Uniformen.
Speciale aanbieding*!^
W. A. MASSING,
Speculaas
Boterspeculaas,
H. KONING Zonen, t""Tatu
#©#©#©^©4®
Van der Zoo de Jong Van Ophoven.
Stoomwasscherij W. G. BURGER,
- ZEIST,
Fabriek van Melkproducten „Amersfortia".
850 Personen!
SPOORBANKET
LANGESTRAAT 54,
AMERSFOORT.
uiei Natuurboter
gebakken
per pond 55 cent,
per ons 12 cent.
Prima
per pond 27'/a en «*7ct-
per ons en 8
Dikke
Speculaasbrokken
per pond 27'/o ct-
per ons
BORSTPLAAT
SlIïBMaWSTJ#»
DIE H e AARDE
per pond 40 ct.
FONDANT-GULDENS
FONDANT-KWARTJES
HONINGRATEN
per pond 45 ct.
Vrucbten-Borstplaatjes
per pond 45 ct.
Luxe kistjes 55 ct.
.Het Allernieuwste.
V ruchten-Chocolade-Tabletten in 4 versch. smaken a ï'|2 ct.
IJs-Cbocolade-Tabletten a ï'|2 Ct,
MEURSING's MACHINALE FABRIEKEN VAN GEBAK,
afdeelius BROODFABRIEK, Amersfoort.
Van en met Maandag, 27 September 1915, zijn de broodprijzen veranderd tot:
Melkwittebrood 0.50 K.G., 135 cent, 0.75 K.G. 20* cent, 1 K.G., 27 cent.
Gezondheidsbrood 0.50 10 0.75 „15 1 20
Bruinbrood0.50 10 0.75 15 1 20
Geldersch Kropbrood 0.75 15
Klein 0.75 15 1.5 30
Half 2 34»
Roggebrood 3 34"» (vaste prijs).
Deze prijzen gelden voor thuis bezorgd.
Van het volgens deze prijzen van deze fabriek ontvangen en betaalde brood,
behalve het Roggebrood van 3 K.G., zal het 10 pCt. dividend worden uitgekeerd
op den gewonen tgd.
Berkenweg- ÏO.
©+©#®+©4>©+
Electrische Luxe Brood- eu Banketbakkerij
Gulden Korenaar"!
0 Hebt D reeds kennis gemaakt met onze fijn gekruide
A 30—45 en 60 cent per pond. Dagelijks versch verkrijgbaar.
Amersfoort, Baarn. Bussum.
WestsiDgel 37, Teding van Berkhoutstraat 3, Heerenstraat 2,
Effecten. Wissels. Coupons.
Nemen gelden ii deposito tegen effectenonderpand.
Openen rekening-courant met rentevergoeding.
Koopeu en verkoopeu vreemde wissels en bankpapier.
Verleenen handelscredieten.
AMERIKAANSCH SYSTEEM.
Wasschen geheel opgemaakt of droog toegeslagen
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN
Goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gehaald en gebracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden.
Gepasteuriseerde volle melk per fleseii 9 c«nt.
Rauwe volle melk per Liter 10
Karuemelksche pap per Literllesck 11
BOTER per K.G. f 1.65.
Beleefd aanbevelend,
T. S2EFEHDA.
FEUILLETON.
TtMJL
Frits Overdiek keek hem hoofdschuddend
na. Wat bederven de menschen zichzelf toch
het leven. Enno, die geluksvogel, had het
kostelijkste dat er op de wereld bestond, en
wel eigen grond en bodem om te bewerken.
En nij kon als hij wilde een vrouw de zijne
noemen, die uit honderden uitgelezen was.
Hij wierp echter den grond weg, wierp de
vrouw weg en stormde zijn eijfen koers uit.
Och, en hij, Frits Overdiek, die zeker zoo
dwaas niet zou zijn, moest morgen terug
naar de kweekschool om voor zijn examen
te blokken. En als hij daarvoor slaagde,
mocht hij levenslang tot belooning de kin
deren van andere menschen wijsheid inpom
pen en zou nooit een ander stuk land in
eigendom hebben dan de acht voeten van
zijn graf!
Even radeloos als hij gekomen was, wan
delde Enno verder. En nu jfing hij toch naar
Anne. Alsof het eer. toevlucntsoord was. zoo
haastig ging hij den drempel van het hutje
over.
Het zag er in het armoedige vertrekje
even netjes en ordelijk uit als altijd. In zijn
bed zat de oude man over zijn kaarten eri
boeken gebogen. Anne stond bij de tafel in
haar Zondagsche kleeren en schikte een
ruiker van bloeiende heide, doezebollen en
fijn gras. De zwarte krulletjes vielen over
moedig op haar vroolijl: gezicht. Haar tegen
woordigheid scheen het vertrek zonnig te
maken.
