DE PRINS.
Publicatie.
Hellebreker*» bitter
AMERSFOORTSCHE RIJTÜIGMAATSCHAPPIJ
Wie heeft
mooi BLAUW PORCELEIN
TE KOOP?
IJZEREN GRENDELS,
SOMNAMBULE
DE HUISHOUDGIDS
Stoomwasscherij W. G. BURGER.
GERTY.
Heden en volgende dagen zal in inijn éta.'ago een
DEMONSTRATIE worden gegeven van de Fabricatie
der Russische, Turksclie en Egyptische sigaretten.
De fabricatie geschiedt door een Rus, die sedert een paar jaar in Holland
een sigarettenfabriek heeft opgericht.
De sigaretten worden op ieders verlangen smaak, leugte en dikte gemaakt
en zjjn verder steeds bjj my verkrijgbaar.
NEEMT PROEF! NEEMT PROEF!
Beleefd aanbevelend,
Utrechtschestr. 44. H. A. Vierdag Jr.
VRAAGT IN UW CAFE,
VRAAGT UW LEVERANCIER
Het fijnste oranjebitter.
Fabrikanten: H. Hellebrekers Zonen, Rotterdam.
WESTSINGEL 38 - TELEFOON 45
Lange lijzen zijn vooral zeer gewenscht.
Brieven met opgaven wat men aan te bieden heeft, onder letters D. K.
aan het Bureau Amersfoortsche Courant, Kortegracht g.
In eiken Boekhandel teekent men in op den 16en Jaargang van
De mooiste Illustratie in Nederland.
Behalve een groot aantal zeer fraaie platen en portretten, over den Enropeeschen
Oorlog, meestal van onze eigen fotografen, en de voornaamste gebeurtenissen in Neder
land en in het buitenland, tal van belangrijke geïllustreerde artikelen op elk gebied en
boeiende novellen van bekende auteurs; begint vanaf heden in dit weekblad een nieuwe
serie romans
Schrijfster van
Hierna verschijnt
H. Courths Mahler, v
Rozen».
Roman van Ethel M. DELL,
Als een Adelaar», >De Rotsgn
i nieuwe zeer boeiende
i wie vroeger
»De Prins»
in Valpré», enz.
an de bekende schrijfster
werd opgenomen >Roode
Verder in de Bibliotheek van »De Prins» de boeiende romau van
A. GEOFFROY
9MF~ Alle aboané's z^n verzekerd.
Door den Europecschen oorlog zijn alle materialen aanmerkelijk in prijs gestegen.
Daarom is, zoolang deze toestand duurt, de
prijs per 13 nummers gedurende 3 maanden 95 ceut, franco per post f 1.14.
Zoo spoedig zulks mogelijk is, zal de oude prijs weer worden ingevoerd.
Abonnementen kunnen te allen tijde aanvangen, doch alleen bij het einde van
den jaargang worden opgezegd.
Men abonneert zich bij eiken Boekhandelaar, bij de Agenten en bij den Uitgever
S. J. KOON. Amsteldijk 13, te Amsterdam.
Men ontvangt wekelijks een prachtige illustratie van 16 a 20 bladzijden op mooi
papier met 40 a 45 platen.
Gouden Medaille, Gent igo8.
Onder redactie van mevrouw W. van der VECHT, Oud-leerares in Koken
en Voedingsleer.
Dit tijdschrift verschijnt eiken Zaterdag.
Proefnummers grutis en franco verkrijgbaar bij iederen Boekhandelaar en aa
bet bureau van .DE HUISHOUDGIDS»
Burgstraat 65, UTRECHT.
ZEIST. *=s=?=:
AMERIKAANSCH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt of droog toegeslagen
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN
Goederen worden te Amersfoort 's Woensdags franco gebaald en gebracht.
PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden.
FEUILLETON.
55)-
Hij is mijn volle neef, en zou den titel en
het landgoed erven, wanneer mij iets mocht
overkomen. Hij was zeer gezien, bij zijn
regimeut en in geheel Londen, bij mannen
en vrouwen, een prachtig gebouwd man,
van zes voet, twee duim, met de gestalte
van een Griekschen athleet en het daarbij
behoorende gelaat. Verstandig ot ontwik
keld kon niemand den kapitein noemen, wel
opgeruimd, goed gehumeurd, en met zich
zelf tot eenigen vijand. Eer hij bij de
Guards kwam, had hij den oorlog meege
maakt, en door zijn dapperheid het Vic
toria kruis verworven.
