AMERSFOQBTSCHE COURANT. Donderdag 15 gHra Maart 1917. No. 8850 67e Jaargang Uitgave van de Naamlooze Vennootschap „De Amersfoortsehe Courant, voorheen Firina A. H. van Cleeff". HüOFD-REDACTEUR P. J. FKEDSHZKS. AMERSFOORT. Verschijnt Dinsdag-, Douderdug- en Zaterdagavond. Abonnement per 3 maanden j t.— franco per post/i.15. Advertentiën t6 regels 60 cent; elke regel meer 10 cent. Bijregel- abonnement reductie, waarvan tarief op aanvraag kosteloos. I.egale, officieele- en onteigenings advertentiCn per regel 15 cent. Reclames 1—5 regels /1.15 Bewijsnummers naar buiten worden in rekening gebracht en kosten, evenals afzonderlijke nummers, 10 cent. Bij advertentiCn van buiten de stad worden de incasseerkosten in rekening gebracht. SORTSGRACBT 9. KKXMSUKÏ1N O. De Burgei der Gemeente Amers- n I.and- alleeii die grossie zij 111 het grimt in hunne pakhuizc maakt bekend, dat de Minister va bouw, Nijverheid en Handel gelet op zijne besrhikking van 2 Februari j I. («Nederlaodsche Staatscourant- no. 28) heeft goedgevonden liet volgende te be palen 1. Met ingang van lieden zal bij de levering van bloem aan grossiers, die vol doen aan onderstaande voorwaarden, behalve de in dc circulaire van 23 Maart 191 v No. i?ooi 0. Rijks-bureau voor de Distributie van Graan en Meel, toegekende reductie, door het Kijk eene extra-vergoeding van 25 cent per too K.G. worden uitgekeerd; 2. Voor deze provisie komen uilsluitend de grossiers in aanmerking, die als zondanig door de^ Provinciale Brood Commissies zijn erkend uit de door fabriki 3. Door voonio -nule O s erkend, die bloem, welke 11 du fabrieken betrekken, li opslaan, om deze naar gelang der behoefte aan de bakkerij in het klein te leveren en hiervan gedurende dc crisis hun bedrijf hebben gemaakt 4 De grossiers, als boven bedoeld, kun nen bij de betrokken fabrikanten slechts aanspraak maken op de hoeveelheid bloem, welke zij gemiddeld in het laatste kwartaal van 1915 hebben betrokken; v. De fabrikanten, die bloem aan gros siers als vorenbedoeld leveren, verzenden deze franco laatste spoorwegstation of laatste veer der Gemeente, waar tie grossier is ge vestigd, en dienen voor deze vervoerkosten rekening van vrachtvoorschot in, als bedoeld in de beschikking van 2 Februari j I. 1 «Staats- 6. Voor zoover door de grossiers zen dingen bloem moeten worden geleverd huiten de Gemeente, moeten zij deze ver zenden per goedkoopste gelegenheid franco laatste spoorwegstation of laatste veer der Gemeente, waarheen deze moeten worden vervoerd, terwijl voor deze vervoerkosten een rekening van vracht voorschot, als sub 3. kan werden ingediend 7. Binnen 14 dagen na afloop van iedere maand kan hij het Rijksbureau voor de Distributie van Graan en Meel, afdeeling Meelvrarht-verrekonkaiitonr, waarvan het adres is Koningskade te 's-Grav.nihage, een provisie-rekening van 25 cent per io-> K.G. bloem, welke afgeleverd is, worden ingediend in welke rekening moet worden aangegeven a. hoeveelheid ontvangen bloem, h. Naam van fabrikant, van uien deze is betrokken. -veelheid afgeleverde bio d. Nat uitplaatsen van rekeningen zullen he de af- Deze provis worden gesteld t Commissiehandel, te Rotterdam. Amersfoort, 14 Maart 1-117. De Burgemeester voornoe V\\ RANDW1JCK. Levenswaarde. De vraag dringt zich in deze droevige tijden op i.f een menschenlcven nog wel waarde heeft. Betrof het slechts dingen, die dag in dag uit bij duizendtalllen worden vernietigd, men zou kunnen spreken van kapitaalverlies en dat in cijfers uitdrukken. Maar met dat andere, is hel wat anders, Kr is wcleens beproefd, deze waarde in geld te bepalen, niet, als basis, die