Abonneert II on flit Blafl.
EIEREI
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
FROU-FROU
Alléén
SINGER
SINGER-MAATSCHAPPIJ,
DE HUISHOUDGIDS.
VETTER Co.,
Mocca Tric-Trac
Nationale Vereeniging
tot steun aan miliciens.
gevestigd te DORDRECHT.
H.H. Van der Zoo de Jong Van Ophoven
Feuilleton.
Gedetacheerd.
=3s Z EJ_S T. «=-
AMERIKAANSCH systeem.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen.
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN.
Goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gehaald en gebracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden.
gt Bij den ondergeteekende verschijnt jg
SjB iederen Woensdag 05
De Hollnndsche Lelie g
2jÈ Weekblad voor jongedames c'"
onder Hoofdredactie
w van
Jonkvr. ANNA de SAVORNIN LOHMAN
vDe Hollandsche Lelie" is hcteenige j
•jx Weekblad in Nederland voor dames
A uit de hoogste en beschaafdste krin- iS
gen. Lel hierop voor uwe advertentie. «5
Si Prijs per jaarg. f4, fr. p. p. f4.20 JÖ
proefnummer gratis.
jg Amsterdam. L. J. VEEN. Jö
met ale „LINDEBOOM"
is ale ECHTE.
Wacht u voor NAMAAK.
Firma Wed. B. aan
Steeds verkrijgbaar, in elke hoeveelheid,
tersclie
onder controle
aan het magazijn der V. P. N., Kromme-
straat 59 over de Muziekschool, telefoon 276.
Onze machines behoeve
geen aanprijzing
in winkels met DIT uit
hangbord zijn de
Naaimachines
verkrijgbaar.
Amersfoort, Westsingel 49 boek Yarkensmarkt.
Wij verzoeken slechts
er op te letten, dat ze
aan het juiste adres
gekocht worden.
Gouden Medaille, Gent 1908.
Onder redactie van mejuffrouw N. CARIOT, Leerares in Koken en Voedingsleer
te ZWOLLE.
Dit tijdschrift verschijnt eiken Zaterdag.
Proefnummers gratis en franco verkrijgbaar bij iederen Boekhandelaar en aan
het bureau van »DE HUISHOUDGIDS*
Burgstraat 65, UTRECHT.
IR'*
Zfa/fiuHy CLULU*
Achte, JCodhreirter- aUa
S^ouolt- vxt abe Jutoop-
A. J. TEN HOPE, Rotterdam.
Distill. Wijnen. Likeuren.
Liovo Vrouwe-kevkhof, AMERSFOOflT.
met een overheerlijk
Moooa-aroma.
Biscuitfabriek „de Lindeboom".
Firma Wed. B, ran
Cr ©diet- vereeniging
Correspondentschap te Amersfoort.
air. H. J. M. ran den BERGH
WILHELMINASTRAAT s.
te Amsterdam.
Zij stelt zich ten doel
het verleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco
het inca8seeren van handelspapier
het ontvangen van gelden a déposito
rekening-courant.
Afdeeling Amersfoort en omstreken.
Werkgevers, die betrouwbare
werkkrachten noodig hebben, en Miliciens,
die naar werkzaamheden uitzien, worden
verzocht zich te wenden tot het Secreta
riaat der afdeeling, Schimmelpenninck-
straat 41, te Amersfoort.
N.B. Alléén die miliciens, waarvan de
dienstrapporten, opgevraagd bij
hunne laatst commandeerend
officieren gunstig luiden, kom911
in aanmerking voor steun dooi
de vereeniging.
Mocca Stangen
lade Walnoten
Chocolade Vlinders
ware DELICATESSEN.
Biscuitfabriek „de Lindeboom".
Firma Wed. B. van
Telegram-adres: HOLARGYP. Telefoon No. id2f.
Volgestort maatschappelijk kapitaal f 1000 000.
