Staat der ÏMerlanden
Staat der Nederlanden
4 V Vrijwillige
groot f 125.^00.000.-
ELECTRO
ieiiMts(nre"5taatsieetfiDgTWb
groot f125 000 000
Amersfoortscli Wissel-1 Effectenkantoor.
4 pets. Vrijwillige Leening
groot f125 000 000
Yen fier M do Jong Van Optan.
Uitgifte van f 125 000 000
4 pet. Staatsschuld der Nederlanden.
Nationale Bankvereeniging
4 pets. Nederlandsche Staatsleening a 97 pet.
METHORST VAN LUTTERVELD,
Bureau au Boekliou<lin;$'
Inschrijving van 2 tot en met 4 Januari 1917
van des voormiddags 9 toljtles namiddags 1 uur,
doé «len koers mn j»ft.
PITMA NSCBOOL
Technisch Bureau
B. Schooleman,
Amersfoort
©®®©©®®©®e
giVIETJURST VA IS LUTTERVELDg
Fabriek van Melkproducten „Amersfortia"
IBoterprijs f 1.95 per K G
W. H ME (J USING,
MIRJAM.
Stokken van flOÖÖ, f500 en flOO, aflosbaar a pari.
ZLoers van uitgifte 97 r>©t.
Ondergeteekende belast zich gaarne met iusckrjjvingeD, welke kosteloos
worden bezorgd en aangenomen tot 1 Januari 1917, 12 uur.
VAN DEN
KOERS VAN UITGIFTE 97 pet.
Ondergeteekenden belasten zieh gaarne met
het overbrengen van INSCHRIJVINGEN tot UITER
LIJK 4 Januari 1917 des namiddags !2'|a uur.
Ondergeteekende Gel icht, dat vanaf 21 December,
prospecti betreffende bovengenoemde leening te haren
kantore, Kortegracht 22, verkrijgbaar zijn.
De inschrijving is opengesteld van 2 tot en met
4 Januari 1917 tegen den koers van 97 pet.
Zij zal zich gaarne belasten met het overbrengen
der inschrijving en ziet opgaven dienaangaande tot
niterlijk 4 Januari des middags 12 uur tegemoet.
KORTEGRACHT 22
(must het Postkantoor).
KT«r' Prospecti en insehrjjvingsbiljetten vanaf boden
bij ons verkrijgbaar.
Inschrijvingen worden gaarne door ons aangenomen tot
uiterlijk 4 Januari 1917, des middags 12 uur.
Muurliulzen 15
Weverssingel 28
Telefoon 304.
Balast zich met
INRICHTEN 1
BIJHOUDEN van administratiën.
CONTROLEEREN
GEEFT ADVIEZEN EN BRENGT RAPPORTEN UIT.
van da
Id. de uitnoodigiiag tot deelneming in diJTaeening 1914 werd gezegd
„Daar het geld er wezen moet, left de wet bepaald, dat,
„als de vrijwillige leoaing niet vollende zou opbrengen.
„daarnaast een gedwongen leening lui worden uitgeschreven.
„Maar daartoe moet het niet koinei en mag het niet komen.
,,'s Lands belang eischt, dat de vrijiillige lccning slagen zal,
„en het eigen belang der bezittenden nljv.1; in do zelfde richting".
Geheel het zelfde geldt ock voor de thans uit te geven leening.
MEN RAADPLEGE VERDER HET PROSPECTUS.
Stenografie Macbinescbrijten
Kopieer-inrifhting,
MUURHUIZEN 7.
SMALLER AD 12 Tel. 423,
Bebeerend Vennoot Mr. A VAN TRAA.
UUUKimZEN 15 (naast de Ncdcrl. Bank). TELEFOON 4» en 135
0 Belastqi zich met alle soorten Rank- en Effecten- g.)
0 zaken, lei'huren loketten in hunnellrand-,Inbraak- 0
0. en Smeltvrije Safe-inricliting g.
©0©Q©©©©@ <30©©©©©®®
UKED1ET-VEKKEN1G1NG
te Amsterdam.
Correspondentschap te Amerskooh v.
mr. II. J. Af. vau «len BEKGil.
