„EYSIHK" Rijwielen
lichten gang en soliditeit.
VETTER Co.,
Eerste Nederlandsche Hypotheek-
briefbank
u lol let Hoe ra nra
KUNSTBESCHOUWING
Solied.
Sierlijk.
zijn overal bekend door hun
Snel. Sterk.
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
ZEIST.
Feuilleton.
Miss Sauerkraut.
CREDIET-VEREENIGING
te Amsterdam.
Correspondentschap te Amersfoort.
mr. H. J. M. ran den BERGH.
WILHELMINASTRAAT 5.
Zij stelt zich ten doel
het verleenen van Oredieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of in-blanco
het incasseeren van handelspapier
het ontvangen van gelden déposito
rekening-courant.
Distill. Wijnen. Likenren.
Lieve Vrouwe-kerkhof, AMERSFOORT.
Lange Vijverberg 9
DEN HAAG.
Geeft 4'|s pCt. ALGEMEENE HYPOTHEEKBRIEVEN uit, aflosbaar ii pari bij
uitloting. Koers van Afgifte 100 pCt.
en 4 pCt. ALGEMEENE HYPOTHEEKBRIEVEN tegen den koers van den dag.
Bureau tot publiciteit van Wetenschappelijk nieuws,
gevestigd te AMSTERDAM,
Af deeling: Schriftelijke Cursussen,
onder leiding van dr. P. BRANDSEN, leeraar aan de Handelsschool te Amsterdam, mr. W.
van DELDEN, procuratie-houder eener Bank-instelling, te Amsterdam, dr. F. H. FISCHER,
dr. A. A. FOKKER, privaat-docent aan de Universiteit en leeraar aan de Handelsschool
te Amsterdam, W. C. de GRAAFF, lector aan de Universiteit te Leiden, dr. J. M.
HOOGVLIET, privaat-docent aan de Universiteit te Utrecht, dr. D. de LANGE, privaat
docent aan de Universiteit te Groningen, dr. H. A. NABER, leeraar aan de Hoogere
Burgerschool met 5-jarigen cursus te Hoorn, mr Ch. THORS, advocaat en procureur te
Amsterdam en andere bevoegde docenten.
Wij organiseeren de volgende schriftelijke cursussen
Nederlandsche Handelscorrespondentie, Fransch (voor beginners), Fransch (voor
eenigszins gevorderden), Fransch (voor meergevorderden), Fransch (voor de akte L. O.),
Fransche Handelscorrespondentie (voor beginners), Fransche Handelscorrespondentie (voor
meergevorderdenexamen-cursus), Dnitsch (voor beginners), Dnitsch (voor eenigszins ge
vorderden), Dnitsch (voor meergevorderden), Dnitsch (voor de akte- L, O.), Dnitsche
Handelscorrespondentie (voor beginners), Dnitsche Handelscorrespondentie (voor meer
gevorderden examen-cursus), Engeisch (voor beginners), Engelsch (voor eenigszins gevor
derden), Engelsch (voor meergevorderden), Engelsch (voor de akte L. O.), Engelsch t*
Handelscorrespondentie (voor beginners), Engelsche Handelscorrespondentie (voor meer
gevorderden examen-cursus), Boekhouden (voor menschen uit de practijk), Boekhouden
(voor eenigszins gevorderden; examen-cursus). Boekhouden (voor akte M. O. K 12), De
techniek der Administratie, Warenkennis, Handelskennis, Handelsrecht, Handolsaardryks-
kunde, De techniek der Bedrijfs-reclame, Stenografie (systeem Groote), Macbineschrijven,
Algemeen® litteratuurgeschiedenis, Italiaansch (voor beginners), Itaiiaansch (voor meer
gevorderden), Spaansch, Deensch-Noorsch, Zweedsch, Russisch, Maleisch, Latijn, Esperanto,
Natuurkunde (voor meergevorderden), Scheikunde (voor beginners), Dierkunde en physi
ologic, Weer- en sterrekunde, Wiskunde (voor beginners), Wiskunde (examen-cursus voor
de akte L. O.), Psychologie. Algemeeue ontwikkeling, schrijven zonder fouten, en goede
stijl.
Een cursus duurt minstens 3 maanden, hoogstens anderhalf jaar.
Het lesgeld is in het algemeen f5.— per kwartaal. Er bestaat persoonlijk contact
tusschen docent en cursist.
Wekelijks wordt den cursist een les toegezonden. Iedere les bevat de stof voor de
week. De opgaven, enz. worden beantwoord en uitgewerkt in de eerstvolgende les; hiermee
hebben de leerlingen dus hun werk te vergelijken. De leerlingen hebben het recht van
vragen stellen. Is dit een absolute noodzakelijkheid, dan wordt het werk persoonlijk door
den docent gecorrigeerd.
