VU
Dinsdag 28 $gj$ ju|j m.
Ho 3446
63e Jaargang.
Op reis.
Stadsnieuws.
AMüiik
snssam
'nnootscliap „De Amersfoortsche Courant, voorheen Firma A. H van cITelr
HOOFD-REDACTEUR
F. J. 3TREDERIK3.
AMERSFOORT.
Citgave van de Naamlooze Abonnomont P„
.5. Advortentfun ,-6 regef, 60 cent; elke regel n,ecr,o ÏÏStB recel BUREAU!
Verechijnt Tcè. lcleZ'r8 ««"'om- officieel,, en onielginlng..
franco per post/i. en ko«ten ê^o.!l.'7' 7*St 3' naar bulten KOaTIORAOHT 9.
abonnement reductie, eve"al" afronderlijke nummers 10 cent.
advertentiên per regel ae ,taa worden de 'ncasseerkosten In rekening gebracht. Postbus 9,
worden in rekening gebracu
Bij advertentiên van buite.. *oor jjet
Telefoon
Aan onze abonné's die tijdelijk elders,
binnen- dan wel buitenlands, vertoeven,
wordt op aanvrage, en met duidelijke
opgave van adres, de courant eiken ver
schijndag tegen vergoeding van porto
toegezonden.
Ook niet-geabonneerden (medelezers)
kunnen op de zelfde wjjze de geregelde
toezending van de „Amersfoortsche Cou
rant" tydens hun uitstedigheid zich ver
zekeren.
gewekt, getroost, gesterkt worden u
bezielende woord van den prediker, in
onderhoud zij niets behoeven bij te dragfe.
Als zij tweemaal een cent in een zakje laten
vallen maar ook dat is niet verplichtend
kunnen ze daardoor bovendien het zalig®
I Zoo is het. Niet het hebben, maar het
gebruiken beslist omtrent het bezitten.
I Wat baat het, of we mlllioenen «bezitten*
en ze toch niet kunnen gebruiken
Maar omgekeerd, hoe schatrijk zijn we, als
'enieten van het aanwezige. Menig land
menig boek, menig museum, menig
-- 1 scuap. ?en'8 Seeste''jk verkeer is een
gevoel hebben, dat zij de armen en den eere- «tadagezicn. 'evensgenot. De vraag is alleen
dienst steunen. En dit gevoeMtunnen z« s z'.C?« _oUdm'\jo van Wieloos liggen, of besteden
wc g
schap.
Een kapitalist.
Waarom zou ik het u verzwijgen, ik ben
een kapitalist, schrijft mr. Jan in het «Nieuws
van den dag* en hij vervolgt:
Hoe groot mijn vermogen is, weet ik zelf
nietmaar ik geloof wel veel en veel rijker
te zijn dan Carnegie.
Ik woon in een groote stad. Daar bezit ik
een uitgestrekt, prachtig park, nog eenige
andere vrij groote en mooie tuinen, verschil
lende musea met kostbaar werk van oude
en nieuwe meesters, een eigen kerk en nog
veel meer óok om maar een paar dingen
te noemen een waterleiding en een gas
fabriek.
Natuurlijk moet dat alles onderhouden en
geadministreerd worden. Daarvoor zorg ik
dan ook. Maar ik zorg er zóo voor, dat ik
er geen zorg van heb. We hebben in onze
stad een Gemeenteraad en aan dezen heb
ik de hoofdzorg van mijn bezittingen opge
dragen.
Nadrukkelijk heb ik er echter bij bedon
gen, dat ik er geen last van wilde hebben
en dat het gansche beheer me maar een
.heel luttel bedrag zou kosten. Er zijn In een
groote stad altijd genoeg menschen te vin
den, die zulk een zorg op zich willen nemen.
En zoo ben ik dus zelf van alle lasten en
bekommernissen ontheven.
Hoe die Gemeenteraad het inricht, kan me
niet schelen, maar ik moet erkennen, dat de
zaken in orde zijn. Als ik in mijn park
wandel, zijn er geregeld mannen bezig om
het geboomte en de paden te onderhouden,
en als ik mijn verzamelingen van kunstvoor
werpen bezoek, ziet alles er steeds keurig
inetjes uit. Voor het verzorgen van mijn
kerk ik vind, dat een mensch ook gods
dienstig behoort te zijn heb ik weer een
ander stel heeren bereid bevonden, en ook
al weer volkomen belangloos.
