l
W COMPAGNIE LYONNAISE, JJ
Bioscoop „De Arend".
6. De landverhuizer.
Meursing machinale fabrieken van gebak, Amersfoort.
EXCBPTIOWEEE.E AANBIEDING.
SUCCURSALE Jfc
Wereldstad-programma No.eo
Feuilleton.
Miss Sauerkraut.
rantVgaellLen?»ft dat D°g niet in de cou-
Leverancier van
H. M. de Koningin.
LANGESTRA AT 83
AMERSFOORT. <k Ko„i„gi»Moed,r
MaanHag 12 tot Zaterdag- 1*7 Januari
Wegens vergevorderd seizoen worden ALLE Confectie-artikelen TAILLE-COSTUÜMS, COMPLETS,
MANTELS, PEIGNOIRS, BLOUSES en BONTGARNITUREN
tegen inventaLris-prijzen -u.itverlcocfci.t_
COUPONS ©n RESTANTEN
voor Tailor-made costnnms, Gekleede coslunms en Blouses, van Wollen stoffen, ZJden stoffen, Flanel, Laken,
Cheviotte, Diagonal charmeuse, Crêpe de Chine, Satin soie souplesse, Foulard, Radium, Kanten en i-.ntrc-
deux, Jabots en Garnituren,
SPECIAAL VHUMINDEHDE PHIJZEN
■V Wij maken de Dames opmerksaam, dat DEZE EXCEPTIONEELE OPRUIMING de allernieuwste artikelen bevat, en wel de laatste Nouveautés van dit seizoen.
VAN DEZE BIJZONDERE GELEGENHEID KAN ONZE CLIENTÈLE THANS PROFITEEREN
O
O
O
A. J. P'a. TRIUMF-PUDDINQ por pukje 5 ets.
A. J. P'a. KERSTPUDDING
met nlenire rozijntjes en nmnndelen 10
Inzenders van 50 namen onzer verschillende soorten pudding,
geknipt nlt de bovenzijde der pakjes, ontvangen gratis en
franco eene aardige verrassing. Met daideljjken naam en adres
te zenden aan A. J. POLAK, Pnddingfabriek, GRONINGEN.
N.B. Voor 6 ets. puddingen zijn 100 uitgeknipte namen noodig.
ZATERDAG 10 JANPARI ten 2, 7 en 83/4 uur.
ZONDAG 11 JANUARI teu S, 5, 7 en 8% aar.
1. BIOSCOOP-COURANT DE AREND. Laatste wereldgebeurtenissen.
2. WILLY, KONING DER TOOVENAARS. Komische comedie.
3. EEN BEWONDERAAR VAN QUO VADIS. Komisch.
4. p a r>VTN"r>'tn'n s. Spannende dramatische comedie.
5. EEN HANDIGE KOK. Komische scène.
Boeiend drama in 2 afdeelingen en vele tafereelen.
De afdeeling „Broodfabriek" levert prima brood, beschuit en koek tegen zeer billijke prijzen, en geeft bovendien 10 pCt. dividend. Bedragen tot ongeveer f50 per gezin
werden als dividend uitgekeerd.
meer ballast over
s hooger steeg, tot
»r koudeu onder-
riep Loe, die maar
76.)
De pilot'" wierpen 1
boord, zoodal de ballon 1
de toeschouwers niets
scheiden.
„Gewoon ongelooflijk', nop nuo, v
niet van haar verbazing kon bekomen.
„Waarom? 't Heeft niets om 't lijf. Zoo iets
gebeurt bier herhaaldelijk. Ze hebben 't niet
eens modern gedaan 1 Zoo ouderwetsch mogelijk
nog, met een luchtballon I Waarom niet liever een
luchtschip of aeroplau genomen
„Well, mr. Bell, ik vind zoo'n huwelijke-inze-
geniDg al sensationeel genoeg".
„Phawomdat jullie daarginds niets beters
gewend zijn", antwoordde mr. Bell met een
oneindig medelijden in zijn stem.
Loe schaterde het uit.
Daar kwam een tweede auto aangevlogen, met
een paar beeren er in.
„Lieve help, daar heb je waarachtig de oude
senator Brown. Te laat, ouwe beer".
Mr. Bell verheugde zich kinderlijk over de
gelukkige escapade van het jonge paar, terwijl
de senator in de auto overeind stond en woe
dend de vuisten balde tegen den steeds kleiner
wordenden ballon.
„Kijk eens boe spinnijdig hy is.'t Helpt je
geen zier, ouwe heer" riep mr. Bell, zich van
pret op de knie Blaande. „Ben dwaze meid toch,
die Grace Brownnet iets voor haar".
„Hoe komt ze tot zoo iets vrosg Loe.
„Well, heel San Antonio wiet, datzem6tden
jongen Ascott liepmaar haar vader wilde geen
permissie geven, omdat hij overhoop ligt met
den ouden Ascott".
Een lachbui belette hem verder te gaan maar
eindelijk kon bij dan toch vervolgen
„Toen is dat kleine ding er natuurlijk van door
gegaan, en daar ze als echt Amerikaansch meisje
natuurlijk iets bijzonders wilde hebben, beeft ze
zich op de tentoonstelling in een ballon laten
trouweD. Zoo heeft ze ten minste de halve be
volking tot getuige".
Loe schudde het hoofd.
Hoe echt Amerikaansch was dat weer. Wat
zou men te Potsdam wel van zoo iets zeggen 1
De rennen waren afgeloopen en het werd ook
meer dan tyd, dat Loe mrs. Mc. Dowell weer eens
ging afloBBeD. Ze sloeg dus met waren helden
moed een uitnoodiging voor ice-cream-soda af,
en liet zich langs den koristen weg door mr.
