f
L.LOIB
Firma ff. VAN BEEK
Koopt uw Schoenwerk
J. Grootemlorwt Hot
Ook tegen distributie-bons
Reisbelasting.
Louis M COHEN
UTSIBSCMT
Door Dnisternis tol Lictil.
Indien' U een prima rijwiel
wenscht te keopon, vraag
dan eerst onze prijzen en
U zult verbaasd staan over
kwaliteit en prijs. Wij repa-
reeren ook alles wat maar
in liet rijwielvak behoort,
tot zelfs de onmogelijkste
reparation.
Beleefd aanbevelend.
Tol. 457
Kerkstraat 4, Amersfoort.
VOLGESTORT KAPITAAL f 400 000.—
WAARBORGKAPITAAL - 4 000 000. -
Da Bank verstrekt gelden op la Hypo
theek op hulzen, landerijen en boerenplaatsen
tegen billijke en gemakkelijke voorwaarden.
Inlichtingen te bekomen bij en aanvragen
te richten tot haren Agent, de firma
F. van Lanschot's Bank
MUUlllllIZKN 15 te AMERSFOORT.
in het ruim gesorteerde Schoenenmagazijn van
I Degelijke kwaliteit Niet te hooge prijzen
AMSTERDAMSCHE BaWa,
Bijkantoor Amersfoort,
Korte Gracht No. 11
Kapitaal en Regenen f 58.506.700.—
o Rekening-courant
met rente-vergoeding.
Deposito's.
SAFE bYPOSiT.
c01ffeijse DUBBELE IIAMR88AL0N
Mevison Jacques Bezaan
Lniict'gtrnnt 71 Tolephoon 479
i1aarwasschen - ei.ectrischk f 0.60
droging en ondulatie
Do ondergeteekenden, vormende het Sub
comité voor Amersfoort der Vereeoiglng
Reisbelasting». veroorloven zich de vrijheid
U hierbij dringend te verzoeken ecne kleine
gift af tc zonderen voor hen, die om ge
zondheidsredenen naar buiten moeten en
niet kunntu gaan door gebrek aan de
noodige middelen.
Vragen wij allereerst steun aan hen die
reisplannen hebben, ook van de niet-reizen-
den zal elke gift dankbaar worden aanvaard
door
Mej, D. A. SlDDRÉ.
Mevr. GuoNKMan - DOORNROS,
Mevr. knoi'i'f.r.s—van eijiikrgen.
Mevr. kno< 1 e-vanlansciiot iiudrkcht.
baronesse van heeckerkn
van molkcaten -holle.
Mevr. kemper—blok van laer.
WEVERSSINUEL 32 AMERSFOORT.
Geeft beslist de hooasto prijzen
voor gedragen klcederen,
beien, tapijten, karpetten, koper
werk, lood, zink, tin, llesschen,
kruiken, couranten, gereed
schappen en al wat meu wenscht op te
ruimen, restant winkelgoederen enz.
Te allen tijde te ontbieden.
GAMZEMMARKT'
BUREAU X
VOOR WlUTAlRg ZAKEH
FEUILLETON
a8)
>Daar ie de pas,» zei bij, >de eenigste
weg over deze ijswoetenij. Vandaar valt
één gletscher bijna loodrecht in het Sassen-
dai.de verste uitlooper is het van den gletscher
van Rabot, dien wij in het noord-westen
zien. In 1892 belette die hem den verderen
tocht, toen hij naar professor Mohnsbaai
wilde oversteken.
»Juiat«, riep de professor. >De gletscher
vormt de waterscheiding tusschen oost sn
west; hij ligt als een gordel over het oer-
gebergte. Wij moeten daar vóór van avond
zijn. Terwijl we rust houden, wil ik de
glatschervorming op de westelijke helling
onderzoeken. Zijt gij moe, freule?'
Frida keek verbaasd op bij deze vraag.
,.Ik heb mij nooit zóó licht en vrij gevoeld."
zei ze. Men zou bijna gelooven, dat de
zwaartewet was opgeheven ik zweef ge
woon in deze zware warme kleeren.''
»Dat is te danken aan de lucht,» zei Bratt.
«Er is geen zuiverder lucht op eentgc plaats
ter wereld. Het is de adem van Spitsber
gen's hoog gebergte, die onze iongen rei
nigt en onze spieren versterkt. Hier is het
paradijs der gezondheid. Ik ken geen ande
re plaats, waar kou en warmte elkaar zoo
aanvullen als hier met de zon boven ons
hoofd en de koeie luchtstrooming van het
ijs of het zou in Alaska moeten zijn. Ik heb
half dooden kerels met onmenschelijke last
zien zwoegen over de Chilcoot-pas. bun lip
pen bloedden en uit hun oogen was alle hoop
verdwenen.Maar naderden ze, 't zij door
eigen of door anderen hulp den top en woei
de wind van het hooggebergten hun tegen,
dan was het, of ze een verkwikkingsdronk
genoten van het leven zelf. Hun rug weid
weer recht, hun oogen schitterden cn met
frissche krachten draafden ze naar Yukon.
Professor Marmont sprak niet veel, maar
heel zijn magere gestalte was in zenuwach
tige agitatie. De spanning trilde in de fijn
ste zenuwdraden van zijn geheele lichaam,
zijn neusgaten zetten uit, zijn handen beefden.