Ik heb waarom u ook dit te verzwijgen
een goed hart. Gaarne laat ik mijn mede-
mensch genieten van mijn weelde, en daarom
staan mijn kerk, mijn musea, mijn tuinen en
ook mijn park voor allen open. Wanneer ik
nu zoo in mijn eentje rondwandel, is het een
lust om te zien, hoe dankbaar duizenden en
duizenden dagelijks van mijn vrijgevigheid
profiteered Daar spelen iederen namiddag
moeders met kleine kinderen in mijn tuinen.
De moeders rusten op banken onder 't dichte
loover, praten en snuiven inmiddels de geuren
in van het schitterende rozenperk, de kinderen
scharrelen in 't grint, zoeken schelpjes, rollen
behaaglijk rond. Door het groote park, ik
mag het wel een landgoed noemen, dwalen
ochtend en middag in alle tijden van 't jaar
de natuurminnaars, snellen de fietsers, galop-
peeren de ruiters, gl'iden de landauers,
snorren de auto's, iedereen geniet er van,
rijk en urm, oud en jong, stadgenoot en
vreemdeling. En als ik dan, ongemerkt
niemand kent me dat zoo in stilte aan
schouw, zwelt mijn hart van blijde dank
baarheid, dat ik zóo vele menschen gelukkig
kan maken.
Mijn musea heb ik óok gratis toeganke
lijk gesteld, evenals mijn kerken, waarvan
ik er meerdere bezit. Volg ik zelf op Zon
dagmorgen een godsdienstoefening, vrij in
de keuze der richting, dan is het verkwik
kend te ervaren, hoe honderden met mij op-
óok al verzekeren met het offer van twee
maal een halven cent. Het bewonderen mijner
kunstschatten kost absoluut niets, in de musea
wordt niet eens gecollecteerd, en ik moet
erkennen, dat mijn Rembrandts rijkelijk hun
rente opbrengen aan kunstgenot. Heerlijk is
het, bij te wonen hoe tal van burgerluidjes
en arbeiders evenveel en soms nog meer
van die doeken genieten dan ik, de schat
rijke eigenaar.
Een groote ellende, aan rijkdom verbon
den, heb ik mij weten te besparen. In de
bladen las ik herhaaldelijk, hoe de multi-
millionnairs in Amerika gekweld worden
door onrust, angst en zorg. Altijd door
hebben ze zaken aan hun hoofd, dragen ze
de verantwoordelijkheid voor het wel en
wee van honderdduizenden, voelen ze zich
onveilig. Er wordt geloerd op hun geld, op
hun leven, ze zijn omringd door nijd, haat,
onbetrouwbaarheid, krijgen brand- en dreig
brieven, moeten zich door wachten doen be
schermen, zijn nergens volkomen vrij en
veilig en onbezorgd. Met al hun millioenen
kunnen ze zich geen rustig geluk koopen,
zelfs geen ongestoorde nachtrust in een vre-
digen slaap.
Daartegen heb ik weten te waken, en
daarom kan ik mij rijker dan Carnegie noe
men.
Reeds zei ik, dat niemand me kent. Ik
woon in een eenvoudig benedenhuis, ruim
genoeg voor ons gezin, daar ik mijn schat
ten tóch in andere gebouwen heb verzameld.
Een klein tuintje is groot genoeg om er op
ieder oogenblik van den dag even rustig
van de lucht en het groen te genieten, daar
ik wil ik wandelen tóch mijn park in
de nabijheid heb. Geen mijner buren ver
moedt nu mijn rijkdom, en opdat mijn le-
digloopen geen argwaan bij hen zou wekken,
heb ik een bescheiden werkkring gezocht.
Ik ben op een kantoor dat is Carnegie
toch óok en verdien ongeveer f 1200 per
jaar. Van dit geld kan ik de mijnen wel
onderhouden. Zoo leef ik heel gewoon, nie
mand beloert of benijdt me. Na kantoortijd
laat ik de zorgen over aan den patroon, die
óok geen flauw idee er van heeft, welk een
schatrijk kapitalist daar achter een van zijn
lessenaars zit, en ga ik mijn bezittingen eens
rond, evenals op Zon- en feestdagen. De
menschen letten niet op me, mijn naam komt
nooit in de kranten, ik word door niemand
vervloekt.
En toch ben ik eigenaar van al de schat
ten, die ik daareven heb opgenoemd. Zeer
stellig eigenaar. Een eigenaar zonder zorg.
