Augustus 1916. No 8754 66e Jaargang Op reis. Uitgave van do Naaniloozo Vennootschap „De Ainersfoortsche Courant, voorheen Firma A. H van Cleeff". HOOFD-REDACTEUR F. J. FRKDÏRIKS. AMERSFOORT. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagarond. Abonnement per 3 maanden 1.— BUREAU: franco per post/1.15. Advertentiën 16 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Hij regel- abonnement reductie, waarvan tarief op aanvraag kosteloos. Legale, ofliciecle- en ontcigonings- KOPTBJGRAOST 9. advertentiön per regel 15 cent. Reolames 1 5 regels ƒ1.25 Bewijsnummers naar buiten worden in rekening gebracht en kosten, evenals afzonderlijke nummers, 10 cent. Postbus y. Telefoon Bij advertentiCn van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. Aan onze nbonnó's die tijdelijk elders vertoeven, wordt, op aanvrage en met duidelijke opgave van adres, de courant eiken verschijndag tegen ver goeding van porto toegezonden. Ook niet-geabouneevdeu kunnen op de zelfde wjjse de geregelde toezending van de „Amersfoorfsche Courant" tijdeus bun uitstedigheid zich verzekeren. HINDERWET. Burgemeester en Wethouders van Amers foort, gelezen het verzoek van O.mer BUYSE d.d. ty Mei 1916, waarbij vergunning wordt gevraagd voor het oprichting van een bak kerij op het perceel alhier gelegen aan de Barchman Wuytierslaan, kadastraal bekend Gemeente Amersfoort, Sectie D no. 273. besluiten de beslissing op vermeld verzoek te ver dagen op grond, dat het te dien einde ingestelde onderzoek nog niet is voltooid. Amersfoort, 25 Juli 19 6. Burgemeester en Wethouders van Amersfoort, De Burgemeester, Van RANDWIJCK. De Secretaris, A. R. VEEN.STRA. HINDERWET. De Burgemeester en Wethouders van Amers foort, Gelet op arl. li en 7 der Hinderwet, Brengen ter kennis van liet publiek, dat een door A. H. VAN N11SUWKI5RK, alhier, inge diend verzoek, niet bijlagen, om vergunning tot liet plaatson van een electromotor van 2 a 3 P.K. tot hel drijven van een gecombi neerde lintzaag en een houtdraoibank in het perceel alhier gelegen aau de f.inge Beekstraat No. II hij het Kadaster bekend onder Sectie B, No. 1391, op de Secretarie dor Gemeente ter visie ligt, en dat op Zaterdag den 1'2 Augustus n.s. dei voormiddag? te half elf uren gelegenheid ten Raadhuize wordt ge geven om, ten overslaan van het Gemeentebe stuur of van éen of meer zijner leden, bezwaren tegen bet plaatsen van de motor in te brem gen. Tot het beroep, bedoeld in art. 1">, le lid der Hinderwet, zijn volgens de bestaande juris prudentie, alleen zij gerechtigd, «lie overeen komstig artikel 7 der Hinderwet voor het Gemeentebestuur of éen of meer zijnor loden zijn verwhenen, ten eiude hunne bezwaren mondeling oe te lichten. Amersfoort, 29 Juli 1910. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester. VAN RANDWIJCK. De Secretaris, A. li. VEEN.STRA. Burgemeester en Wethouders van Amers foort brengen ter openbare kennis dat de reke ning van iukomsten en uitgaven der ge meente over bet dienstjaar 1915 door hen aan den Raad is aangeboden en vanaf heden gedurende 14 dagen voor een ieder op de Secretarie der gemeente ter lezing ligt. Afschrift der rekening is tegen betaling der kosten verkrijgbaar. Amersfoort, 31 Juli 1916. