De alom bekende oyergroole drukte in onze filialen getuigt yoor de PMA KWALITEIT. Maison Hsirtel, NIEUW PARIJS Wilt U succes van hetgeen U met St NICOLAAS CADEAU geeft, geett dan Boterletters Spoorbanket Borstplaat per pond 35, per ons 7 ct. Speculaas per pond 24 en 35, p. ons 5 en 7 ct. Luxe-kistjes VRUCHTEN-BORSTPLAAT 50 c. p. kistje Be grootste sorteering CHOCOLABE PIJPEN, HARTEN en LETTERS in alle prijzen. DE HUISHOUDGIDS. VETTER Co., o^H^xjiivniisro St. MicolaaN'Cadeaui Luxe-artikelen en Speelgoed. „De Gulden Korenaar" H. KONING ZONEN, Blanche. 90 Filialen! 850 Personen! AMERSFOORT. per pond 50, per ons 10 ct. LANGESTRAAT 54 :- Gouden Medaille, Gent 190S. Onder redactie van mevrouw W. VAN DER VECHT, Oud-leerares in Koken en Voedingsleer. Dit tijdschrift verschijnt eiken Zaterdag. I'roefuuminers gratis en franco verkrijgbaar bij iederen Boekhandelaar en aan het bureau van >DE HUISHOUDGIDS» Burgstraat 65, UTRECHT. Bistill. Wijnen. Likeuren. Lieve Yronwe-kerkhof, AMERSFOORT. VAN RIJN'S OEMSIEMOSTERD KORTEGRACHT 21. «au de modernste CAPES, (WIT I'M RUK KEN, BLUTSEN, enz. hoogst pnu'tische MANTELCOSTUUMS naar maat van af' f 29.- I I I LANGESTRAAT 37 TELEFOON 308. Grootste keuze Speciaal geëtaleerd voor St. Nicolaas. Zaterdagavond zal, als voorheen, St. NICOLAAS zelf weer de in MElT\V PAKIJS gekocliAe geschenken thuis bezorgen. VRAAGT STEEDS ONZE GUNSTIG BEKENDE BOTERLETTERS en LETTERBANKET 80 CENT PEE POND. Harten Hammen - Borstplaat ïf Bleotrlschs Luxe Brood- as Banketbakkerij w drnhemsohestraat 24 - Amersfoort - Telefoon 91- w ZEER FIJNE ST. NICOLAAS 30, 40, 50 eu GO cent per pond. Dagelijks verscb verkrijgbaarGevulde varkenspoot. 30@0@@0@O O© 0©( FEUILLETON. T.) „Mijnheer de graaf heeft vlot geleef.d", zei de paardenkooper. „Maar de zaak ia daarom nog niet onmogelijk i De hmzinnigste jong dingen, worden soms de beale echigenooten". De anderen beaamden dit knikkend. „Dat is waai", hernam l'aul. „Ik. zie met genoegen, dut ge mij begrijpt, vriend.eix lk zie. ilat de vriendschappelijke stroomüjg, ctie door een voorbijgaatiden storru is gestoord, geheel tusechen ons ia hersteld, ik relden op u re kent op mij. Niets zul ik riulate'.v om a te vol doen. Laat mij u echte r zegr^n, dat, .hoezeer gereed een aantal kleine vooroordeelea over 't hoofd ie zien om het duel te. bereikener toch ieis is. waaraan ik udj tooc geen pnjs zou ouderwerpen, namelijk bespot te wo-rden. Ik ral huwen met wie ge wiit, mits de vrouw, die mijn naam zal dragen, niet al ie leelijk zij. Niels zou er mij toe Iran net: doen besluiter, een mismaakte of oude vroi'.w in een gravin I)e Nancy te bescheppi*»". „O, mijnbeer de gniaf kan gerust zijn," riep LeótJ (Jirard, „wij tuilen h em niets van «den van dien aard voorstellen". „Mijnheer de graaf is een le goed kenner om te beproeven hem een ke ol in de hand te stoppen", voegde de paard enbandelaar in zijn vaktaal er bij. „Weest nog indachtig, hernam Paul, „dat betgeen de nanstuande g ravin ten huwelijk meebrengt, nooit minder dan twafl llhon-ierd duizend gulden mag iijr l>au out vangt gij driehonderd duizend ga Iden zevenhonderd duizend zullen roijp ImSM en mijn lant liroederen vrijmaken en ik wil een kapitaal te mijner be schikking houden; derhalve, een miUioen twee- honderdduizend gulden, dat is het minst". „Inderdaad", zeiden alle stemmen, „zooveel is mijnheer de graaf wel waard". „Gesteld nu, dal ge een maand noodig hebt om een vrouw met zooveel geld te vinden dan ia dus afgesproken, dal ge mij in dien tusscben tijd niet lastig valt met niaanbriefjrs of iets van dien aard'.'" „Parldeuriep de behanger, „dat spreekt vanzelf. Door mijnheer den graaf in deze om- eindigheden te kwellen, zou men zijn waarde verminderen en bijgevolg ons loon besnoeien". „Kn de vervaltijd op den laatsten der maand?" vroeg l'aul, „weesi indachtig, dat di' dreigend is „Mijnbeer de graaf kan gerust zijn", antwoordde ie nrisselagent „mijn kapit-iliMen zullen de wis sels van mijnheer in portefeuille houden of reuihourseeren, als 'tzijn moet. Daar zorg ik voor". „Alles is dus overeengekomen", hernam