Velen hebben onze cursusssen reeds met succes gevolgd en hebben aan onze schriftelijke
cursussen een mooie positie te danken gehad.
Ieder, die zich voor onze schriftelijke cursussen interesseert, vrage dadelijk ons gratis
prospectus aan, hetwelk alle verdere inlichtingen bevat.
De Administratie van het Bureau is gevestigdSingel 276, te Amsterdam. Telefoon
nummers: Noord 10789 en 10148.
Afgescheiden van deze cursussen wordt door ons een schriftelijke cursus gepubliceerd,
welke bestemd is voor vrouwen, die, zonder Fröbcl-onderwijzeres te zijn, onze kleintjes
moeten bezighouden. De cursus is dus niet voor kinderen bestemd, maar voor jonge moeders
en onderwijzeressen.
Bureau tot publiciteit van Wetenschappelijk nieuws,
JOH, GÖBEL Jr., Directeur.
te AMERSFOORT.
van AQUARELLEN enz. van W. DE ZWART, te Veur (N.-Br.) en ETSEN van DIRK
HARTING, te Amsterdam, op Zaterdag 24 en Zondag 25 Januari in de zaal van >HET
VALKJEc (ingang Valkestraat) telkens van 10 tot 4 ure.
Entree niet-leden 25 cent, leerlingen 10 cent.
®*®+®*®*0+
©♦©♦®4®*®+
AMERIKAANSCH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN.
Goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gebaald en gebracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden.
80 (Slot).
De hear Romer haalde een heel pakket te voor
schijn bovenop de met vijf lakken voorziene
geld brief.
•Nadenkend bekeek Loe het opschrift: „Via
Bremen—Galveston". Hoe hadden die enkele
onbeduidende woorden haar leven veranderd.
Intusachen had de heer Romer ook de overige
brieven van allerlei vorm en omvang op tafol
gelegd.
„Daar, jongedame. Uw heele familie schijnt
in rep en r ir te zijn, en ik heb in opdracht,
u met de et.ste de beste boot naar hui9 terug
te expedieeren".
„Die moeite kan ik u besparen", antwoordde
Loe, even op haar teentjes getrapt. „Ik zal wel
uit mezelf gaan en heb het geld voor de over
tocht verdiend".
„Zoo, zoo I Ie u zoo'n zelfstandige en handige
jongedame En uw familie brengt mijngeheele
consulaat in 't geweer 1 Kennen ze u dan zóo
slecht
„Ik ben niet altjjd zoo bij de pinken geweest".
„Ah, zoodus wat geleerd, hè
„Een massa".
„Waarom blyft u dan niet hier?"
„Ziet n, mijnheer Rörner, ik heb hier zooveel
schijn, zooveel „bluff" gezien, dat ik er nög
akelig van ben. Ik snak er naar, weer eens zui
vere vaderlandsche lucht in te ademen".
„Heelemaal ongeluk hebt u niethet is hier
een bluf-land, althans voor one, Duitschero. Maar
als u langer hier was geweeBt, zoudt u tot de over
tuiging zyn gekomen, dat men er toch heel goed
en gelukkig leven kan".
„Dat geloof ik wel. Den laatsten tijd bevalt
het mij ook al oneindig beter".
De heer Römer, de deftige consul-generaal
van het machtige Duitsche Rijk, glimlachte.
„Weet u wat, freule Von Wersten, trouwt u
een Texaner en draagt u er op die manier toe
by, Texas te germaniseeren".
„De Amerikanen zyn veel te verstandige zaken-
menscben om mii te nemen. Ik bezit niets",
zeide ze, even verlegen lachend.
„Nou, nou" kwaai de heer Römer.
„Wanneer vertrekt de eerste boot van Gal
veston naar Bremen?" vroeg Loe plotseling.
„Over veertien dagen".
„Ja, dan zal ik daar maar mee gaan I Hier
ben ik niet meer noodig en het reisgeld heb ik
bij elkaar".
Ze zuchtte even.
„Well, zóo heel licht schijnt u het afscheid
van Dollarland toch niet te vallen" plaagde de
consul, terwijl hij opstond. „Ik zal u niet lan
ger ophouden, freule Von Wersten. U zult wel
verlangeD, de brieven van uw familie te lezen
en ik heb nog zaken in de stad. 't Heeft me
zeer verheugd, dat ik u niet in zoo'n droevigen
toestand heb gevonden als ik wel heb gevreesd".
Loe schudde bem hartelijk de hand.
„Ik dank u beel hartelijk voor al de moeite,
die a voor mij gedaan heeft, mijnheer Römer".
„In 't geheel geen dank waard I 't Was een
voudig mijn plicht. Good-bye dus, en goeie reis.
Tot weerziens in Dollarland, wil ;k hopen".
„Hoe zou ik nog eens weer hier komen
„Well, dat kan men nooit weten 1 Dus nog
maals goeden dag en tot weersziens".
