SIDOL
5
Nieuw Parijs
ALGEMEENE
FROU-FROU
mh.j:van lent
de allerbeste, wereld
beroemde metaalglans.
Stoomwasscherij W. G. BURGER
groot WINKELPAND
op prima stand.
LIJNZAADKOEKEN
Soyaboonen-koeken
Reisbelasting.
7ETTER Co.,
Feuilleton.
Een zoenoffer.
Maatschappij van
Levensverzekering
en Lijfrente
TE AMSTERDAMDAMRAK 74.
Directeuren
I. I I,. KMNKKMIKIMl, Mr. .1. VAX NCIIKVM IHVKX en Jlir. Mr. II. SMISSAKKT.
Verzekerd Bedrag:212 Mlllloen Gulden
waaronder Verzekerd Kapitaal 179
Waarborgen
zekerde Ren
31/4
64
72
H. 1 HIERENS', Weerdslnptel O.Z. 65bls, UTRECHT.
en
MOCCA TRIC-TRAC
met de ^Lindeboom».
Het Succes van den Dag:.
Firma Wed. B. tan
THDB008
BIAIA-SPHITS
ROOM.WAFÏLT.N
een overheerlijk broos
BOTERGEBAK.
Firma Wed. B. van
EEAK1L1TS
FID®
PBIS02LLA
nieuwste fabrikaten.
Firma Wed. B, ran DOESBURG.
CHOCOLADE TOBI,
het allernieuwste,
en
Chocolade Mocca Stangen
gemerkt
Wed. B. van D., Mijdrecht,
zijn „DE ECHTE".
Biscuitfabriek „DE LINDEBOOM
u degelijk en net SCHILDER
en BEHANGERSWERK, tegen
concurreerende prijzen, wendt u
Schilder en Behanger,
VAl.KESTRAAT 29-31. Telefoon 332
Eerste Amersfoortsche
LHazenwasscherij en 1'
s* ZEIST. <i
AMERIKAANSCM SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen.
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN
Goederen «orden le Amersfoort 's Woensdags franco gebaald en gebracbt.
PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden.
0| PANDBRIEVEN met WINSTAANDEEL van de
O
te G O RIH CII E M
(geplaatst aan Pandbrieven tot einde Juni 1914: f 1905250)
zijn verkrijgbaar bij alle Effectenkantoren.
Agent voor AMERSFOORT:
AJIERSFOORTSCH WISSEL- en EFFECTENKANTOOR.
Gevraagd TE HUUR of TE KOOP een
Opgave met volledige inlichtingen wat betrelt
prijs, ligging, grootte, enz. onder lett. L. R. aan
boekhandel C. L. VAN LANGENHUVSEN, Groote
Markt 15 te Rotterdam.
N.V. Koninklijke Fabrieken
vb. WESSANEN LAAN,
WORMF.RVEER.
Opgericht 1765.
Voedert uw vee met de zuivere murwe
merk de „Ster" en W. L., en
merk W. L.
uitmuntende door hoog eiwit- en vetgehalte
en voedingswaarde.
EERE-DIPLOMA Parijs 1900.
NEGEN GOLDEN MEDAILLES.
Reiskoffers,
eistasschen.
elszakben.
eisfoudrnals.
eisnianden.
eiskusseus.
eisbaden.
elsuecessaires.
eisflacous.
eisklokjes.
eisspiegels.
eiskookstelleu.
eisbekers.
eisarti kelen
in overgroote keuze bij
Langestraat 37, Amersfoort.
TELEFOON 30$.
De ondergeteekenden, vormende het Sub
comité voor Amersfoort van de Vereeniging
Reisbelasting», veroorloven zich de vrijheid,
U hierbij dringend te verzoeken eene kleine
gift af te zonderen voor hen, die om ge
zondheidsredenen naar buiten moeten en
niet kunnen gaan door gebrek aan de
noodige middelen.
Vragen wij allereerst steun aan hen die
reisplannen hebben, ook van de niet-reizen-
den zal elke gift dankbaar worden aanvaard
door
Mej. D. A. SIDDRÉ.