van den arbeid, gemiddeld van elk der getaxeerde personen te verwachten. Naar die theorie zou <le maatschappelijke ontwikkeling voor een groot deel hierin te vinden zijn, dat al het mogelijke wordt gedaan om die waarde te verhoogen, te verzekeren, lang behouden te doen blijven. Als nuttige werkdieren beschouwd, kunnen de menschen alzoo tot een verbeterden marktprijs worden opge voerd, precies als bij de slavenhouders in het oude Rome, eti ook wel in de Nieuwe Wercld.die de hun in eigendom toebehoorende individuen, die voor eenig winstgevend be drijf - .kunstoefening daaronder begrepen bijzonderen aanleg toonden, lieten onder wijzen, om van hen meer waardevolle dien sten of hoogere verkoopsommen te kunnen verkrijgen Afgescheiden van het vrijheidsgemis en van iie passieve rol, die de aldus bevoor rechten bij dit alles vervulden, ligt er toch in die gedachte iets goeds. Wil men haar niet ai te materialistisch opvatten, dan blijft er dit van over, dat hetgeen aan ëen mensch wordt gedaan om hem op een hooger zede lijk, verstandelijk en lichamelijk peil te brengen om zijn weerstandsvermogen te versterken, de geheele gemeenschap ten goede komt, en dat het, ook van een reken kundig standpunt, een voordeelige geldbe legging is- de daartoe noodige uitgaven niet te ontzien. Het is niet te zeggen hoeveel zeer goede en zelfs uitmuntende aanleg verloren gaat bij gemis van ontwikkeling; hoeveel kie men niet uit de verborgenheid der omhul ling te voorschijn kunnen, komen, omdat zij geen koesterende zonnestraal, geen ver- kwikkenden regendrop ontvangen. De nood zakelijkheid van deze hulp, het sterk spe culatieve karakter, dat zij draagt, is geen ontdekking vati heden of van gisteren tn liaar vindt het solidariteitsgevoel, dat zich wegens andere redenen, de belangen van in minder goede omstandigheden ver keerenden aantrekt, een krachtigen steun. Had de wereldgeschiedenis een kalm verloop gehad, ware zij r.iet zóo buiten gewoon sensationeel» geworden, dan zou ook deze waardevermeerdering gelijk iedere andere, normaal gebleven zijn, en dc con stante aanwas van allen rijkdom, onzon- derheid van dezeu, niet zóo geweldig zijn verstoord. Het is zelfs zeer to duchten, dat hij nu voor langen tijd zal zij stopgezet. Hebben wij alleen uit dit oogpunt te beschouwen het begrip, uitgedrukt iu het woord van ons opschrift5 Dan zouden wij komen tot een voorstelling als die van een bijenkolonie, waarin de individueele waarde opgaat in de collectieve. F.chter ook ten aanzien van eigen genot hebben wij haar aan te wenden. Wij leven, en dat wil niet zeggen wij warden geleefd. Dat zelfs zij, wier lot treurig mag heeten, aan het eigen bestaan zijn gehecht, is het algemeen verschijnsel, waaraan geen nu en dan voorkomende afwijkingen afbreuk doen. Toch kunnen die zóo menigvuldig worden, dat zij reden tot onrust geven. Kr zijmijdperken geweest van een soort epidemie van levensmoeheid, door een val- sche philosofie, op haar beurt vrucht van op een dwaalspoor gebrachte overbescha ving, opgewekt of bevorderd; er zijn ook jaarreeksen voorgekomen, waarin een toe nemende ruwheid van zeden het eigen leven niet telde en aan dat van een ander niet de minste waarde hechtte. Erger nog zijn de vlagen van zoogenaamde «doodsver achting*. die geheele menschendrommen op commando leven tegenover leven doen Aan onze twintigste eeuw is de vinding van de gruwelijke uitdrukking «inenschen- materiaaW voorbehouden. Zij onderstelteen quantitatieve schatting van hetgeen den machthebbenden ter beschikking staat. Alle begrip van levenswaarde valt daarbij weg er is niets anders dan vechttuig, w~arvan