Gij gelooft dat niet. Ge meent, dat ik dan
geen uren op een kantoor zou zitten en me
niet zou binden in dienstbaarheid. Maar weet
ge dan niet, dat Carnegie en zijn gelijke a
misschien nog meer uren per dag arbeiden
en heel ondergeschikt zijn aan hun eigen
zaken, véél meer in dienstbaarheid leven
dan ik Ze zijn niet vrij, zelfs niet als ze in
hun auto's door de heerlijkste natuur snel
len. Hun hoofd zit vol zaken, altijd maar
zaken. De vraag is, of ze wel ooit echt ge
nieten.
En ik Kan iemand van zijn bezit meer
genieten dan ik En onbezorgder genieten t
Al die natuur, al die kunst, al die geestelijke
opbouwing en hoeveel meer nog! mijn
oogen, mijn ooren, mijn hoofd, mijn hart, ze
kunnen het indrinken, terwijl ik er niet de
minste zorgen voor heb en 's avonds mijn
hoofd onbekommerd te slapen kan leggen.
In een zijner fabels«L'avare qui a perdu
son trósor* (de vrek die zijn schat heeft ver
loren) spreekt La Fontaine de treffende waar
heid uit«I.'usage seulement fait la posses
sion* (alleen het gebruik maakt het bezit).
Het gebruik alleen maakt het bezit.
ijj-awe bet 8°®^ *>nze levensvreugde
betiiidienst ÓtaM«t, Maar ook gij zijt
t t»eo «enVr
Ik ve vrletiu. -he's woord: «Het
het, lie '-a Foni**~ ere van
Denk Vn*. Gebruikt ge, gen.»..
gebruik alU ''cht, het groen, de wandeling,
de zon. de I, VM »He «tuften, u
de preek, het b. 8» En leen m.«
omringen, dan bc. ?o1k
din. In ieder ander
notarieel uw eigendoms. een
hadt ge van dat alles ai.
de ellende.
Oneerlijke concurre.
-•tie.
In het jongste nummer van iDc N Wdt.
standsbond*, officieel orgaan van den Ned.
bond van vereenigingen van den ha ndel-
drijvenden en den lnc'ustrieelen middensi '*«id,
schrijft de Bondsvoorzitter, de heer J. S.
Meuwsen
Zoo hebben wij dan, uit naam van Jen
geheelen Nederlandschen middenstand, v. oor
de zooveelste maal de Nederlandsche F'.e-
geering gevraagd, ons eindelijk en ten leste
de voor onzen handel en voor onze nijverheid
zoo 'onontbeerlijke wetgeving tegen de on
eerlijke concurrentie te geven.
Wij en met ons de geheele middenstand
waren reeds zoo gerust, dat eindelijk onze
wenschen in vervulling zouden gaan, nu een
regeeringsman als mr. Aalberse zich per
soonlijk tot den strijd hadden aangegord, en,
fjebruik makende van zijn rechten als Kamer-
id, een wetsontwerp bij de Staten-Generaal
had ingediend, waarbij met de wenschen van
den middenstand was rekening gehouden,
betreffende de beteugeling en de bestraffing
der oneerlijke concurrentie.
Wij waren zoo gerust, zoo vol vertrouwen,
dat wij bijna in onzen vroegeren dommel
waren geraakt, het aan anderen overlatend,
voor onze belangen te waken.
Te erger was het ontwaken, nog vóór men
in den dommel geraakte.
Op het 11 de Congres van den middenstand
stond de «oneerlijke concurrentie* nu eens
niet op de agendamaar voor een der
andere onderwerpen snel en goedkoop
recht had de Minister van Justitie zien
doen vertegenwoordigen door mr. Collard,
die reeds verschillende malen als vertegen
woordiger van het Ministerie van Justitie
onze beraadslagingen had bijgewoond,
Nadat een conclusie over «snel en goed
koop recht", door mr, SchUrman gesteld, met
algemeene stemmen was aangenomen, ge
beurde hot meest onwaarschijnlijke, dat wij
voor mogelijk zouden gehouden hebben.
Verbeeld U, lezer, men vond voor dit
onderwerp zekere strafbepalingen door ie
mand uit de vergadering voorgesteld niet
noodig en juichte een spreker den Volks
vertegenwoordiger voor Dordrecht toe,
die met welsprekende 'voorden, doch uitslui
tend over «Snei en goedkoop recht" tegen
het nemen van strafrechterlijke bepalingen
te velde trok,
De vertegenwoordiger van den Minister
van Justitie was door het applaus, dat op de
rede van mr. Schim van der Loeff volgde,
in den waan gebracht, dat dit applaus óok
toepasselijk was tegen de strafrechtbepalin
gen van het Wetsontwerp tegen de oneer
lijke concurrentie, en uitte zich op die wijze
in zijn officieele speech.
