EE VLDEK EES VABERS, OF VEBLOHEN GELUK.
Excellenta-pudding,
Meursing machinale fabrieken van gebak, Amersfoort.
CENTRAAL ACCOUNTANTSKANTOOR.
METHORST VAN LUTTERVELD.
LIJNZAADKOEKEN
Soyaboonen-koeken
Stoomwasseherij W. G. BURGER,
VETTER Co.,
Van der Zoo de Jong Van Ophoven.
Feuilleton.
Vriendschap,
Amei'ifooHii'lu- Bioscoop,
LANGE STRAAT.
I3 r o g" r a. m. m. a
van Vrijdag 14 tot en met Donderdag 20 Februari.
AMERSFOORTSCH BIOSCOOP-JOURNAAL.
EEN APACHENBAL. Comedie uit de voorname wereld.
BILL, DE VROOLIJKE COIFFEUR. Komisch.
DE KLEINE DAPPERE VROUW. Drama.
ZIGOTO EN ZIJN NIEUWE AUTOMOBIEL.
Lachen. Komisch. Buitengewoon lachsucces.
DE DESERTEUR. Drama uit het militaire leven.
MIJNHEER BOLTER IS ONNOOZEL. Komisch.
Monopool-film van de Cinema Parisien.
Drama uit het moderne leven in 2 acten. Zweedsche kunstfilm.
GEPLAKT. Komisch beeld. Om te schateren.
2 oor
Verandering voorbehouden.
Hoofdkantoor Utrecht.
Ziiohtdga&rd 8.
Directeuren
Mr. P. G. H. DOP.
J. G. DE JONGH.
Bijkantoor Amersfoort.
Wllhelminastraat 5.
Directeur
Mr. H.J. M. van den BERGH.
Belast zich met INRICHTEN, CONTROLEEREN, BIJWERKEN en
BIJHOUDEN van ADMINISf RATIËN, OPMAKEN van BALANSEN,
UITBRENGEN van RAPPORTEN, en verder alle voorkomende
accountants-werkzaamheden.
I
Kassiers en Commissionairs in F.ffeeten.
(Commanditaire Vennooten H. OYENS A ZONEN te Amsterdam),
MIJÜBHIJIZEK 15 (naast de Nederl. Bank). V: TELEFOON 49,
Verzilveren coupons tegen voordoeligcn koers en ver
huren loketten in hunne Safe-inrichting.
A. J. P.'s
bereid met Duryea Maïzena,
is de allerbeste.
10ot.palüe Q-7 ot- doos» (3 pahjeg).
WESSANEN LAAN.
W O R M F. R V E E R.
Opgericht 1765.
Koninklijke Fabrieken.
Voedert uw vee met de zuivere murwe
merk de „Ster" en W. L., en
merk W. L.
uitmuntende door hoog eiwit- en vetgehalte
en voedingswaarde.
EERE-DIPLOMA Parijs 1900.
NEGEN GOEDEN MEDAILLES
amfhtkaanscm systeem.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen.
GOEDE BEHANDELING. BILIJTKE PRIJZEN.
Goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gehaald en gebracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden.
Distill. Wijnen. Likeuren.
Lieve Yrouwe-kerkhof, AMERSFOORT.
Cradiot- varoenigiag
Correspondentschap te Amersfoort.
mr. II. J. M. van den BEKGII
WILHELMINASTBAAT 5.
te Amsterdam.
Zij stelt zich ten doel
het verleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco
het incasseeren van handelspapier
het ontvangen van gelden S déposito
rekening-courant.
LAMAISON BOUWER Co.
Kortegracht 22
naast het Postkantoor.
Belasten zich met
aan- en verkoop van
Effecten, Wissels en
Coupons.
Sluiten p r o 1 o 11 g a t i e n
Safe-inrichting.
Kassa van 9 lot 4 nur.
Westsingel 37. AMERSFOORT. - Telefoon 93,
Nemen gelden a deposito tegen onderpand van Effecten, in bewaring te geven
bij de Twentsche Trust-maatschappij te Amsterdam.
De afdeeling „Broodfabriek" levert prima brood, beschuit en koek tegen zeer billijke prijzen, en geeft bovendien 10 pCt. dividend. Bedragen tot ongeveer f50 per gezin
werden als dividend uitgekeerd.
3.)
„Heelemaal vol?" vroeg Hans verschriktwant
het was werkelijk een heel groote mand en hij
wist, dat, alt hij deze vulde, hij geen bloemen
zou overhouden voor de markt en hij verlangde
toch zoo erg zijn zilveren knoopen terug te krij
gen.
„Waarlijk", antwoordde de molenaar, „ik ge
loof niet, dat ik te veel vraag als ik je om
eenige bloemen verzoek, terwijl ik je mijn krui
wagen heb gegeven. Ik kan mij vergissen, maar
ik zou gedacht hebben, dat vriendschap, ware
vriendschap, vrij was van zelfzucht, van welken
aard ook".
„Mijn lieve, mijn beste vriend", riep Hans uit,
„je moogt alle bloemen uit mijn tuin hebben.
Ik ben te allen tijde meer gesteld op je goede
meening dan op mijn zilveren knoopen" en hij
haastte zich, al zijn mooie sleutelbloemen af te
plukken en vulde den mand van den molenaar.
„Goeden dag, Hans", zei de molenaar en hij
ging den den heuvel op, met de plank op zijn
schouders en de groote mand aan zjjn arm.
„Goeden dag", zei kleine Hans en hij begon
heel vroolijk te spitten. Hij was zoo blij over
den kruiwagen.
