§IKGER
N aaimachines,
SINGER Naaimachines
LEEST
De Controleur,
SINGER Maatschappij.
„DE KRONIEK"
Stoomwasscherij w. g. burger
ZEIST.
nellyT"
L— 1 l j 1 hm
BETTEKEE
MTR&LY im SSSïïMOT-
alogiisscn
Drukkerij
Amersfoortsche
Courant
Bij den ondergeteekende verschijnt
iederen Woensdag
De Hollandsche Lelie, p
(éjjg Weekblad
onder Hoofdredactie
tan
mevr. M. C. KOOIJ-Van Zeggelen
De Hollandsche Lelie is het cenige
GjijS Weekblad in Nederland voor dames
{Sj( uit de hoogste en beschaafdste krin
gel gen. Let hierop voor uwe advertentie.
Prijs p. jaarg. f6. fr. p.p. f6.7.V |jj
proefnummer gratis.
Amsterdam. L. J. VEEN.
Dit éene woord zegt alles, wanneer er
sprake is van
want SINGER-Naaimachlnes zijn een Eerste
klas fabrikaat, dat zich reeds meer dan een
halve eeuw voor alle huishoude ijk en in
dustrieel werk met roem gehandhaafd heeft
kunt U krijgen in al onze winkels
In eiken Boekhandel teekent men in op
i 17e» Jaargang van
Onafhankelijk weekblad voor
Nederland.
Het bevat, behalve de vele scherpe
critische beschouwingen, een uitste
kende, beslist objectieve financieele
rubriek, alsmede een revue der bui-
tenlandsche caricaturen. Vraagt gratis-
toezending gedurende een ipaand
en gij zult U abonneeren.
ADMINISTRATIE
0. 'L. Voorburgwal I!)
te AMSTERDAM.
Wij piaat-en Uwe an
nonces in alie bladen
zonder verhooging van
prijs.
De Administratie.
uithangbord Kan kennen.
Depots alom.
Te AMERSFOORT, varkenmarkt 43
Reparatiën aan ALLE soorten naaimachi
nes worden door prima vaklieden uitgevoerd.
Door het Bureau tot Publiciteit van
Wetenschappelijk Nieuws, K< i/.ers-
grtichl 153 te Amsterdam, wordt
uitgegeven hut weekblad
een samenvatting van al hetgeen
de voornaamste dagbladen en perio
dieken aan wetenswaardigs behel
zen. >De Kroniek» tracht dus te
geven >van alles het beate», en
y voor ben. die tijd noch lust hebben.
y dagelijks ettelijke kolommen druks
i le doorworstelen, maar die toch
»bij< willen blijven, is het weekblad
deual. Abonnement f 1.25 p. jaar.
Vraagt gratis-proefnummer.
AMERIKAAN8CH SYSTEEM.
Wassehen geheel opgemaakt ol droog toegeslagen
GOEDE BEHANDELING. BILLIJKE PRIJZEN
Goelaren worden le Amersioori 's Woensdags franco gebaald ee gebracht
W PROSPECTUS wordt op aanvrage gratis toegezonden
FEUILLETON.
Zeker; dat is een loffelijk standpunt.
Op het oogenblik» en de rechter wees
naar het houten blad, waarop de aan Atten-
hofer afgenomen voorwerpen bijeenlagen,
>op het oogenblik schijn je tamelijk
wecldering te zijn toegerust. Een horloge,
een welgevulde sigarenkoker, eene porte-
monnaie met laat mij eens zien met
dertien mark en zestig penningen, wel,
dat is werkelijk heel aardig. Daar mankeert
niets aan! Hoeveel heb je maandelijks
wel ongeveer verdiend.»
»Och, dat was heel ongelijk. Nu eens
wat meer, en dan eens wat minder.»
»Zoo? Hoeveel wel in eene voordee-
ligc maand
»Ja, soms heb ik 't wel eens tot drie
honderd mark gebracht dat scheelde
niet veel. En toen heb ik mij zoo het een
en ander aangeschaft.»
