De Arend.
ENGELSCHE A NTHRACIET
TRA VOL*
Wereldstad-
programma
FROU-FROU
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
DE HUISHOUDGIDS.
VETTER Co.,
Mocca Tric-Trac
Nationale Vereeniging
tot steun aan miliciens.
Feuilleton.
Gedetacheerd.
LAMA1S0N BOUWER Co.
Kortegracht 22
naast het Postkantoor.
Belasten zich met
aan- en verkoop van
Effecten, Wissels en
Coupons.
Sluiten prolongatien
Safe-inrichting.
Kassa ran 0 tot 4 nur.
Het middel tegen winterhanden en voeten.
Pry's per doos 121/2 cent.
Verkrijgbaar bij
A. VAN DE WEG,
Langestraat 23, Telefoon 217.
Gaat allen zien de
prachtfilms van het
NO.
in de Bioscoop
met de „LINDEBOOM"
is de ECHTE.
Wacht u voor NAMAAK.
Firma
4 B, van
Z EI J T. «sssis-—
AMERIKAAMCH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen.
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN.
Goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gehaald eo gebracht
PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden.
Gouden Medaille, Gent 1908.
Onder redactie van mejuffrouw N. CARToT, Leerares in Koken en Voedingsleer
te ZWOLLE.
Dit tijdschrift verschijnt eiken Zaterdag.
Proefnummers gratis en franco verkrijgbaar bij iederen Boekhandelaar en aan
het bureau van »DE HUISHOUDGIDS»
Burgstraat 65, UTRECHT.
leurt ió
onotenoinaLen vele. maeoLeat.atie
petten ütftlacttA ocut penonate.
en poeal/utofie JCaihneinen.
oxmj*- -x.it ate Juuyoft-
A. J. TEN HOPE, Rotterdam.
Distill. Wijnen. Likeuren.
Liere Yrouwe-kerkhof, AMERSFOORT.
met een overheerlijk
Moooa-aroma.
Biscuitfabriek „de Lindeboom".
Firma Wed. B. van DOESBURG.
Cradiet - vereeaiglng
Correspondentschap te Amersfoort,
nar. H. J. M. ran den BEKUH
WILHELMIRASTRAAT 9.
te- Amsterdam.
Zij stelt zich ton doel
het verleenen van Credieten onder per
soonlijke of Lakelijkp zekerheid of in-blanco
het incasseeren van handelspapier
het ontvangen van gelden déposito
rekening-courant.
Afdcellng Amersfoort en omstreken.
Werkgevers, die betrouwbare
werkkrachten noodig hebben, 011 Miliciens,
die naar werkzaamheden uitzien, worden
verzocht zich te wenden tot het Secreta
riaat der afdeeling, Schimniolpenninck-
slraat 41, te Amersfoort.
N.B. Alléén die miliciens, waarvan de
dienstrapporten, opgevraagd bij
hunne laatst commandeerend
officieren gunstig luiden, komen
in aanmerking voor steun door
de vereeniging.
Chocolade Walnoten
Chocolade Vlinders
ware DELICATESSEN.
Biscuitfabriek „de Lindeboom".
Firma Wed. B. ran
i
Prima kwaliteit.
Gegarandeerd gruis- en steenvr^j.
Per H.L. fraaoo bergplaats f2.
Verkrijgbaar bij
Cr_ HKZEHSTs Bra.nd.stoffentiaLnd.el;,
Steenkolenpark „Wilkelmina", Terrein S. IJ. S. M. Soesterweg, Amersfoort, Telepkoon 173.
Bestellingen worden aangenomen bij G. CASTEIN, Arnhemse,he weg 00, AMERSFOORT, Telefoon 261.
I
49.)
De kolonel keek uitermate verrast, op en zeide
„Kijk, dat is interessant".
„U zoodt het nog veel interessanter vinden
als U 't naadje van de kous kende" dacht
Harald.
