1 Groote Half jaarli jksche
UITVERKOOP
Mode-magazijn ROBERT LEVY,
©♦©♦©4O4040404040404 4040404O404040404©
0
0
0
Langestraat 40, AMERSFOORT. Telefoon IOS,
vanaf DINSDAG} 6 JANUARI 1014.
Alle WINTERART1KELEN zijn de helft 4
van prijs verminderd. 4
Dames- en Kinderconfectie EXTRA koopjes.
040404040404040404040404©4©404©404©4©404©
Ifeursing machinale fabrieken van gebak, Amersfoort.
ALLE artikelen, zonder uitzondering
4 zijn BELAIERIJK in prijs verminderd.
in liet
0
0
0
0
4
0
0 PELTERIJEN worden tegen bespottelijk: 0
lage prijzen opgeruimd.
Feuilleton.
Miss Sauerkraut.
0
0
0
I8r
0 ZTE I)E ETALAGEVERKOOP UITSLUITEND A CONTANT.
De afdeeling „Broodfabriek" levert prima brood, beschuit en koek tegen zeer billijke prijzen, en geeft bovendien io pCt. dividend. Bedragen tot ongeveer f50 per gezin
werden als dividend uitgekeerd.
73.)
Een biltere ontgoocheling weer voor Loe.
Zij had vast en zeker gedacht, dat ze haar
drie dollar daag., verdiende door eerlykco, in-
spannenden arbeid, en nu kreeg ze haar salaris
alleen maar, omdat ze een knap uiterlijk had
en een aantrekkelijken indruk maakte naast de
fleBschen-piramide der Ster-brouwerij.
De heescbe stem van die arme tuberculeuae
vrouw aan den overkant maakte baar ellendig.
zoodat u dit instrument niet alleen
ala verrekijker gebruiken kunt, maar ook als
tooneelkijker en ala vergrootglas. Keert u het
toestelletje om, dan krijgt u een uitstekenden
zakspiegei. Eén dollar slechts kost deze pracht-
uitvinding, genaamd „Het wonder der 20ste
eeuw". Due, ladies en gentlemeD, verzuimt deze
nooit weerkeerende gelegenheid nietl Koopt
„The wonder of centuries" voor éen dollar
slechts!" klonk het haar voor de zóoveelste
maal in de ooren.
Vreeselijk I Wat een ellende was er toch op
de wereld 1 En zij zat daar maar gemakkelijk op
een stoel en deelde wat brochures uit, en kreeg
daar drie dollar voor, enkel en alleen omdat ze
een knap gezichtje had. Allerlei stemde haar
vandaag tot treurigheid en nadenken.
Dr. Stower zweefde haar óok telkens voor den
geest. Nu zat mr. Bell hem al op de hielen.
Misschien was er al beslag gelegd op zijn pro
spectussen. Ze kon het gevoel van medelijden
maar niet van zich zetten. Had ze misschien
toch liever moeten zwijgen? Maar dan zou hij
toch natuurlyk dien armen jongen Engelschraan
bedrogen hebben en mogelijk nog heel wat
raenschen meerNeen, ze had toch wel goed
gehandeld.
Aan mr. Westesz moest ze óok telkens denkeD.
Te midden van het soms hinderlijke tentoon-
stel'.ingrumoer overviel haar een gevoel van
verlangen naar dat deftige, rustige huis, tusschen
de donkere palmen. Kon iemand, die in zoo'n
huis woonde, een plebejer zijn Volgens zijn
aard stellig niet.
"WV een dom wezen was ze een week of wat
geleden toch geweest. Moest je iemand, die alles,
geld, kennis, oeschaving door eigen krachtsin
spanning wist te verwerven, niet veel meer be
wonderen dan hem, wien het eenvoudig door
geboorte of door erfenis werd toebedeeld En
het was toch niet onvoorwaardelijk noodig, dat
een man smalle, fijne handen had.
Hier stootte mrs. Mc. Dowell haar aan en
verstoorde zóo haar overpeinzingen.
„Kijk eens, kijk eens, miss Von Wersten,
daar is die brutale vent uit het San Antonio-
hotel, die dr. StowerHij loopt hier telkens
voorbij en fixeert u onbeschaamd".
Loe keek verschrikt op.
Ja, daar Btond dr. Stower aan de overzijde
tegen een pilaar geleund en Btaardo haar onafge
wend met zijn groene oogen aan. Een minachtend
lachje speelde om zijn dunne lippen. Het ver
heugde hem blijkbaar, haar in zoo'n onderge
schikte positie te vinden, to zien hoe ze voor
haar brood moest werken.
In haar trots beleedigd, richtte Loe zich fier
op. Hij behoefde zich niet te verbeelden, die
man, dat ze zich schaamde voor haar werk. Met
luider stem prees ze den bezoekers haar bro
chures nan. Dr. Stower ontweek haar vlam
mende blikken, keerde zich langzaam om en
ging verder.
