^iJNSTE PLANTENBOTER VETTER Co I METHORST VAN LUTTERVELD g Bank van Huydecoper&VanDieien Deposito's. 1 Blanche. Engros-verkoop voor Amersfoort en om. treken J. van VOLLENHOVEN, Afdee- ling KOLONIALE WAREN, Grootc Kop pel 7 te Amersfoort. CRED1ET- VEBEEN10 IN(i te Amsterdam. Correspondentschap te Amersfoort iiir. II. 4. M. vim den lïKKUII. wiliielm inASTRAat 5. Zij stelt zich ten doel het verleenen van Credieten onder per soonlijke of zakelijko zekerheid of in-blanco het incasseeren van handelspapier het ontvangen van gelden a déposito in rekening-courant Waarom staat oen adver tentie van nwc firma niet op deze plaats? Velen hadden er kennis van genomen en voor IJ zon liet succes niet uit gebleven zijn. VAN RIJN'S oebotfMOSTERD Klappa Plantenboter en 1S.IJ.K. Plantenvet zijn verkrijgbaar bij alle goede kruideniers, boter- en eoniestibles-lmndelanrs. Inlichtingen worden gaarne verstrekt door de NederlamRelio Plantenboterfabrick, IIOKIN 7"» Ie AMSTERDAM, Telefoon Noord 3244, en door bet Agentschap HAESEKER LASEUR, Nende 1!» te Etreclit. Telefoon 130. Distill. Wijnen. Likeuren. A.HKKSFOOIMj ®O©0©©0®© 0®00000®# 0 0 Bekerend Vennoot Mr. A. VAN TRAA. 0 0 (Commanditaire Vennooten H. OVENS 4 ZONEN te Amsterdam.) X 35 MIIHHIIZKN 15 (naast de Nederl. Bank). TELEFOON lil en 135. 35 0 0 0 Belasten zich met alle soorten Bank- en Effecten- 0 0 zaken, verhuren loketten in hunne Brand-, Braak- 0 0 en Smeltvrije Safe-inrichting. 0000000000®00000000© Bijkantoor AMERSFOORT. liCmg'estraat 105 Telefoon No. 3GO Rentevergoodiiis dadelijk opvraagbaar ïl'/a I'D. npzeggiii 10 riagei 1 maand 3 maanden 1 jaar vast 4 FEUILLETON. 37.) Op het zelfde oogenblik haalde Paul een kleine revolver uit #zijn zak en haalde de haan over. «Wilt gij mij dooden?» vroeg Blanche, eenigszins ongerust, maar zich genoegzaam beheerscheud om een glimlach om haar lippen te behouden. De heer De Nancey haalde de schouders op. »Ik zal geen haar van uw hoofd raken», antwoordde hij. »Voor wien is dat wapen dan »Voor mij!» aWilt ge sterven!'» »Ik wil slapen zonder te droomen. Ik wil dit Nessuskleed dat gij op mij geworpen hebt en dat mij verslindt, tegen een lijk kleed verwisselen. Ik wil niet langer den ken, niet langer lijden! Luister, Blapche. Zoo ge mij in vijf minuten niet bcvoleu hebt te leven, door mij te laten hopen, schiet ik mij Voor het hoofd, hier voor uw oogen. Vergeef mij vooraf, madame, zoo mijn bloed uw tapijt bevlekt, 't Zou betamelijker zijn, elders te vallen maar ik wil aan uw voe ten sterven». •Zoudt ge dat doen!'» fluisterde Blanche Lisely, die slechts met moeite haar aandoe ning scheen te hehecrscben. »0, ik zweer 't u en ik zal mijn eed hou den». »'t Is dan stellig waar, dat ge mij be mint?» lispelde de jonge vrouw, haar slem met wonderbare kunst latende beven. »Twijfelt ge er nog aan?» »Hoe kan ik u gelooveu? Vroeger reeds hebt ge gezegd, Jat je mij beminde, en ik herinner 't u. Je zeidc óok, dat gij leedt, mijnheer de graaf. Wat is uw lijden bij het leed, dat ge mij hebt opgelegd?» »0«. riep Paul heftig, »lieb ik niet hon derdmaal geboet voor deze misdaad, welke ik begaan heb? Ileb ik Tnij niet vooraf ge straft door, zonder het te zien, het geluk voorbij te gaan »Ja, ik