De Bank stelt verkrijgbaar 5"|0 Pandbrieven, groot
f1000, f500 en f 100, tot den koers van 100 j., Coupons
verschijnen 1 Mei en 1 November.
Verkrijgbaar ten kantore der Bank, en te AMERSFOORT bij de
alsmede bij hare overige Agenten in de voornaamste plaatsen des Rijks.
54.)
Alice deed alsof ze uitermate verraat was. In
stinctief had ze don geheelen samenhang geraden
en ze wiet nu etellig, dat het zakdoekje slechte
een voorwendsel was om haar aaam te brengen
met Harald en geloofde natuurlijk niet, dat
deze pas kort hier was.
„Maar, freule" hernam Harald na een korte
pauze,, wilt U niet plaats nemen Het gesprek
mocht eens wat laug duren".
Hy bood haar een stoel aan en ging tegen
over haar zitten.
Alice moest wel haar uiterste best doen om
niet te doen blijken hoe ontroerd ze was. Zij
begreep, dat bij haar ihanB zou vragen en een
gevoel van grenzeloos geluk kwam over haar.
Maar tevens een van twijfel. Hield Harald wer
kelijk van haar, of wilde hij haar slechts trou
wen om het leed weer goed te maken, dat hij
haar had aangedaan? Zij doorzag nu volkomen
waarom Harald's moeder zooveel over hem ge
sproken had. Handelde Harald uit eigen bewe
ging, of onder invloed van zijn moeder of
zijn zuster
Zijzelf had Harald reeds lang lief. Al te Ber
lijn was die liefde ontBtaan, dus lang v6or bij
haar een bezoek bracht in het pensionaat. Maar
had Harald haar wel even lief? L)e hoop, dat
dit het geval mocht zijn, mengde zich telkens
opnieuw met augst en twyfel. Zij kende zijn
wankelmoedigheid, wist maar al te goed dat hij
meende hetgeen hij op 't oogeublik zeide, maar
een oogenblik later weer geheel vergeten was
hetgeen hij had gezegd en weer een volgend
oogenblik even hard dweepte met iets of iemand
anders. Had hij haar wel lief?
Zij wilde slechts de zijne worden als hij haar
werkeljjk liefhad; zij was er geen meisje naar
om zich te laten trouwen uit medelijden of iets
van dien aard.
Ze zou hem op de proef stellen en hem af
wijzen. Uit ne manier waarop hij haar „neen"
zou opvatten, zou haar blijken of hij spijt had
van haar weigering dan we! of het eigenlijk
naar zijn genoegen was.
Harald zat nog altijd zwijgend tegenover haar
zijn verlakte rijlaarzen te bestudeeren, doch
zeide eindeljjk
„Het is heel moeiljjk een juist begin te vin
den voor hetgeen ik wil zeggen".
Ondanks haar onrust amuseerde zij zich ten
zeerste over zijn verlegenheid.
„Dat schijot me inderdaad zoo toe" zeide zij.
„Wilt U, dat ik U een beetje help?"
Onwillekeurig schoof hij zijn stoel wat dichter
bij de hare en zeide
„Dat zou inderdaad heel lief van IJ zijn".
Alice zweeg nog even en begon toen
„Ik weet al hetgeen U me wilt zeggen".
„Alles?" vroeg hij, uitermate verwonderd.
„Ik geloof het ten minste wel. I! wilt mij
vergifFenis vragen en me verzoeken, niet boos
er om te wezen, dat ik om uwentwil ds school
heb moeten verlaten. Is het niet zoo
„Inderdaad, freule; ten minste óok dat wilde
ik U zeggen en ik wil dan ook beginnen met
uw mijn excuses aan te bieden voor het leed,
dat ik U heb veroorzaakt en ik verzeker CJ
plechtig, dat, als ik maar eenigszins had kunnen
vermoeden, dat mijn leugentje om bestwil zulke
gevolgen voor U had kunnen hebben, ik zou
hebben gezwegeD, of liever, een anderjokkentje
zou hebben bedacht".