de hoedanigheid als massa verschillend kan zijn, maar die van de individuen op den achtergrond blijft. Steken sommigen boven anderen uit, gelijk bijvoorbeeld de lucht- vaarders, die hun «zooveelste» naar omlaag hebben geschoten, dan is hot wegens hun vaardigheid in het vernietigen, niet in liet behouden. Het is nog meer te gevoelen dan te ver klaren", dat in zulke tijden liet besef van de hooge waarde van een menschenleven verflauwt en voor het eigene ook bet ont staan van zekere onverschilligheid dreigt; hetgeen een noodlottigen teruggang zou beieekenen. De drang tot zelfbehoud, diegel.it als een natuurdrift, moet worden veredeld t--t -ie begeeste naar verrijking, naar waarde-ver- hooging. Ook hieraan zijn wij niet vreemd: alleen, niet door ieder wordt -ie goede methode toegepast. Mei- zoekt het in ver meerdering van bezit, dat slechts middel kan zijnhiel iti versterking van geeste lijke kracht. het eenig waardeerbare doel. En als. ten slote de te'eurstelling komt. die het eenzijdig nastreven van het eerste niet verivaarloo/.ing van het hoogere onvermij delijk moet verwekken, och ja. dan is er een ledig ontstaan, dat niet is aan te vul len. Een booge schatting van de levenswaar de vermeerdert in niet geringe mate de be wondering van'den inoed, die haar doet ter zijde stellen bij het brengen van het uiter ste offer ter wille van plicht, van overtui ging, van menschenliefie. Het is niet. het- geen men gewend is in de krijgsverhalen als I -doodlyerachling' aan te dui.deu, dat op den voorgrond treedt, wanneer de verkon- j diger eener waarheid, de vcrdeciger van j zijn geloof, de helper bij ongeval, dc verple- 1 ger bij ziekte, met volle wetenschap van het gevaar, zijn leven op het spel zet. niet j terugdeinst voor het verlies van hetgeen j voor hem de meeste waarde heeft, inel uitzondering alleen van hei antwoord geven op de roepstem tot de heldendaad. Dat is het edelste, dat er in den mctisch is. Het openbaart zich onder allerlei om- standigheden, onder verschillende vormen, 1 óok op het oorlogsveld Van al hetgeen de beschaving waardevols heeft gekweekt, blijft liet de parel van onovertrefbaren prijs, j En daarom treil te zwaarder hun de ver- I antwoordelijkheid, die deze kostbaarste der menschelijkc eigenschappen misbruiken op j de wijze, gelijk thans geschiedt. De trouw van zijn hotul zou men niet op de proef willen stellen, zo- lals gedaan wordt met de zelfopofferende gezindheid van een groot deel des volks, dat aan de suggestie van een misleide vaderlandsliefde niet kan ontkomen en, in blind vertrouwen op de heerschznehtige leiders, voor niets terug deinst. 1 Wanneer uit de hedendaagsehe crisis nog uitkomst mogelijk zal zijnwanneer uit de verwoesting van Europa's beschaving nog iets gered kan worden, dan zal het zijn de erkenning van de levenswaarde der indi viduen, leidende lot het zoeken en ten slotte ook het vinden van den weg. langs welken deze is te behouden en ten bate der mensch heid aan te wenden. Er is gezien en ondervonden, waar de echte, dc meest geduchte vijanden van ons geslacht zich ophoudendezen tot machte loosheid te brengen, zal wel het eerste zijn, dat gedaan moet worden. Daarna zal met vluggeren tred de evolutie in ons denken, in ons streven zich voortzetten. Tt.ans op zoo vreeselijke wijze tot stilstand gebracht en naar achter gedrongen, zal zij mis schien eerst aarzelend, gelijk een herstellende kranke in den aanvang behoedzaam zich beweegt weldra met meer zekerheid den weg bewandelen, die voert tot verhooging van levenswaarde. in de Vermogensbelasting in de juist ver schenen Jaarcijfers over 1913. Hot