MAISON HARTEL, Kortegr. 21, Amersfoort.
g. luvri;
Meursing machinale fabrieken van gebak, Amersfoort.
Mantels en Mantelco§tniiiei naar Maat
SPOEDIGE LEVERING.
BILLIJKE PRIJZEN.
Bioscoop >fPc Arend"
Dinsdag 9 en Woensdag 10 September 9 nnr GROOT BAL.
■voor tiet a._s_ seizoen.
Fijne Hollandsche Gerookte paling
Versche Zuiderzee garnalen
Garnalenbroodjes 10 ct. per stuk.
Fijn Gerookte makreel.
Versche zee- en riviervisch.
-
SCHOK Co.
HVCaypole zeep.
Wereldstad-programma No. 42
7 De stem des bloeds.
Feuilleton.
Miss Sauerkraut.
bericht de ontvangst van een UITGEBREIDE COLLEUTIE STOFFEN T00r
De ateliers staan onder leiding van een
bekwamen Coupeur en Coupeuse.
Orodlet - tt ar saai ging
Correspondentschap te Amersfoort.
nr. H. J. M. van den BERGH
te Amsterdam.
Zij stelt zich ten doel
het verleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco
het incasseeren van handelspapier
het ontvangen van gelden déposito
rekening-courant.
CZERNY ZALF
CZERNY PILLEN
CZERNY FLIKJES
Alg. Zwakte,
bloedarmoede,
bleekzucht.
Het bloedvormend middel
rbij uitstek. Per doos f0.60.
Verkrijgbaar bij alle soliede drogisten, o.a. bij A. van de WEG, Langestraat 23, Telefoon 217, Amersfoort, en fr. na
postwissel bij Maatschappij CZERNY, te Rotterdam.
Huidaandoeningen, brand- en snjjwonden,
schrale plekken, mag in geen huisgezin
ontbreken. Zeer versterkend en heilzaam
voor de huid. Per pot f0.6<
Hardlijvigheid,
Zacht laxeerend, helpt niet alleen voor 't
oogenblik maar verdrijft de kwaal voor goed.
Per doos fO.G5.
ZEE- EN RIVIERVISCHHANDEL
Langestraat 14
Amersfoort
Tel, Int 277.
YANAF 90 CENT PER POND.
8 CENT PER ONS.
DAGELIJKS VERKRIJGBAAR
K.orte Bergstraat 10,
bericht de ontvangst der
NIEUWE ENGELSCHE STOFFEN,
MANTELCOSTÜUMS en HEERENKLEEDING.
De bekende Engelsche MAYPOLE ZEEP, om alle linnen, katoenen en zyden
goederen en kleedingstukken zelf te verven, beter en goedkooper dan in
welke chemische ververjj ook, is verkrijgbaar in 24 verschillende kleuren
a 25 ct., speciaal zwart a 35 ct., per tablet byA. van de WEG, Langestraat 27,
en P. dk ZWART, Langestraat 96.
Importeurs Van HENGEL Co., te Amsterdam.
Zaterdag 6 en Zondag 7 September 1913.
AANVANG ZATERDAGS 2, 7 en 8% UUR.
ZONDAGS 3, 5, 7 en &/4 UUR.
i. AAN DE OEVERS VAN DEN SENEGAL. Prachtvolle natuuropname,
z. EEN LASTIG KARAKTER. Komiscb
3. ONESIME EN DE BERENDANS. Komisch.
4. HET BEGRIP VAN EER. Boeiend drama.
5. BOUT DE ZAN EN DE RATTENVANGER. Komisch.
6. HOUDT DEN DIEF. Komisch.
Groot drama in 2 afdeelingen en 8 tafereelen. Episode uit den oorlog tusschen
Noord- en Zuid-Amerika.
Een lafaard.
Gedwongen dienstneming.
In het gezicht van den vijand.
Deserteur.