„Onbeschaamde vlegel" riep mrs. Mc. Dowell
verontwaardigd. „U zóo aan te staren 1 Kent u
hem eigenlijk?"
„Ik heb u immers verteld, dat ik hem te
New-BrauDfels vluchtig heb leeren kennen",
antwoordde Loe kort.
„Neem u voor hem in achtZijn blikken
alleen zijn al beleedigend voor een vrouw".
Loe haalde de schouders op en ging ijverig
voort met haar geschriftjes te verdeelen. Een
heftige toorn steeg in haar op.
Die man bezat geen geweten 1
Hij had haar naar Amerika gelokt; door
hem was ze in allerlei moeilijkheden geraakt,
en nu waagde hy het nog, haar te beleedigen
'omdat ze moest werken. Neen, er deugde niets
meer aan hem I Er beBtond werkelijk geen
reden om hem nog te beklagen. Mr. Bell had
volkomen gelijk. Maar de straf zou niet lang
meer uitblyven. Loe voelde haat noch verbittering
tegen hem, enkel grenzenlooze verachting. Ze
schaamde zich niet voor haar positie hisr
werkelijk niet.
'e Middags verscheen mr. Bell om haar verslag
te komen uitbrengen van zijn optreden tegenover
dr. Stower en diens Maatschappij.
Terwijl hij aan haar voeten op de kleine ver
hooging ging zitten, veegde hij zich met zijn
gekleurden zakdoek het zweet van het gelaat.
„Hè, is me dat een hitte 1" bromde hij. „U
heeft het werkelijk uiet mukkelijk, little Sauer-
krantl Bij ons kon u met minder inspanning
geld verdienen".
„Ja, maar hoe!"
„Nou, daar praten we niet meer over, kleine
stijfkop Well Stower gaat vanavond naar
New-Braunfels terug. Ik reis mee en morgen
voormiddag zullen we zijn postzendingen daar
eens laten visileeren".
„Weet u, dat hij hier op de tentoonstelling
„Stellig. En hij verheugt zich er in, dat u zoo
hard moet werken. Daarvoor alleen zou ik hem
zijn gebeente graag wiilen stuk slaan. Nu heeft u
toch zeker geen medelijden meer met hem, is
't wel?
„Neen, zeker niet" verklaarde Loe nadruk
kelijk. „Heeft u dien kleinen Engelschman al
gewaarschuwd
„YesI Vanmorgen in Hoffman-bar heb ik
een ernstig woordje met hem gesproken. Hij
was me heel dankbaar voor mijn inlichtingen.
Het zou hem precies zoo gegaan zijn als uw
familie. De dokter had hem bij champagne en
vrouwen al voor vierduizend dollar aandeelen
aangepraat en wilde hem overhalen, er nog
veel meer in te steken Zijn Engelsche bloed
verwanten moest hij óok voor de candelilla-
onderneming zien te winnen".
„Precies zooals met mijDen eersten avond
bracht hij me óok dadelyk tiaar Gunter- en
het San Antonio-hotel en schonk champagne,
terwijl hij over de car.dolilla-geschiedenis begon.
Maar 't lukte hem niet, mij dronken te voe-
„Well, met the little fellow iH hem dat heter
gelukt en ik vrees, dat hij zijn vierduizend dol
lar wel kwijt zal zijn. Voorloopig houdt hij zich
nu nog van den domme, om den dokter geen
argwaan te geven. Des te zekerder zal ik hem
morgen te pakken krijgen".
„Ik wensch 11 van harte goed succes
„Zoudt u lust hebben, de races eens te zien
kleintje?"
„Lust natuurlijk maar ik kan mijn post
niet verlaten".
„Gaat u maar, miss Von Wersten", drong mrs.
Me. Dowell vriendschappelijk aan. „Ik zul uw
werk or wel zoolang bij waarnemen. We heb
ben immers met mr. Bayer afgesproken, dat we
tijd zouden hebben, ons ook een beetje op de
tentoonstelling te amuseeren".
Loe zag dolgraag paardenrennen.
„Ontzettend aardig van u, mrs. Mc. Dowell I"
riep ze dankbaar uit. „Morgen neem ik liet dan
voor u waar".
Overgelukkig volgde ze nu mr. Bell nanr da
renbaan.
Onderweg kwamen ze de ambulance raet een
draagbaar tegen. Ze droegen den overwinnaar
in den aatsten auto-wedstrijd weg. Even voorbij
het einddoel had hij een ongeluk gehad en den
hals gebroken.
Al te groot opzien wekte de treurigo stoet
met. In de /unerikaansche sportwereld is men
aan dergelijke ongevallen gewend. Mr. Bell sloeg
or al evenmin acht op als het overige publiek.
Ongegeneerd trok hij Loe's arm door de zijne
en sleepte haar naar de tribune, waarop de heele
boau monde van San Antonio bijeen was. Hij
scheen er buitengewoon trotech op te zijn. met
zoo n knap meisje te worden gezien.
(Wordt vervolgd.)