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, Van RANDWIJCK. De Secretaris, A. R. VEENSTRA. Zitten blijven. Actueel is het onderwerp zeker. De jon gens en meisjes, zoowel van de lagere scho len, als van de H.B.S. en de Gymnasia, zijn thuis gekomen met hun rapport, en v.ele ouders hebben tot hun teleurstelling moeten lezen, dat hun kinderen niet zijn bevorderd, en dus nog een jaar in de zelfde klas moe ten blijven zitten. Hooger beroep is er op dat vonnis niet en dus zal men er in moeten berusten. Maar er over nadenken mag men wel en het is verstandig, dat te doen, wijl herhalingen vol strekt niet zijn uitgesloten. Misschien zou het een volgende maal te voorkomen zijn, en al ware dat niet zoo, daD zou het toch wenschelijk zijn zich 3f te vragen, hoe ook deze teleurstelling onze kinderen ten goede kan komen. Allereerst is het van het hoogste belang na te gaan, waaraan dat zitten-blijven te wij ten is, Eigenlijk behoorde het niet voor te komen, dat de ouders erdoor teleurgesteld werden zij moesten zich steeds zoo goed op dc hoogte gehouden hebben van het gedrag en de vorderingen hunner kinderen, dat zij zich niet hadden te verwonderen, toen zij vernamen, dat hun kinderen niet naar de volgende klas konden overgaan. Maar het verband tusschen school cn huis laat nog steeds veel te wcnschen over. Vele ouders meenen hun plicht gedaan te hebben, als zij voor hun kinderen een goede school hebben gezocht, /.ij vergeten, dat zij den invloed der school, hoe groot meestal ook, zoowel bevorderd als tegengewerkt kan worden door het huisgezin. Kinderen hebben be hoefte aan belangstelling. Zij mogen en moe ten weten, dat ouders cn onderwijzers samen werken. Men heeft om die reden ouder avonden* aanbevolen, samenkomsten van ouders cn onderwijzers, waar over allerlei praktische vragen van opvoeding van ge dachten gewisseld kan worden. Nu, zulke ouderavonden kunnen onder gunstige om standigheden zeker wel iets goeds uitwer ken, maar wij houden het er voor, dat een half uur samenspreken met den onderwijzer onder vier oogen van veel meer nut zal zijn, dan het bijwonen van vele ouder avonden. Het is immers niet in de eerste plaats noodig algemeene waarheden te ver nemen het komt er juist op aan, te weten, hoe dit bepaalde kind, onder deze bepaalde omstandigheden, dient behandeld te worden. Ouders, die op deze wijze regelmatig voe ling houden met de school, kunnen niet verrast cn niet teleurgesteld zijn, wanneer de kinderen met kun eindrapport thuis komen. Zij wisten het reeds en waren er op voorbereid. Al te zeer heerscht de meening onder de ouders, dat zitten-blijven een schande is, een schande niet alleen voor het kind zelf, maar voor heel de familie. Dat is een dwaling, die wel het allereerst moet bestreden wor den. Zeker, het komt een enkele maal voor, dat men aan den achterblijver de volle of althans bijna de volle schuld kan geven, liet geval is denkbaar, dat van de zijde der ouders en der onderwijzers al het mogelijke is gedaan, om het kind vooruit te helpen, dat daarenboven de verstandelijke vermo gens van den jongen of het meisje uitste kend waren, maar dat luiheid en onwil sterker waren dan alle medewerkende fac toren te zamen en dat als welverdiende straf liet zitten blijven volgde. Ja, zulk een geval is denkbaar, maar of het in werke lijkheid ooit voorkomt, zouden wij durven betwijfelen. Meestal, wanneer een kind kan leeren, wil het ook wel loeren, als de school of hel huisgezin dien leerlust maar niet tegenwerkt, De school doet dat op velerlei wijzen, het meest door overvoering met slecht verteerbare leerstof, en het huisgezin meest door onverschilligheid voor wat op school gebeurt ook - en meer misschien door slechte hvgiönische verzorging, laat-' na^f bed gaan, kinderpartijtjes, enz. Een kind wil wel leeren, als men slechts I voldoende rekening houdt met zijn natuur lijke gaven. Maar