Mevr. GRONEMAN—Doornbos.
Mevr. KNOPPERS—Van Eij bergen.
Mevr. KNOOTE—Van Lanschot
Hübrecht.
Distill. Wijnen. Likeuren.
Lieve Vrouwe-kerkhof, AMERSFOORT.
70
Nog rnner Isa's optreden tegenover hem, dan
wel de komst van de arbeidersdeputatie, die hij
zoo bar had afgewezen, bad kern in opwinding,
in een verkropte woede gebracht, die slechts een
aanleiding behoefde om los te barsten.
Evenals te voren liet hij zijn paard een lang-
zamen gang aannemen, toen de omtrekken der
eerste arbeidswoningen in de avondschemering
voor zijn blikken opdoemden.
Ook thans gebeurde er hoegenaamd niets, dat
de waarschuwing van zyn huisknecht gerecht
vaardigd deed schijnen.
De gewone wandelrit van den fabrikant zou
dus zonder incident afgeloopen zijn, wanneer
hij niet kort vóór den ingang van het dorp uit
eigeu beweging zijn paard had doen stilstaan
om met een helder klinkende stem een man
aan te roepen, die nauwelijks vier of vijf schre
den van hein verwijderd in gesprek was met
een jong meisje.
,,Zeg eens, kan je me niet groeten als ik
voorbijkom, of moét ik soms met mijn karwats
je pet wat los maken
De aangesprokene had zich bij deze ruwe
woorden schielijk omgedraaid. Het was de zelfde
jongeman, dien Mercker een paar uur vroeger,
bij de ontvangst der deputatie van de werklie
den, zoo barsch had afgewezen.
Het onzekere licht van den zomeravond
maakte het onmogelijk, waar te nemen, welke
verandering de woorden van den ruiter op zijn
gelaat te weeg brachten, maar hij nam in elk
geval zijn hoofddeksel ook nu niet af en trad,
hoewel het meisje hem angstig trachtte tegen
te houden, met opgerichten hoofde naar den
fabrikant toe.
„Ik heb u niet gegroet, mijnheer Mercker,
omdat ik met mijn rug naar u toestond en u
dus niet gezien heb; thans echter verbiedt mijn
mannelijke waardigheid mij, het verzuimde in
te halen".
De fabrikant klopte op den bals van zijn
paard. Het antwoord van den jongen wever
scheen eerder zijn vroolijkheid op le wekken
dan hem kwaad te maken.
„Je zegt daar, je mannelijke waardigheid",
zeide hij spottend. „Het la werkelijk verbazend,
hoe ver jij en je gelijken het tegenwoordig al
gebracht hebben. Men zal binnenkort ieder van
jelui nog als baron moeten gaan behandelen".
„Niet als baron, mijnheer Mercker, maar uis
vrij man, die iedere beieediging en iederen hoon
even zmartelijk gevoelt als u, en wiens geduld
in het verdragen van beschimpingen daarom op
den eenen of anderen dag wel eens plotseling
een einde zou kunnen nemen".
Mercker richtte zich in da stijgbeugels op en
zijn oogen fonkelden op onheilspellende wijze.
„Onbeschaamde kerel", stiet hij van lusschen
de opeengeklemde tanden uit, en eer Reinecke
zijne bedoeling kon raden, had hij in zinnelooze
woede zijn rijzweep met de volle kracht van
zijn gespierden arm op het gelaat van den
jongen man laten neersuizen.
Een gil uit den mond van het jongemeisje
volgde op deze ruwe daad, terwijl de mishan
delde ontzet eenige schreden achteruit tuimelde.
„Een kleine bekoeling voor je mannelijke
waardigheid" riep Mercker spottend lachend.
Met een druk'der knieën zette bij ziin paard
weder in beweging en weinige minufen later
was de hoefslag daarvan in c'e verte weggestor
ven.
