De Arend. ENGELSCHE A NTHRACIET TRA VOL* Wereldstad- programma FROU-FROU Stoomwasscherij W. G. BURGER, DE HUISHOUDGIDS. VETTER Co., Mocca Tric-Trac Nationale Vereeniging tot steun aan miliciens. Feuilleton. Gedetacheerd. LAMA1S0N BOUWER Co. Kortegracht 22 naast het Postkantoor. Belasten zich met aan- en verkoop van Effecten, Wissels en Coupons. Sluiten prolongatien Safe-inrichting. Kassa ran 0 tot 4 nur. Het middel tegen winterhanden en voeten. Pry's per doos 121/2 cent. Verkrijgbaar bij A. VAN DE WEG, Langestraat 23, Telefoon 217. Gaat allen zien de prachtfilms van het NO. in de Bioscoop met de „LINDEBOOM" is de ECHTE. Wacht u voor NAMAAK. Firma 4 B, van Z EI J T. «sssis-— AMERIKAAMCH SYSTEEM. Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen. GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN. Goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gehaald eo gebracht PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden. Gouden Medaille, Gent 1908. Onder redactie van mejuffrouw N. CARToT, Leerares in Koken en Voedingsleer te ZWOLLE. Dit tijdschrift verschijnt eiken Zaterdag. Proefnummers gratis en franco verkrijgbaar bij iederen Boekhandelaar en aan het bureau van »DE HUISHOUDGIDS» Burgstraat 65, UTRECHT. leurt ió onotenoinaLen vele. maeoLeat.atie petten ütftlacttA ocut penonate. en poeal/utofie JCaihneinen. oxmj*- -x.it ate Juuyoft- A. J. TEN HOPE, Rotterdam. Distill. Wijnen. Likeuren. Liere Yrouwe-kerkhof, AMERSFOORT. met een overheerlijk Moooa-aroma. Biscuitfabriek „de Lindeboom". Firma Wed. B. van DOESBURG. Cradiet - vereeaiglng Correspondentschap te Amersfoort, nar. H. J. M. ran den BEKUH WILHELMIRASTRAAT 9. te- Amsterdam. Zij stelt zich ton doel het verleenen van Credieten onder per soonlijke of Lakelijkp zekerheid of in-blanco het incasseeren van handelspapier het ontvangen van gelden déposito rekening-courant. Afdcellng Amersfoort en omstreken. Werkgevers, die betrouwbare werkkrachten noodig hebben, 011 Miliciens, die naar werkzaamheden uitzien, worden verzocht zich te wenden tot het Secreta riaat der afdeeling, Schimniolpenninck- slraat 41, te Amersfoort. N.B. Alléén die miliciens, waarvan de dienstrapporten, opgevraagd bij hunne laatst commandeerend officieren gunstig luiden, komen in aanmerking voor steun door de vereeniging. Chocolade Walnoten Chocolade Vlinders ware DELICATESSEN. Biscuitfabriek „de Lindeboom". Firma Wed. B. ran i Prima kwaliteit. Gegarandeerd gruis- en steenvr^j. Per H.L. fraaoo bergplaats f2. Verkrijgbaar bij Cr_ HKZEHSTs Bra.nd.stoffentiaLnd.el;, Steenkolenpark „Wilkelmina", Terrein S. IJ. S. M. Soesterweg, Amersfoort, Telepkoon 173. Bestellingen worden aangenomen bij G. CASTEIN, Arnhemse,he weg 00, AMERSFOORT, Telefoon 261. I 49.) De kolonel keek uitermate verrast, op en zeide „Kijk, dat is interessant". „U zoodt het nog veel interessanter vinden als U 't naadje van de kous kende" dacht Harald. „En kan je me ook zeggen, aan wien „Pardon, kolonel. Ik heb beloofd te zullen zwijgen". De kolonel wilde zich boos maken, doch be dacht zich te rechter tijd en 2eide: „Dan zal ik dat wel van Kramer hooren". „Pardon, koloneldat zal Kramer U evenmin zeggen". „Wat? En waarom niet?" „Omdat het een dame betreft, kolonel". „Kerel, de zaak wordt hoe langer zoo inte ressanter" zeide de kolonel, die thans zijn nieuws gierigheid nauwelijks meer wist te verbergen. „Dus een dame. Ja, ja, 't is met jelui altijd en eeuwigcherchez la femmedat vrouwvolk heeft toch overal de hand in en brengt overal ongeluk". Harald zuchtte diep„Jammer genoeg". „Hoe bedoel je dat?" vroeg de kolonel. „Dat „jammer genoeg" klonk zóo overtuigend alsof jezelf al heel wat van hen hebt ondervonden". Harald werd verlegen en stotterde: „Neen, dat niet, kolonelin tegendeelik heb nog nooit een onaangenaamheid van den kant der dames ondervonden; in tegendeel; maar ik interesseer me ook weinig voor hen". „Zoo" antwoordde de kolonel, die amper naar hem had geluisterd en nu brandde van nieuws gierigheid ons te weten wie die dame nu toch wel mocht zijn. „En kan je me" vervolgde hij na eeii poosje „ook niet een kleine vingerwijzing geven Ver sta me goed, Eschborn, ik vraag het natuurlijk niet uit nieuwsgierigheid dat laat ik voor de vrouwen over maar je begrijpt, dat de zaak ine ten allerhoogste interesseert en ik geheel en al au fait moet wezendat begrijp je zelf wel. Zie je, de zaak wordt ruchtbaar en als men my dan van hooger hand om inlichtingen vraagt, moet ik die ook kunnen geven. Zie je, ik zou gaarne weten welke dame zóo veel invloed heeft op Kramer. A propos, is het werkelijk