en hier wringt de 1 schoen dat kan de school meestal niet het klassikaal onderwijs maakt dat onmo- J gelijk. Het huisondorwijs, dat een eeuw, 1 zelfs een halve eeuw geleden nog bloeide, heeft allengs voor schoolonderwijs plaats gemaakt. Dat is een vooruitgang geweest, maar een vooruitgang, die zijn schaduwzij den heeft. Onze scholen hebben nu een leer plan, waarom vaak heel wat ta doen is sotns wordt het, zooals aan de gymnasia en de Rijks-boogere-burgerscliolen, van overheidswege vastgesteld. Het is sakro- sankt, men mag er niet aan raken, alleen de loerlingen deugen er niet voor. Bij hoof delijk odkcrwijs kan men kiezen, maar bij klassikaal onderwijs heeft men een te vo ren vastgesteld program af te werken. Dat heeft de voorgaande eeuw voor ons cn onze kinderen zoo klaargemaakt en verzet er tegen lijkt hopeloos. Maar met die uitvin ding is ook het zitten-blijven in de wereld gekomen. Want het is wel heel duidelijk, dat bij de groote verscheidenheid der kin dernaturen een zelfde onderwijsprogram kwalijk past, zoodat het onvermijdbaar is, dat nu eens meer, nu eens minder leer lingen in zoo geringe mate aan de ge stelde eischen voldoen, dat zij het geleerde nog eens moeten overleeren. Men mag ge rust beweren, dat over het algemeen onze scholen goed en onze onderwijzers bekwaam zijn, zoodat hen geen verwijt behoeft te treffen. Wil men hier bepaald een schuldige aanwijzen, dan is dat heel onze maatschappij, onze cultuur, ons geestelijk leven, altemaal abstracties, die zich onzo verwijten in het geheel niet zullen aantrekken. Maar dan moet men het onzen kinderon ook niet kwalijk nemen, dat zij, aan een on vermijdelijke wet gehoorzamende nu cn dan op school eens blijven zitten. Het is vaak zoo goed voor hen het is een hygiënische maat regel, dien dc ouders moesten toejuichen, Men zou er bij wijlen om moeten vragen. Doch de school moet dan beginnen, met er al het onteerondr .n af te nemen on het huisgezin zou op dien weg moeten voort gaan'. Zitten blijven mag niet als straf wor den opgevat en den kinderen niet als zooda nig worden voorgehouden, /ank kan men van ouders de betuiging hooren Och, het J zou ons niet kunnen schelen, of de jongen 1 een jaar langer op school moest blijven, maar het kind zelf is cr ongelukkig onder, j N'u is dat te begrijpen bij een kind mag men niet zoo diep paedagogisch inzicht ver» wachten, dat het blij gestemd zal zijn, als het blijft zitten, maar kinderleed, hoe diep 1 het een oogenblik schijnt te gaan, is spoedig, vergeten Indien het niet telkens er aan herinnerd wordt, slijt het verdriet bij con kind spoedig uit. Daartoe moet men echter van te voren zijn maatregelen nemen. Is de vader onvoorzichtig genoeg geweest, om zijn jongen een horloge of een ticts tc bc- loven, als hij overgaaat, dan behoeft hij zich niet te verwonderen dat de jongen be droefd is, als zijn rappott een nlet-bovorderd aanwijst. De jongen weet allicht van lo voren niet, dat zijn vader de hand over liet hart zal strijken en het beloofde toch wel zijn deel zal worden. Nu is de vacantia gekomen en wij zullen allen ons best doen, het onzen kindoren, ook die zijn blijven zitten, zoo prettig mo gelijk te maken. Misschien vinden wij, ouders, in de vacantie even den tijd, om over het geval na te denken. Gaat do jon gen of het meisje wel op dc voor hem of haar meest geschikte school? De lagere school is voor allen en behoort voor all dii te zijn daar heeft die vraag dus geen bc- teekenis. Maar voor de H.B.S. of het Gym nasium kan zij van veel gewicht zijn. Heeft die jongen of dat