„En als dat tot het zelfde resultaat had ge
leid?"
„Ja, juiet" zeide hij „daaraan heb ik nog
heelemaal niet gedacht. Ja, ik zou dan geen leu
gentje verzonnen, maar iels anders uitgedacht
hebben".
„Dat óok onwaar zou zijn geweest" viel ze
hsm in de rede.
Harald werd hoe langer zoo meer verlegen.
Eindelijk barstte hij uit:
„Maar mijn hemel, freule, maak 't me toch
niet zóo moeilijk, U vergiffenis te vragen. Ik
weet niet hoe ik 't heb; anders ben ik toch
nooit zóo nooit zoo anders ben ik toch
geheel anders dan nu. Ik gedraag me heelemaal
als een schuchtere jongen, die niet durft zeggen
heigeen hem op 't hart ligt en zóo schuchter
ben ik toch waarlijk nietis 't niet, freule
„O, zeker" antwoordde zij, terwijl zij hem met
klimmende verwondering gadesloeg. Zou hij haar
werkelijk liethebben Zou hij zoo vreemd doen
uit vrees, afgewezen te worden
„Hetgeen ik gedaan heb, freule, was heel ver
keerd en ik verzeker U, dat ik het niet weer zal
doen", bracht hij eindelijk uit.
„Dat is heel goed voor de andere jongedames
in het pensionaat".
Hij keek haar verbaasd aan. Eindelijk begreep
hij wat zij bedoelde en zeide
„O, dit dus. Dacht U dan, dat, nu U weg is,
ik een andere jongedame een bezoek zou willen
brengen Geen haar op mijn hoofd, dat er aan
denkt. Van dat heele pensionaat wil ik nooit
meer iets nooren en ik zal verhuizen om het
zelfs niet meer te zien. U weet niet, freule, hoe
het mij niet met rust laai. Het knaagt zóo aan
mijn geweten, dat ik rust noch duur heb".
„Kom zóo erg is 't niet" troostte zij. „Eerlijk
gezegd, ben ik bly, dat ik hier vandaan ga.
Men behandelde mij steeds met zekere voorin
genomenheid omdat ik, nu ja, omdat ik uit een
ander milieu kwam dan de overige meisjes en
geloofde niet, dat het mij ernst was, onderwij
zeres te willen worden. Men vond. dat ik te veei
toilet maakte en te wereldsch was. In een groo-
tere 6tad zal men minder kleinzielig wezen en
daarom zal ik trachten, naar een groote stad te
gaan, misschien wel naar Berlijn".
„Wilt U dan weer naar een pensionaat? En
wilt U dan tóch nog onderwijzeres worden
„Maar natuurlijkik moet toch iets doen en
kan toch maar niet met mijn handen in de
schoot gaan zitten".
„Dat is zoo" stemde hij toe „maar toch had
ik mij uw toekomst anders voorgesteld".
Haar hart begon onrustig te kloppen.
„En hoe dan vroeg ze.
Nu zou 't gebeuren. Beiden voelden, dat het
kritieke oogenblik naakte en beiden werden
verlegen.
„Ja, anders", zeide Harald eindelijk.
„Als hij mij werkelijk liefhad, zou hij niet
zoo aarzelen" dacht Alice. „Ik wil nu weten
hoe of wat" en zij zeide:
„Hoe bedoelt U „anders" Als U de eene of
andere goede oplossing weet, zou ik die heel
graag vernemen".
Harald werd nog meer verlegen en stotterde
„Ja anders, maar hoe ik moet U eer
lijk bekennen, dat ik op 't oogenblik ja,
hoe zal ik 't zeggen maar toch, iets zou
ik wel weten".
„En dat is?"
Het duurde heel lang eer hij antwoordde
mwr toen viel hy ook met de deur in huis en
zeide
„Met mij te trouwen".
(Wordt vervolgd).
