r SCHAPENVLEESCH
Hpt weepfl joor UJ
„DE KRONIEK",
VETTER Co.
§IMGER
Naaimachines,
SINGER Naaimachines
SINGER laitscM
Stoomwasscherij W. G. BURGER.
v FfX
GERTY.
Door het Bureau tot Publiciteit van
Wetenschappelijk Nieuws, Keizers
gracht 153 te Amsterdam, wordt
uitgegeven het weekblad»
een samenvatting van al hetgeen
de voornaamste dagbladen en perio
dieken aan wetenswaardigs behel
zen. »De Kroniek» tracht dus te
geven «van alles het beste», en
voor hen, die tijd noch lust hebben,
dagelijks ettelijke kolommen druks
te doorworstelen, maar die toch
>bij« willen blijven, is het weekblad
deaal. Abonnement f 1.25 p. jaar.
Yraagt gratis-proefnummer.
Distill. Wijnen. Likeuren.
Line Vronwe-kerkhof, AMERSFOORT
Dit éene woord zegt alles,
sprake is van
want SINGER-Naaimachines zijn een Eerste
klas fabrikaat, dat zich reeds meer dan een
halve eeuw voor alle huishoudelijk en in
dustrieel werk met roem gehandhaafd heeft.
kunt U krijgen in al onze winkels
uithangbord kan kennen,
Depots alom.
Te AMERSFOORT, Varkenmarkt 43.
Reparation aan ALLE soorten naaimachi
nes worden door prima vaklieden uitgevoerd.
CltEDIET-VEREENKlINU
te Amsterdam.
Correspondentschap te Amersfoort.
mr. H. I M. van den BKRUH.
wiliielmina8traat 5.
Zij stelt zioh ten doel
het verleenen van Credieten onder per
soonlijke of zakelijke zekerheid of
in-blanco.
het incasseeren van handelspapier
het ontvangen van gelden déposilo
en rekening-courant.
-sss* ZEIST. *ssss-
AMERIKAANSCH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN
Goederen worden te Amersfoort 's Woeosdags franco gehaald en gebracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden.
\>j- j,. jj$
bm&bwws»»»
Bakken en Braden: met DELFTSCHE SLAOLIE.
IStoven en Smoren: met PLANTENVET DELFIA.
BERF.ID AM I DEUTSCHE SLAOLIE
OF MI J PLANTENVET DELFIA
Zs versohonan, hot geschriftje „Set Schapenvleesoh".
CaiVc-Dciit vuo. hel geiecii
nvoudige bereidingswijzen is
j ook een plaats gegeven aan recepten voor het gebruik van schapenvlecsch in het huishouden van
I meergegoeden, Verder is een rubtic'k Wenken en Mededcelingen opgenomen, welke voor huismoeders,
die met het bereiden van scliapenvlecscli een proef v. illen nemei
1 uuelabiiekeii
de meest cc
1 schapenvle
ogenomen, wi
11 belang kun
Wie het reccptenb"ekje P.et Schapenvlecsch!«enscht te ontvangen, schrijve aan de Afdeeling
Reclame der OLIF.P/ BRIEKEN CALVp-DELFT te DELFT. Aan iedere belangstellende wordt het gratis
en Iranco toegezonden.
FEUILLETON.
,8.)
«Een valstrik» zeide hij kortaf, >en ik
ben er in gevangen. Dat heb ik zeker aan
Beek te danken, Kirwood? Jij bent een
veel te groote ezel om zoo iets zelf te be
denken».
»Ja«, antwoordde ik, >Beck«.
Nu was het mijn beurt om den inspec
teur mijn kaartje te overhandigen, die ver
bijsterd naar onze woorden had staan luis
teren.
»Dit is een ernstig geval» zeide ik,
«ernstiger dan u denkt. Tas goed op uw
gevangene».
»Wees maar-niet bang, mijnheer», zeide
hij «zoodra men hem noodig heeft, is hij
hier te vinden».
Eer ik vertrok, zag ik, hoe mijn lersche
vriend den ongelukkigen Maxwell in de
cel duwde.
Met mijn jaskraag hoog om mijn ooren
getrokken, want de nachtlucht was koud,
wandelde ik terug naar het Huis. Ik ging
niet naar binnen, doch keek door de glazen
deur in de zaal. De storm woedde nog
even hard als straks, docb de lersche ge
lederen wisten van geen wijken. Man voor
man boden zij weerstand.
Een vriend van mij, die buiten kwam,
vertelde mij, hoe de Eerste Minister te
midden van het debat met korte woorden
de verklaring van Colthurst had geloochend,
wat uit alle hoeken van het Huis met een
beleedigend lachen was beantwoord. Twee
maal had de Speaker de sluiting van het
debat geweigerd, docb er heerschte een
onrustig vermoeden, dat hij er den vol
genden keer in zou toestemmen.
Te zenuwachtig om binnen te gaan.
dwaalde ik als een zoekende geest door
de lobby, waar alles even opgewonden was,
Ik verlangde naar Beek; ik voelde dat er
iets zou gebeuren, als hij zich vertoonde.
Op eens voegde mijn vader zich bij mij,
die van de Peers' Gallerij naar het debat
had geluisterd. Hij was heel bleek en ver
vallen, als iemand, die veel leed heeft en
dcor lijden verzwakt is. Toen ik hem naar
een stoel aan den kant bracht, merkte ik
op. dat hij wankelde.
»Dat is een verschrikkelijke zaak, Char
lie,» fluisterde hij. «Ik behoef je zeker niet
te vertellen, dat er geen woord waar is,
van wat Colthurst beweerde, De man is
een geweldig leugenaar en een verrader,
en ik stelde vertrouwen in hem».