Den volgenden dag was hij bezig, kamperfoelie
tegen de poort vast te hechten, toen hij den
molenaar iets hoorde roepenhij sprong van
den ladder, liep snel zyn tuin door en keek over
de heg. Daar stond de molenaar met een grooten
zak meel op den rug.
„Beste HauB", zei hij, „heb je er iets op tegen
dezen zak voor mij naar de markt te brengen?"
„Och, 't spijt mij zoo", zei Hans, „maar ik
heb 't vandaag zoo druk; ik moet alle klim
planten vasthechten, alle bloemen begieten en
ook mijn gras rollen".
„Nu", zei de molenaar, „ik vind 't nogal
onvriendelijk van je, te weigeren, in aanmerking
genomen, dat ik je mijn kruiwagen zal geven".
„Och, zeg dat niet", riep Hang uit, „ik zou
voor niets ter wereld onvriendelijk willen zijn"
en hij liep naar binnen om zijn pet te halen en
strompelde weg met den zwaren zak opzijn rug.
Het was een zeer warme dag en de weg was
erg stoöig en eer Hans de zesde mijlpaal had
bereikt, was hij zóo moe, dat hij moest gaan
zitten om te rusten. Toch ging hij dapper voort
en eindelijk bereikte hij de maTkt.
Nadat hij daar eenigen tijd had gewacht, ver
kocht hij den zak meel voor een goeden prijs
en ging toen dadelijk nsar huis, want hij was
bevreesd, dat hij onderweg dieven zou tegenko
men, als hij e laat 'olee f.
„Het is ongetwijfeld een zware dag geweest",
zei Hans tot zichzelf, toen hij naar bed ging
„maar ik ben blij, dat ik 't den molenaar niet
weigerde, want hij is mijn beste vriend en
bovendien geeft hij mij zijn kruiwagen".
Den volgenden dag vroeg kwam de molenaar
het geld voor den zak meel halenmaar Hans
was zóo raoe, dat hij nog te bed lag.
„Ik moet zeggen", zei de molenaar, „je bent
erg lui. In aanmerking genomen, dat ik je
mijn kruiwagen wil geven, vind ik, dat je wel
wat harder mocht werken. Luiheid is een groote
zonde en ik zie in 't geheel niet graag, dat een
van mijn vrienden traag of lui is. Je moet mij
niet kwalijk nemen, dat ik openhartig met je
spreekik zou er natuurlijk niet over denken
dit te doen, als ik niet je vriend was. Maar
welk nut heeft vriendschap, als men onder
vrienden niet precies kan zeggen, wat men
meent? Iedereen kan lieve dingen zeggen en
trachten te behagen en te vleien, maar een
waar vriend zegt altijd waar 't op staat, want hij
weet, dat hij tóch geen leed kan doen. Wat
meer zegt, als bij werkelijk een echt vriend is,
geeft hij daar de voorkeur aan, want dan weet
hij, dat hij goed handelt".
„!t Spijt me erg", zei Hans, zijn oogen wrij
vend, terwijl hij zijn slaapmuts afzette, „maar
ik was zpo moe, dat ik dacht een tijdje in bed
te blijven en te luisteren naar 't zingen van de
vogels. Weet u wel, dat ik pas goed kan wer
ken als ik de vogels heb hooren zingen
„Wel, daar ber. ik blij om", zei de molenaar
en klopte Hans op den rug, „want ik wil
gaarne dat je, zoo gauw je aangekleed bent,
naar den molen komt om t dak van mijn schuur
voor me te maken".
Hans verlangde erg in zijn tuin te gaan wer
ken, want zijn bloemen waren in twee dagen
niet tegoten maar hij wilde den molenaar niet
gaarne iets weigeren, daar deze immers zulk
een goed vriend voor hem was.
onvriandelijk vrn ms vinden, >1.
k zei, <1.1 ,k 't zoo dnik had!» vroeg bij op
zachten, verlegen toon. p
„Nu, ik vind het werkelijk niet te veel ge-
k™1™„"an,ne'ki°8 Sen™™. ik je mfjn
„O neen, in geen geval I" riep Hans uit. Hij
sprong t bed uit, kleedde zich vlug aan en
ging r-ar de Bchuur.
Hij werkte daar den geheelen dag tot zons
ondergang en toen kwam de molenaar eens
kijken hoever hij was.
„Heb je 't gat in het dak al gemaakt, Hani V
vroeg de molenaar op vroolijken toon.
,,'t Is geheel klaar antwoordde Hans en
klom de ladder af.
„Och" sprak de molenaar „er is geen werk,
dat prettiger is dan hetgeen men 70or een ander
doet I"
„Het is een groot voorrecht, u te hooren
spreken", antwoordde Hans, terwijl hij ging zit
ten en zijn voorhoofd afveegde, „een zeer groot
voorrecht; maar ik ben bang, dat ik nooit zulke
mooie gedachten zal hebben als u".
„Och", zei de molenaar, „die zal je óok wel
krijgenmaar je moet je meer moeite geven.
Op 't oogenblik breng je alleen de vriendschap
in practijk, later zal je er óok de theorie van
leeren".
„Denkt u dat werkeljjk vroeg kleine Hans.
„Ik twijfel er niet aan", antwoordde de mole
naar, „maar nn het dak klaar is, moet je maar
liever naar huis gaan en uitrusten, want morgen
had ik gaarne, dat je de schapen voor mij naar
den berg leidde".
Hans durfde niet tegenspreken en den volgen
den ochtend vroeg bracht de molenaar zijn scha
pen naar de hut en Hans girig met hen den
weg op. 't Kostte hem den geheelen dag om
heen en weer te gaan en toen hij thuis kwam,
was hij zóo moe, dat hij op zijn stoel in slaap
viel en niet wakker werd vóór 't weer dag was,
(Slot volgt.;