«Driehonderd mark? Dat is eene mooie
verdiensteEn wie heeft je dat zoo te
verdienen gegeven
«Hoofdzakelijk een getrouwde heer.»
«En hoe heet die heer
«Dat mag ik niet zeggen Dat is een
vakgeheim.»
«Ik bewonder je discretie», antwoordde
de rechter van instructie met eene sarcas
tische hoofdbeweging «maar daar zal je
hier niet mee klaar komen Luister eens
goed, Attenhofer! Je wordt beschuldigd
van eene misdaad. Daarom is het voor je
zelf van het grootste belang, te kunnen
aantoonen, dat je in den laatsten lijd uit
eigen middelen, op behoorlijke wijze ver
diend, in je onderhoud voorzien hebt. Als
je dit niet kunt of niet wilt aantoonen, dan
moet ik je bier vasthouden want dan
c - loof ik het tegendeel, en dan moet ik
mijn best doen om Lig. andere wegen te
weten te komen wat je mij gelieft te ver
zwijgen. Begrijp je wel - Met een ge
trouwden heer, wiens naam je mij niet zeg
gen wilt, en die je zoo maar driehonderd
mark in de maand laat verdienen. met
zulke verhalen moet je bier maar liever niet
aankomen, Attenhofer!»
«Ik weet wel, dat mijnheer mij kan laten
opsluitenmaar mijne vakgeheimen ver
raad ik daarom toch niet. Dat zijn de ge
heimen van mijne cliënten.»
«Dus je weigert alle nadere inlichtingen
omtrent je eigenlijke bronnen van verdienste?
>Ja,« antwoordde Attenhofer kalm en
beslist.
«Je wilt of je kunt mij dus niemand bij
name noemen, door wien je wel eens een
mark of een groschen hebt verdiend?»
Attenhofer zweeg, en Gottfried wendde
zich tot den schrijver
«Meneer Lfltzel, bebt u dat alles nauw
keurig opgeschreven Attenhofer weigert
elke inlichting omtrent de vraag, bij wien
of voor wien hij in de laasle weken ge
werkt en geld verdiend heeft. Hij verkiest
geen enkelen naam te noemen.»
Lützel schreef haastig en knikte bevesti
gend, terwijl Gottfried zich weder tot Atten
hofer wendde om zijn verhoor te hervatten.
«Waar woon je?» vroeg hij.
«Ik heb geen woning.»
«Geen woning en toch een huissleutel
Dat is merkwaardig
«Die sleutel behoort aan een kennis van
mij.»
«Hoe heet die kennis?»
«Dat mag ik niet zeggen.»
«Aha! Altoos geheimzinnig! Maar,
als je geen woning hebt, waar overnacht je
«Nu hier - dan daar.»
«Waar heb je den vorigen nacht door
gebracht
Behalve een groot aantal zeer fraaie platen ^^"gcbeurtenissen in Ncder-
Oorlog, meestal van onze eigen fotografen en <le ™aa^ elk gcb.od en
land en in het buitenland, tal van belangmjke geillustreerd weekblad een nieuwe
boeiende novellen van bekende auteurs, begint vanaf lu den
serie romans
door B. A. BUIS.
Koinantisch-HlHtoriscli verhaal»
gevolgd door den nieuwsten roman van de bekende schrijfster
Nieuwe ahouiif-'s outTaugeu lief reeds verschenen gedeelto gratis op aan trage
Alle abonaé's zyn vezelseré.
Door den Europecschen oorlog zijn alle materialen aanmerkelijk in prijs gestcge
Daarom is, zoolang deze toestand duurt, de
prijs per BI nummers gedurende 3 maanden f 1.3», Iranco per po.
Zoo spoedig zulks mogelijk is. zal de oude prijs weer worden ingevoerd.
Abonnementen kunnen te allen tijde aanvangen, doch alleen bij het einde van
"e" S'bifeta Boekhandelaar, bij d. bij den Ui.g.vn,
N. J. BOON, Amsteldijk 13, te Amsterdam.
Men ontvangt wekelijks een prachtige illustratie van 16 a 20 bladzijden op mooi
papier met 40 a 45 platen.