5. De vader als plaatsvervanger.
6. Van lafaard tot held.
7. De noodlottige kogel.
8. Militair eerbewijs.
De afdeeling „Broodfabriek" levert prima brood, beschuit en koek tegen zeer billijke prijzen, en geeft bovendien 10 pCt. dividend. Bedragen tot ongeveer f50 per gezin
werden als dividend uitgekeerd.
„Wilt u nog een kleine verfrissching of is u
moe en wilt u dadelijk naar bed vroeg me
vrouw Stower.
Loe verzocht, zich dadelijk te mogen terug
trekken.
„Uw kamer is ginds, in het andere huis",
zei mevrouw Stower eu wees op een andere
bungalow, die verder in den tuin onder donkere
pecanboomen lag. „U zult, hoop ik, niet bang
zijn daar alleen".
„O neen 1"
Loe schudde glimlachend het hoofd.
Over mevronw Stower's gezicht vloog een
lichte bloe.
„Het zie» er bjj ons niet heel d< iftig uit voor
het oogenblikmaar wjj „campen'hier. Dit is
maar een overgang. Komt u mee?
Zij gingen, (net den dokter voori lit, over het
grasveld.
Loe vond de kleine bungalow, di e zij alleeD
zou bewonen, zeer idyllisch, Er ww iets avon
tuurlijks in, daar alleen te huize n. Bij een
electnsch licht zag zij een wel prim itief, maar
toch aardig ingericht kamertje. Dooj de deuren
en vensters, met muskietengaas aan drie kan-
teD, geleek het op een veranda. Het was pret
tig luchtig binueu.
„0. maar dat is alleraardigstriex 1 Loe ver
heugd.
„Het is prettig, dat het u bevalt", zei me
vrouw .Stower vriendelijk, ,,/k heb bet zelf zoo
goed ingericht, als met de primitieve i niddelen
mogelijk was. Maar uu moet u slapen. Goeden
nacht".
Toen ging zij met den dokter weg.
Loe hoorde hem nog zeggen „Je kon me nog
wel een klein souper klaarmaken, Maud
Waarop zij vroeg„Wil je kip of steak
Loe verwonderde zich, dat hij zijn vrouw om
twee uur in den nacht nog avondeten liet klaar
maken. Dienstboden had zij niet gezien.
Eigenlijk verwonderde zij zich over niets
meer. Alles, wat zij vandaag beleefd had, was
haar zoo vreemd en nieuw. Zij was zoo moe,
doodmoe en strekte zich behaaglijk nit in het
witgelakte ledikant, luisterde nog een tijdlang
naar het lokkende geroep van den spotvogel en
zag de glimwormen voor haar vensters gloeien
als kleine dwaallichtjes. Een lauwe, zoele wind
waaide door de deuren en streelde haar lichaam
als met zachte handen en zij zonk in diepen,
rustigen slaap.
Ondanks haar groote vermoeidheid wekte de
zon, die Loe in het gezicht scheen, haar den
volgenden ochtend vrij vroeg.
Nieuwsgierigheid dreef haar, op te staan en
zich vlug te kleeden om haar nieuwe woning te
bekijken.
In het helle daglicht scheen haar de kamer
hoogst primitief, maar men was hier in een
nieuw land en kon den comfort van Europa niet
ei8chen.
Ondanks het vroege ochtenduur was het al
drukkend de muskieten gonsden en geen koeltje
bewoog de bladen der hooge pecanboomen. Loe
trad uit de deur en keek rond. Overal kleine
bungalows, zooals de hare, onder hoornen, te
midden van verwaarloosde tuinen.
In den nacht hadden de kleine huizen in het
groen er zeer idyllisch uitgezien. Nu schenen zij
heel anders. Het waren overoude bungalows,
grijs van stof en ouderdom, met uitgesleten
houten trappen en vensterB, waarop het vuil zat
vastgekleefd. Het grasperk was hier en daar geel
gebrand door de zon. Onder de paar vijgebosch-
jes bij een hooge schutting, waarachter paarden
stampten en een wolk vliegen zwermde, lag
allerlei afval. Niet alleen de gewone scherven
en blikken, ook oude verbanden en bloedige
lappen waren overal verstrooid en dienden tot
speelgoed voor een paar magere honden.
