VETTER Co.,
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
©♦©♦©♦©♦O®
THEEROOS
ONMIDDELLIJK GEREED.
Alléén
SINGER
SINGER-MAATSCHAPPIJ
FROU-FROU
I Firma Wed. B. van
Feuilleton.
Miss Sauerkraut.
CREDIET-VEREENIGING
te Amsterdam.
Correspondentschap te Amersfoort.
nir. H. J. M. van den BEBGH.
wilhelminastraat 5.
Zij stelt zich ten doel
het verleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco
het incasseeren van handelspapier
het ontvangen van gelden déposito
rekening-courant.
Bij den ondergeteekende verschijnt
I iederen Woensdag 3
De Hollandsche Lelie
Weekblad
onder Hoofdredactie i
van 5
Jonkvr. ANNA de SAYORNIN LOHMAN.
c
De Hollandsche Lelie" is heteenige S
Weekblad in Nederland voor dames
to uit de hoogste en beschaafdste krin-
gen. Let hierop voor uwe advertentie. Mi
|g Prijs p. jaarg. f 6.25, fr. p. p. f 6.—.
proefnummer gratis.
Amsterdam. L. J. VEEN.
Distill. Wijnen, likeuren.
Lieve Yrouwe-kerktaof, AMERSFOORT.
LAMAISON BOUWER Co.
Kortegracbt 22
naast het Postkantoor.
Belasten zich met
aan- en verkoop van
Effecten, Wissels en
Coupons.
Sluiten prolongatien
Safe-inrichting.
ia van 9 tot 4 nnr.
OPENBARE LEESZAAL
Beukenlaan 2.
Vrije toegang voor ieder boven 18 jaar.
Couranten Vakbladen Tijdschriften
Boeken Adresboeken.
UITLEENBIBLIOTHEEK.
ZEIST, «sss-
AMERIKAAN SCH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN.
Goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco getaald en gebracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden.
Bij 't inkoopen
op de markt
haalt men zich dik
wijls een verkoud
heid op den hals.
Verstandige en voor-
zichtige vrouwen
dragen daarom, evenals sleutels, geld en
andere noodige zaken, steeds een doos
Wybert-Tabletten bij zich. t Is voor haar
een onontbeerlijk artikel geworden, en de
prijs behoeit niemand te weerhouden er de
proef mede te nemen, daar de pnjs.slechts
6o cent per doos bedraagt en «}Deri-ia-
bletton in alle apotheken en Drogisterijen
verkrijgbaar zijn. Depot te Amersfoort:
A. van de weg, Langestraat 23, telefoon
2»7-
DIANA-SPRITS
een overheerlijk broos BOTERGEBAK
RisenItfabriok „de Lindeboom".
Firma Wed. B. van
Onze machines behoeven
geen aanprijzing
In winkels met DIT uit
hangbord zijn de
Naaimachines
verkrijgbaar.
Amerstoort, Westsingel 49 hoek Varkensmarkt.
Wij verzoeken slechts
er op te letten, dat ze
aan het juiste adres
gekocht worden.
gemerkt
Wed. B. van D., Mijdrecht
zyn „DE ECHTE".
Overal verkrijgb. in doosjes a 35 cent.
DE LINDEBOOM".
en
MOCCA TRICTRAC
met de „LINDEBOOM",
bot Succes van den Dag.
ORANJESTAMMEN
met natuurlijken vruchtensmaak,
Jubileum 1813—1913.
Broos botergebak.
Firma Wed. B. van DOESBÖRG.
79.)
Na korten tjjd was de amazone er werkelijk,
en nadat Loe zich had overtuigd, dat het de
patiënte aan niet9 ontbrak, ging ze zich gauw
kleeden.
Mr. Westeez wachtte haar in de hall en kon
zijn bewondering niet verbergen. Hoe slank en
gedistingeerd zag ze er uit.
„Ik ben werkelijk blij, dat ik u eindelijk eens
mee mag uitnemen. U zou nog ziek worden
van overspanning".
