Bioscoop „De Arend".
Meursing machinale fabrieken van gebak, Amersfoort.
„DE Dor,
MARIE
Rumboonen
N. Ned. Pelterijenfabriek,
KLEEDINGMAGAZIJN
Uitsluitend eigengemaakte confectie.
METHORST VAN LUTTERVELD.
HOTEL PLACE ROYALE
Wereldstad-programma No. si
7. De ontgoocheling van Madge en Fred,
Feuilleton.
De valsche erfgenaam.
90 Filialen! 800 personen!
O
Langestraat 54, hoek Erommestraat, AMERSFOORT.
Ons eeht Engelsch
BISl'UITMERK
is een bijzonder smakelijk,
voedzaam KAAKJE en kost
slechts 8 cent per ons.
Blonder aanbevolen
Onze gevulde
zyn BESLIST PRIMA eu
kosten maar
10 cent per ons!
OVERHEERLIJKQ
0
keurig verpakt!
zyn het SUCCESMERK van fL
den dag. KJ
Per stuk 10 eu 25 cent.
Een pondsbus C. JAMlN's zuivere CACAO kost slechts 60 ct.
DE ZEER GROOTE OMZET in diverse genres Engelsche petten van zeer
nette afwerking en nieuwste mode, en de uitgebreide collectie van de nieuwste
modellen in alle soorten pelterijen maakt het aan onderstaande firma mogeljjk, goed
en goedkoop te leveren aan H.H. Grossiers en Winkeliers.
Hoogachtend en aanbevelend,
v.h. JACOB VAN STRATEN Co.
Louvollnven ao - HOTTERDAM.
O
AMERSFOORT.
UTRECHT.
I*
Moderne Maatafdeeling.
Steeds het nieuwste.
ZIE ETALAGES.
ZIE ETALAGES.
Kassiers en Commissionairs in Effecten.
(Commanditaire Yennooten H. OYENS 4 ZONEN te Amsterdam.)
HUURHUIZEN 15 (naast do Nederl. Bank) TELEFOON 49.
Openen CHEQUE- en GIRO-REKENING, zoowel voor
handelaren als particulieren. 6
Smolders von Oaoli.
Gesticht 1890.
KorUgrarlit 19, AMERSFOORT, Telefoon 101.
Afzonderlijke zalen beschikbaar voor vergaderingen, diners en soupers.
Dagelijks verkrijgbaar
van twee tot zeven uur. Middagschotels a 80 ct., bestaande uit soep, schotel naar keuze,
nagerecht. Op vastendagen vischgerechten, zonder pi'csverhooging. Bekende goede keukeu.
Rustige kamers voor langer verblijf, tegen pensio.. grijzen.
ZATERDAG 6 JUNI ten 2, 7 en 8% nar.
ZONDAG 7 JUNI ten 3, 5, 7 en 8»/4 aar.
1. LANGS DE VECHT. Interessante natuuropname uit eigen land.
2. REGINALD TRAKTEERT. Komische scène.
3. HET BEWIJSSTUK. Komisch.
4. ARTHEME EN POLYCARPE MAKEN EEN AUTORITJE. Komisch.
5. HET SPOOKUUR. Komisch.
6. BIOSCOOP-COURANT »DE AREND*. Laatste wereldgebeurtenissen.
Comedie in 2 afd., gespeeld door de eerste artisten van de Vitagraph Comp.
De afdeeling „Broodfabriek" levert prima brood, beschuit en koek tegen zeer billijke prijzen, en geeft bovendien 10 pCt. dividend. Bedragen tot ongeveer f50 per gezin
werden als dividend uitgekeerd.
82.)
Helen wendde zich niet meer tot haar man
om steun en Maurice zag hoe ze bleef lijden
om den dood van haar kindje; de kloof tusschen
hem en haar leek hem dagelijks grooter; bij
voelde, dat het maar een opwelling was, die
haar troost bij hem deed zoeken. En de vrouw,
die gaarne duizendmaal had hooren verzekeren,
dat hij haar liefhad, leed dubbel onder de ge
dachte, dat ze hem niet langer zóo dierbaar
was.
Zij kon hem er niet om laken zijn achting
bleef onverminderd; hij bleef bereid, op haar
wenken te vliegen. Doch 't was geen goedheid,
die ze nu zocht, 't was liefde. Zij had hem nu
lief; dat wist zij. Menigmaal vond hij haar
schreiend, en dan meende hij, dat haar gedach
ten waren bij het graf, terwijl haar ziel vol was
vsn hem.
't Was een vreemd en wonderbaar nieuw ge
voel voor haai die meesterschap van een man
over haar gehsele zyn. Als haar echtgenoot zoo
veel van haar had gehouden als hij placht te
doen, zon onderwerping haar grootste geluk zijn
geweest. Ze kende zichzelve niet meer. Zij had
niet geweten, wat liefde was zij begreep nu niet,
hoe ze zich had kunnen laten misleiden door
haar gril voor haar neef. De vrucht der kennis
had ze na geproefdhaar ziel was nu geopend
voor de waarheid.
Het Londensche seizoen beteekende voor haar
dit jaar weinig meer dan het beteekent voor de
overgroote meerdeiheid te Londen evenals haar
kennissen las zij in de ochtennbladen hoe ande
ren zich in het voorafgaande etmaal hadden ge
amuseerd.
Iedereen vond, dat zy den rouw over haar
kindje veel te ver dreef. Agatha nu mevrouw
Ëligh zeide het haar, met alle vrijmoedigheid
van een boezemvriendin, die gehoopt had Lady
Jardine te worden.