Het was niet de kapitein doch mevrouw
Nugent, die Elinor en mij ontdekte. Ik
merkte op, dat er een tooneclkijker op mij
gericht was, en mijn kijker gebruikend, zag
ik mevrouw Nugent. Zij boog en glimlachte,
alsof zij dicht bij ons zat, ofschoon de gc-
heele breedte van den schouwburg 'usschen
ons lag.
Het was een eenigszins lastige positie,
want mijn verhouding tot mevrouw Nugent
was warmer geweest dan die tot zuster
Gibson. Zij was een weduwe, wier echtge
noot, naar men onderstelde, in Indië was
overleden. Niemand wist, waar, of waaraan
hij gestorven war, niemand wist, waar
haar geld vindaan kwam, maar zij leefde
ongetwijfeld, alsof zij het er goed van kon
nemen. Zij was meer gezien bij mannen
dan bij vrouwen, doch de dames behandel
den baar beleefd, terwille van de heeren,
en men vond haar fijne dineetjes, met nooit
minder dan drie en nooit meer dan negen
gasten, met goede muziek en een kalm
spelletje na, zeer gezellig.
Ik had mij indertijd misschien wel een
beetje dwaas aangesteld tegenover mevrouw
Nggent, maar zonder eenige bedoelingen
zonder haar daaromtrent iets wijs te maken.
Aan een huwelijk met haar had ik nooit
gedacht, totdat er op zekeren dag in een
der mondaine bladen gezinspeeld werd op
een verloving tusschen ons. Dit koelde
mij af, en ik trok mij terug, zoo spoedig
ik dit mej fatsoen doen kon. Nu had ik
haar in geen heele poos gezien zij was
nogal driftig van aard en ik was niet vol
komen gerust op onze ontmoeting.
Toen na het tweede bedrijf het scherm
viel, kwam mijn neef in onze loge. Als
het iemand anders geweest was, had ik
het vervelend gevonden, doch Bayard kon
niemand ooit vervelend vinden.
Ik stelde hem voor aan nicht Elinor,
die zacht blozend zijn blik beantwoordde.
Bayard is onweerstaanbaar. Ik kon dus
niet zeggen, dal die ontmoeting mij bijzonder
aangenaam stemde.
•Wat doe je na den schouwburg, Char
lie'?» vroeg hij opgeruimd. >Wij gaan sou-
peeren in het Carlton hotel. Zullen wij met
ons vieren gaan?»
Dan met ons vijven,» zeide ik. »Ken
vriend van mij, Paul Beek, zal ons daar
wachten hij kon vanavond niet met ons
meegaan.»
Daar was je misschien niet rouwig om,
zeide Bayard lachend, met een bewonde-
renden blik op de blozende Elinor. >Wij
zullen elkander dan bij den ingang treffen,»
voegde hij erbij, >en samen er heen rijden.
Mevr. Nugent zegt, dat je haar schandelijk
behandeld hebt. Aan het souper kan je het
weer goed bij haar maken, dan zorgt juf-
frouw üib3on voor mij».
Beek kwam een paar minuten te laat,
zoodat wij op hem moesten wachten. Mevr.
Nugent had zich dadelijk van mij meester
gemaakt, en liet Elinor over aan Bayard.
De twee mooie vrouwen vormden een tref
fende tegenstelling. Mevrouw Nugent, was
even donker, als de verpleegster blondzij
had een donkere tint met frisscbe wangen,
zwarte oogen, en een lichte schaduw op
haar oovenlip.
•Ik verlangde er naar, je eens te spre
ken», fluisterde zij, terwijl wij op Beek ston
den te wachten. «Waarom heb je mij in
den steek gelaten? Ik dacht
Op dat oogenblik kwam Beek binnen,
zich verontschuldigend over zijn te laat
komen. Wij namen plaats om een ronde
tafel en het gesprek werd algemeen.