„En kan je me ook zeggen, aan wien
„Pardon, kolonel. Ik heb beloofd te zullen
zwijgen".
De kolonel wilde zich boos maken, doch be
dacht zich te rechter tijd en 2eide: „Dan zal ik
dat wel van Kramer hooren".
„Pardon, koloneldat zal Kramer U evenmin
zeggen".
„Wat? En waarom niet?"
„Omdat het een dame betreft, kolonel".
„Kerel, de zaak wordt hoe langer zoo inte
ressanter" zeide de kolonel, die thans zijn nieuws
gierigheid nauwelijks meer wist te verbergen.
„Dus een dame. Ja, ja, 't is met jelui altijd en
eeuwigcherchez la femmedat vrouwvolk heeft
toch overal de hand in en brengt overal ongeluk".
Harald zuchtte diep„Jammer genoeg".
„Hoe bedoel je dat?" vroeg de kolonel. „Dat
„jammer genoeg" klonk zóo overtuigend alsof
jezelf al heel wat van hen hebt ondervonden".
Harald werd verlegen en stotterde:
„Neen, dat niet, kolonelin tegendeelik
heb nog nooit een onaangenaamheid van den
kant der dames ondervonden; in tegendeel; maar
ik interesseer me ook weinig voor hen".
„Zoo" antwoordde de kolonel, die amper naar
hem had geluisterd en nu brandde van nieuws
gierigheid ons te weten wie die dame nu toch
wel mocht zijn.
„En kan je me" vervolgde hij na eeii poosje
„ook niet een kleine vingerwijzing geven Ver
sta me goed, Eschborn, ik vraag het natuurlijk
niet uit nieuwsgierigheid dat laat ik voor de
vrouwen over maar je begrijpt, dat de zaak
ine ten allerhoogste interesseert en ik geheel en
al au fait moet wezendat begrijp je zelf wel.
Zie je, de zaak wordt ruchtbaar en als men my
dan van hooger hand om inlichtingen vraagt,
moet ik die ook kunnen geven. Zie je, ik zou
gaarne weten welke dame zóo veel invloed heeft
op Kramer. A propos, is het werkelijk wel een
dame of is 't er zoo eentje, die men maar dame
noemt'-.
„O, kolonel als u 't naadje van de kous eens
kende" dacht Harald en hij antwoordde„Wer
kelijk, kolonel, het is een dame; een dame uit
onze kringen".
„Wie zou dat nu toch van dien Kramer heb
ben gedacht" hernam de kolonel. „Nu moet ik
op deze wijze achter een flirt komen, waarvan
ik niet het minste of geringste vermoeden had.
Kn die twee moeten zelfs al heel intiem met
elkaar zijn als hij haar zóo iels belooft. Maar
wie kan die dame dan toch zijn? Ik moet toch
veronderstellen, dat Kramer Diet het hof maakt
aan een van de jonge ofliciersvrouwen van mijn
korps. Dat zou ik niet dulden".
„Pardon, kolonelhet is een jongmeisje".
„Een jongmeisje?" herhaalde de kolonel. ;,Wie
zou dat nu toch achter Kramer hebben gezocht.
Dus achter mijn rug is hij aan 't h®f maken.
Maar ik zeg nog eens, dat die twee reeds vrij
intiem moeten zijn als ze zulke dingen bespre
ken. Ik begrijp er hoe langer zoo minder van.
Als ze nu eens publiek veimofd waren; maar
zóo? Zoo iets beloof je toch niet zonder loon.
In mijn jonge jaren heb ik óok eens een
kameraad gehad, die, uit liefde voor zijn meisje,
zich het rooken heeft afgewend, omdat, zooals
zy beweerde, zijn kussen zoo naar tabak smaak
ten leuterpraat, zoo'n doorrooker ben ik nooit
geweestik wil maar zeggennu ja, de
jongedame in rjuaestie, ken je haar Zeker een
aardige ineid, wat
Harald schrok er van. „Hij praat over zijn
dochter op een wijze, die dacht hij eu
hij zeide „Om 's hemel wil, kolonel, spreek
niet meer op die wijze over de jongedameU
doet haar groot onrecht'.