«Het was Colthurst niet, vader,» viel ik
«Wie was Colthurst niet>« vroeg hij
scherp. Hij dacht zeker dat ik gek was ge
worden.
«De man die de redevoering hield,» ant
woordde ik.
«Onzin, onzin», riep hij wrevelig; «ik
ken Colthurst zoo goed als ik mij zelf ken».
Zoo kort mogelijk vertelde ik hem mijn
avontuur.
«Hij zit achter slot en grendel in het
Westminster Politie-bureau», besloot ik.
Vader luisterde gretigde akelige uit
drukking verdween van gelaat.
«Beek heeft je gestuurd om hem na te
gaan, zei je Waar is hij gebleven ft
«Dat kan Ik u niet zeggen, vader. Hij
verzocht mij, hier op hem te wachten. Hij
heeft een plan in zijn hoofd. Ik hoop maar
niet. dat hij te laat komt».
«Wat voerrtl zij nu uit in het Huis,
Charlie.'» vroeg dc oude heer bezorgd«ga
toch eens kijken. Het loopt verkeerd als er
nu gestemd wordt».
Ik ging naar de deur en hield haar een
oogenblik open. De lersche leden waren nog
steeds aan het woord.
«Hoe meer haast, hoe minder spoed»,
hoorde ik door de halfgeopende deur zeg
gen. «Die heeren aan de overzijde verspil
len den tijd van het Huis, met hun dwaze
«luornis. Zij kunnen immers in geen geval
vannacht nog beginnen met het bouwen van
een gelijkwaardige vloot. Hoe eer zij mij
vergunnen, mijn rede ten einde te brengen,
des te eerder kan ik gaan zitten».
«De Ieren zijn nog aan den gang», be
richtte ik den ouden heer, «Als er nog
eenige dankbaarheid in Engeland is, ver
dienen zij 1 lome Rule voor hetgeen zij van
avond gedaan hebben».
Op dit oogenblik werd het doodstil in de
lobby, de stilte der opgewondenheid, die elk
geluid verdooft. Bij ingeving begreep ik,
wat dit beteekende. Ik sprong op om te
zien wat er gebeurde.
Door de lange gang, langs de op wacht
staande politie-agenten kwamen twee man
nen, op wie aller blikken gevestigd waren.
Langzaam wandelden zij voort, de een
leunend op den ander. De meeste toeschou
wers waren stom van verbazing, doch hier
en daar hoorde ik fluisteren
«Dat is hij, Starkey Colthurst, die bleeke
man met zijn zwarten baard, dat is de man,
die de regeering omver wierp.»
Mijn vader trilde, zooals een veroordeelde
op het schavot trilt, wanneer hij de onver
wachte redding ziet naderen. Hij vloog op
Starkey Colthurst af, om hem bij de hand
te grijpen en hem mee te trekken naar het
Huis.
«Bedaard, bedaard,» zeide Beek, «laat
hem eerst wat tot zichzelf komen, mijnheer.
Breng hem in een afzonderlijke kamer en
laat hem een oogenblik rusteneen paar
glazen champagne zouden hem geen kwaad
doen. Intus'.chen zou jij, Charlie, een woordje
met den Speaker kunr.en spreken, om on
gelukken te voorkomen
«Je vergeet toch niets, Recb,< riep mijn
vader, «letterlijk niets!»
Terwijl de oude heer en Beek Colthurst
medenamen naar de kamer van den Eersten
Minister, waarover de Minister van Buiten-
landsche Zaken de vrije beschikking bad,
wanneer hij in het Huis kwam, begaf ik
mij door de zaal rechtstreeks naar den
Speaker. Hij boog zich over de leuning van
zijn zetel naar mij toe en kort en duidelijk
fluisterde Ik hem in, wat er gebeurd was.
«De bedrieger is bij de politie in be
waring, en de echte Colthurst Is op het
oogenblik met mijn vader in de kamer van
den Eersten Minister. Ik denk dat hij wel
spoedig in staat zal zijn. om het woord tc
Met vreugde herinner ik mij, hoe de
Speaker geen oogenblik aan mijn woorden
twijfelde. Hij knikte slechts ten teeken dat
hij alles begreep, en ik hoorde hem mom
pelen «Goddank, dat het debat nog niet
gesloten is.»
De storm woedde nog voort, terwijl ik
mij naar mijn zitplaats achter de ministers-
bank begaf en den Eersten Minister in
fluisterde;
«Mijn vade^ zoti u graag in uw kamer
willen spreken, mijnheer. Hij heeft goede
berichten».
Er ging een kreet van spot op onder de
woedende Jingo's, toen de Eerste Minister
achter den Speaker om het Huls verliet.
«Weglooper! Weglooper!» krijschten zij,
en een rauwe stem schreeuwde boven alles
uit;
«Dat is nu eenmaal hun politiek!»
Ik glimlachte bij de gedachte aan wat er
zou volgen.
Bij zijn terugkomst werd de Premier op
nieuw met een uitbarsting van spottend
gejubel begroet, doch dit ging over in ver
bluft zwijgen, toen men Starkey Colthurst
vlak achter hem zag loopen. Een paar jonge
leden achteraan bleven nog eenige seconden
doorschreeuwen en het was grappig, zooals
zij plotseling afbraken, toen zij op hun
beurt Colthurst te zien kregen. Hij wisselde
eenige woorden met zijn collega's en dc
Jingo's hieven den woesten kreet aan «Om
gekocht! Omgekocht! Colthurst heeft zich
laten omkoopen!»
In de oogenblikken van stilte hoorde men
telkens de rustige stem van het lersche lid
dat het woord had.
(Wordt vervolgd.)