meisje het wel noodig. dat zij al die wis- en natuurkunde, al die schei- en werktuigkunde loeren, waaronder zij hun jonge leven verzwoegenIs het eigenlijk niet alleen de ouderlijke ijdelheid, R( het kind gebukt «loet gaan onder de I.atijnache en Grieksche grammatica? /oo het antwoord toestemmend mocht wezen, of zelfs indien we aarzelen in onze ontken ning, laat dan de vrije tijd gebruikt wor den, om een deskundig advies in te winnen omtrent de vraag, waar een betere weg ligt. Het zou echter best mogelijk zijn, dat het antwoord zou luiden: uw jongen of uw meisje zijn volkomen in staat, den eenmaal ingeslagen weg tot het einde te vervolgen, maar ge moet geduld hebben. I.ate haver groeit ook en doet zelfs goeden oogst ver wachten. De haastigheid heeft reeds zoo veel bedorven en overwerkte en overspan nen menschen hebben wij waarlijk roods moor dan genoog. I.oor wachten dat is in de opvoeding een heel wijze les. «Haagscho Post*. Arbeidsbeurzen Plaat- singburennx. Overal wordt geklaagd over behoefte aan goed personeel, liet spreekt van zelf, dat momenteel de mobilisatie mede haar invloed in deze geducht doet gevoelen maar toch blijkt, dat ook afgezien hiervan, liet vaak zeer moeilijk is, goed en geschikt personeel te verkrijgen. Dc eerste en voornaamste reden is na tuurlijk, dut er geen voldoend geschikt personeel is. De groot-industrie legt steeds meer en meer beslag op de werkkrachten zoodat slechts een klein gedeelte beschik baar blijft voor de patroons In den mlddon- standsbedrijvcn, In de groot-industrie worden de werk krachten grootendoels geschikt voor een klein onderdeel in het bedrijf. Het Is oon natuurlijk gevolg, dnt deze werkkrachten na een korte, zeer eenzijdige ontwikkeling in het vak, reeds een zekeren arbeid kunnen prestoeren, die door den groot-fabrikant vrij spoedig met een vrij aanzienlijk bedrag kan gesalarieerd worden. Dit soort vak- menschen, die vcor het betrokkelijk kleine onderdeel van het vak dat zij beoefenen, vrij spoedig groote routine hebben, kunnen voor den arbeid van den vakpatroon niet gebruikt worden, daar deze wel eenigszins kunnen rekening houden bij dc werkver- deeling met dc capaciteiten van hot per soneel, maar dit systeem niet gchool kun nen doorvoeren. In de klcinorc zaken, die toch zeer goed roden van bestaan hebben, is het In het geheel niet mogelijk, men denko maar eens aan de 'cparallcs op aller lei gebiedcn men zal spoedig overtuigd zijn, dat onmogelijk is voor alle onderdeden van liet vak afzonderlijke werkkrachten te hobben. Men verwacht in deze veel van het vak onderwijs; en ongetwijfeld zal door dat onderwijs hierin veel verbetering kunnen gebracht worden. Men zal echter moeten bedenken, dat de inrichting zoodanig zij, dat er v«>or de leerlingen, die er gebruik van maken, vooruitzicht hestaat, «lat do toe komst hun een behoorlijk bestaan zal op leveren. Veel zal in deze afhangen van het inzicht van ouders en vóogden, die bij hun kinderen en pupillen do verdachte geest kracht weten to ontwikkelen om zleli met ijver en nauwgezetheid, maar vooral met belangstelling aan het vak tc geven. Nog maar al te zeer zit bij vele ouder» het denkbeeld voor zoo spoodig mogelijk hel grootsto loon machtig te worden, zon der te letten op de toekomst van het kind, E11 het kind, dat niet opgevoed is In dé richting van waardeering voor het vak en toewijding aan het werk, ziet op tegen elke geestelijke inspanning en in hem wordt niet do kiem die wellicht in hem lag, tot

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1916 | | pagina 1