Harald gewichtig.
„Ik zou toch wel eens willen weten boe ze
op dat denkbeeld is gekomen", meende zijn
moeder.
Harald zette het glas, dat hij juist aan den
mond wilde brengen, weder op tafel en zeide
ernstig
„Wel, mama, dat is nu toch vrij eenvoudig
ze heeft een tikje van den molen beet".
Alice keek Harald afkeurend aanzij had be
hoefte, de directrice te verdedigen en zeide
„Toch nietU oordeelt werkelijk te hard
over juffrouw Menge, die haar groote geldzor
gen heeft. Het ia toch niet meer dan natuurlijk,
dat zij dan probeert op eerlijke wijze geld te
verdienen".
„Het is allerliefst van je, Alice, dat je haar
Alice ging de kamer uit. Buiten pakte Ber
tha baar hand en trok haar in galop de gang
over.
„Zoo en nu vooruit, juffrouw gauw je beste
costuum aan en je mooi gemaaktvooruit nu
maar. En wat het afhalen betrett, heb daar
over ook maar geen zorg. Op de eerste plaats
kom ik niet zoo precies op tjjd en bovendien
heb ik nooit haast en zal Peter wel zorgen, dat
het wachten me niet ill te lang valt. Nu ja en als
we thuis komen, dan zal onze juffrouw er niets
van hooren. Dat beloof ik ual meer bij de
hand gehad".
Klokke 8 was Alice aan het hotelmen had
haar reeds verwacht en zette zich aanstonds
aan den diecb.
„Je vind het immers goed, Alice" zeide me
vrouw Von Eschborn „dat we in onze kamer
hebben laten dekken Harald dacht, dat je het
prettiger zoudt vindenQjeneden, in het restaurant-
onder de menechen te blijven". AeW
„Wel neen, mevrouw" antwoorddeAlice, blij
dat ze niet zou worden opgemerkt „ik vind het
veel prettiger hier rustig te kunnen babbelen
dan daar door ieder te worden aangegaapt.
„Heerlijk, dat je toch nog gekomen bent"
zeide Else, haar vriendin nogmaals hartelijk
kussend „we waren al mooi bang, dat je niet
zoudt komen".
Alice stootte Else aan opdat deze dit onaan
gename thema niet verder zou uitapinnen; maar
het was reeds te laat, want mevrouw Von tVeh-
born vroeg onmiddellijk
„Het is in jelui pensionaat heel streng, niet
waar, Alice
„Afschuwelijk, mevrouw. Ik zal blij wezen,
?ls ik er voorgoed uit ga".
„Doe je best om dit te bespoedigen" meende
mevrouw Von Eschborn „want te oordewen
A
partij zoo neemt, maar ik vind toch, dat ze heel
dwaas doet" hernam mevrouw Von Eschborn.
„Ik wil je eerlijk bekennen, dat ik den heelen
dag in angst heb verkeerd, dat zij mij een be
zoek zou brengen. Ik ken dat soort damesdie
zijn bijna nog gevaarlijker dan levensverzeke
ring-agenten je komt niet van ze af. Ik heb
danookalgezegd.dat ik haar onder geen enkele
roorwaarde kan ontvangen".
„Prachtig, mama" riep Harald met de grootst
mogelijke instemming. „Waarom zult U zich de
paar dagen die U hier is, laten bederven door
de vrees, dnt de een of ander om zoo te zeggsu
probeert U Else afhandig te maken? Ik heb
oniangs het twijfelachtig genoegen gehad, met
juffrouw Menge in aanraking te komen en ik
zeg U, dat ze een heel lastige tante is, die niet
loslaat. Wel twintig maal heb ik haar gezegd,
dat L' er niet aan dacht, Else aan haar af te
staan; langer dan een uur heb ik gepraat als
Brugman. En met welk resultraat Dat ze mij,
toen ik heenging, een prospectus iu de hand
stopte en stellig meende, dat U zich tóch nog
wel zoudt bedenken". En hij keek naar Alice
alsof hij zeggen wilde: „Hoe zeg ik dit, h
Alice moest, in weerwil van haar slecht ge
weten, lachenzij keek hem ter sluiks aan en
dit, met het vaste voornemen zijner moeder om
juffrouw Menge niet te ontvangen, stemde Ha
rald uitgelaten vroolijk. Hij wist nu zeker, dat
zijn moeder niets zou bemerken van hetgeen hij
had uitgehaald en begon dan ook dadelijk met
een grootsch feest plan voor de volgende dagen
op touw te zetten en in de puntjes verder te
ontwikkelen.
(Wordt vervolgd.)