WILHELMIXASTRAAT 5.
Zij stelt zich ten doel
het verleenen van Credieten onder per-
•soonlijke of zakelijke zekerheid of
in-blanco.
het incasseeron van handelspapier. 1
het ontvangen van gelden a deposito en
rekening-courant, I
MACHINALE FABRIEKEN VAN GEBAK.
Afdeoling „BROODFABRIEK",
Amersfoort.
De broottorijzen zijn v e r m i n d e r «1 tot
Melkwittebro(d Va K.G. 1 ö'/a cent, 3/i K.O. 23 cent, 1 lv.G. 31 cent
Van het volgens deze prijzen van deze fabriek ontvangen en betaalde brood
zal liet 10 (K dividend worden uitgekeerd op den gewonen tijd.
FEUILLETON.
u j
>Ik heb mr.. Colfax altijd mijn schoon
zuster gen.emd en haar klein meisje ge-
mij tante Queenie te noemenvervolgde
Jarrot.
Zij hebben hier gewoond. ML Colfax was
broeder van mrs. Jarrot en compagnon
Jarrott. Het kleine meisje werd hier
Het was een groot verlies voor
broeder toen mr. Colfax stierf. Mrs.
laar New-York teruggegaan en
hertrouwd. Dat was óok een slag, waarom
ook de laatste jaren op geen bijzon-
vriendschappelijken voet met elkaar zijn
weest, Maar nu hoop ik, dat het anders
e zal worden. Ik ben nu eenmaal zoo. Ik hoop
c altijd. Dwaas, niet Wat er ook gebeurt, ik
v denk altijd, dat er een zilveren rand aan de
*wolk is. Waarom zou ik zoo zijn Waarom
£011 ik, ais andere menschen, uooit wan
hopen
Strange waagde op te merken, dat zij
stellig was geboren met een blijmoedig
^temperament.
B «We-ei, tamelijk goed voor een oude
juffer», krijschte de papegaai, eindigend
met een krassend gelach.
>Ik moet zeggen, dat ik het niet weet»,
zeide miss Jarrott peinzend. Iedereen is weer
andersgelooft u ook niet niet En toch
schijnt het soms, dat niemand zóo anders
is als ik. Ik hoop en hoop altijd en, weet
u, in dit geval heb ik gelijk gehad. Wij
krijgen ons klein meisje terug. Zij komt
een heelen tijd bij ons logeeren. Zij heet
Evelyn en ais wij haar hier hebben, hopen
we, dat zij hier zal blijven. Wie weet? Er
kan wel eens iets zijn, dat haar hier houdt.
Dat kan je nooit, weten. Zij is een wees,
met niemand in de wereld dan een stief
vader, en die is blind. Wie zou dus meer
recht op haar hebben Ik vind altijd, dat
menschen, die een recht op andere men
schen hebben, ze ook moeten hebben vindt
u ook niet? Bovendien is hij naar Wies-
baden gegaan, naar een beroemd oogarts,
zoodat Evelyn bij ons komt als bij haar
natuurlijke beschermers. Zij is nu bijna
achttien es was nog geen acht toen zij ons
verliet. O, ja, natuurlijk, wij hebben haar
in dien tijd wel eens gezien als wij te
New-York kwamen maar dit is niet
dikwijls gebeurd. Zij zal veranderd zijnzij
zal het haar nu opgestoken hebben en
lange rokken dragen maar ik zal haar wei
kennen. O, men kan mij niet bedriegen.
Ik vergeet nooit een gezicht. Ik ben nu
eenmaal zoo. En evenmin namen. Ik zou
mij u herinneren, mr. Strange, al ontmoette
ik u ook in geen vijftig jaar».
Strange dankte voor haar opmerkzaam
heid door even te knikkenzij ratelde door
»Ik heb u opgemerkt, toen u voor het
eerst voor Stephens Jarrott begon te
werken. En mijn schoonzuster ook; maar
ik toch hef eerst. Wij hebben dikwijls
over u gesproken, vooral toen wij wisten, dat
u Strange heette. Wij beiden vonden, dat u
veel van Henry had, van den oudsten zoon
van mr. Jarrott zooals hij er zeker uit
gezien zou hebben, indien hjj voor ons
gespaard ware gebleven. Wij hebben veel
verdriet gehad o, heel veelE11 dat
heeft mijn schoonzuster heelemaal van de
wereld vervreemd. Zij is nu eenmaal zoo.