Niets ontging hem. Hij merkte de minste
terreinverandering op; zijn kijker was geen
oogenblik in 't foedraal. Hij was ais een
dier van edel ras, een groote schrandere
hond. die een spoor heeft ontdekt...,
«Hier moet het zijn», mompelde hij.» We
zijn nu op de hoogute welving en een paar
minuten verder helt de gletscher af naar 't
westen. Hier is do waterscheiding,,,. Was
't hier dat Rabot omkeerde, daar de mist
hem belette verder te gaan ja juist
hier worden de spleten broeder en..,, daar...!»
Vlak vóór zich zagen ze 'n stok uit het ruwe
ijs steken, die leek daar wel gegroeid te zijn.
Een breed sneeuwveld strekte zich over eeni-
ge honderden meters aan de andere zijde
uit, en de rand van een bijzonder groote
kloof was nog midden In die opeengewaai-
de hardgeworden sneeuw duidelijk te her
kennen.
«Pas op. professor riep Bratt, <dat
sneeuwveld kan onderwoeld zijn Maar
de professor luisterde niet, zijn oude becnen
waren niet tot staan te brengen. Hij sprong
ais een gems over de onregelmatige ijsblok
ken, hij viel en stond weer op, totdat hij
bij dien stok kwam, die ais een waarschu
wing boven de sneeuw stond.
»'t Is een alpenstok!» riep de professor,
«een bergstok. Inderdaad».
De anderen waren nu bij hem aan geko
men en zagen met verwondering dat een
voudig herinneringstceken van een bergbe
klimmer vlak aan den rand van het sneeuw
veld geplant Ze beproefden of ze den stok
konden optrekken maar hij was vast ge
vroren in het ijs en liet zich niet verwikken.
«Er staat een monogram op den knop»,
zei I-'rida, «is het niet een M. on een C,
Wie kan dat zijn
«Martin Con way», zei Bratt, «Hij nam
dezen weg in 1896»,
«Zeker, zeker», bevestigde de professor,
maar hij was er niet bij, zijn oogen hingen
aan de reusachtige spleet, die donker en
geheimzinnig tusschen de witte sneeuwho
pen lag.
«Wie is Martin Conway vroeg Frida.
«Hij is een van do helden van Spitsber
gen», antwoordde Bratt. «En een van de
stoutste mannen der wetenschap, die ooit on
derzoekingstochten hebben gedaan tusschen
steen en ijs. Sir Martin is de cenige, die
aan dezen kant dwars over Spitsbergen is
geioopen. Hij deed, wat Bratt niet vermocht...
Conway beklom in 1898 samen met mr.
Garwood den Hornsuudtop. de hoogste rots
van Spitsbergen een daad, die altijd in
Spitsbergen's geschiedenis genoemd zal wor
den».
«Leeft hij nog?» vroeg barones Von
Fleffner.
«In den besten welstand, hoop ik», ant
woordde Bratt lachend. «Komt u eens te
Londen, dan moet u uw grootou voorganger
een bezoek brengen. Hij woont in I-Iornton
House, Kensington».
F'rida lachte vroolijk, terwijl ze met graagte
aan een stuk bcrenviecsch knabbelde, dat
Bratt te voorschijn had gehaald. Ze kam
peerden bij den stok van Conway, 't W.is
alsof zeeen nieuwen vriend hadden gekregen.
Het leven kan soms zoo zwaar vallen en
zoo moeilijk zijn, dat zelfs een alpenstok een
opwekkend moment kan brengen, Ze stel
den zich voor dat Sir Martin zelf bij hen
zat en hun den weg wees tot bevrijding en
redding.
Maar de professor had geen rust. Hij at
met haast, Wetenschappelijke afgetrokken
heid maakte hem voor al het andere on
gevoelig. en vóór dat de anderen het wisten,
was hij al naar die groote spleet tbegekro-
pen.
«Om Gods wil, wees voorzichtig, profes
sor», schrecwdc Bratt. «Conway heeft zijn
stok r.iet zonder bedoeling daar geplaatst
Maar Marmont hoorde niets. Hij keek
maar, keek met wijdopongesperde oogen
in die vreemde zwart-biauwe diepte. Zijn
ziel was één en al ijver hij nam In zijn
hersens het nauwkeurig beeld op van de
verwonderlijke dwarsstrcopen metdebreede
strooken van fossiel ijs, die in dien duiste
ren afgrond liepen.
Hij bekeek nauwkeurig den opbouw der
lagen en merkte op, hoe oud steengruis eu
klei zich in de ijsmassa hadden gewerkt en
nu uit het inwendige der aarde te voorschijn
kwamen.
j i iet was of het berggebergte heel in de
diepte zich verzette tegen dien knellenden
'jsgordei en zich van de zwaarte van den
gletscher trachtte tc bevrijden. De machtige
levenskracht der aarde streed tegon deom-
kne.ling van der. Icvensvcrnieier.
E11 terwijl René Marmont In dien afgrond
zag, waarin de machten van loven en dood
in hun duizendjarige worstelingen zich te
gen elkander inwierpen, vormde er zich in
zijn hoofd een nieuwe theorie omtrent de
g-f wetten voor het ontstaan der wereld.
«Ik hel» het», prevelde hij, «ik heb het.
hij stond op, niet wetend wat hij deed.
.en grootsche glimp was hem gegund ge
erden in de werkplaats van den eeuwige...
Zijn oogen waren verblind, de grond onder
I r mm'1 ÏV, e' r°ndon» hem oen
h'™ C K"kr;uk' h,j ta,l,« ^n
h0UVMl'(Wordt vervolgd).