de heer Dé Nancey „en wij zullen als vrienden scheiden om elkander spoeuig weer te zien en wel in de gunstigste omstandigheden". De schuldeiscbers spraken hun volkomen toe stemming op deze woorden van den schuldenaar uit en verlieten het huis, na de hoop le hebben le kennen gegeven, dat manheer de graaf aari hen zou denken by de vele en prachtige inkoo- gen, welke zijn aanstaand huwelijk zou vereischen. Alleen in zijn rookkamer achtergebleven, opende De Nai.cey eerst de vensters om er, zooals hij hei noemde, de „scbuldeischerslucht" oil te verjagen. Vervolgens legde hij weer in de ruime, roode portefeuille de verschillende pa pieren. welke hij eruit had gehaald. „Nu", zeide hij bij zichzelven „ben ik in den leeuwenkuil gedaald en er leven weer uitgeko men De wilde dieren heb ik getemd Glimlachend wreef bij zi.'h in de handen en vervolgde: „Hel idee, dat in mij opkwam, is geniaal Ik had tien wreede schuldeisohers en nu zijn zij in tien bekwame, vlugge, onvermoeide huwe lijksmakelaars herrebapen. Niet alleen, dat zij mij niet zullen verslinden, maar zij zullen mij voeden. Ik zal rijk zijn en huwen. Huwen, ik Och. in deze wereld gewent men zich aan alles. Ik zal mij misschien ook aan het huwelijk ge wennen. Buitendien, zoo ik mij er niet aan ge wen, zal mijn vrouw alleen gehuwd zijn. In de acht dagen, die op de vergadering der schuldeischers volgden, hoorde l'aul de Nancey van ni«ts spreken. Hij leefde in de volmaaktste rust van iemand, die weet, dat men ijverig voor hem werkzaam is en geen oogenblik aan het welslagen twijfelt. Op den negenden dag, toen hij te paard wilde stijgen om vóór het ontbijt een wandelrit in het Bois de Boulogne te doen, kwam zyn kamerdie naar hem verwittigen, dat de paardenhandelaar een onderhoud verzocht. Paul gaf bevel, dadelijk den bezoeker binnen te leiden, die naar alle waarschijnlijkheid nieuws bracht. „O, voorouders", fluisterde de jonkman glim lachend, „als gij nog in leven waart, wat zoudt gij zeggen, zoo ge den erfgenaam van uw ge slachtswapen door zijn paardenkooper uitgehu welijkt zaagt!" t De heer Meijer trad binnen. Al de sportsmen, al de turlisten, allen, die tot de highlife behooren, kenden dezen paarden- kcoper, wiens stallen naar verdienste geroemd werden, Hij was dertig jaar, -knap van persoon, een weinig te dik vuor.zyn^geaUlte met oen zorg vuldig verpleegden zwaren, Maarten baard en rijk, blauwachtig, schier gekroesd, zwart haar. Hij maakte zijn vrouw, die jong en schuou was en hem uit liefde gehuwd en driemaal honderd duizend gulden ten huwelyk meegebracht had, zeer ongelukkig. Deze paard enkooper, aanmatigend in den hoogsten graad en over zijn persoon boven alle denkbeelden tevreden, waande zich een type van de hoogste elegantie, maar was wei- k el ijk een voorbeeld van slechten smaak en bespottelijke gemaaktheid. Hij droeg op 't oogenblik, dat de kamerdie naar van graaf De Nancey hem binnenvoerde, een costuum met witte, rose en zwarte ruiten. Een groote robijn stak op de slip van zyn »u- pbirblauwe satijnen das. In zijn linkerhand hield hij een grijzen hoed, in de rechter een stick met verguld zilveren greep. Deze stick en de klinkende sporen zijner poltines duidden aau, dat hy te paard was gekomen. Ken zeer nette groom, in witlederen broek en kaplaaarzen, liet inderdaad in de straat twee heel fraaie paarden heen en weer wande len, welke paarden Meijer zekerlijk rekende minstens voor vijf duizend gulden ieder te verkoopen. „Is mijnheer de graaf altoos wel geweest, sedert de kleine vergadering van onlangs? zeide hij, met de lieflijkste ongedwongenheid groetend. „Heerlijk, waarde heer", antwoordde Paul. „en 't doet mij veel pleizier, u te zien. U hebt mij waarschijnlijk iet? zeer gewichtigs te ..Mynheer de graaf heeft hst geraden. Ja, inderdaad, 't is niet weinig, dat ik u te zeggen zalmaar vóór ik spreek, verzoek ik mynheer den graaf, mij een vraag te vergunnen". „Goedspreek". f „Ben ik de eerste? Of is mijnheer den gratt' al iets aangeboden „Je Beul de eerste". (Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1914 | | pagina 4