19, VAN HA EXIKOF BLOUSES ROKKEN i Raglans Enorme sorteering, waaruit een ieder keuze kan vinden Fant Mantels Laken Mantels Kindermantels darstel Costumes m m m e ADVERTEERT IN DIT BLAD Oranjestraat 11 ROSE-MARIE. keuzo uit MIZENI1EN vanaf 2.25 p wsyes fepa II •V 'J ÉSf tj P Ui •fed i Nieuwe Modelicü l'riuut stollen K Tiuial' b.75 jj v. «nrsa» t«5Kz?aae«6K Irt prima Eng. Stoffen n diverse stoffen en kleuren prima kwaliteiten in lila. rood, bruin, p. bl.iuw, groen »,n,i 19.50 .O. 07.50 9.50 49.-- ».».f 27.50 95.- in moderne fa^ot» en diverse kleuren vanaf 27.50 tot 05." zeer aparte modellen, raglans en met plooien^ vanaf <>.50 tot i{7.»>0 A11STMHO >1. XicnwiMidijk {54- 150-I5S. A MSTKilDAM (.Tfe fe fe ®j ©t, ©I 0 0 ©I I® is het Koffiesurrogaat. Biedt alle Voordeelen. Vraagt Uwen Winkelier. N. V. Konioklijke Necerlandsche StoomkoffiebranderijeD v.h a. S. van YSSBTDIJK Jr. !©i ii |^n Hollaodsche Crediet- Efecteiibank Hoofdkantoor 'S-O^AV ft XII MJK Telefoon 11. (141.7 Telegram-adres Telefoon H. (.710 HOI.ckf.bank» I'ijbank: .UlSTftltDA vt. Keizersgracht 037 Telefoon Centrum 2771) Telegram-adres: Telefoon Ccutrum 2771 'Hoi.ckkmot-» BEHANBELEM AI.1E EEUKSZAKEN §j Uit» ring van orders op binnea- en bni'enlan.lsche beunen HAWM DSSPOSfiT s Onzo kantoren te 's-Gravmbage zijn af 4 NOVEMBER a.s. gevestigd Hoeli Paloiastrant F K l 11,1. E T 0 N EEN ROMAN' 11. SC HUBERT. Hij beet zich op de lippen hij echt, welk iirhil c gedrag was ontstaan e zon bo >s doed worden. Zij h.ul natuurlijk hare eigene gedachten over zijne vroegere verhouding tot Rose- Marie. 'l Was van hem onverstandig geweest dat hij haar ooit dien naam had genoemd. Maar wie ter wereld had ook kunnen den ken, dat zij, Rnae-Marie, en hij zeif. elkan der zoo kort daarna en juist op Weiszen- elde weder zouden ontmoeten Wel, lieve deugd.< riep de am'.mann cindeiijk uil, met z'n horloge, dat hij nu voor 't eerst geraadpleegd had, nog in de hand, »weet jelui wel. hoe laat het gewor den is.' 't Is middernacht voorbij. Anders is op Weiszenfelde. al meer dan dertig jaar lang. tien uur het klokje van gehoorzaam heid. I.ahnsteiu heeft zich daarin ook moeten schikken en nu heb ik in 'l geheel niet ge merkt, hoe de tijd is omgevlogen. Dat is voor u allervleiendst, mijn lieve freule!» Rose-Marie stond dadelijk op en vol dienst ijver trok Ebersdorf haar stoel ter zijde om zoodoende voor haar een weg te banen. »0, ik wil u volstrekt niet ontrouw maken aan uwe huiselijke gewoonten,» sprak zij heel vriendelijk en het was alsof een glans, die van haar uitging, het gezicht van den ouder, heer verhelderde, toen zij hem een I hand gaf. »Ik wensch u een goeden nacht, I mijnheer Vogel, en ik wil maar hopen, dat u niet met al te veel tegenzin de ungenoo- j digde gast onder uw dak zult herbergen.» Wezenlijk en werkelijk kreeg zij het ge- j daan van den ouden amtmann, die anders aan alle Hratsen» tlinkweg »den brui» gaf. I .rdig dat hij haar gezegde met een niet compliment beantwoordde, wel w wetsch In den vorm, maar toch eerlijk ge meerd, z ".als zijn glinsterende oogen dui- Lieve God, wat zulk een slapenstijd iemand comervecren moet,» zeide Rose- Marie met een half lachje en een bijna spijtigen zucht. >lk herinner mij maar zelden voor middernacht mijn slaapkamer te heb ben opgezocht Zij liep zoo sprekend met de beide jongere hoeren nog een beetje langs den broeden tuin weg op en neer. terwijl de amtmann en zijn wederheift als gewoonlijk het huis voor den nacht inspecteerden den sleep van haar kleed hield zij in de hand en het hoofd had zij een weinig naar de lucht gekeerd. »Ik geloof eigenlijk, dat er een baetje al te veel dweperij met dm nacht in mijn bloed zit. Het 'liefst bleef ik hier nog uren lang zitten.» »U is waarlijk bewonderenswaardig ge organiseerd, freule.» meende Ebersriorf met een blik, die van nog grooter bewondering sprak. Goddank, ja,« antwoordde zij lachend. •Moeder,» zeide de amtmann, toen hij zich bijzonder welgemoed ter ruste legde, onze logé is een kapitale dame! Zoo fijn- beschaafd en zoo vroolijk! Wat die va:i alles weet, is niet te geiooven! Ik heb mij van avond menigmaal over inijn domheid geschaamd. Je zult het zien en beleven, dat die over een paar weken op mijn velden