jVoorjaars-Seizoen 1914.
Mode-magazijn ROBERT LEVY,
Mantelcostumes, Mantels,
Gekleede Costumes,
Blouses,
Peignoirs,
Kinderkleeding.
Meursing machinale fabrieken van gebak, Amersfoort.
Langeitraat 40 AMERSFOORT
Int. Telef. 103, 0
"bericht cLe ontvangst
der laatst Tj.itg-elcom.en. modellen
0
0+0+0+0+0+0+0+0+0+0+ 0 +0+0+0+0+0+0+0+0+0+G
0
Van der Zoo de Jong Van Oplioven.
Bioscoop Langrestraat
Feuilleton.
De vaische erfgenaam.
O
0
0
0
0
0
Wij garandeeren prima Stoffen
en eerste klasse coupe.
Op aanvrage zenden wij
gaarne zichtzendingen.
l)e veranderingen geschieden onder
leiding van eene bekwame Coupeuse.
WESTSINGEL 87.
Verschaffen
Handelscredieten tegen
hypotheekstelling, borg-
tocht of andere zeker
heid.
K M
Programma van Vrijdag 27 Mrt. t. en m. Donderdag 2 April.
Aanvang 7 uur en Zondagmiddag 3 uur.
LAMAISON BOUWER s Co.
Kortegracht 22
naast het Postkantoor.
1. AMERSFOORTSCH BIOSCOOP-JOURNAAL. Actueel.
2. TYPEN VAN INDIË EN CEYLON. Natuur.
Spannend drama in 3 afdeelingen.
4. HET KAN MIJ NIET GEBEUREN. Komisch,
s Ter 'Wlllo van haar Hind. Drama.
6. ARTHÊMF. LUPIN ONTKOMT NOG. Komisch.
Explicateur de heer WILLY HELM. Prijzen der plaatsen 15, 25, 35 en 50 cent.
Belasten zich met
aan- en verkoop van
Effecten, Wissels en
Coupons.
Sluiten prolongatien
Safe-inrichting.
Kassa ran 9 tot 4 nor.
De afdeeling „Broodfabriek" levert prima biood, beschuit en koek tegen zeer billijke prijzen, en geeft bovendien io pCt. dividend. Bedragen tot ongeveer f50 per gezin
werden als dividend uitgekeerd.
3.)
„Mijn zuster herhaalde Maurice Blake de
vraag „Mijn zuster kreeg na allerlei tobberij
een betrekking als winkeljuffrouw. Zij heeft 160
veel ellende uitgestaan, dat sij op nauwelijks
'28-jarigen leeftijd stierf'.
Hij baalde een pijp uit zijn zak en vulde die
langzaam de vrouw stak een sigaret aan boven
de lamp. Zij deed even een trekje en zei
„Ik geloof, dat ik nog nooit eerder een man
heb ontmoet, die goed sprak van zijn vader. Phil
beeft niet veel reden om van den zijne te hou
den".
„Ik wist niet, dat syn vader nog leefde" zeide
Blake, terwijl hy een phosphor-lucifer afstreek,
zoover mogelijk van zyn neus.
„Hij spreekt nooit over hem Zij aarzelde
een oogenblik, worstelend tegen een opwelling,
en toen, voor de verzoeking bezwijkend, voegde
te er by
,.Ik ooet u eens wat vertellen; Phil's vader
is heel ryk".
„Waarom stuurt hy u dan niets?"
„Misschien zal hy het doendaarop had ik
het oog, toen ik zei, dat er een kansje voor ons
was. Maar Phil ging van huis, toen hij negen-
tein was; er wasik weet 't eigenlijk niet
goedPhil was wild. 't Komt er niet veel
meer op aan nu, na een dikke twintig jaar
of hoeveel?.... Phil ia nu twee-en-veertig.
Buitendien vernam nooit iemand er iets van
't werd stil gehouden. Praat er maar nooit over
tegen Phil".
„Ik maak nooit misbruik van iemands ver
trouwen", zei Maurice eenvoudig. „En?"
„No, zyn overtocht werd betaald naar Mel
bourne en hij kon zoo en zooveel per maand
krijgen, onder voorwaarde, dat bij nooit naar
Engeland terug kwain. Veel was het niet, want
in die dagen had zijn vader niet veel. Na een
jaar of zeven, acht, hield de uitbetaling op; de
oude man had verliezen gehad of werd het geld
sturen moede. Phil bad meer dan genoeg van
Australië en by had 'n klein buitenkansje ge-
bad daarom besloot hij naar Amerika te gaan".
„En waar leerde u hem kennen informeerde
Blake.
Zy aarzelde even eer ze antwoordde:
„Ik ontmoette hem te San-Francisco. Maar
nu een paar maanden geleden heeft de oude
man, die by da 80 ia, eeu baronuentitel geërfd
met de rest. Phil's vader is nu sir NoelJardine,
met twintigduizend pond jaarlijksch inkomen".
„Goede hemel" zeide Maurice. „En is Phil
„Ja, meneer 1 Phil ie zyn eenig kind; er ia
geen andere erfgenaam. Ik kon het niet langer
voor me honden; ik moest het u vertellen! Ik
wacht nu alle dagen antwoord opeen telegram,
dat wij de vorige mrand afzonden. En als het
komt als bet komt, gaan wy naar Londen.
