Succursale Compagnie Lyonnaise
Groote Expositie
Nieuwe Modellen
Amersfoort
LANGESTRAAT hoek STOOVESTRAAT,
«PEMI1G VAN HET SEIZOEN
3VLa.SL3DLcLa.g- 20 Maart en volgende dagen
GeMe Costumes, Tailor-mafle-Costames en Mantels in zijde, galiardine, serge en fantaisie stoffel
Coöp. Stoomzuivelfabriek „HOOGLAND".
Van der Zoo de Jong Van Ophoven
Er zijl
I .everancicrs van 11 .M
«.Tni;,. lie hoofdmagazljneii zijn gevestigd te 's-Oravenhage, Kneuterdijk ,1, K«*.gin-M.»*r.
der
BLOUSES in zjjde, mousseline, batist en voile coton.
in de nieuwe
modekleuren
PEIGNOIRS, JUPES, ZIJDEN JUPONS, DIRECTOIRES.
Groote keuze der laatste modellen zoowel in de fijnste als in de meer goedkoopere genres.
Stalen van zijden, wollen en katoenen stoffen, kanten, llnweelen, voiles ninons in alle
nieuwe kleuren worden op aanvrage franco toegezonden.
Ier i ALLE GOEDEREN, VERVAARDIG» OP MAAT, WORDEN IN DEN KORST MOGELIJKEN TIJD AFGELEVERD.
Vertegenwoordiger te Amersfoort H, J. HEEMH, Lieve Vrouwen straat 24/26.
Hooggepasteuriseerde volle melk per Litersfleschf 0.12
Heerlijke roomkarnemelk per I.iterf 0.04
per Litersfleschf 0.05
Hooggepasteuriseerde zeer vette koffieroom per Literf 1.20
slagroom f 1.50
Roomboter onder Rijks-controle thans per K.Gf 1.85
Karnemelksche pap per I.iters-reformfleschf o. 11
YOGHURT-SWAAB per halve Litersflesch f 0.20
De Directeur,
w. H. GUDDE.
Amersfoort,
Westsingel 8Ï.
Ilaarn.
Teding van Berkhoutstraat 3
Bussnin.
Heerenstraat 2.
feuilleton:
«Er zijn geen mannen meer" verklaarde
miss Mabel kort en bondig en na deze uit
spraak vlijde zij zich met haar slanke figuurtje
gemakkelijk in den rieten leunstoel.
En daarmede was het gesprek uit. Zij
hadden gesproken over helden en heldhaftig
heid en de jongemeisjes waren eenparig van
oordeel, dat de heeren der schepping vroeger
veel stoutmoediger en veel meer vermetel
geweest waren dan tegenwoordig. Tever
geefs hadden de jongelieden de eer van hun
geslacht trachten te verdedigen, doch toen
de dochter des huizes haar machtspreuk had
verkondigd, gaven zij het debat op en zwegen.
De stoelen werden achteruit geschoven
en allen stonden op.
•Aantreden", commandeerde de jeugdige
officier van het Afrikaansche leger met zijn
verbrand gelaathij had niet ongestraft
eenige jaren onder de tropen doorgebracht
en was nog niet geheel en al gewend aan
den gezelschapstoon in zijn vaderland. Hij
stond aan de ronde tafel midden in de ruime
veranda, nam den lepel uit de bowl ter hand
en schonk allen in, die hem hun glas toe
reikten.
•Op je gezondheid!" riep hij luide, leven
de oude roemers
Lang zullen zij leven I" herhaalde de stil
vergenoegde schilder. Zijn baard begon reeds
grijs te worden, hij amuseerde zich echter
nog met de jeugd, terwijl zijn vrouw in de
kamer met de oudere dames en heeren zat
te praten.
De heeren klor.ken en dronken. De jonge
meisjes zaten h er en daar in de veranda
verspreid, in witte, frissche japonnetjes ze
proefden even uit het glas, fluisterden en
lachten met elkaar over den uitgelaten
•Afrikaan", d:e door zijn grappige, on
deugende vrrhalen het geheele gezelschap
amuseerde. Het dochtertje van den geheim
raad met naar ronde wangetjes, dat geen
minuut ken stil zitten, kon geen oog van
hem afhouden. Zij was dol op gekleurd
hiken en vooral op de khakikleur.