«»n l'i'ijs*
Co lira nle 11
Kortegracht 9, Yalkestr. 11)
Telefoon li) w
«In een slaaphuis.»
«Met wien?»
«Alleen.»
«Heb je daar niemand gezien, dien je kent,
of d;' jou kent?»
«En weer wasje den nacht te voren?»
«Ook iu een slaaphuis.»
«In hetzelfde?»
«Neen, in een ander.»
«En heb je ook daar geen kennissen
gezien?»
«Neen.»
I «In welk slaaphuis was je dan?»
j «Dat weel ik niet meer.»
j «Dat weet je niet meer», herhaalde de
rechter van instructie. «Zeergoed... Waar
I heb je je zaken •- je kleeren en andere
dingen
j «Ik heb niet anders dan wat ik aan mijn
l lijf draag
«Zool»
Gottfried leunde in zijnen stoel achter
over en hernam na een korte pooze
«Je verbeeldt je toch wel niet, dat je op
die manier van mij afkomt?Je wilt mij
r.iet zeggen waar je je dingen hebt, uit
vrees dat wij er toch het een of ander iu
zouden kunnen vinden, wat met de zaak,
die mij interesseert, in verband te brengen
zou zijn. Nu Attenhofer, je kunt er staat op
maken, dat wij er toch wel achter zullen
komen. Het zal misschien een weinig lan
ger duren maar ons zal de tijd zeker
minder laug vallen, dan jou in je cel. Als
je er nieis aan gelegen ligt, je preventieve
gevangenis te bekorten ook goed! Dat
is jouw zaak. Je bent slim en ervaren ge
noeg om te weten dat je met je dwaze uit
vluchten en weigeringen niets anders be
reikt, dan onze vermoedens nog te versterken
en tijd te laten verloren gaan.»
Als u mij maar zeggen wou. bij welke
zaak ik hier betrokken word?» vroeg Atten
hofer.
«Dat zal ik je zeggen zoodra ik het
oogenblik er toe gekomen acht,» antwoordde
Gottfried scherp. «Eerst wil ik van je weten
waarvan je in den laatsten tijd geleefd hebt.»
«In den laatsten tijd? In den laatsten tijd
Wat verstaat u onder den laatsten tijd?»
vroeg Attenhofer weer, min of meer uit
dagend.
«Wat ik daaronder versta antwoordde
Gottfried, terwijl hij den kerel doordringend
in de oogen keek«Daaronder versta ik
tie laatstvcrloopen acht weken. Laat ons
zeggen zoo ongeveer van September af.»
«\ttenhofer maakte onwillekeurig een ge
baar van schrikDen rechter ontging dit
niet, en met verheffing van stem hernam
hij:
«Ik kan den tijd zelfs nog nauwkeuriger
bepalen. De tijd. waarnaar ik vraag, begon
mot den avond van dat zware onweder-
op den ijden September.»
i Bij het noemen van dien dag, den 15den
j September, kon Attenhofer zijne ontroering
nauwcl,Jks mRer bedwingen. Hij schuivelde
op zijnen stoel heen en weer en keek schuw
I in het rond.
Gottfried rees op.
J**"?8 aan' Attenhofer», sprak hij-
•a" S,em - ,kiik <*"saan'
hoe de herinnering van dien avond op-je
werkt. - Je verschiet opeens van kleur!
I Komaan, sta eens op'
j Attenhofer zette zich met moeite op zijne
1 naarTóm T T inslructic dicht
naar hem toe en zeide:
'|e kunt haast op je beenen niet staan
Ja ja versta mij wel!» VOer hij op gedemp-
1 oon^T. 8,T"-C?leACrden'KhieT
oon oort, terwijl Attenhofer eene schrede
U Zdal °nWedcr in den avo"d
van den isden September, in den Griine-
wad. aan den Wannsee daarover hid
ik nog een. wat nader niet je willen spreken».
(Wordt vervolgd.)