H(j glimlachte vergenoegd, terwijl Loe hem
door 't park naar het groote hek braebt.
Daar draaide hij zich nog eenmaal om, wuif
de met zijn hoed en riep; „Auf Wiedersehen I"
Lachend schudde Loe het hoofd. Toen liep ze
terug om haar brieven te gaan lezen.
Ze schreven allemaal: oom en tante, oom
Groeben, tante Von Bredow, neef Hans, nichtje
Else en alle andere familieleden. Diep veront
waardigd waren ze allen over de Stuwers en
vol zorg om Loe, en drongen er met klem op
aan, dat zij toch maar zoo gauw mogelijk inoeat
terugkomen.
Hoeveel hartelijke liefde en bezorgdheid sprak
uit al die brieven. En ze had een tijdlang aan
allen getwijfeld. Ze moest ziek geneest zijn in
dien tijd, niet meer in staat, de zaken beider en
onbevooroordeeld in te zien.
Maar ook van verwijten en goede raadgevingen
wemelden de brieveD. Oom Von WerBten schreef
dat ze nu, naar hij hoopte, van Laar reiswoede
zou zijn genezen, in 't land zou blijven en zich
behoorlyk zou voeden. Tante drukte den wensch
uit, dat Loe leergeld had betaald en voortaan
naar raad zou willen luisteren.
Ze moest nu en dan lachen onder de
lec'uur. Ja, een goede leer wus deze harde tyd
zeker voor haar geweest, maar toch in een
anderen zin dan oom en tante meenden. Een
flinke, onafhankelijke jonge vrouw was ze bier
geworden, een nuttig mensob. Zou ze zich ooit
weer in de benauwde Po'sdammer toestanden en
opvattingen kunnen schikken? Dat scheen haar
al heel onwaarschijnlijk. Ze had ook volstrekt
geen lust meer om verder zonder taak thuis
om te hangen. EdHd, dat zou zich alles wel
schikken. Ze zou haar weg wel vinden, zoowel
daar als hier.
Toen ze vertelde, dat over veertien dagen haar
boot vertrok, was de oude mevrouw Westesz
byna in tranen uitgebarsten.
,,Ik zou u het allerliefst altijd hier houden,
miss Loe zeide ze hartelijk, „niet als ver
pleegster, maar als mijn lief dochtertje. Don
laatsten tyd kon ik paB recht van uw gezelschap
geD'ote:i". r
Loe kuste haar handen,
„Mij doet het 60k lead afscheid te nemon,
anders"16"00*' het kan nu eenmaal niet
„Meent u dat werkelijk?"
H.™ 'Ci?.dde ,wy?en<* h<* hoofd, en de oude 1
dame zuchtte eens diep.
Veel te gauw verliepen de laatste dagen vóór
de afreis. Nu eerst, nu ze bij zoo'n welgestelde
familie logeerde, leerde Loe de groote lichtzijden
van bet Amerikaansche leven kennen.
Zij maakte riijes met mevrouw Westesz in een
heerlijke auto, reed paard met Harry, woonde
theatervoorstellingen met hem bij, dineerde of
soupeerde in de eerste hotels, in het kort liet
zich naar hartelust verwennen. Ook de koBtelyke
vrijheid, die een jong meisje in Amerika geniet,
zou ze te Postdam pijnlijk missen. Neen, Amerika
had ook onbetwistbaar zijn goede kanten
voor menschen die rijk waren tan minste.
Eindelijk brak het afscheidsuur aan. Het viel
de oude mevrouw werkelyk zwaar, Loe te laten
verlrtkken. Ze had het frissche jongemaisje in
haar hart gesloten. Lang nog tuurde ze van de
veranda af de auto na, waarmee haar zoon Lno
naar den trein bracht. Waarom mochl net
niet anders zijn?
De jonge Westesz had Loe'i bagage ïn een
gereserveerd compartiment van een Pullmann-
wagen geborgen en stond nu op 't punt, haar
vaarwel te zeggen. Het viel hun geen van beiden
gemakkelyk, het laatste woord te spreken, en
de conducteur keek al ongeduldig naar hen om.
„Loe zei Westesz eindelijk zacht, „als ik in
Duitschland ben, mag ik je dan komen op
zoeken
„Ja, heel graag, Harry".
Met moeite bedwongen teederheid ku6to hü
haar hand.
,Jnstappsn, vlug!" schreeuwde de conducteur.
Haastig Stapte Loe in, terwijl de trein zich
reeds langzaam in beweging zette. Maar nog
eenmaal boog ze zich uit het portier.
„Kom maar heel, heel gauw by ons".
„Allright 1 riep hij met een stralend gezicht,
„lot weerziens, little Saurkrauet"
„Tot spoedig weerziens, old Yankee"!