Berghotel
Zuiderzee-garnalen.
VERKADES
Bioscoop „De Arend".
6. MICHEL PERRIN.
Meursing machinale fabrieken van gebak, Amersfoort.
Het
is geopend.
Groningerkoek, Concurrentiekoek
en Roggebrood
M. R. N. OOSTERVEEN,
METHORST VAN LUTTERVELD.
Wereldstad-programma No. 74
Feuilleton.
De valsche erfgenaam.
^1 DfTWTI? ZEE- en RIVIERV1SCHHANÜEL
011» MwmJ Iml M J Paling-, Zalm- en Elftrookeryen 0
ROOKERIJEN: te UTRECHT, Kalrorstraatte HARDERWIJK, Haven.
AMERSFOORT, Langestraat 14, Tel. Int. 277. a
UTRECHT, Lange Viestraat 24, Tel. Int. 1122Steenweg 49, Tel. Int. 1740.
Vanaf heden weder voorhanden
vrcnsm Wai>oIS«
V MVOVll gCyUIUC
ZULLEN VOORTAAN WORDEN VERKOCHT DOOR DE FIRMA
LANGESTRAAT 46
A.RNHEMSCHESTRAAT 11
Prijzen der GRONINGERKOEK
41/2, 9, 14, 18, 22Vj cent.
CONCURRENTIEKOEK 10 cent.
ROGGEBROOD15 cent.
Onze Verpakte Koek- en Beschuitsoorten alsmede Biskwie, Waxine-
lichtenenz. zijn als van ouds verkrijgbaar bij alle Handelaars in Comestibles
en Koloniale warenwaarvan wij op verzoek gaarne adressen verstrekken.
VERKADE COMP.
ZAANDAM.
Kassiers en Commissionairs in F.ffee,ten.
(Commanditaire VennooteB B. OYENS ZONEN te Amsterdam.!
MUURHUIZEN 15 (naast de Nederl. Bank). TELEFOON tó.
Verzilveren coupons tegen voordeeligen koers en ver
huren loketten in hunne Safe-inrichting
GEEN LADING COMPLEET ZONDER
ttiui/ïfota Cttc*ur
ZATERDAG 18 APRIL ten 2, 7 en S3/4 nor.
ZONDAG 19 APRIL ten 3, 5, 7 en &U unr.
1. INDRUKKEN VAN JAPAN. Interessante natuuropname.
2. POLIDOR EN DE KATJES. Komische scène.
3. BESCHERM DE SLAAPWANDELAARS. Komisch.
4. NIET VOOR HET GELUK GEBOREN. Komisch.
5. BIOSCOOP-COURANT »DE AREND». Laatste wereldgebeurtenissen.
Romantisch, historisch drama uit de dagen van het eerste consulaat onder
Napoleon Bonaparte, in 3 afdeelingen, in scène gezet
door de Ambrosio Film Maatschappij.
'De afdeeling „Broodfabriek" levert prima brood, beschuit en koek tegen zeer billijke prijzen, en geeft bovendien 10 pCt. dividend. Bedragen tot ongeveer f50 per gezin
werden als dividend uitgekeerd.
12.)
„Ik zal heel dikwijls komen", zei Maurice
„vaker dan u misschien verlangt".
Hij was ODtroerd over z6o veel hartelijkheid
van den ouden man, dien hij zóo schandelijk
bedroog.
„Je zult mij nooit te dikwijls komen" zeide
Sir Noel „maar ik ken mijn plicht. Wel. wel,
wat praten we weer 'n boel over niemendalIk
kan nooit bg 't onderwerp bigven met je je
dwaalt telkens afdie gewoonte hinderde mg
reeds toen je nog een jongen was".
Hij maakte een ongeduldig handgebaar, ten
teeken, dat bet gesprek uit was en Maurice zag,
dat hij alleen wenscbte te zijn.
Maurice bad nu, na aftrek van bet vierdedeel
voor mevrouw Fleming, voor zichzelven te be
schikken over twee-en-twintig-honderd-en-vijftig"
pond per jaar en deze wetenschap verbaasde
hem soms nog. Doch niet dikwijls bleef hij bij
de cgfers; 'de cgfers van zijn inkomen wamn
feiteljjk van ondergeschikt belang; zijn midde
len waren onbegrensd, want niemand zou het
gemakkelijker zijn geweest dan hem, eenige
duizenden op te nemen. Met een zonderling
onderscheidingsvermogen voor het al of niet
geoorloofde, gevoelde hij echter dat, terwijl het
oneerlijk was de toelage van sir Noel aan te
nemen, het vreeselijk laag zou geweeat zijn, dit
crediet te overschrijden.
Het kostte hem eenige moeite, buiten schulden
te blijvenwant het Jeek wel of contant geld
het laatste was, waaraan iemand in zgn positie
behoefte had. Zijn grootste moeilijkheid was nu
niet meer, hoe hij zou betalen hetgeen hg noodig
had, maar om de lui te dwingen, zich te laten
betalen. Zijn kleermaker ontving zijn verzoek
om de rekening met een ongeloovig glimlachje
en hij had nu dnizenden laarzen kunnen krijgen
zonder éen shilling te laten zien. De bloemen
handelaar, btj wien tiij zijn bouqueiten bestelde
en die een meisje zond om zijn tafel te versie
ren als bg een diner gaf, zelfs de reetaurateurs
die zich in zijn klandizie verheugden en de
juwelier die het voorrecht had, hem braceietten
te leveren, allen namen 't air aan of ze al ruim
betaald waren met de eer van meneer Jardine'e
gunst. Met een beetje gereed geld voor rijtuigen
en zoo had hij een tienduizend pond per jaar
kunnen besteden zonder ooit een wissvl af te
geven.