Plotseling weerklonk de zware basstem
van den langen dokter boven alle stemmen
uit »Zeg eens jeugdige zwijger, hoe staat
het Heb je een gelofte gedaan van geheel
onthouding
In een hoskje, cenigszins afgezonderd zat
een blonde uhlaan, met een monocle in het
oog, miss Mabel aan te kijken. Wat was
dat toch voor een persoontje? Hij had den
vorigen winter met haar kennis gemaakt,
had hier en daar op een soiree of een bal
met haar gedanst, en zij had hem geboeid
als een zeldzame bloem hij kende haar niet
nog steeds niet zij bleef een raadsel
voor hem.
Neen, hij begreep haar niet. Wat had zij
zoo straks ook gezegd En met een blik in
zijn richting Sloeg die opmerking op hem
Een blos was hem naar het gelaat gestegen.
Er zijn geen mannen meer?
O, schoon en trotsch meisjeKon ik u
maar eens bewijzen
Maar niets verried uitwendig de opgewon
denheid, die hem bezielde; geen spier van
zijn gelaat vertrok; als een stccnen beeld
zat hij daar. Even boog hij en dronk den
langen dokter toe. Hij ledigde zijn glas in
éen teug en liep naar het tafeltje met de bowl.
«Bravo, kameraad!" riep de officier en
schonk hem vol ijver weder in.
Miss Mabel glimlachte slechts en zag den
jeugdigen cavaleric-officier aan met koelen
blikhij stond met den dokter te praten en
draaide zich om. zoodat hij met den rug naar
haar toe stond. Hij had niet geantwoord op
haar spottende opmerkingen, zelfs na haar
laatste uitspraak, dat scherpe woord, had hij
gezwegen. Het was als "t ware een laatste
troef, die zij uitspeelde. En hij Hij had op
zijn stoel gezeten, rustig en onverschilligen
had geen spier van zijn gelaat vertrokken.
Had dc pijl niet getroffen En toch was
hij voor hem bestemd; hem moest hij
'"ff"- Waarom bleef hij zwijgen Waarom
hield hij zich op een afstand En zij wilde
zoo gaarne den man zien.
De dokter rekte zich uit en zeide
Zeg eens, geachte dames en heeren, zou
den wij hier wel zoo rustig blijven zitten?
Een weinig beweging zou ons geen kwaad
doen, speciaal op dit oogenblik voor het
souper. Wat dunkt u er van
Uitstekend!* antwoordde de man uit de
tropen. >jo wordt hier heelemaal stijf. Laten
wij wat onder de palmen gaan wandelen.
Drinkt uw glas uit cn dan voorwaarts marsch
Sommige leden van het gezelschap bleven
in de veranda zitten, anderen gingen de
breedc trap af naar den schaduwrijken tuin.
Het was het dochtertje van den geheimraad
gelukt, zich bij haar Afrikaan te voegen en
miss Mabel had de arm gevat van haar ioom<
den schilder, den oudsten vriend van haar
vader, haar buurman, want hij had een huis
laten bouwen naast het hunne.
»Een heerlijk landgoed», zeide de cavale-
ne-omcier, die zich bij den dokter had aan
gesloten, terwijl hij dc oogen om zich heen
liet waren.
Dat zal wel waar zijn De oude heer inte
resseert zich ook voor niets anders dan voor
zijn huis en zijn tuin, zijn vruchtboomen en
zijn vogels en hoenders. Dat is zijn wereld,
ün nij besteedt er heel wat geld aan dat ver
zeker ik ut.
(Wordt vervolgd).
De Directie van <1
schrijlt ons
Men hoort er al
er thans in alle
geld wordt verdie
geld. Ook de boe
kig in dat voori
voornamelijk blijk
neming van deposi
landbouwbanken,
van geld.
r Allen, die het
vaart van ons lam
ganscbcr harte vei
inkomsten een ru
maken.
Nu zou het zee
deze grootere rui
eerste plaats ten
vaderland direct-*
huishouding, aan ifl
nut en tot leniginM
ons land in den t<*