Dan kan ik weer behoorlijke japonnen en hoe
den dragen, en bont en juweelen, en in een
rijtuig zitten
Zij had zich opgewonden by de gedachte aan
al die heerlijkheid; maar eensklaps zweeg zy
en glimlachte verlegen en beschaamd.
„Ik zie er op dit oogenblik nogal uit naar
bont en juweelen 1 Is dat mijn glas?
Schenkt u nog eens in en feliciteer ons".
„Waarom zou er geen antwoord komen vroeg
by. „Is uw man niet in correspondentie met
zijn vader?"
„Er werd indertyd bepaald, dat Phil nooit
zou schrijven. Eenmaal heeft hy het gedaan,
nu vyf jaren geleden, toen we pas hier kwamen
maar hy kreeg nooit antwoord en heeft niet
weer geschreven".
„Maar u zei, dat de oude man toen nog niet
in 't bezit was van die erfenie. Dat maakt toch
een heel onderscheid".
„Ja, daar hopen wij 6ok open ona telegram
was er wel op berekend, een steen te vermur
wen. Ik zeg „ons", maar natuurlyk weet sir
Noel niets van mij af. Wij konden niet veel
woorden seinen, vanwege de kostenmaar 't
waren zulke roerende woorden; Phil lachte er
om Vind u het een slecht teeken, dat we
nog niets hebben gehoord?"
„Was er tijd om al antwoord te hebben
„Niet voor een brief die kan er eerst zijn
met de mail, die nu op de komst is; maar hij
kon ook geseind hebben, hy kon telegrafisch
geld gestuurd hebben, en we konden nu al op
zee zijn dan zou Phil geen koorte gekregen
hebben. Maar de oude is gierig dat is hy
altijd geweest, zegt Phil en een wissel is zoo
veel goedkooper. Phil verwachtte geen telegram.
Luister hij is wakkerWacht even ik zal
zien, ot u bij hem moogt komen".
Zij snelde naar de slaapkamer, en door de
dunne afscheiding kon Maurice haar hooren
zeggen
„Wel, wat heb je geslapen. Laat ik nu je
kussen eons opschudden".
Wat er verder gesproken werd, was niet te
volgen.
Dus Jardine was de zoon van een baron
het nieuws was verrassend en uit de geheim
zinnige mededeelingen viel op te maken, dat hij
vroeger iets oneerlijks had gedaan. Dat hadden
zoovele menscheu I En de herinnering schsen
hem niet heel erg te kwellen.
„WroegiDg" was iets, dat de weidenkenden
toeschreven aan de minder nauwgezetteD, om zich
te troosten over hun succes; een uitvinding van
optimisme om het evenwicht te herstellen.
En 't was jaren geleden gebeurd, en niemand
wist er van 1 Als hij herstelde, zou Jardine nu
ongetwijfeld naar huis gaan, in 't vooruitzicht
van twintigduizend per jaarl Wat een leventje
wachtte hemwelk een kostelijke verandering I
l van den zieken man bewogen
zich blijkbaar in de zelfde richting, en plotse
ling drong zyn ijle, zwakke stem door tot inde
zitkamer.
„Sein aan den oude", zei hij, „sein aan den
oude I Haast tachtigen hij heeft ze allen
overleefd! Twintigduizend per jaar; wat een
bom I Mijn Hemel, hy kan het geld Diet mee
nemen. Rosa Waar is Rosa Waarom stuur je
hem geen telegram
„Ja, beste jongen, hier ben ik. 't Telegram
is al weg; 't ia in orde".
Een paar seconden was er zucht gefluister, dat
wegzonk tot stilte.
Na verloop van eenige minuten verscheen de
vrouw weer in het voorvertrek, den vinger op
de lippen Maurice stond zacht op en kwam
naderbij om haar fluisteren te verataan.
„Hij is weer in slaaphij ijlde 't is beter,
dat u heengaat".
„Nu, goeden nscht dan", fluisterde hij: „ik
zal morgen weer komen".
Zy knikte.
„Ja, kom morgen; goeden nacht!"
Zij liet hem uit zonder gedruisch te maken,
en tastend zocht hy zyn weg in de duisternis.
Den volgenden dag tegen zonsondergang begon
er regen te vallen, in stroomen. Kimberly was
ontoegankelijk; de paarden vóór de karren
makten van de been en zware voorwerpen
werden door het water meegesleurd.
Acht-en-veertig uren verliepen er daardoor
sinds zijn laatste bezoek eer Maurice het buisje
in Lennox street weer bereikte. Buiten ontmoette
hij de Kaffermeid, die voor mevrouw Jardine
het ruwe werk deed. Zij bleef staan en zei,
haperend
„O, mijnheer Blake, 't ia gedaan hy is dood".
Hoewel er eenigszins op voorbereid, dit treurig
nieuws te hooren, schokte het hem tochmaar
hij trachtte zijn ontroering te verbergen.
„Waar is mevrouw vroeg hij, „kan ik haar
zien
„Ze is in huis", antwoordde het meiBje en
Maurice ging binnen.
(Wordt vervolgd.)
