VerfwarBn en Scboonmaak-
De Arend.
jtbalweastr:
HOLLAND-ENGELAND
FROU-FROU
DE HUISHOUDGIDS.
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
amerikaansch^ysteem.
Abonneert I op dit Blad.
gevestigd te DORDRECHT.
H.H. Van der Zoo de Jong Van Ophoven
Alléén
SINGER
SINGER-MAATSCHAPPIJ,
THEEROOS
VETTER Co.,
Feuilleton.
De sphinx.
K.ortegraoat "7.
Beleefd aanbevelend,
P. J. TAN 'T HOF Co.
en
MOC'CA TRIC-TRAC
met de „LINDEBOOM",
liet Succes van den Dag.
I Firma Wed. B. van
Gouden Medaille, Gent 190S.
Onder redactie van mejuffrouw N. CARIOT, Leerares in Koken en Voedingsleer
te ZWOLLE.
Dit tijdschrift verschijnt eiken Zaterdag.
Proefnummers gratis en franco verkrijgbaar bij iederen Boekhandelaar en aan
het bureau van >DE HUISHOUDGIDS»
Burgstraat 65, UTRECHT.
-S3» Z EJ s T. «SB—
Wassehen geheel opgemaakt of droog ^toegeslagen,
'Goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gehaald en gebracht.
pQT PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden
Telegram-adres: HOLARGYP. Telefoon No. 1021.
Volgestort maatschappelijk kapitaal f 1 000 000.
De Bank stelt verkrijgbaar 5°|0 Pandbrieven, groot
flOOO, f500 en fiOO, tot den koers van 100 j2 f. Coupons
verschijnen 1 Mei en 1 November.
Verkrijgbaar ten kantore der Bank, en te AMERSFOORT bij de
alsmede bij hare overige Agenten in de voornaamste plaatsen des Rijks.
Onze machines behoeven
geen aanprijzing
In winkels met DIT uit
hangbord zijn de
Naaimaehines
verkrijgbaar.
Amersfoort, Westsingel 49 boek Tarkensniarkt.
Wij verzoeken slechts
er op te letten, dat ze
aan het juiste ailres
gekocht worden.
DIANA-SPRITS
een overheerlijk broos BOTEKfl EB A K
Biscuitfabriek „(le Lindeboom
Firma Wed. B. hu
Distill. Wijnen. likeuren.
Lieve Vrouwe-kerkbof, AMERSFOORT.
tBij den ondergeteekende verschijnt gS
iederen Woensdag
De Holkmlscho Lelie
Weekblad voor jongedames
onder Hoofdredactie
Joukvr. ANNA de SAVORNIN I.ÜHMAN. jjf
1 De Hollandsche Lelie" is het eenige
Weekblad in Nederland voor dames lx
2p uit de hoogste en beschaafdste krin-
gen. Let hierop voor uwe advertentie,
Prijs per jaarg. f 4, fr. p. p. f 4.20
~£r, proefnummer gratis. cjs
Amsterdam. L. J. VEEN.
Bioscoop
Heden, Woensdag en Donderdag,
's avonds kwart v/ior tien,
L>6SllSt laatste voorstellingen van
gehouden Tweeden Paaschdag te Den Haag.
Crodiet- voroexaiging
Correspondentschap te Amersfoort.
mr. H. J. M. ven den BERG1I
WILHELMINASTRAAT 5.
te Amsterdam.
Zij stelt zich ten dool
het verleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco
het incasseeren van handelspapier
het ontvangen van gelden déposito
rekening-courant.
gemerkt
Wed. B. van DMijdrecht
zijn „DE ECHTE".
Overal verkrijgb. in doosjes a 35 cent.
Biscaitfabriek „BE
AANBEVOI.KN MERKEN VAN
FERWERDA TIEMAN
B Per flesch
Palus de Médoc/0.65 s
St. Estephe Médoc 0.70
St. Julien Médoc0.75
La Rose Ludon0.85
Chat. Malleret0.90
Médoc Supérieur0.90 l
B Graves Blanc0.85
Haut Sauternes1.50
Macon0.80
B Petit Bourgogne>1.20
Wachenheimer0.80
Niersteiner0.90 I
B Hochheimertl.1
Braunebergersi.10,
Oude Roode Portwijn y"1.20 en 1.35
Oude witte Portwijn 1.20 1.50 1
Spaansche Wijn1.20 1
Witte Samos1.I
B Vermouth Dom Bellardi p. Lr. fl. 1.30 j
VERKRIJGBAAR RIJ
M. R. tt. OOSTERVEEN, Amersfoort.
Langestraat 46 en Arnhemschestraat 11,
telefoon 77.