„Vindt je 't wel goed, lieve, het zóo ver te
drijven Wat moet dat vervelend zijn voor je
man".
't Was waar, dat Maurice zijn vrouw verzocht
had, wat verstrooiing te zoekenmaar niet om
zynentwil. Zij had lusteloos geantwoord, dat zij
het in de stad akelig vond, en dat zij er naar
verlangde, weer naar buiten te kannen vluchten.
Hij vroeg toen, of zij soms liever dadelyk naar
buiten zouden gaan maar zij schudde het hoofd
ze wilde wachten tot September. Haar lusteloos
heid scheen onoverwinlijk, en op advies van
Lady Wrensfordsley drong Maurice bij haar aan,
eenige menschen te logeeren te vragen, als ze
buiten waren.
Op een goeden dag werd Maurice, in Pall
Mali wandelend, verrast door het gezicht van
Rosa Fleming, in een haDSomcabhij wist niet,
dat ze al in Engeland terug was. Het verraste
hem nog meer, dat ze groette en den koetsier
een wenk gaf, stil te houden.
„Kom je mij geen hand geven riep ze hem
toe, uit het rijtuig buigend.
„Welzeker", antwoordde Maurice, „natuurlijk
Hoe gaat het?"
De plotselinge ontmoeting maakte hem ver
legen.
„Ik heb tot mijn leedwezen gezien, dat je je
kindje hebt verloren", vervolgde zij, terwyl hij
nog zocht naar een paar beleefdheidfrasen.
„Ja", zeide hij „Ik had er geen idee van,
dat n te Londen was".
„Ik kwam in Jani terug, kort nadat je het
laatst geld hadt gestuurd. Ik woon in Langham
Hotel. Hoe gaat 't je? Je ziet er niet bepaald
opgewekt uit".
„O 't gaat mij heel welU ziet er beter uit
dan ooit".
Zy glimlachte stralend en antwoordde
„Ja, ik voel me heel wel. Zeker geen nieuws
„Nieuws
„Hoe is 't met sir Noel
„Heel goed".
„En je vrouw
„Dank u".
Maurice vroeg zich af, wat haar vriendelyk-
heid te beduiden hadaan haar oogea zag hij,
dat ze iets wilde zeggen.
„Ik ben heel bly, je weer eens te zien", her
nam zij. „Ik wij hadden niet moeten kib
belen. Ik raakte myn hoofd kwijt. Ik hoop, dat
je mij eens zult komen opzoeken, zult ge?"
Hij was 't nog niet met zichzelven eens, of
zooveel vergevensgezindheid hem welkom was
of het omgekeerdedoch voor 't oogenblik werd
hy er toch door getroffen.
„Ik zal heel graag komen", zeide hij. ,,'t|Is
heel goed van u, al het gebeurde over 't hoofd
te zien".
„Kom welken dag je wilt. Ik ben altijd tegen
vijf uur thuis. Laat ik je niet langer ophouden.
Tot ziens".
Ze stak hem de hand weer toe en reed ver
der. Hij wandelde voort, nog er overdenkende,
of hij wel blij k v ezen, haar te hebben ont-
moe'. Het bi e van hun laatste onderhoud
was verzacht door een gevoel van dankbaarheid,
dat er geen verdere twisten tusschen hen kon
den voorvallenmaar de verzoening kon het
voorspel worden tot vernieuwde kwellingen.
Rosa was in het best denkbare humeur. Zy
had al veertien dagen naar zulk een toevallige
ontmoeting verlangd, wint zij had nu het sterkste
motief om naar de kennismaking met Helen te
verlangen.
Zij was er nu byna vast van overtuigd, dat
zijn bedenkingen wel te overwinnen zouden zijn
als hij den toestand begreep. Zij had er over
gedacht, hem te schrijven, doch dit bracht
zekere moeilijkheden mee, en het haastte trou
wens niet. Zelden was zij uitgegaan zonder de
stille hoop op een ontmoeting, maar toevallig had
zij heden niet aan hem gedacht, en haar goed
geluk verheugde haar des te meer, wijl hij
onverwacht kwam.
Terwijl de hansom haar terugbracht naar het
hotel, stelde hy zich voor, hoe ze haar verzoek
zou inkleeden, als hij bij haar kwam; maar
toen bij na een paar dagen werkelijk verscheen
en zij kon vermoeden, dat hy wel meer zou
komen, bedacht zij, dat het meer tactvol zou
zijn, langzamerhand tot haar doel te trachten
te komen.
„Toen ik je ontmoette, vroeg ik of er nieuws
was", zeide ze; ,je mocht dat mij óok wel
vragen. Wat zou je er van zeggen als ik je
vertelde, dat ik op 't punt sta, een grooten slag
te slaan? Als de dingen loopen zoo... zooals
ik verwacht, dat ze zullen loopen, dan zal je
niet de eenige zyn, die succes heeft. Ik zal
waarschijnlyk een mooi huwelijk doen".
Zij vond het heerlijk, hem te kunnen vertellen,
dal ze het zonder zijn hulp had kunnen stellen
als ze geheel bniten hem gekund had, zou 't
nog heerlyker zijn geweest.
Ik ben blij, het te vernemen", zeide Maurice
„ik dacht het alu zag er zoo zelfvoldaan uit".
Hij voelde zich even verlegen tegenover haar
als een paar dagen geleden op straat, en 't ver
wonderde hem, dat *ij zoo op haar gemak kon
babbelen.
(Wordt vprvolgd.)