Weenend had hel jongemeisje den arm om
den hals van den mishandelde geslagen. Half
troostend, half verwijtend voegde zij hem toe
„Waarom ben je me ook gevolgd, George. Ik heb
immers vooruit gezien, dat er een ongeluk zou
gebeuren, wanneer je hem nog woedender maakte.
Maar je bloedt. Kom, laat ons naar de bron
gaan, opdat ik een natten doek op je gelaat kan
leggen en dan willen wij eens overleggen, wat
wij aan de anderen zullen zeggen om je wonde
te verklaren, want de waarheid mag toch nie
mand te weten komen, is 't wel?"
„En waarom niet?" stoof Reinecke plotseling
uit zijn dof zwijgen op. „Of denk je soms, dal
de beieediging voor mij minder zwaar zou zijn,
wanneer maar éen daarvan weet behalve hij
en ik Geloof je, dat ik thans ir» een hoek zou
wegkruipen als een geranselde hond, die niet
den moed heeft gehad, zijn pijniger naar den
strot te vliegen. Neen, neen, de heele wereld
zal mijn schande zien en de gebeele wereld zal
er getuige van zijn hoe ik mij wreek".
Hij wisebte zich met een zakdoek het bloed
van het gelaat en sloeg den weg in naar de
arbeiderswijk.
Met haar gansche gewicht hing het meisje
aan hem om hem tegen te houden.
„Blijft nu nog maar wat bij me, George",
smeekte zy „en vertoon je ten minste van avond
niet aan de anderen. Zie, je hebt me zelf ge
zegd, hoe opgewonden ze toch al waren en welk
een woeste taal zy in do herberg voerden. Kr is
misschien nog maar éen klein stootje noodig en
het onheil is er. Wil jij er daD de schuld van
zijn, dat wij allen in het verderf geraken 7"
Hij sloeg echter geen acht op haar smeeken
en maakte zich ruw uit haar omstrengeling los.
„Laat mij gaan. Ken erbarmelijke lafaard ben
ik geweest, toen ik hun zooeven aanraadde, or
delijk te blijven en toen ik met den spinner
Franke bijna handgemeen geworden was, wijl
hij van meening was, dat men hij den bloed
zuiger de machines stuk moest slaan. Franke
had toch gelijk. En wanneer maar eerst de ma
chines er van gelust hebben, dan is de beurt
aan degenen, wien ze loebehooren".
„Och, doe het toch niet, George, doe het toch
niet", smeekte het meisje weenend. „Franke ia
een dronkaard, uit wien alleen de brandewijn
spreekt, en hem zullen de anderen wel nimmer
volgen. Maar wanneer jij zoo tot hen spreekt,
dan zullen er vreeselijke dingen gebeuren".
„Denkje dat?" vroeg hij met een woedenden
lach. „Des te minder mag thans ik daarom hier
mijn tijd verbeuzelen. Reeds te lang hebben wij
ons hier laten vertrappen".
Hij stiekte dreigend de vuist iu de richting
van de villa van mevrouw Hadenroth en on
heilspellend schitterden zijn oogen.
Met een lnatstc wanhopige poging omklemde
het meisje zijn hand.
„Maar denk dan toch aan onze toekomst, deck
er aan, wat mijn vader zal zeggen wsnneer hij
je onder de opstokers en onrustmakers ziet'
„Wat gaat mij je vader aan Laat die maar
achter den haard blijven, wanneer het hem niet.
bevalt. Eerder zal alles naar den duivel gaan,
vóór ik den ellendeling ginds de betaling schul
dig blijf voor dit mooie litteeken".
Onzacht schudde hij het meisje van zich «f
en dit deed nu geen verdere poging meer om
hem tegen te houden.
Haar gelaat met haar schort bedekkend, schreed
zij wankelend naar het dorp. Reinecke daaren
tegen begaf zich zooals hij was, met de bloe
dige striem over het doodsbleeke gelaat en met
koortsachtig slaande polsen naar de herberg,
uit welker geopende ramen hem een verward
gesclireeuw van opgewonden stemmen tegen-
klonk.
(Wordt vervolgd.)
