Vraag: Wat behoort bij nieuwe aardappelen en nieuwe groenten?
Antwoord: NIEUWE BLANKE HOLL. ZOUTEVISCH!
G. BU1TË,
Nieuwe, blanke, Hollandscbe ZOUTEVISCH
M.V. De Hollandsclie
Electriciteits-lflaatscliappij
Maandag den 29en Juni 1914,
VETTER Co.,
Feuilleton.
De valsche erfgenaam.
gevestigd te HILVERSUM.
Opgericht 19 Januari 1S99.
MAATSCHAPPELIJK KAPITAAL f 500.000.-
UITGIFTE een er
5 pCts. Eerste Hypothecaire Obigaticleening
groot f 500.000.--
verdeeld in 500 Obligation van 1000.— (aan toonder) No. 1—500,
door uitloting aflosbaar a 102 pCt.
Trustee der Geldleening:
DE TWENTSCHE TRUST MAATSCHAPPIJ, te Amsterdam.
Ondergeteekenden berichten, dat de inschrijving op bovengenoemde Obligatielening
tot den koers van 100 pCt. zal zijn opengesteld op
van 9 uur des voormiddags tot 4 uur des namiddags,
bij de heeren WILLEUMIER VAN TIJEN VAN LAER,
te Amsterdam en Wormerveer.
DUNLOP Cote Amsterdam.
(1 A. VAN LEEUWEN CoHilversum.
Prospectussen en Inschrijvingsbiljetten zijn aan bovengenoemde kantoren verkrijgbaar.
AMSTERDAM, yiTlLLEUMIER VAN 'flJEN AN VLAER.
WORMERVEER,
Dunlop Co.
A. van Leeuwen Co.
25 Juni 1914-
AMSTERDAM,
HILVERSUM,
VAN RIJN'S
debes"EM0STERD
Distill. Wijnen. Likeuren.
Lieve Vrouwe-kerkbof, AMERSFOORT.
Langestraat 14. - ZEE en RIVIERV1SCHHANDEL - Telefoon 277.
per 5 ons f 0.30 011 f 0.35.
(PUZZLE)
M'N VROUW ZOU EEN BUS HALEN.
WAAR ZIT ZE TOCH?
WIJZE VAN VERZENDING.
Laatste
Busuchtino
JUNI.
JULI.
0 0 S T -1 N D 1
Uit Amsterdam, met de e.s.
der Maatschappij Nederland.
10.'aav.
5, 10
3, 17. 31
Uit Rotterdam, met de s.s.
dor Rotlerdamsrhe J.loijd.
10.— 'aav.
12, 26
10, 24
Over Genua, met do s.s.
der Maatschappij Nederland.*,
6.5 'a >n.
3, 17
1, 15, 2)
Over Marseille, met de 8.8.
der Rotlerdamsehe Lloyd
S.10 'aav.
0, 23
7, 21
Id. met de Fransche. puk-
boot.
6.25 V m.
13, 27
11, 25
Over Urindisi, met de F.n-
5, 10
3, 17, 31
tjeUche pakketboot
10.45 'a m.
12, 26
10, 24
Over Napels met de Duit'
sche pakketboot
3.10 V HV.
10, 2 4
S, 22
SURINAME.
uit Amsterdam.
10.- 'aav.
4, IS
2, 16. 30
over Saint Nazaire.
6.25 'a in.
over Southampton.
10.- 'eav.
1, 15, 20
13, '27
CURAQAO.
over A msterdam.
10.— 'sav.
4, 18
2, 16, 30
over Hamburg
10.— 'aav.
over Nine- York
5.15 'aav.
Ditiadag
en Vrijdag
Dinsdag
en Vrijdag
NQ0RD-AMERIKA eiken Dinsdag eu Vrij da
"lUUKU-AMcnlKA busliclniug 5.10 'a avonds.
s) Nazending 5.10.
Suppleroire mail voor brieve
kei de stukken vao allerlei aard 6.25
i, briefkaarten en aanget
morgeus.
Ter drukkerij van dc Naam-
looze Vennootschap „De Amers-
foortsche Courant voorheen lirma
A. H. van CleefF' worden spoe
dig, net en billijk vervaardigd:
Aanplakbilletteu
Aandeelcn
Bestekken
Briefhoofden
Circulaires
Chéques
Doodsberichten
Dissertaties
Enveloppen
Facturen
Formulieren»
6eleibilletten
Huwelijk-brieven
Inwikkclpapicreii
Jaarvorslagen
Kennisgevingen
Linieerwerk
Menu's
Nota's
Orderbrieljes
Pandbrieven
Prijscouranten
Quitantiën
Registers
Rouwbrieven
Statenwerk
Tarieven
Trouw brieven
Uilnoodigiiigsbrieven
Verlovingskaarten
Visitekaartjes
Wissels
en elk ander voorkomend
boek- of steendrukwerk.