wel een dame of is 't er zoo eentje, die men maar dame noemt'-. „O, kolonel als u 't naadje van de kous eens kende" dacht Harald en hij antwoordde„Wer kelijk, kolonel, het is een dame; een dame uit onze kringen". „Wie zou dat nu toch van dien Kramer heb ben gedacht" hernam de kolonel. „Nu moet ik op deze wijze achter een flirt komen, waarvan ik niet het minste of geringste vermoeden had. Kn die twee moeten zelfs al heel intiem met elkaar zijn als hij haar zóo iels belooft. Maar wie kan die dame dan toch zijn? Ik moet toch veronderstellen, dat Kramer Diet het hof maakt aan een van de jonge ofliciersvrouwen van mijn korps. Dat zou ik niet dulden". „Pardon, kolonelhet is een jongmeisje". „Een jongmeisje?" herhaalde de kolonel. ;,Wie zou dat nu toch achter Kramer hebben gezocht. Dus achter mijn rug is hij aan 't h®f maken. Maar ik zeg nog eens, dat die twee reeds vrij intiem moeten zijn als ze zulke dingen bespre ken. Ik begrijp er hoe langer zoo minder van. Als ze nu eens publiek veimofd waren; maar zóo? Zoo iets beloof je toch niet zonder loon. In mijn jonge jaren heb ik óok eens een kameraad gehad, die, uit liefde voor zijn meisje, zich het rooken heeft afgewend, omdat, zooals zy beweerde, zijn kussen zoo naar tabak smaak ten leuterpraat, zoo'n doorrooker ben ik nooit geweestik wil maar zeggennu ja, de jongedame in rjuaestie, ken je haar Zeker een aardige ineid, wat Harald schrok er van. „Hij praat over zijn dochter op een wijze, die dacht hij eu hij zeide „Om 's hemel wil, kolonel, spreek niet meer op die wijze over de jongedameU doet haar groot onrecht'. „Werkelyk V' „Op mijn woord, kolonelik ken die jonge dame heel goed en ben op haar veliefd, of lie ver. ik ben op haar verliefd geweest". „Jij óok vroeg de kolonel, „Zie je nu wel, dat ik gelijk had. Het spreekt van zelf, Esch- borr. dat ik je woorden absoluut niet in twij fel trek; maar toch, als jij, die pas zóo kort hier bent, ook al verliefd op haar bent geweest, dan moet die jongedame toch avances doen, die „Werkelijk, kolonel" viel Harald hem nog nel te juister tijd in de rede „het is beter, dat we niet verder praten over deze jongedame, anders zou ik nog in de verleiding komen om mijn woord, dat ik aan Kramer gaf, te breken. Ik verzeker IJ, dat het een hoogst fatsoenlijk jongmeisje is, uit de eerste standen". „Kom, kom" meende de kolonel, nog twijfe lend. „U kent haar óok, kolonel". „Ik? Dat zal je wel mis hebben". „Pardon, kolonel; ik kan me in dit opzicht uiet vergissen". „Enfin, alles kan. In zoo'n nest als dit ken je iedereen; ten minste wat je zoo kennen noemt. Maar als je me toch niets ontrent die jonge dame naoogt vertellen, is 't werkelijk beter, dat we van dit chapiter afstappen. Per slot van re kening komt het er ook niet op aan wie zeis; ik acht het van meer belang, dat zij zoo'n eae- i den invloed heeft op Kramer. Vindtje ook niet „Stellig, kolonel, en als ze getrouwd zijn, Vol schrik zweeg hy plotselinghij was prachtig op weg om zijn mond voorbij te praten. „Wat? Wil hij haar óok trouwen? Ja maar, dan heb ik als regiments-commandant toch ook nog een woordje mee te praten „En vooral als vader" dacht Harald en hij zeide „Ik verzoek U nogmaals vriendelijk, van dit thema te mogen afstappen. Om de jongedame in uw oogen te rechtvaardigen, heb ik al veel meer gezegd dan ik feitelijk wel mocht". „Dan praten we er niet meer over. Ik zal nu toch wel spoedig hooren wie het is. Dank ie adieu, Eschborn". Harald boog en vertrok. „De kolonel zal oogen opzetten als hy hoort wie ,de dame is. Dat zou ik wel eens willen bijwonen en zijn gezicht zou ik wel eens willen zien als hy tot de ontdekking komt, dat' hij zóo tegen mij heeft uitgepakt over zijn bloedi- gen dochter". En dit gebeusde oneindig eerder dan ietnand vermoedde. De kolonel kwam later thuis dan gewoonlijk en vertelde, aan tafel, aan vrouw en dochter hoe het hem was gelukt, Martens er toe te be wegen, zijn beleedigende woorden terug te ne men en hoe Kramer, iu het bijzijn van alle omeieren, glansrijke satisfactie had gekregen. „Maar 't heeft moeite gekOBt" besloot hij „tweemaal over, telkens eer. goed half uur. ben ik met Martens bezig geweest eer deze toegaf. Die wilde maar met allo geweld weten aan wie Kramer zyn woord had gegeven. Natuurlijk ia er weer een vrouw in 'l spel, of liever een jon gedame en het spreekt dus vanzelf, dat Kramer haar naam n.et noemde en bleef weigeren dien te zeggen. Ile, je krijgt een drooge keel van al LiApr® Z8l,,e hiJ HI1 by Bchonk zich een gias wijn iu. (Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1913 | | pagina 4