ben lafhartig en wreed geweest; maar ik was zinneloos. Dat is mijn veront schuldiging. Ben je niet veel ureedcr, jij, die slechts schijnt te verpletteren, wie niets beweegt, niets verteedert, liefde, noch be- j rouw? (iij doodt, gij gebruikt v'crgif. Ja, ik i heb geleden en het was rechtvaardig, maar i de mcnschelijko kracht is begrensd en jou j wraak heeft geen gonzen! De slaaf, ver- j moeid van een te lange marteling, verbrijzelt zijn ketens en vluchtBeter de dood dan i j je baat». sje spreekt van mijn haat!, riep Blanche »en gelooft dat ik je haat Zeker, en gij bewijst luT mij bestendig, 1 en inet welk een geraffineerdheid Zou dat geen haat, geen onverzoenlijke haat zonder genade is, wat is het dan Blanche Lisely, die opgestaan was. wan kelde. 't Scheen, alsof zij wilde vlieden, maar dat ee.n kracht machtiger, dan haar wil, haar dwong, te blijven. »En zoo ge u bedrogen hadt?» zeide zij met schier onverstaanbare stem en hei. hoofd afwendend. »Zoo hetgeen ge gelooft, dat haat is, een anderen naam had Welken >Zoo 't liefde was?» »0 zwijg, zwijg!» riep Paul, «geef mij niet zulk een hoop, als go ze oen oogen blik later vernietig; spaar mij ten minste deze nieuwe verwonding. IJ herwonnen tc gelooven en nog te verliezen, zou te veel zijn. Laat mij liever sterven «(ie zegeviert eindelijk», hernam Blanche met gekunstelde aandoening; »ik beu zoo bloohartig, dat, bij het zien van dat tegen u gerichte wapen, mijn wrok vervliegt en inijn plannen instorten. Weet dan de waar heid. die mij tegen mijn wil ontsnapt Paul, ik hob je altoos lief gehad; Paul, ik bemin jo meer dan ooit!» »En je hadt den moed, het mij te ver zwijgen? En je legde mij het zwijgen op! »Ik moest». «Waarom Omdat ik, gelijk in de dagen, toen ik van een geluk droomde, dat niet meer mo gelijk is, aan mijzolven twijfelde en jij me vrees aanjoeg. Ik kende, helaas, te goed de macht van je smcckendc woorden en je hartstochtelijke stem. Om zeker te zijn. je weerstand te bieden, moest ik do zekerheid hebben, dat jo mij niet van liefde zoudt spreken. Ik wist tc goed, dat ik je. aan mijn knieën ziende, de ondergane beleedigingen en gestorte tranen zou vergeten'. sWelnu, ik ben aan je knieën», zeide Paul. voor de moordenares neerknielend, wier handen hij in de zijne poogde te ne men. «Laat ons alles vergeten en gelukkig zijn». Met een haastige beweging had Blanche do revolver gegrepen, die de graaf op oen stoel had gelegd. 7.ij richtte den loop op haar eigen borst en, een schrede achteruit tredend, zeide hij: »Xu aan u de beurt, mij te hooren». »lla!« riep Paul wanhopend, »het was dus comecliospcl, wreeder dar. al het overige; mijn lijk zou jc gehinderd hebben! Jo hebt mij ontwapend om mij opnieuw het loven j te ontnemen», •Neen, honderdmaal neen!» antwoordde Blanche. »ik houd mijn woorden staande. Ik bemin je, maar mijn loyaliteit eischt, jo geencrlti illusie over te laten. Nu je den, grond van mijn hart kent, zou ,e van mijn bekentenis misbruik maken. We'nu, weet dan, dat hetgeen je voornemens was zooevcn to doen, ik nu wil doen. omdat je gelooft, dat ik je haat; ik zal mijn eigen zwakheid V,„„ j,. Whwm zal ik mij dooden». (Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1915 | | pagina 4