aantal aanslagen, dat de laatste jaren vóór der, oorlog gestadig groeide, was '°3 57- 'n 'VI S en 89 209 iu 1915/16. Bij dezen achteruitgang is rekening te houden slag f 1. op t 16 In Slechte uitkomsten. (Mr. H. P.) M(archant) vestigt in «De Vrijzinnig-Democraat de aandacht op eenige «leelijke cijfers* betreffende de aanslagen 050 aanslagen v f 1.5000. Het aantal aanslagen van f 15000 tot f20000 is van 19486 verminderd lot 15 7X9. Schrijven wij deze vermindering geheel af voor de aanslagen beneden f 10000, dan kunnen wij aannemen, dat het aantal aanslagen boven f 10 000 gelijk is gebleven. liet totaal hedrag van alle aanslagen echter is verminderd van 7 6S0 millioen tot 7311 millioen; een achteruitgang dus van 3'-,, millioen. Deze vermindering kan voor ten hoogste ?->3 millioen worden toegeschrenen aan het vervallen van de laagste aanslagen, zoodat er een achteruitgang van het totaal vermogen blijft van 166 millioen. liet aantal aanslagen boven f75000 en de bedragen dier aanslagen is op alle trap pen achteruitgegaan, behalve die van twee tot drie ton, die met 40 aanslagen en een bedrag van 13 millioen zijn gestegen. De aanslagen van 10 millioen en hooger zijn op 7 gebleven, doch met 2 millioen achteruitgegaan. Het sterkst is de achter uitgang van de groep van drie tot vijf ton, met 100 aanslagen en 35 millioen. Deze achteruitgang, volgende op een rcgelmatigen groei, heeft plaats gehad na de eerste maanden van de oorlogswinst Dat geeft te denken, en het leert ons. dat wij met de verwijzing tiaar de vermogenden tot dekking van nieuwe zware lasten wat voorzichtig moeten zijn. De controle, bij den aanslag in de Oorlogswinstbelasting gevoerd, moet wel belangrijke ontduikingen aan het licht hebben gebracht, en er is 11a 1 Januari 1915 heel wat oorlogswinst gemaakt; maar de hier vermelde cijfers blijven sprekeud. Omtrent de vermoedelijke opbrengst van de Oorlogswinstbelasting, wordt van de meest bevoegde zijde medegedeeld, dat deze zeer waarschijnlijk zal blijven beneden de laatste raming daarvan, welke op 120 milli oen was gesteld. Men zal al zeer tevreden zijn wanneer «lit bedrag in de 3 jaren, ge durende welke deze belasting zal werken, gezamenlijk zal worden bereikt De op brengst uit z\msterdam zal zeer waar schijnlijk niet meer dan 20 en die uit Rot terdam ten hoogste 24 millioen bedragen, >ver de economische oorlogs-organisatte ais proeve van een stelsel van Staats-socia- lisme schrijft hij in het zelfde orgaan Dat in dezen tijd uitbreiding der over heidsbemoeiing noodzakelijk is, dat van deze maatregelen na den oorlog een en ander zal blijven bestaan, niemand onzer ontkent hel, al zouden de socialisten gaarne zien, dat wij het ontkenden. Wat wij beweren, is dit dat het geheel van de maatregelen, in dezen tijd genomen, als proef van een normale, blijvende orga nisatie. een afschik wek kende kracht heeft. Wat de sociaal-democraten hierin voor aantrekkelijks kunnen zien om het geheel te behouden en uit te breiden, is ons een raadsel. I loe onhoudbaar deze organisatie op den duur zou zijn, blijkt eiken dag. Als de aardappelen duur zijn, ligt het aan Posthumaals er slechte steeën in zitten, is Posthuma de schuld; als er geen havermout in den winkel is, geen suiker of zeep. Posthuma wordt gevl entis het brood te kruimelig, Posthuma heef. het gedaan is de gasrekening te hoog, men st"lt Pos thuma aansprakelijk. Meent men, dat deze klachten zouden verstommen, als er geen oorlog meer was 't Er is geen enkele reden om het aan te nemen. Laat de geheele distributie in handen

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1917 | | pagina 1