6
Holland-Washington
Hypotheekbank.
UITGIFTE VAN
Stoomwasscherij W. G. BURGER.
DE PRINS.
ROODE' ROZEN,
SOMNAMBULE
ELm. BROM.
Nicolaï Lebret,
LKKST
De Controleur,
TffilM.
gevestigd tc AMSTERDAM.
rIOOO©O©.-
pet. Pandbrieven,
aflosbaar pari by uitloting.
in stukken van f 1000.—
met recht tin toorkent ioor bonders tan 5 pCt. Pandbrieten.
De" inschrijving op bovengenoemde Pandbrieven zal tot den koers
100 |iCt. zijn opengesteld op
WOENSDAG 20 JANUARI 1910,
lot des namiddags 4 uur,
te Amsterdam
bij de heeren PATIJX, VAN NOT TEN <1
PRAETORIUS ZOON
HELDRING P1ERSON
's-Gravenhnge
Groningen en
Leens
Roosendaal
Bergen op Zoom
utrechtheeren JAN BUJDESTE1JN ZOON
I
REINDERS KNOL BRUINS
W. LAANE
alwaar prospectussen en inschrijvingftiljeuen verkrijgbaar
:tjn.
s=i* ZEIST. «335
AMERIKAANSCH SYSTEEM.
Wasse'nen geheei opgemaakt of droog toegeslagen
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN
Goederen Horden te Amersfoort 's Woensdags franco gehaald en gebracht.
yy PROSPECTUS wordt op aauvrage gratis toegezonden.
MOCCA TRIC TRAC,
Nog nimmer
OVERTROFFEN'.
Wacht U voor namaak.
In eiken Boekhandel teekent men in oj> den 15«i Jaargang van
De mooiste Illuslratie in Aeaerlana.
Behalve eel. greet aantal zeer fraaie platen en pertretten, over den Enropoeschen
Oorlog, meestal vat onze eigen fotografen, en de veornaamate gebe.'rten.ssen
land en in het buitenland, tal van belangrijke geïllustreerde artikelen op elk getalen
boeiende novellen van bekende auteurs, begint vanaf heden in dit weekblad een nieu.ve
serie romans
Hierna verschijnt een nieuw
DEt.r.. van wie vroeger
werden opgenomen.
H. COURTHS MAHLER.
-eer boeiende roman van de bekende schrijfster Ethei.
«De Prins»»De rotsen van Valpréc en »Als een Adelaar»
in de Bibliotheek van »De Prins» de boeiende rom
A. GEOFFROY
- Alle abonaé's zyn verzekerd.
abonneert zich door het geheele land bij eiken solieden Boekhandelaar of bij
legen f3.— per jaar voor do gewone, en tegen f5.- per jaar voor tic luxe-
Men
de Agenten tegen f3.— per jaar v„«. 6D - -• r
editie. Abonnementen kunnen met elk nummer aanvangen, doch zijn steeds verbindend tot
No. 52. Op plaatsen waar geen Boekhandelaar gevestigd is, kan men zich direct abon-
neeren tegen toezending van postwissel van f 3.75 voor de gewone en f5.75 vooi
luxe-editie, aan den
Uitgever N'. J. BOON, Amslcldijk 3, Amsterdam.
Men ontvangt daarvoor een prachtige illustratie van zo grootc bladzijden op r
papier met 40 a 45 platen per week.
l,AM,bST!!\IT -Jï. A VII KM'IHIIIf.
Vertegenwoordiger
van het Ingenienrs-hnreao
Utrecht.
Electrische
Installaties.
THEEROOS.
Overheerlijk broos Botergebak.
Moecii-Staafjos,
fijne Moccasmaak.
i Firma led. B, van
Onafhankelijk weekblad voor
Nederland.
Het bevat, behalve de vele scherpe
critische beschouwingen, een uitste
kende, beslist objectieve financieele
rubriek, alsmede een revue der bui-
tenlandsche caricaturen. Vraagt gratis
toezending gedurende een maand
en gij zult U abonneeren.