•Wat zullen we nemen?» vroeg ik, het
menu inkijkend.
In ieder geval beginnen wij met oes
ters,» zeide Bajlard.
Maar van oesters krijgt men typhus,»
meende mevrouw Nugent, met een alleraar
digste rilling, »en ik ben zoo bang voor
ziekte».
•Orzin, mevrouwtje,» zeide Bayard, »dit
zijn Red Bank oesters uit Ierland. Zij komen
midden uit den Atlantischen Oceaan, en
daar was honderd mijlen in den omtrek
geen enkele microbe»,
•Wat dunkt jou, Elinor?» vroeg ik. >Jij
bent op de hoogte van microben».
Ik stem voor oesters,» zeide Elinor, en
er werden oesters besteld.
Ik zal het souper niet beschrijven. Onder
al de menscher. in de helderverlichte, met
bloemen versierde zaal, waar de muziek
zachtjes de gesprekken begeleidde, wa3 er
geen vroolijker gezelschap dan het onze.
Ik zat tusschen mevrouw Nugent en Elinor,
naast Elinor zat kapitein Bayard en Beek
zat tegenover mij.
De oesters werden gevolgd door krab a
la Morgan, in eigen schaal gekookt. De da
mes dronken zachtschuimenden witten wijn
met een flauwen muscadelgeur, en de heeren
champagne, ongeveer zoo geurig als spuit
water. Wij babbelden vroolijken onzin,
maar nu en dan fluisterde mevrouw Nu
gent mij verwijtend in, dat ik haar zoo ver
waarloosd had, en ik wist niet, wat daarop
te antwoorden. Voor mij was het dus een
verlichting, toen het souper eindelijk was
afgeloopeti. Beek en ik wandelden lang
zaam met een sigaar in den mond naar
huis, weinig beseffend, dat het scherm was
gevallen na het eerste bedrijf van een
treurspel.
Een dag of veertien daarna zaten mijn
zuatar en ik alleen aan het diner. Mijn va
der had zich overwerkt en maakte nu op
I last van den dokter gedurende het reces
een lange zeereis. De laatste dagen had ik
mij niet prettig gevoeld, ik had hoofdpijn
en voelde mij gedrukt, ik, die nooit in mijn
leven ziek was geweest. Gertrude merkte
het spoedig op.
Wat scheelt eraan, Charlie?» vroeg zij,
toen wij ons naar den salon begaven. >De
laatste dagen eet je niet, drink je niet, en
praat je niet. en je zet een gezicht als een
aanspreker. Ben je soms verliefd
Niets van belang, ik voel mij een beetje
onlekker, dat is alles. Zing iets voor mij!»
Zij ging naar de piano. Ik zou de bla
den voor haar omslaan, doch ik kon niet
Over hetgeen er nu volgt, zou ik zeker
niet spreken, als het niet was, om iets wat
later komt, duidelijker te maken. Onder
het zingen rook ik een zeer zuiveren, zoeten
rozengeur.
Wat is dat voor odeur, Gerty vroeg
ik. >Hoe kom je daaraan?"
Rozenolie," antwoordde zij glimlachend,
•de fijnste odeut van de gcheele wereld,
en tegelijk de duurste. Een halve druppel
is genoeg om Ge kamer met geuren 4e
vullen. Kijk dit eens".
Dit" was een klein sieraadje, iets als
het spuitje van een vulpen, maar veel kor
ter; het was van goud, en liep in een scher
pe punt uit.
Het nieuwste op het gebied van odeur
flacons. Je draagt het aan je ketting of in
je handschoen. Je hebt op geen stopje te
passen en loopt geen gevaar van morsen.
Hou je hand eens op.
Zij drukte op het rubber bolletjeaan de
punt vertoonde zich een heel klein, barn-
steenkleurig kraaltje, dit in mijn geopende
hand viel. Het was liefelijk als de geur van
een rozentuin in vollen bloei.
In de verschrikkelijke weken die nu volg
den, weken van pijn. van ijlen en doode-
lijke uitputting, omgaf mij die zoete rozen
geur, en mengde zich in mijn droomen.
(Wordt vervolgd).