En al is zij niet van mijn slag, dan is zij
van het slag der zon, moest Enno denken.
Die brengt ook geen molens in beweging
en die walst geen steenen. Die staat eeuwig
niets doend aan den hemel. En toch komt
alle leven en alle vreugd en vroolijkbeid op
de wereld van haar.
Nu zag Anne hem en met een kreet van
blijdschap wierp zij het bouquet uit de hand.
«Ben je daar? Ben je toch nog gekomen
J Ik had al gedacht, dat ik je vandaag niet
J meer te zien zou krijgen»,
j Toni Graveloh stak den bezoeker zijn magere
!j hand toe. Zijn oogen, die in zijn ziekte zeer
;j glanzend waren geworden, dwaalden van
Enno naar zijn kind. «Die heb je blij gemaakt
door te komen!»
Hij zuchtte zacht bij die woorden. Hij be-
1 treurde het nog altijd, dat zijn lieveling juist
-aan dezen man haar hart had verloren.
Maar nu riep Anna verschrikt: «Wat kijk
i je raar uit je oogen, Enno? Je hebt iets
j dat #ie hindert!»
i «N'iks van belang», zeide hij afwerend,
j En nu lachte zij al weer. «O, over een
kleine verdrietelijkheid moet iemand zien
j heen te Romen, hoe Hinker, hoe beter. Niet
waar vader, wij zullen Enno wel gauw in
een andere stemming brengen».
En zij begon nu gekheid te maken en hem
te plagen. Maar haar vroolijkheid deed Enno
onaangenaam aan. Het scheen hem toe alsof
Zij aan den band trok, die hem en haar ver
bond.
«Schei uit», gebood hij eindelijk heftig.
«Iemand kan niet altijd en over alle dingen
lachen».
«Je spreekt daar een waar woord», zei de
j oude Graveloh. «Het is een Godsgeschenk
als iemand v-el en goed kan lachen. De
Brinkmeiers hebben dat nooit gekund».
Anne vlijde zich schuw als een beknord
kind tegen hem aan. »Je bent heel en al
veranderd, heel en al; Enno heb je mij
nog lief
»Ja riep hij met smartelijken nadruk. »Ja,
dat kan ik niet laten; maar het kan wel zijn,
dat ik een heel arm mensch word, dat je
een heel armen man krijgt. 2ou je dat uit
houden
»Hoe kan je dat nog vragen? Ik ben toch
mijn heele leven een arm meisje geweest.
Waarom zou de armoede met jou mij dan
zwaar vallen'?*
»Mijn kind houdt dat wel uit«, zei Griive-
loh. »Maar of jij, Enno Brinkmeier, het uit
houdt, arm te zijn, dat is een andere vraag*.
Waarom zou hij niet, vader? Dat is toch
zoo erg niet. Zijn we niet jong en gezond
en hebben we elkaar niet Als het niets
anders is, wat je kwelt mijn Enno, dan kun
je daarom toch wel lachen en vroolijk zijn*.
Hij trok haar in zijn armen en drukte haar
met kracht aan zijn borst. »Jij Jdomme deern
Hij kon het echter niet langer in het hutje
uithouden. Plotseling ging hij haastig heen.
Toen hij thuiskwam, zaten zijn huisgenoo-
ten reeds aan het avondeten. Zoodra hij bin
nentrad, legde de boer zijn lepel neer, stond
van zijn plaats op en ging naar de kamer.
Nu hielden ook de andere lepels op met
het scheppen in den schotel met gortebrij.
En knechts en meiden staarden den zoon
des huizes met groote oogen aan. Het bloed
was Enno tot onder het haar gestegen.
Alheid greep hem bij den arm. »Ga vader
na: maak het weer goed. Ga, Enno*.
De bevende hand op zijn arm, de angstige
oogen smeekten. Enno knikte. Hij was het
met haar eens. Hij was te ver gegaan in
zijn rechtmatigen toorn. Hij moest vergeving
vragen. Als zijn vader dat verlangde, zou
hij excuus vragen, 't Viel hem echter moei-
Ujk. Hij zou gaarne een paar "vingers van
zijn linkerhand hebben gegeven als hem dat
kon bespaard blijven; maar hij begreep in
zijn sterk ontwikkeld rechtvaardigheidsgevoel,
dat zijr. vader na het gebeurde weigeren
mocht, met hem uit den zelfden schotel te
eten.
Hij volgde dus den boer naar het kleine
vertrek en zijn hart klopte hem tot in de
keel en zijn tong vormde met moeite de
woorden
Vader, ik heb spijt van hetgeen vandaag
gebeurd ii, en wis en waarachtig het
zal niet weer gebeuren. Vergeet het. als ie
kunt*.
(Word^^ervolgd).