13.)
Paul kwam tamelijk laat, maar bij scheen
hiervan niet bet minste besef te hebben. Le
Tonturier trachtte hem zijn laat komen echter
onder het oog te brengen met de opmerkiDg
„Ik zie me verplicht, je dubbele toegevend
heid in te roepen. Mijn keuken, die toch al
van de eenvoudigste is, zal er door 't wachten
niet beter op geworden zyn".
„Dat komt er niet op aan" antwoordde Gef-
frain op een toon, alsof lekker eten wel hel
laatste was, dat hij by zijn gastheer iad mee-
nen te vinden.
Hij was jongensachtig vroolijk en hartelijk
doch ook nn kon men er zich geen oogenblik
in vergissen Jacques was nog steeds de „jongen
uit de eerste" van vroeger. Toen Paul er bij
hem op aandrong, ook eens ieta van zijn eigen
leven te vertellen, weigerde JacqaeB kortafin
de eerete plaats hield hij er niet van, over zich
zelf te praten, en in de tweede plaats was het
onderwerp zeer beperkt. In zijn hart achtte hij
zich de verstandigste van de twee en hij ontzag
zich niet, dit nu en dan aan Paul te laten
merken.
„Neen, beste jongen" zei hij. „Ik zou niet
met je willen ruilen. Het is heerlijk om van
niemand afhankelijk te zijn en te kunnen doen.
wat je zelf wilt".
„Armzalige egoïst!" was alles wat hij ten
antwoord kreeg van Paul, die hem met quasi-
•fkeurenden blik gadesloeg.
De beschuldigde zoi niets terug, waarom Paul
voortging
„Ik geloof wel, dat menschen van jou kaliber
gelukkiger zijn, dan zij die moeten strijden om
zich een bestaan te scheppen of om een gezin
te vestigen".
Hier bood zich voor Jacques een gunstige ge
legenheid aan om de vraag te daan, die hem
reeds lang op de lippen brandde
..Apropos, ben jij getrouwd
„Neen maar ik heb het niet, zooals jij, ge
laten om een rustig leven te hebben. Wanneer
iemand in mijn positie wil huwen, heeft hij
er geen gelegenheid voor en doet zich eindelijk
de gelegenheid voor dan is de lust gewoonlijk
verdwenen. Ik behoor niet tot hen, die de nege
rinnen in onze kolonies als 'n „gelegenheid" be
schouwen, laat ik je dat nog zeggen, en in
Frankrijk moet iemand als ik voor zijn toekomst
zorgen en voor zijn lever".
„Welnu" antwoordde Jacques, „laten we dan
aannemen, dat ik óok voor mijn lever zorg
preventief".
Paul baalde de schouders op.
„Dus je gelooft werkelijk, dat de Paryjche
lucht goed is voor je rust en je onafhankelijk
heid
„Men gaat op in de massa" beweerde Jacques.
„Daar heb je weer een van die machtspreu
ken, die iedereen herhaalt, zonder dat iemand
merkt, dat het idiotismen zijn. Parijs is een
braDdpunt van reusachtige krachtsinspanning,
waar niets verloren gaat, cat ook maar van
eenig nut kan zijn. Er is geen schoen zoo oud,
of er is nog wel iemand, die hem kan gebrui
ken. Juist omdat jij niets te doen hebt, behoor
je feitelijk aan iedereen, die je gebruiken kan,
die zich van ja meester maakt, die je exploi
teert. En juist omdat je onafhankelijk bent, zal
je een slaaf worden, overstelpt met bezigheden,
waarvoor je somtijds bedankt zult worden, doch
nimmer betaald".
„We zullen eens zien", zei Le Tonturier met
bet poodigo zelfvertrouwen.
