In alle gevallen
Meursing machinale fabrieken van gehak, Amersfoort.
CENTRAAL ACCOUNTANTSKANTOOR.
Algfemeeiie Maatschappij
UVLidLd.ellDU.rg-_
TJitg-ifte van f 5oo ooo_-
£5 pCt. Pandbrieven.
Methorst Van Lutterveld.
Amersfoortsclie Bioscoop,
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
Feuilleton.
Gedetacheerd.
tot beleenen en aaukoopen van niet vruchtgebruik
of periodieke uitkeeringen belaste waarden
Geplaatst kapitaal f <50 000
Reserves f 45 587.14'
Do hoeren J&.N BLAL.FF cfc Co., te AMSTERDAM.
berichten, dat de inschrijving op bovengenoemde f 500 000.— 5 pCt, Pandbrieven,
in stukken van f 1000.— en f 500.—, te hunnen kantore is opengesteld op
DONDERDAG 30 JANUARI 1913,
van des voormiddags tot des namiddag» 4 uur,
tot den koers van 101 pC-t., op de voorwaarden van het prospectus, waarvan exem
plaren met inschrijvingsbiljetten bij hen verkrijgbaar zijn.
waarin bouillon gebezigd wordt bij de bereiding
Uwer spijzen, zijn
MAGGI's Bouillon-Blokjes
(merk Kruisster)
door voortreffelijke kwaliteit en gemakkelijke
bereiding te verkiezen boven alle andere produkten.
Prijs per blokje 2]/2 cent.
Kassiers en Commissionairs in Effecten.
(Commanditaire Vennooten H, OÏENS 4 ZONEN te Amsterdam).
MUUBHUIZF.N 15 (naast de Natel. Ilank). TELRF00H 49.
Openen CHEQUE- en GIRO-REKENING, zoowel voor
handelaren als particulieren. 5
langbstraat.
Programma van Vrijdag 241. en m. Donderdag 30 Januari.
1. amersfoobtsch bioscoop-journaal.
2. DE MINNAARS VAN LIZE. Drama.
1 VERHUIZING VAN ARSENE. Komisch.
4 HET GEHEIM VAN DE DRUG DER NOTRE DAME.
Groot drama in 3 afdeelingen.
Gespeeld door de artisten van het .Theatre francs.. Ie Parijs.
5. GONTRAN ALS MUZIKANT. Komisch.
G VAN GRAAF TOT KELLNER. Levensbeeld.
7. ONÉS1ME, DE LIEFDE ROEPT U. Komisch.
8. JUIST ALS PAPA. Comidie.
jprUzen der plaatsen ÏO, ao en 30 ot.
Kinderen, en Militairen beneden den rung isn onderofficier. 10, 15 en 25 ct.
behalve Zon- en Feestdagen van 1 tot 11 nar.
Doorloopend toegang.
Ton gerieve der veste bezoekers vao den Isten en den 2den rnng Familieboekjes verkrijgbaar.
Woensdagmiddags twee uur KINDERVOORSTELLING
met speciaal gekozen Kinderprogramma.
Verandering voorbehouden.
Z E IJ T. tees—-
AMEKIKAANSCH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen.
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN.
Goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gehaald en gebracht,
PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden.
Hoofdkantoor Utrecht.
Iiiohtega ad 3.
I
Directeuren
Mr. P. G. H. DOP.
J. G. de JONGH.
Ilijkantoor Amersfoort.
Wllhelmin.ast aai 6.
Directeur
Mr. H. J. M. van den BERGH.
Belast zich met INRICHTEN, CONTROLEEREN, BIJWERKEN en
BIJHOUDEN van ADMINISTRATION, OPMAKEN van BALANSEN,
UITBRENGEN van RAPPORTEN, en verder alle voorkomende
accountants werkzaamheden.
De afdeeling „Broodfabriek" levert prima brood, beschuit en koek tegen zeer billijke prijzen, en geeft bovendien 10 pCt. dividend. Bedragen tot ongeveer f50 per gezin
werden als dividend uitgekeerd.
51.)
„Maak U maar niet bezorgd, papaatje" ant»
woordde Gerda vróolijk „wij zullen 't heel an
dera aanleggen en nooit verschil van meening
hebbendaarvoor houd ik veel te veel van
hem en hij van mij".
„Och, kindje, dat verandert wel" dacht de
kolonel hardop.
„Wel ja" zeide mevrouw „nu moet je je kind
6ok nog maar illusiën benemenmaar als wer
kelijk Gerda's huwelijk niet gelukkig is, zooals
je nu zoo hoogst fijngevoelig en met zoo ge
weldig veel tact profeteert, denk er dan om, dat
ik de hand niet daarin heb gehad, maar jij, jü
alleen en dat ik mijn banden in onschuld
wasch".
„Wasch ze" meende de kolonel „maar, a
propos, nu je toch van wassehen praat, zou je
wel even de vingerkommen kunnen aangeven".
„Vindt je soms, dat je aardig bent vroeg
mevrouw „vindt je 't werkelijk
„Ik heb nog nooit voor grappenmaker gepo
seerd" verdedigde de kolonel zich „maar je kunt
toch wel begrijpen, dat ik blij ben uradat Gerda
zich gelukkig gevoelt. Kijk dat kind er eens
uitzien. Kom hier, Gerda, en geef je vader een
kuB".
Gerda vloog hem weer om den hals.
„Heb je dan Kramer zóo lief
„Meer dan ik kan zeggen, vadertje" ant
woordde zij. „Er ia maar éen ding. dat me hin
dert en wel, dat ik aan hem heb getwijfeld en
niet dadelijk heb geloofd, dat hij zijn belofte
zou gestand doen'. En hoe kranig heelt hij woord
gehouden".