Mijn broeder óok. Hij is de zelfde man
niet meer, Dus, nir. Strange, als Evelyn
komt, hopen wij u dikwijls te zien. U moet
dit huis als uw tweede tehuis leeren be
schouwen. Werkelijk, dat moet u, Mijn
broeder zal dat prettig vinden. Ik heb hem
I nooit over een jongen man hooren spreken,
zooals hij over u spreekt. Ik houd het er voor,
dat hij óok de gelijkenis niet lletiry ziet,
Het zal wel liet volgende jaar worden
eer Evelyn komt, Het spijt me, dat zij van
't jaar niet komt, maar zij kan haar stief
vader niet verlaten eer hij naar Wiesbaden
gaat. Dan is zij vrij. Iemand anders gaat
met bem naar Wiesbaden. En is het niet
grappig, dat is de zelfde miss Strange, de
dame over wie wij zoo juist spraken».
liet was rercls eenige maanden geleden
sinds die wooiflen werden gesproken, zoo-
I dat hij er niet langer aan dacht; maar in
I het eerst hadden zij hem vervolgd als een
melodie, die ens door het liooid speelt en
die wij locli niet genoegzaam kunnen vol-
gen om haar over de lippen te brengen.
Zelfs ui had hij de samenstellende verbeel
dingskracht bezeten, die gemakkelijk weet
te combinei.rci., dan had hel hem toch aan
tijd ontbroken, in de drukte va zijn over
plaatsing n.iaf Rosario en hc' vaarden
van zijn plichten daar om een stel draden
te volgen, die nauwelijks tastbaarder waren
dan geuren.
Toch kwamen die woorden hem van tijd
tot tijd in don zin en altijd met de zelfde
eigenaardige gedachte, dat die een voor hem
bepaalde, misschien noodlottige bedoeling
hadden. Zij drongen zich weer in dit oogen-
biik aan hem op, terwijl hij naar liet Luien
van de AValmer Castle» stond te kijken en
de frissche lucht van Tarana inademde. Maar
als er gevaar in schuilde, dan was het een
gevaar, dat verdween, op het oogenblik
waarin hij zich omkeerde om hot onder de
oogen te zien en dat niets achter liet dan
de vage herinnering van een herinnering,
zooals er somtijds iets achter blijft van een
droom over een droom.
Pas een jaar later leerde hij inzien wat
de woorden van miss Jarrott voor hem be-
teekenden. Die wetenschap kwam als een
plotselinge openbaring, waarin hij duidelijk
zichzelf zag en de grenzen, die hem gestel 1
waren. Zijn succes te Rosaria was' van dien
aard geweest, dat hij zich meester waand
van het l.otmaar in een half uur tijd;
toonde het Lot hem lachend, dat het hem
de baas was.
1 lij was naar Buenos-Ayres geroepen or.i
een daad van piëteit en genegenheid te ver
richten, en wel monsieur Durand te begraven.
"De anno, oude priester zonder priesterkleed
was de eeuwige rust ingegaan, zijn geheim
met zich nemend boet vaardig, verzoend
met de kerk en gesterkt door de heilig'
sacramenten. Strange schoof een crucifix
lusschen de wasachtige vingers en volgde-
als eenige rouwdrager naar het Recolata
kerkhof.
Nadat hij een kruis voor het graf had be
steld, bleef hij nog een paar dagen in d
siad om een kleine zaak tc regelen, di
hom al een tijd lang had vervolgd, liet wa?
nu drie of vier jaar geleden sinds hij de som
ter zijde had gelegd, indertijd door hem ge
leend van liet meisje voor wie hij tot dusve,
nog geen anderen naam had dan dien va;
de Wilde Olijf. Hij had die belegd en hei
belegd, tot het een vrij belangrijk kapitaa
was geworden.
(Wordt vervolgd.)