en akxerg oven goed thuis is ais nu in do residentie, want een helder hoofd bezit ze. dat zou zalfs de nijd moeten erkennen.» •En niemand van jelui heeft zich ook maar een oogenblik om Marianne bekom mert,sprak mevrouw Vogel verwijtend. liet arme kind lag daarboven met haar hoofdpijn heelemaal vergeten, zelfs door jou, haar eigen vader!» Nou, hoofdpijn is goen beenbreuk, oudje en morgen is alles weer over. Zeg, heil je do anecdotes wel gehoord, die. freule von Gilsach ons verteld heeft? Ik moet er uu nog om lachen,» En met een behagelijk gevoel, omdat hij dicht aan de vele aange name uren, die hein nog te wachten stonden, sliep de amtmann weldra in. Luhnstein verging het niet alzoo. i)e logeerkamer van Rose-Marie lag dicht hij de zijnen en, wat hij er ook tegen be proefde, hij kon niet nalaten steeds aan haar te leggen denker.. Met haar verschijning was weder alles ont waakt, wat hij reeds lang vergeten had ge waand. De herinneringen stormden op hem in en joegen den slaap van zijn oogleden weg. Ja, hij had haar bemind! Deed hij "t nu nog, nadat er drie vierde jaar was voorbijge gaan, in den loop waarvan hij zichzelf als volkomen genezen had beschouwd «Neen!» zeide hij hardop, en daarbij kwam nog zijn overtuiging, dat zij nooit iets orn .hem ge geven had, dat zij hem in elk geval onver antwoordelijk gauw vergeten was. Die Ebersdorf was op haar verliefd,daar omtrent kou geen twijfel bestaan. Labnsteiii had zoowel aan tafel als in deil tuin onop gemerkt een paar blikken van hein gezien, die duidelijker zijn gevoelens hadden ver- i raden dan een volmondige bekentenis zou j hebben gedaan. Rose-Maric moest dat weten. Zij wist het J stellig, en toch was zij met do Ebersdorf» I naar Weiszenfelde gekomen dat bcvic-i hem volstrekt niet. Ja, zij was het wel ge- j woon, dat men haar huldigde. Ecu meer of minder, daarbij kwam het er bij baar, met j hare vorstelijke zelfgenoegzaamheid, .liet j op aan. Hij zou, Goddank, niet meer in haar strik- j I keu vallen, hij was genezen, gebonden aan I Fanny. Gebonden Was hij dat werkelijk Om drie i of vier kussen daar tusschen dat booneiibed? j Hoe dikwijls werden niet kussen geroofd, zonder dat er een ambtenaar van den burgelij- j kenstand bij werd gehaald om alsnog aan I die roofpartij het zegel zijner goedkeuring j te hechten? Hij had dadelijk alles veel te j I zwaar opgenomen. Maar Fanny had hem tot j heden toe toch bevallen, en het denkbeeld zijn leven aan hare zijde door te brengen iets zeer aangenaams vour hem gehad. Het geluk had zich in den laat sten tijd steeds onder Fanny's vriendelijk beeld aan hem vertoond en nu een enkele blik van Rose-Marie en dat-dies zou omvergeworpen zijn? Neen dat had het meisje niet verdiend, zij dio mot eene zich zoo ten volle aan hem overgevende hartelijkheid aan zijn borst had gerust, uit wier donkere oogen eene wel wat schuwe, maar toch vurigo liefde hem had tcgengestraald. Wat tvas hij zeif voor freule von Gil sach, dat hij haar dit onervaren, geloovige en trouwe hart zou ten offer brengen? Zij zou hem uitlachen als zij zijne gedachten raden kon. Het was het beste, dat hij gauw en goed een einde maakte aan de zaak, morgen, dien dag, aanzoek deed om Fanny's hand en zich door Rose-Maria met zijn engage ment laten fclicitceren. Hoe zou zij hom daarbij we! aanzien en met welke oogen zou zij zijn handelwijze beschouwen Hij kroeg bet benauwd, toon hij zich dat voorstelde en zuchtend wierp hij zich in de kussens om en oni. liet was hum, als drong door do kieren van de deur het bedwelmende parfum tot hem door, dat onafscheidelijk aan haar ver bom len was, en verhitte hem het hloed. Hij was zoo dicht bij haar, /.ij logeerden voor 't eers van hun leven onder hetzelfde dak, cn toch stonden zij verder van elkander verwijderd dan ooit. legen wil cn rl,ir,k vervolgden hein die zelfde gedachten ook in den zworen, onver- kwikkelijken slaap, waarin hij ten slotte was gevallen - Rose-Marie had een bijzondere voorliefde voor mooie peignoirs en al was zij ook in geen opzicht zuinig of spaarzaam te noemen, op hare toiletuitgaven bekleedde het genoem de artikel «'gen pos (Wordt vervolgd,)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsche Courant | 1918 | | pagina 4