„Dat heeft hij" stemde de kolonel toe „maar
ill te veel braafheid heeft 6ok haar schaduw
zijde'.
Gerda keek haar vader vol verbazing aan.
„Hoe bedoelt U dat, papa
„Nu, zoo maarik denk zoo maar eens aan
jelui bruiloft. Dat zal taai worden, kind, zoo
zonder een droppel wijn en met niets dan spuit
water en zulken kost. 't Is te hopen, dat hij zich
6ok niet door jou laat bepraten om geen vleeseh
meer te eten, anders zullen we het bruiloftsmaal
maar bestellen in een vegetarisch restaurant.
Enfin, dat is óok nog niet zoo gek't is ten
minste wat nieuws".
De kolonel was buitengewoon goed geluimd
en bad zijn zorgen voor zijn regiment weer
geheel vergeten én wilde nu, dat ook zijn vrouw
en zijn dochter met hem blij waren. Hij stak
zijn vrouw de hard toe en zeide: „Kom, wees
nu niet langer boos, denk toch niet langer over
je brei-vereeniging. Dat komt allemaal weer op
zijn pootjes te recht".
„Zonder jou niet; ik moet eerst satisfactie
hebben".
„Je wilt toch niet duelleeren met de vrouw
van den majoor?" vroeg hij.
„Neen, maar jij met den majoor. Jij stelt hem
verantwoordelijk voor het gedrag van zijn vrouw
tenzij deze haar excuses maakt in bijzijn van
alle dames".
„Ik geloof, datje niet meer weet watje zegt",
kwam de kolonel.
„HeuBcb, mama" zeide nu ook Gerda „U
verlangt werkelijk te veel van papa".
„Zoo, meen je" vroeg haar moeder „in ieder
geval hoop ik, dat jij meer steun zult hebben
van je man dan je arme moeder".
„Schei nu toch alsjeblieft uit" zeide de kolo
nel „het begint nu werkelijk vervelend te wor
den. Wat wou je nu eigenlijk wel
Zijn vrouw richtte zich op in haar volle lengte
en zeide
„Dat je morgen den majoor op je bureau laat
komen en hem eens heel duidelijk vertelt hoe
ongelooflijk taktloos zijn vrouw zich heeft ge
dragen; en-je zorgt, dat hij zijn vrouw er toe
weet te bewegen, mij excuuB te komen vragen.
Laat hem je tanden eens zien en dan zal zij
wel doen wat ik wil. Beloof je me dat?"
De kolonel dacht een heele poos na. Tot dus
ver had hij zich steeds buiten de dames-kibbe-
larijljes weten te houden en bij vond het nu
toch wel wat ill te gek, dat hij dan majoor on
aangenaam zou wezen om een verknipt neger
kousje maar aan den anderen kant voelde hij
toch ook wel iets voor hetgeen zijn vrouw was
aangedaan. Ten slotte zeide hij
„Ja, zóo kan het. Ik zal de zaak kameraad
schappelijk bespreken met den majoor en die
zal '1 wel in orde brengen".
„Wat heb je lang noodig eer je tot een be
slissing komt" meende zijn vrouw „weet je nu
nóg niet of je mijn partij kiest, of niet
„Ik zal het doen" antwoordde de kolonel.
Zij sprong op en viel haar man om den hals
en zeide
„Goed zoo; ik wist wel, dat ik op je kon
vertouwen".
Maar ze dacht er bij„Zoo zijn nu de man
nen altijd zwak, altijd hinken op twee gedach
ten. Gelukkig als ze een vrouw hebben, die weet
wat zij wil".
Bijna op het zelfde oogenblik waarin vrede
en geluk waren weergekeerd in het huis van
den kolonel betrad Harald zijn kamer.
Vrijdag de 13de weerde zich nog duchtig.
Later dan gewoonlük was hij terug gekomen
uit het casino; hij had zeer lang en zeer veel
gegeten en zooveel mogelijk getalmd, omdat hij
een stil vermoeden had, dat hem iets heel on
aangenaams wachtte. En hij bleek zich niet te
hebben vergist, want Peter guf hem een brief,
die een paar uur vroeger was bezorgd en die
luidde
„Ik moet je zoo spoedig mogelijk over
een ernstige zaak spreken.
Je moeder'.
.Niet eens het „Lieve Harald"; niet eens het
„met hartelijken groet".
Wat er wel gebeurd mocht zijn
„De jongen uit het hotel is al een paar maal
hier geweest" lichtte Peter hem in. „Hoewel ik
wist, dat U in het casino was, heb ik maar
gezegd, dat ik niet wist waar U waB".
„Dat heb je bij wijze van uitzondering eens
handig gedaaD, Peter" prees Harald, die zich
vervolgens met behulp van zijn trouwen oppas
ser verkleedde; maar waar dit anders hem nooit
vlug genoeg ging, had bij thans heelemaal geen
haast. Niet, omdat hij dit zoo prettig vond,
maar omdat hij Int verre van aangenaam vond'
naar zijn moeder te moeten gaan voor een zoo
„ernstige zaak". Doch hij moest er heen, daaraan
viel nu eenmaal niets te veranderenmaar
een kwartiertje of wat later, was altijd nog vroeg
genoeg.
"I? er no8 iels anders geweest?" vroeg hij.
„Met de post niet, meneermaar er is nog
iemand geweest Bertha".
(Wordt vervolgd.)