„Dat heb je al gezien, dunkt me. Je zingt in
salons; ioraand heeft ontdekt, dat je een aantal
ganoodigden wel een kwartier lang kunt bezig
houden. Dal is een buitenkansje, dat men zich
niet wil laten ontgaan. Binnen een maand
want er is nu geen ontkomen meer aan zal
je iederen dag twee invitaties hebben om uit
dineeren te gaan".
„Om je de waarheid te zeggen", merkte Jacques
op, „verbaast mijn succes mij zelf het meest.
De talenten moeten hier wel zeldzaam zyn, want
onder ons, bet mijne is al heel gering".
„Wel mijn waarde., 't jouwe kost niets. Je
kent de Parijsche gastvrouwen nog niet. Nu
het eenmaal een uitgemaakte zaak is, dat de
menschen na het diner niet met elkaar uiogen
praten, zijn ze er op uit om zoo weinig mogelijk
te betalen, voor hetgeen de „Précieuses" van
den tegenwoordigen tijd volgens een modernen
Molière zouden noemen „les incommodités de
la conversation".
„Ik geloof, dat het heel verstandig zal zijn,
indien ik nergens meer heenga", zei Jacques, die
getroffen werd door al hetgeen hij te hooren
kreeg.
„Ga terug naar Bcotagne; dat is 't eenige
radicale middel, maar een nogal vervelend".
„Ik verveel me nooit".
„En ik altijd".
„Zelfs wanneer je in een hoekje metUuriede
Flaignac staat te praten
Paul haalde de schouders op, zonder dat hij
het de moeite waard vond, zich te verdedigen.
„Een aardig kindmaar ik zou haar vader
kunnen zijn".
Hij reikte zijn vriend do hand en vertrok,
loopend met gebogen rug en sleependen tred als
een oud man.
„De dwaasheden der jeugd liggen helaas al
ver achter ons" zuchtte hij met do berusting
van een overgrootvader.
De woning van de hertogin De Guéhénuc lag
in een der voornaamste straten op den linker
oever der Seine. Achter het huis strekte zich
tot aan de volgende straat een tuin nit, die eer
der den naam park mocüt dragen. Deze tuin
was afgesloten door een langen muur, die nu
juist niet tot verfraaiing van de daarachter ge
legen straat diende. Het hek in dezen muur, dat
gewoonlijk gesloten was, stond thans wijd open
en diende als toegang voor de talrijke genoodig-
den op het feest van iiet „Pardon", dat heden,
onder begunstiging van het prachtigsto voor
jaarsweer, zou plaats hebben.
Wet honderd personen, dienstboden, keuken
meiden, minnen, allen afkomstig uit Bretagne
drentelden heen en weer onder de oude, bloeiende
kastanjebooraen. Voorloopig genoten zij nog
slechts in stilte, want de pracht en de rijkdom,
die zich aan het oog voordeden, boezemden hen
zekeren eerbied in, De meesten waren in natio
naal costuum, zoodat men den indruk kreeg,
dat men het eene of andere feest van ean schuts
patroon der kerk bijwoonde in een dorp in
Léonais, in la Grande Lande of in het woeste
Morbihan.
Naast elkaar zag met» de muts van het eiland
Batz, eenvoudig als de kap van een non, die
van Uhiïteaalin, een kokette wolk van kant, die
van Pont-1' Abbé, een soort klein kanten
kroontje, met daarop een lluweelen hoedje met
prachtig borduursel, die van I'loudergast, zwsar
on veelhoekig.
Tuischen al dit wit liep een mooi meisje van
het eiland Sein met haar zwart laken kapje,
een van die vrouwen met het Spaansche type'
dat herinnert aan de vrouwen uit hot land dor
Basken en dat een bevestiging schynt van de
legende, die aan boide volkeren een zelfden
oorsprong geeft, verloren in den nacht der tijden.
De mannen in nationaal costuum waren zeld-
znmor, daar dezen meest gekleed waren in een
afschuwelijk confectie-pak, dat hen, naar zij
meenden, tot echte l'arijzenanrs maakte. Toch
zag men er enkelen, die den vilten hoed droe
gen met het lange lluweelen lint, afhangende
op den schouder. Eon kort vost met tallooze
knoopen liet het front zonder das en den linnen
gordel vrij, de twee eenige deelen van hun
costuum, die niet zwart waren,
(Wordt vervolgd).