„Z6o erg is het niet, maar nu heb ik toch
heuBch niet zooveel meer te doen.Is werkelijk
een genoegen, bij uw moeder te zitten en wat
met haar te praten. En hoe verwent u me alle
maal. Ik heb nog nooit van myn leven zóo
veel lekkernijen gekregen als hier".
„Wat u voor mijn moeder hebt gedaan, kan
ik u nooit vergelden", zeide hij zacht.
Loe maakte een afwerende handbeweging.
„Ik heb niet» meer gedaan dan wat ieder
ander zou gedaan hebben. Een gediplomeerde
zuster had haar nog veel beter verpleegd".
„Onmogelijk".
„Dat is voor het eerst, dat ik zóo kras word
tegengesproken" riep ze vroolijk uit.
Ze waren door den tuin en over het groote
gazon naar de stallen geloopen.
Wat had die Westesz prachtige paarden! Loe
was wel eerder in die stallen geweest, als
ze een kwartiertje in park of tuin rondliep om
lucht te happen. Vooral „Satanella", de vurige
bruine volbloed-merrie, vond ze zeldzaam mooi.
Westesz kon haar niet bedwingen en geen stal
jongen waagde zich in haar box; maar met
Loe had ze onmiddellijk vriendschap gesloten.
Vandaag zou ze haar voor 't eerst berijden.
Of ze 't met haar klaar zou spelen
Sam, de staljongen, bracht de gezadelde paar
den al buiten.
„Satanella" hield de ooren gesplitst en krabde
nerveus met den voorhoef. Haar oogen fonkel
den kwaad en wantrouwend.
„Wilt u 't werkelijk wagen?" vroeg Westesz
bezorgd.
„Natuurlijk, 't Zal best lukken".
Nauwelijks van zijn hulp gebruik makend,
wipte ze licht in 't zadel. De weerbarstige mer
rie stond direct op de achterbeenou eu trachtte
Loe af te werpendoen de strijd duurde slechts
heel kort.
Plotseling schikte „Satanella" zich, luisterde
naar den tengel en verviel in haar mooien, ge-
lijkmatigen stap.
Ze was vroeger bedorven door ruwe behan
deling, doch gehoorzaamde nu onder haar lich
ten last gewillig-de zachte hand.
„Heerlijk" jubelde Loe. „Och, wat is het lang
geleden, sedert ik op zóo'n paard heb gezeten".
Op het groote gazon reed ze Westesz en den
verbaaeden staljongen de heele school voor.
„Wat een prachtig geschoold dier" zeide ze
ademloos, toen ze naast Westesz bleef staan en
„Satanella" op den slanken hals klopte. „Zoo
volgzaam als een lam".
„Ja, bljjkbaar heeft het haai enkel aan een
„volbloed" in den zadel ontbroken" antwoordde
bij met ee. spotlachje, terwijl hij op zijn krach
tig paard sprong.
Loe kreeg een kleur.
„Herinner mij nu vooral niet aan al dien on
zin, dien ik toen te New-Braunfels gepraat heb"
verzocht ze geërgerd.
„I» u dan nu niet meer van die opniie?"
„Nol Dat van dien volbloed was dwaasheid.
De een heeft nu eenmaal een bepaald talent
voor rijder, een ander voor kunstenaar, een
derde voor koopman, enzocvoort".
„U schjjnt werkelijk andere ideeën te hebben
opgevat, iniss Von Wersten", zeide hij met een
onderzoekenden blik.
„Och, nonsens". Loe lachte verlegen en sprong
hem voorby, haar paard in galop de palmen-
allée en den parkingang uitjagend.
Zij maakten een heerlijken rit door de scha
duwrijke lanen van Laurel hights tot aan het
San Pedro-park. Op den terugweg wees hij haar
zyn fabrieksterreinen.