ADMINISTRATIE
0. Z. Voorburgwal 19
te AMSTERDAM.
(Chocolade Mocca StangenB
8 CHOCOLADE TORI, gj
Riimstaafjes. I
Fijne delicatessen.
Biscuitfabriek „DE LINDEBOOM" H
FEUILLETON.
6i).
-Jongen", vervolgde Overdiek >als vnijn oude
heer mij het zevende gebod niet zóo vast had
ingeprent, benevens do fijno verklaring, dat het
niet mogen stelen niet alleen voor tastbaro
dingen bedoeld is dan wist ik wel wat
ik deed. Och, het zou mij toch niets helpen.
Naar jou kijken haar oogen, als je door de
kamer gaat; jou volgen haar gedachten.
Goed. Goed. Het is wel mogelijk, dat je
beter haar bezitting kunt bestieren dan ik.
En een vriend is een vriend óok al wenscht
hij iemand naar alle duivels. Ik ga dus te
rug naar mijn duivels, naar mijn schooljon
gens. Wat de fabriek voor jou was, dat is
de school voor mij; precies het zelfde! Het
is edelmoedig van mij, dat ik als een goedig
schaap afdruip. Met zulk een vrouw in Gods
vrije natuur te wonenEn als ik bedenk,
dat zij mijn hart van peperkoek nog heeft.
Afgedaan! Neem haar. Maar dit zeg ik
jeje moet haar in eere houdenAls een
kleinood! Als een heiligdom! Je zult Frits
Overdiek leeren kennen, als je haar éen
slecht uur bezorgt!»
Hij was blijven staan en zijn heldere oogen
keken den kameraad doordringend aan.
Enno had verbijsterd dien woordenvloed
over zich laten heengaan.
Nu voer hij uit, donkerrood in 't gelaat:
•Schei nu uit. Dat er in ernst niks kan
zijn tusschon Trina Düpko en mij, dat weet
jij beter dan iemand anders».
•Dat weet ik niet!» beweerde de onder
wijzer. Waarom kan er niks zijn? Toch om
Godswil niet, omdat je eens een kleine deern
hebt liefgehad, die bij je past als een distel
vink bij een buldog?»
Maar voor je grappen», ging Enno voort
/onder te luisteren, „voor je grappen is Trina
Dopke mij te goed! Begrepen?"
„Wel heb ik nou", antwoordde Frits. «Als
ik ooit in mijn leven ernstig ben geweest,
dan ben ik het op dit oogenblik. Maar het
komt mij voor, dat wij beiden vandaag ver
schillende '.alen spreken, zooals de volkeren
bij het bouwen van den toren van Babel.
Het is daarom beter, dat wij in 't geheel
niet meer spreken. Ik vind den weg nu wel
alleen. En jij zult je weg óok wel vinden.
Adieu».
En hij liep, zonder omkijken, verder over
het pad door het veen naar den straatweg toe.
Enno bleef achter. Hij staarde over de
bruine heide, waarop de laag bij den gezicht
einder staande zon, bij den rand van het
veen een donker rood licht wierp en had
een gevoel alsof de geheele vuurgloed, die
den hemel kleurde, zijn gemoed in brand
zette. Die daar ginds, al kleiner en kleiner
wordend, in het onafzienbaar verschiet vcr-
I dween, had het uitgesproken, wat hij zich
zelf niet'durfde bekennenHij had Trina
I Döpke lief! De woede, die hij jegens zijn
vriend in zich voelde koken, de ijverzucht,
die hem kwelde, bewezen het. Zijn ziel jubelde
bij de gedachte aan haar. En ai was deze
liefde zondig, zij maakte hem toch gelukzalig.
I Toen hij zich nu omkeerde en zijn oogen
j op de huizen der kolonie vestigde, zag hij
met een liefdevollen blik naar het dak, dat
boven haar zilverblond hoofd de met paatde-
koppen versierde sparren kruiste.