Het was toen, dat schrijver het noodig
achtte, terstond alle misverstand uit de we
reld te helpen, en door den georganiseerden
middenstand door de vertegenwoordigers
van alle middenstandsvereenigingen Ne
derland te laten verklaren, dat mr. Collard
een verkeerde conclusie getrokken had.
Kort, zakelijk en duidelijk werd aan het
Congres de vraag gesteld, of men met de
opvatting van mr. Collard>ccoord*ging, cn
luide werd het tegendeel daarop betuigd,
waarna met ononderbroken langdurig applaus
werd ingestemd met onze woorden tot den
Vertegenwoordiger der Regeering «dat de
Nederlandsche middenstand nog meer dan
vroeger aan de Regccring vroeg om een
wet op de oneerlijke concurrentie, en zoo
spoedig mogelijk het wetsontwerp van mr.
Aalberse In behandeling te nemen cn tot
wet te yerheffen
Mr, Collard beloofde dit grootsche mo
ment van eendrachtig en eenparig willen
van den middenstand voor een wet, als
voorgesteld door mr. Aalberse, aan den
Minister van Justitie over te brengen, opdat
wederom goen fataal misverstand oorzaak
zij, dat de eerlijke handel onbeschermd blijft.
Op het Congres gewerd ons'ook het Voor-
loopig Verslag van het afdeelingsondcrzoek
In de Tweede Kamer, hetwelk nu niet be
paald ongunstig is te noemen maar toch zóo
veel gezochte critiek bevat, dat wij alle
'ddenstanders opwekken, zoo krachtig als
'<»k is bij de Regeering aan te dringen
Di. -»og der wet.
moge.,, nioct bij de heeren der Volks-
op aanncn,. zelve door den ge-
Maar vooral middenstand wor-
vertegenwoordiging ••nneming'.dezer
h e e 1 e n Nederlandsche.
den aangedrongen op de a„ '-«n'tetJ,
wet.
Laten de middenstanders toch beun
dat al hebben zij geen dirccten vertege,.
woordiger uit; hun midden in de Staten-Ge
neraal de Volksvertegenwoordigers ook
door hen én met hun stem gekozen worden.
Het Nederlandsche volk, waarvoor men
wetten maakt, bestaat Toch niet uitsluitend
uit een groep van menschen I De midden
stand behoort even goed als de arbeidende
klasse en andere categorieën tot het volk
van Nederland.
Een krachtige actie bij de Regeering én
bij den Volksvertegenwoordiger in hun dis
trict is voor allo middenstands-organisaties
gebiedend noodzakelijk
Hot gevaar voor een grooten Europeeschen
oorlog schijnt minder dreigend te zijn dan
gister, nu „de Oostenrijksch-IIongaarsche
Regeering heeft doen weten, dat haar nota
aan Servië niet als ultimatum is bedoeld.
Nochtans *'was het telegraafkantoor hier
den geheelen nacht geopend en zijn tal van
maatregelen genomen om, zoodra dit onver
hoopt noodig mocht worden, onverwijld te
kunnen optreden.
Alles hangt af van de houding, die het
Slavische deel der bevolking van Rusland
zal aannemen; de Russische Regcering is
voor het behoud van den vrede.
Volgens het «Handelsblad* moeten rijwie
len, welke dooreen Vnaast het achterwiel
aangebracht wiel met motor in beweging
kunnen worden gebracht, voor fe aanslags
rogcling der Personeelo belasting beschouwd
worden als motorrijwielen en zijn zij dus
onderworpen aan een'beiastlng naar den 7en
grondslag van f6, f 3 of f 1.50 In hoofd
som, al naar gelang ze in het algemeen ta
rief vallen, uitsluitend of hoofdzakelijk voor
het beroep worden gebezigd, dan wel uit
sluitend of hoofdzakelijk voor verhuring
dienen.
Wordt een rijwiel bij afwisseling met en
zonder autowheel bereden, dan zal het niet
tevens naar den 6en grondslag (rijwielen)
maar alleen naar den 7en worden belast.
Heeft men echter eerst een gewoon rijwiel
in de belasting aangegeven cn schaft men
zich voor dit rijwiel in den loop van het
jaar een autowheel aan, dan krijgt men bo
vendien een aanslag naar den 7cn grondslag.