41.)
Mevrouw Fleming was een oogenblik sprake
loos en Maurice maakte daarvan gebruik om
haastig te vervolgen
„Ik voel medelijden met u. Als ik u de zes
duizend pond per jaar, die u van dat huwelijk
verwacht, kon geven uit mijn eigen beurs, zou
ik het doen. Ik zal er eens over nadenken, wat
ik kan doen; u moet begrijpen,'dut het mij al
een paar keer moeilijk is gevallen, u het bedon
gen deel te betalen.... Als ik kon zeggen,
waarvoor ik het uitgeef, zou het mij niet kun
nen schelen maar het moet nu wel in het oog
vallen. Ik zal er eens over nadenken. Misschien
kan ik geld opnemen, als u niet voldaar: bent".
Zij antwoordde nog niet, doch rekende uit,
wat zijn huwelijk haar had opgebracht.
„Kom, laten wij niet als kwade vrienden schei
den", zeide hij, „nu u toch hier is, kvnt u dc
chèque wel meenemen, inplaats dat ik die de
volgende week stuur. Ik kan er ditmaal wel
vijfhonderd van maken, als u wilt".
Hij schreef den wissel, begeerig om van haar
af te rakenmaar toen hij opstond en haar het
papier toestak, verr .erde zij zich niet.
„Kom", herhp jde hij, „laten wij niet scheiden
als kwade vri'uden".
Zij bego'. echter opnieuw hem te verwijten,
laDgzaam, met berekende woorden en hij viel
haar slechts eens in de rede, toen zij zijn vrouw
noemde.
Toen zij uitgepraat was, begon hij weer, heel
bleek nu
,,'t Is or.noodig, dit gesprek voort te zetten,
't Is waar, dat ik mijn woord heb gebrokenu
behoeft me niet te vertellen, dat ik geen recht
had te trouwen, dat gevoel ik elke minuut van
mijn leven maar niemand behalve ik heeft u
eenig onrecht gedaan".
Hij bleef wachten of zij heenging.
Juist op dit oogenblik kwam Helen inde ka
mer ze had een telegram in de hand van haar
moeder, die ongesteld was.
„Philip", zeide ze, „ik won je oven vertellen,
dat mama telegrafeeri..
„Ik kom bij je", riep hij, een slap naar haar
toetredend.
Zij was verbaasd blijven staan toen ze die
vreemde vrouw zag. Haar instinct zeide haar
wie het was, en zij werd hierin bevestigd door
zijn woorden. Haar hart klopte hevig en haar
knieën knikten. Zij ging terug naar de deur
maar Rosa besloot, alles to wagen.
„Lady Helen", zeide ze opdringend, ,,'t is mij
aangenaam u te ontmoeten. Sir Adolphus heeft
u zeker wel eens over mij gesproken. Ik ben
mevrouw Fleming".
Een oogenblik weifelde Ilelen, nog onzeker
of zij wel goed had verstaan.
Maurice beging de eerste van de twee misgre
pen bij nam den wissel op, en zij zag wat hij
deed. De kamer draaide mot haar rondzij
stond doodsangsten uit, dat zij haar agitatie zou
verraden, doch haar trots behield de bovenhand.
Haar onverschillige blik ontmoette dien van de
andere vrouw en zij ignoreerde haar. Dit was
't eenige teeken, dat Ilelen gaf.
Het bloed steeg Rosa naar 'l hoofd zij voelde
een hevigen lust, beiden te tarten.
„Uw echtgenoot", zeide zij onbeschaamd,
„heeft mij juist uitgenoodigd, bij u te Pangbourne
te komen ik zeide hem, dat ik het heel gaarne
zou doen".
Maurice's tweede dwaling was aarzeling. Hij
had te doen met een vronw, die haur zinnen
kwijt was, en een oogenblik =tond bij besluite
loos, beangst door de gedachte aan hetgeen hij
kon uitlokken. Die aarzeling werd hem nood
lottig.
Helen sprak nu, niet tot Rosa, maar tot hem
haar toon was oogenschijnlijk volmaakt rustig.