„Werkelyk V'
„Op mijn woord, kolonelik ken die jonge
dame heel goed en ben op haar veliefd, of lie
ver. ik ben op haar verliefd geweest".
„Jij óok vroeg de kolonel, „Zie je nu wel,
dat ik gelijk had. Het spreekt van zelf, Esch-
borr. dat ik je woorden absoluut niet in twij
fel trek; maar toch, als jij, die pas zóo kort
hier bent, ook al verliefd op haar bent geweest,
dan moet die jongedame toch avances doen,
die
„Werkelijk, kolonel" viel Harald hem nog
nel te juister tijd in de rede „het is beter, dat
we niet verder praten over deze jongedame,
anders zou ik nog in de verleiding komen om
mijn woord, dat ik aan Kramer gaf, te breken.
Ik verzeker IJ, dat het een hoogst fatsoenlijk
jongmeisje is, uit de eerste standen".
„Kom, kom" meende de kolonel, nog twijfe
lend.
„U kent haar óok, kolonel".
„Ik? Dat zal je wel mis hebben".
„Pardon, kolonel; ik kan me in dit opzicht
uiet vergissen".
„Enfin, alles kan. In zoo'n nest als dit ken
je iedereen; ten minste wat je zoo kennen noemt.
Maar als je me toch niets ontrent die jonge
dame naoogt vertellen, is 't werkelijk beter, dat
we van dit chapiter afstappen. Per slot van re
kening komt het er ook niet op aan wie zeis;
ik acht het van meer belang, dat zij zoo'n eae- i
den invloed heeft op Kramer. Vindtje ook niet
„Stellig, kolonel, en als ze getrouwd zijn,
Vol schrik zweeg hy plotselinghij was
prachtig op weg om zijn mond voorbij te praten.
„Wat? Wil hij haar óok trouwen? Ja maar,
dan heb ik als regiments-commandant toch
ook nog een woordje mee te praten
„En vooral als vader" dacht Harald en hij
zeide
„Ik verzoek U nogmaals vriendelijk, van dit
thema te mogen afstappen. Om de jongedame
in uw oogen te rechtvaardigen, heb ik al veel
meer gezegd dan ik feitelijk wel mocht".
„Dan praten we er niet meer over. Ik zal nu
toch wel spoedig hooren wie het is. Dank ie
adieu, Eschborn".
Harald boog en vertrok.
„De kolonel zal oogen opzetten als hy hoort
wie ,de dame is. Dat zou ik wel eens willen
bijwonen en zijn gezicht zou ik wel eens willen
zien als hy tot de ontdekking komt, dat' hij
zóo tegen mij heeft uitgepakt over zijn bloedi-
gen dochter".
En dit gebeusde oneindig eerder dan ietnand
vermoedde.
De kolonel kwam later thuis dan gewoonlijk
en vertelde, aan tafel, aan vrouw en dochter
hoe het hem was gelukt, Martens er toe te be
wegen, zijn beleedigende woorden terug te ne
men en hoe Kramer, iu het bijzijn van alle
omeieren, glansrijke satisfactie had gekregen.
„Maar 't heeft moeite gekOBt" besloot hij
„tweemaal over, telkens eer. goed half uur. ben
ik met Martens bezig geweest eer deze toegaf.
Die wilde maar met allo geweld weten aan wie
Kramer zyn woord had gegeven. Natuurlijk ia
er weer een vrouw in 'l spel, of liever een jon
gedame en het spreekt dus vanzelf, dat Kramer
haar naam n.et noemde en bleef weigeren dien
te zeggen. Ile, je krijgt een drooge keel van al
LiApr® Z8l,,e hiJ HI1 by Bchonk zich een
gias wijn iu.
(Wordt vervolgd.)