Bell terng geleiden.
Zoo kwamen ze door de voltooide machine
galerij.
„Kyk,
Loe ki
k, dat is de stand van Westesz".
kon die koloBBale machines, stoomploegen
en andere landbouwwerktuigen, natuurlijk niet
beoordeelen, maar ze zag toch wel, dat alles een
zeer grootschen en degelijken indruk maakte.
„Onder ons gezegd", zei mr. Bell vertrouwe
lijk, „zijn de machines van Westesz de eenige
soliede in de heele industrie-afdeeling".
Het deed Loe goed, hem zóo te hooren prij-
„Jammer, dat ik er zoo heel weinig verstand
van heb".
Mrs. Mc. Dowell was heel dankbaar toen ein
delijk Loe terugkwam. Daarna ging zij eens
rond met mr. Buyer, die haar inmiddels zijn op
wachting was komen maken, en Loe nam nu
op haar beurt de aubbele poBt waar.
Meer dan vermoeid tramden ze's avonds naar
huis; Loe met het aangename gevoel, dat ze
dien dag acht dollar rijker was gewordendat
zij ze had „verdiend" kon ze volgens haar ge
weten niet zeggen.
Den volgenden middag merkte Loe tot haar
verbazing mevrouw Stower onder de bezoeksters
der tentoonstelling op. Ze wandelde voor de
étalage van de Ster-brouwerij op en neer en
wierp Loe hoonende, kwaadaardige blikkon toe.
Bij groote uitzondering had ze waarschijnlijk
permissie van haar man gekregen om haar
vijandin eens als „reclame-juffrouw" te gaan
bekijken.
Dus ook bij haar geen spoor van berouw of
schaamtegevoel. Voor haar bestond er blijkbaar
maar éen mensch op de wereld, en dat was de
dokter. Nu, die zou vandaag nog wel door
Nemesis achterhaald worden.
Loe had slechts een spottend, minachtend
glimlachje voor haar over. Als die vrouw ver
moeden kon, dat haar man nu misschien gear
resteerd was, zou ze dat schampere lachen wel
laten.
Het optreden van het echtpaar had ook het
laatste sprankje van medelijden in Loe gedood.
Langzaam kropen de dagen op de tentoon
stelling om en het werk werd steeds vermoeien
der; maar het wierp goede winsten af. Loe's
geldtaschje raakte langzamerhand weer vol.
Zorgen behoefde ze zich niet meer te maken 1
Zij zou haar weg wel vinden in Amerika. Ze
was weer de oude levenslustige Loe von Wersten,
maar heel wat rijker aan kennis en ervaring,
heel wat lichter aan bekrompen vooroordeelen.
Met haar arbeidsgenooten op de tentoonstelling
had ze trouwe kamoraadschap gesloten en ieder
mocht haar graag lijden. „The little Sauerkraut"
heette ze overal en ze had dien naam tot een
eerenaam gemaakt. In haar tegenwoordigheid
werd er niet meer met minachting over Duitsch-
land gesproken.
Op een middag kwam mr. Bell weer opdagen.
q,"„ wat 18r er ,v°°r nieuws van 't geval-
Slower l vroeg Loe in spanning.
Zijn gelaat stond heel ernstig en hii k^ek
haar verwonderd aan. g J
Ik •1.eeB '8,avoni18 geen couran
ten meer, daar hen ik veel te moe voor".
zaak heeft een treurig einde genomeu.
Dr. Stower en zijn vrouw zijn dood".
Loe werd doodsbleek en moest zich vastgrij
pen aan de leuning van haar stoel.
„Hoe heeft zich dat zóo snel afgespeeld?''
vroeg ze toonloos.
Hij haalde de schouders op en spuwde pein
zend voor zich uit.
„Morphine" zei hij onvefschillig. „Zyn pros
pectussen werden in beslag geromen. De bewij
zen tegen hem waren zeer bezwarend, daar de
getuigenissen van mr. Campbell en van u ons
óok nog ten dienste stonden. Zijn zaak was dus
verloren en ontvluchten was onmogelnk. Toen
heeft hij een eind aan hun leven gemaakt. Well,
veel was het niet waard 1 Gisterochend heeft
men hem en zijn vrouw dood gevonden".
Loe huiverde.
„Hoe verschrikkelijk I", zeide ze zacht.
Mr. Bell greep haar nand en schudde die
krachtig
„Trek het je maar niet aan, little Sauerkraut,
en haal je vooral niet in 't hoofd, dat jij schuld
hebt aan hun tragisch einde. Het moest den
eenen of anderen tijd zoo gaan. Een dergelijken
dood kon iedereen, die den man kende, profe-
teeren".
„Volkomen waar maar het blijft er niet
minder vreeielijk om".
„YssJammer is het van zoo'n knappen kerel
en nog meer van de vrouw. Daar heeft u gelijk
in. Met hun bekwaamheden hadden ze rijke
en beroemde nienschen kunnen zijn. Maar het
moest wel zoo afloopenze zijn ill te gewikst
geweest! Niemand heeft zich voor dat einde
verantwoordelijk te voelen".
Zóo ging hij voort, haar met ruwe, maar
goedbedoelde troostgronden op te wekken. Doch
Loe bleef den geheelen dag zenuwachtig en ont
daan Ze kwelde zich met allerlei afmattende,
tegenstrijdige gedachten, of zij wel werkelijk
onschuldig was aan den dood van deze twee
ongelukkige menschen.
(Wordt vervolgd.)