„Foei hoe vies!" mompelde Loe, zich afwen
dend.
V6or aau een breede beschaduwde laan lag
een groot baksteenen huis met een net onder
houden tuin. Hier waren zelfs bloemen.
Langzaam ging Loe over het gras en bezich
tigde alle3 onderzoekend.
„Comal-hotel" stood boven de deur van het
groote huis. De overige bungalows in den tuin
schenen dépendances te zijn en tot het hotel te
behooren.
Zij ging de laan in. Tegenover zich een kleine
winkel, een soort bazaar, in een tuin. Anders
overal bungalows en tuinen. Daartusschen een
villa, die zeker aan een rijk burger van New-
Braunfels behoorde. Waar de paarden achter de
schutting stapmten, was een paardenverhuurder.
Loe wierp een verlangenden blik op de cow
boy-zadels, die voor de deur lagen opgestapeld.
In de laan werd het nu levendig. De eene
buggy na de andere rolde voorbij. De farmers
kwamen van hun omliggende hoeven naar de
stad. Dikke vrouwen met katoenen mutsen, of
jongere magere, in smaaklooze Zondagakleeren.
Al die men3chen zagen er Duitsch uit, zeer
degelijk en plomp, precies als Duische boeren,
die 's Zondag'8 naar de stad rijden.
Zij hoorde Duitsch spreken. Loe meende een
oogenblik te droomen. Was zg wel weg uit
Duitschland? Of was het hier een klein pro
vinciestadje met nieuwsgierige, kleine burgers
en een atmosfeer van eindelooze verveling? En j
het was toch niet zooals in Duitschlandhet I
frissche, krachtige ontbrak. Al die menschen
zagen er mager en afgewerkt uitde dikke oude
vrouwen niet gezond en welgedaan, maar grauw
en opgezet als zwaar-zieken.
Allen staarden Loe aan, maar uit hun blik
ken sprak slechts doffe nieuwsgierigheid, niets
hartelijks of gemoedelijks. Vergeefs zocht zij bij
alle voorbijrijdenden naar een trek, die herin
nerde aan hun aristocratische afstamming. Lang
opgeschoten jongens met onnoozele gezichten
en slappe houding. Een menigte kinderen
echte boerenjeugd met vlasblond haar en grove
trekken. Doch daar kwamen twee oude man
nen te voet voorbij, flinke gestalten met langen,
baard, scherp gebogen neuzen en flinke heldere
oogen, die nog van intelligentie en Noordelijke
levendigheid straalden. Zij beschouwden Loe
met een vriendelijk deelnemenden blik.
Dat waren zeker nog een paar van de heel
oude kolonisten geweest, die met prins Solms
waren meegekomen. Maar de andere was
het mogelyk, dat een edel ras zóo kon degene-
reeren in dit verslappend klimaat
De farmers van New-Braunfels moesten allen
zeer rijk zijn, had zij gehoord I Maar zij zagen
er allen even boersch uit, hadden allen slechte
paarden en oude karren.
Loe overviel een groote schrik, oen geweldige
teleurstelling. Waar was zij toch verzeild? Dit
was toch niet het land van de cowboys en
avonturiers. Waar was bet sanatorium, waar zij
zieken zou verplegen Waar het rijke, genoeg
lijke tehuis, dat zij had verwacht te vinden?
Wat moest zij hier Tot welk doel hadden de
Stowers haar laten overkomen Alles scheen
haar hier zoo troosteloos; de kleine tuinstad,
waarover een dofle rust, een zee van eentonigheid
scheen te liggen, die eindelooze rij farmers, die
allen den stempel droegen van menschen, wier
leven gelijkmatig verloopt in alledaagschhsden.
(Wordt vervolgd.)