,,'t Spijt me", zeide ze, „dat ik mevrouw Fle
ming niet kan ontvangen, noch te Pangbourne,
noch hier. Wees zoo goed, haar duidelijk to
maken, dat tuijn huis niet voor haar open staat".
„Er is geen sprake van haar te ontvangen",
fluisterde hij snel terug, „ik kom dadelijk; ga
naar den salon terug".
Doch Rosa had de grens van haar geduld be
reikt. Uuar polsen klopten ze voelde een wild
verlangen, alles te vernietigen de rest kon haar
niet schelen. Haar eenige gedachte was wraak,
haar eenige angst, dat zij geen tijd zou heb
ben, van haar triomf te genieten.
kunt mij niet ontvangen", riep zc hijgend
„uw huis zou njet open zijn voor mij Ik heb
net zooveel recht in dit huis als u".
Eer ze een woord meer kon zeggen, sprong
Maurice op haar toe en hield zijn hand voor
haar mond.
„Ga, gal" smeekte hij Heien. „Ik zal jo
straks ulles uitleggen. Waarom ga je in 's hemels
naam niet heen
Doch zij scheen de macht om zich te bewegen
verloren te hebben. Zij bleef aan de plaats
gebonden, ais door tooverij.
Maurice beleefde een paar verschrikkelijke
oogenbükken, waarin duizend gedachten door
zijn hoofd warden, tot hij opschrikte door de
stem van die vrouw.
„Ik heb hier net zooveel recht als een van
u. Hij heet niet Philip Jardine; hij is een
ellendige bed. iegerik kan hem in de gevangenis
brengen".
Na dit vrceselijk geluid volgde stilte, vreeee-
lijker dan alles. Het duurde lang eer hij Helen
in het gelaat durfde zien. Het was strak, als
het gelaat \an een vrouw die gestorven is van
schrik. De stille werd ondraaglijkRosa zelf
gevoelde ilit, maar nu het volle bewustzijn
kwam van hetgeen zij had gedaan, voer een
kilte haar door de aderen. Zij was verschrikt
en geknakt.
Nog sprak niemand. Geen kreet, geen uil-
barsting van wanhoop zou overweldigender zijn
geweest dan die stilte, welke nooit scheen
te eindigen.
Eindelijk hoorde Maurice, die de lippen
zijner vrouw angstig bespiedde, haar fluisteren
„Zeg, dat zij heengaat".
Hij ging naar de deur en opende die.
„Is u voldaan?" zeide hij. „U kunt niet meer
doen".
Itosa antwoordde nietze durfde hem niet
aanzien, terwijl ze langs hem heen ging.
liet was haar een verlichting, uit de kamer
te kunnen ontsnappen.
Hij wachtte, tot hy de buitendeur achter haar
hoorde dichtvallen toen keerde hij zich om, en
weer zonk stilte om hem.
„Wat zal ik zeggen mompelde hij einde
lijk.
Zij staarde sprakeloos voor zich uit. „Wat zal
ik zeggen Je wi et het nu I Jk heb je groot
onrecht aangedaan. Ik kan mij niet verdedigen
ik heb geen excuus.... maar ik had je lief...
ik had je zóo lief.1.. Ik wilde heengaan, zon
der het je ooit te zeggen. Ik rilde bij de ge
dachte, je tot mijn vrouw te makenik wor
stelde, dat bezweer ik je; maar mijn hemel ik
had je zoo lief. Ik dacht, dat het onheil je nooit
kon treilen. Alleen zij wist het ik dacht,datje
veilig was Helen Helen I"
llij deed een stap naar haar toe, doch deinsde,
toen hij haar blik ontmoette, terug.
„Ik gaf haar al wat ik kon om haar rustig
te houden; ik wilde alles doen, behalve haar
bij je te brengenIk ben een dief wat ze
is waar ze kunnen mij in de gevangenis
orer.gen maar mijn grootste straf is si gekomen,
ik zóo voor je moet staan".
„Een dief?" steunde zij „een dief?"
„Ik gaf haar wat ik kon", mompelde hij „ik
dacht, dat je veilig was".
Zij bracht de handen aan haar hoofd, hem
wild aanstarend.
•„Wie., wie ben je dan?
„Myn naam is Maurice Blake", zei hij„ik
was een fatsoenlijk man".
„Ik word gek", zeide zij, „mijn hoofd duizelt.
Neen, raak mij niet aan. Blijf daar ver
tel mij alles". (Wordt vervolgd.)