Ilij wist werkelijk heel boeiend te vertellen
en zijn levensbeschouwing verschilde heel wat
van die der overige Amerikanen, die ze kende,
vond Loe. Hij had veel gelezen, veel nagedacht,
altijd en overal trachten te leeren en de goede
inrichtingen iu de Oude wereld tot voorbeeld
genomen. Zoo had hij een ongevallenverzekering
en een ziekenkas voor zijn arbeiders opgericht
en hun menschwaardige woningen laten bou
wen. Hij misbruikte hun afhankelijke positie niet
tot politieke kuiperijen, beknibbelde hen niet
op hun loon en voelde eerbied voor ieders per
soonlijke vrijheid. En toch was hij een geboren
Amerikaan en nooit het land uit geweest
Loe begon hem bijna te bewonderen.
„Eigenlijk moest u eens naar Duitscbland
komen, mr. Westeez" zeide ze.
„Dat ben ik ook van planal gauw zelfs.
Tot nu toe kon ik nooit lang weg, omdat ik
geen plaatsvervanger had in de fabriek; maar
nu marcheert alles wel zóo goed, dat ik eens
op reis kan gaan".
„U moest heel Europa eens grondig bekijken
en dan hier terugkomen en gouverneur van
Texas worden, om die dwaze prohibition en al
die andere idiote ding6n hier op te ruimen, en
ze te Washington eens toonen waaraan het hier
hapert".
Hij lachte.
r< '!U Jieeft ,wal al te grooten dunk van me.
Gelooft u, dat een self-made man als ik voor
gouverneur zou deugen
„U is de beste en flinkste man, dien ik hier
in Amerika heb leeren kennen" flapte Loe er
uit; waarop ze beiden kleurden van verlegenheid.
Loe kreeg nu ook plotseling groote haast om
wüLJUU,i Tg V keer,'n- Zo had mevrouw
ze o eens 16 g geluteD' meende
,cSli"ahs:,lMdeiijk «ww»
„Wat heeft u een paar frissche roode wangen
meegebracht, miss Loe" riep ze haar glim
lachend tegemoet. „Nu nsoct u me óok beloven,
eiken dag een poos met Harry te gaan rijden".
Op een ochtend zat Loe naast mis. Westesz
die voor het eerst ineen gemakkelijkenstoel
op de veranda mocht zitten haar patiënte
voor te lezen, toen mrs. King met een heel ge-
heimzinuig gelaat naar lien toekwam en haar
een kaartje overhandigde.
„Er is een heer om u te spreken".
Verbaasd las Loe het kaartje.
„Karl Romer, Consul-generaal".
Ze lachte. Zeker de Duitsche consul, dien oom
Von Wersten huar op haar dak stuurde.
„De heer wacht in de spreekkamer" vervolgde
mrs. King plechtig.
Nieuwsgierig ging Loe naar de ontvangkamer,
waar een dikke kleine heer, onmiskenbaar een
Duitscher, die zich in een schommelstoel lucht
zat toe te waaien, opstond, zoodra ze binnentrad.
„Is u freule Von Wersten
„Ja, die ben ik."
„Goddank, dat ik u gevonden heb. Ik heb uit
Duitscbland dringende brieven en telegrammen
ontvangen om u op te zoeken en voort te bal
pen. Het ging u heel slecht; u verhongerde zoo
ongeveer en u verkeerde in de diepste ellende.
Ik heb me werkelijk ernstig ongerust over u
gemaakt eu dadelijk de reis van Galveston naar
New-Braunfels ondernomen. Daar was u niet
meer. Ik dus hals over kop naar de San Antonio.
Gelukkig vind ik u nu ten slotte hier; maar
oogenschijnlijk gaat het u thans héél goed".
Dit laatste zeide de consul bijna verwijtend.
,,'t Spijt me erg, dat u zich om mijnentwil
zooveel moeite hebt getroost, mijnheer Römer.
Alles berust op een groote verwarring. Ik ver
wachtte geld, dat mij langs een verkeerde route
gestuurd bleek ie zijn en daardoor veel te lang
onderweg bleef, terwijl ik inmiddels in verlegen
heid zat. 't Is mij werkelijk een tijd lang heel
slecht gegaan".
„Zóo? Nu, daar is de lang verwachte en veel
begeerde brief".
(Slot volgt).