1 Sedert dien dag volgden Enno's blikken
Trina bij h->ar doen en laten. Hij ver
richtte, als dat ging, zijo werk op plaatsen
waar hij haar moest ontmoeten en als aan
tafel haar en zijn lepel bij het steken in den
schotel met gort met elkaar in aanraking
kwamen, dan ging er een rilling van ver
rukking door zij.- leden. Hij kon wel een
kwartier lang werkloos bij het bouwland
staan en naar de knoppen der jonge berken
tusschen de akkers en de bloesems van den
sleedoorn staren als naar kleine wonderen.
Hij vertelde het aan iedereen, dat deze lente
mooier was dan hij er nog ooit een beleefd had.
Hij dacht menigmaal aan Anne, vluchtig,
met gewetenswroeging in het bewustzijn
van zijn onrecht jegens haar. In zijn herin
nering zag hij haar onafscheidelijk naast de
giegelcnde Karlien met haar uien tappenden
beminde. Die misvormden voor hem haar
beeld. Of zij hem nog trouw was? Haar
briefjes kwamen nu zeldzamer. Als een uit
de verte fijn, klagend kinderstemmetje deden
zij hem aan. I-rits Overdiek had gelijk; zij
pasten niet bij elkaar. En nu schreef hij niet
langer aan haar.
Op een dag, toen Enno in het klaverveld
stond om een kar groen voeder voor het vee
te halen, kwam Luerke Voss voorbij,
•Goeden dag», zei Entio en boog zich
over de klaver en beschreef groote bogen
met zijn sikkel.
Kun je mij ook zeggen, of ik Trina
Dópke vandaag op de hoeve vind? Ik breng
haar wat fijns, haha».
»Mcn zou bang kunnen worden, als jij om
iets zoo ver gekomen bent», antwoordde
Enno.
Nee, nee, het is wat fijns. Wees maar
gerust, het fijnste ding voor een ongetrouwde
deerne, een ding, dat alle deerns zich wen-
schen. Goeden morgen, Enno Brinkmeier»
In het voorbijgaan gluurde hij met zijn
smalle spleetoogen naar Enno en een hoonend
lachje vertrok zijn mond. Dat zou een vangst
zijn voorde Brinkmeiers. Krisjan, de jongste
boer op de grootste hoeve van Spreckholm,
en Enno, de oudste, op de grootste te Stel-
lichle. Maar hij, Voss, zou er wel op passen,
dat dc boomen niet tot in den hemel groeiden.
Enno hield het niet uit op het klaverveld.
Hij reed met een half gevulde kar terug en
bleef in de nabijheid van het huis uezig.
Door het .pen raam der kamer hoorde hij
Luerke's fluisterende stem en af en toe dio
van Irina. Zou de vrijer, dien Voss kwam
aanbieden, Trina bevallen?
Eindelijk vertrok de bemiddelaar.
Enno stond nog onder de dennen bij den
bakoven, toen Trina met gebogen hoofd, als
in gedachten, over het smalle pad, dat om
het huis heen liep, naderde. Met éen sprong
stond Enno naast haar. Hij had niets over
wogen hij werd voortgedreven.
Zij schrikte niet bij den klank van zijn
stem. Het lag niet in haar aard om te schrik
ken; maar wel overtoog een zachte blos
haar bleek gelaat, toen zij den blik zijner
oogen ontmoette. Die keken nu anders dan
op andere dagen.
Wat had die leugenaar je te vertellen
1 nna trok haar schouders op.
Iedereen meent, dat hij zich met de aan
gelegenheden van een alleenstaand meisje
moet bemoeien. Een neef van Voss een
van de Puvogels, uit Schmalenbeck, zou mij
gaarne tot vrouw hebben en hier op de
hoeve boer worden».
Wat heb je hem geantwoord?»
•Ik heb hem gezegd», zei Trina langzaam,
dat ik met het trouwen geen haast heb
zoolang Enno Brinkmeier mijn bezitting in
orde houdt». 6
(Wordt vervolgd).