Toch, al was contant geld schijnbaar bijzaak,
hg had er veel pleizier in. Hij gaf ruim geen
bedelaar riep zgn hulp tevergeefs in en hij was
nooit doof voor den noodkreet der ellende, zonder
oeit ie vragen oi die ook was voorgewend. Een9
had bij zelfs gevaar geloopen, zich bespottelijk
te maken. Naar een club gaande met iemand,
dien hg had leeren kennen bij de Provands,
kwamen ze voorbij een man van zijn eigen
leeftijd, die in de zelfde conditie was, waarin hij
zoolang had verkeerd. De man liep langzaam,
met dof starende oogen wanhoop stond op zgn
gelaat geschreven. Misschien had hij juist ergens
tevergeels om hulp gevraagd. Maurice haalde
een biljet van vijf pond uit zijn portefeuille en
keerde zich vlug om naar den man. „Dat ben ik
u 8chuldigl" zeide hij en stak het bankbiljet
van vijf pond in den buitenzak van de versleten
jasHij was al in het clubgebouw, eer de
man begreep wat er gebeurd was.
Toch genoot hij behoorlijk van het leven. Zgn
kamers waren in Bury street, grenzende aan
Boodle's Club de eigenaar van de club was zijn
huisbaas. De kamers waren hem gerecomman
deerd door kapitein Boulger, een broer van lady
Savile, die in het zelfde huis woonde en hem
verzekerde, dat bij Boodle's Club de bepte van
Londen zou vinden, aangezien men daar zgn
rekeningen nooit anders betaalde dan wanneer
men daar trek in bad.
Van kapitein Boulger had Maurice ver
scheidene goede wenken gekregen, die hem van
nut waren om zich op zijn gemak te gaan ge
voelen in het leven overeenkomstig zijn stand.
Hij bezocht schouwburgen en wedrennen het
ontbrak hem niet aan uitnoodigingen in huizen,
waar niet iedereen werd ontvangen en hij vond
het volstrekt niet alles hol en leeg en zuchtte
niet bij zichzelven over het verloren geluk, dat
hij als opzichter smaakte. Integendeel, hij vond
het juist zoo mooi als bij verwacht had, en ge
noot er van, slechts gehinderd door gewetens
wroeging nu en dan.
Rosa wa* nu ook beter in haar humeur. De
verandering in zgn zoken had haar meer opge
leverd dan de gemeubelde étage, die ze had ge
huurd voor een jaar. Maurice vergat niet, dat
zij vreemd was te Londen en ze had hem vele
genoeglijke avonden te danken. Hij bedacht wel
eens, of zij zich niet te dikwijls in zijn gezel
schap liet zien.
Evenmin als hjj Rosa vergat, verwaarloosde
hij sir Noel. Hij schreef nooit daarvan had
hij zekeren schroom maar hij telegrafeerde
dikwijl» om te informeeren naar zijn gezondheid
of om zijn bezoek aan te kondigen meer dan
eenmaal bedankte hg voor uitnoodigingen, waar
aan hij gaarne had voldaan, omdat hij wist, dat
de oude man teleurgesteld zou zijn, als hij zijn
bezoek verschoof.
Hij had zoolang gewacht op wat vroolijkheid
m zijn leven, dat hij nu haast had om te ge
nieten. En hij had geprofiteerd van de talrgke
introducties otn de menschen te bestudeeren.
Hij had veel geleerd in dit seizoen en vooral,
dat stoutmoedigheid een veel sterker wapen is
dsn hij had gedacht.
Hg had bereids geleerd, geen wanhopige po
gingen te moeten doen als hg uitgepraat was,
maar diepzinnig te zwijgen en een gezicht te
zetten alsof de conversatie hem verveelde hg
had geleerd, dat de zelfbeheersching om zich
verveeld te toonen, in plaats van verlegen, de
praters van hun stuk brengt en een eervollen
aftocht mogelijk maakt.
Lady Wrensfordsley had in 't begin van April
een paar dagen doorgebracht op Wichcote en
was toen naar Londen gegaan. Zij had een ge
meubileerd hnie betrokken in Chapelstreet.
Maurice was al vertrokken van Oakenhurst, toen
zij in Eugeland terugkwammaar een kaartje
van haar had spoedig daarna ziju weg gevonden
naar zijn kamers en sir Noel, die er van wist,
had hem meer dan eens gevraagd, of hij een
visite bij haar bad gemaakt of haar en haar
dochter ergens ontmoet. Hij had noch een visite
gemaakt, noch de dames elders gezien en uit
respect voor den ouden man besloot hij, zonder
verder uitstel zijn plicht, te doen.
Lady Wrensfordsley was thuis toen hg kwam
en hij vond haar alleen. Zij was jonger dan hij
zich had voorgesteld, pas vijftig, en de anders
zoo meedoogenlooze tijd had haar behandeld
met die edelmoedigheid, welke hij enkel heeft
voor degenen, die reeds door de natuur begun
stigd zijn. Rouwde zij om haar vervlogen jeugd,
't was niemand dan baarzelve bekeDd, en voor
het oog van de wereld pcheen zij in hetcoquet-
teeren met den middelbaren leeftijd een heel
aardige vergoeding te vinden.
„Heel aangenaam, uw kennis te maken,meneer
Jardiue", zeide ze.
Hij prevelde iets over zijn spijt, dat hij haar
niet had ontmoet bij haar jongste bezoek op
Croft Court.
•Hoe maakt sir Noel het?" informeerde zij
vriendelijk.
„Mijn vader is heel wel, dank u. Hij heeft
mij verzocht, u vooral namens hem te groeten.
Hijzelf zou dat zeker veel beter kunnen doen
dan ik."
(Wordt vervolgd.)
