Voorjaars-Blouses
pa
OBEO
R«clame-week Moderne
JUL
_LL
BLOUSE, Katoen Mouseline f 4.95
aanlig maaksel met ajaalkraag
BLOUSE, Pompadour Dessin f 4.95
OVERHEMD-BLOUSE, effen rood flanel f 5.95
OVERHEMD-BLOUSE, gestreepte patronen f 8.65
POMPADOUR BLOUSE, schoot-model f 5.95
COSTUUM-ROKKEN, wollen cheviot. Nfamvste model f 9.85
TT
VOLGESTORT KAPITAAL f 400 ooo.— l
WAARB()RGKAP1 I AAT. 4 000 000.
De Bank veretrukt gelden op lc Hypo- I
iheek op huizon,landerijen en boerenplaatsen J
tegen billijke en gemakkelijke voorwaarden, j
Inlichtingen te bekomen bij en aanvragen
to richten tot haren Agent, (ie firma
Tan Laiwcliot's Bank
Ml'l'lim iZKN 15 Ie AMKKSFOOKT.
ADffEö I
'iFflAKftr.'.'l'jKE J
'^1 OpLTr.Liïló I
W I
Z31
«Taf (Ironie lYllsvoniiiiiileiinif. J'l'"-*
1'arfunierieCn, Toiletartikelen, Butk-
bandon, Breukbanden, Sumikcn' enz.
Zie de prjjzen in de Etalage - Do verkoop duurt slechts 14 dagen.
INT. "V. MIJ. Sanltn», Amersfoori, Langostr 10a.
jj}^~ Gedurende don uitverkoop van 3 tot en met 15 Maart wordt op al onze artikelen,
j behalve onze bekende Patent geneesmiddelen een korting gegeven van VIJF PROCENT
Gamzem- I
aSïtiMSRKT 16
A >1 EBSFOOKTSt'ilK li IJ Til (I U A ATS II A1» I» IJ
Weatslngol OO s Telefoon 45
Li xe Rijtnigen en Livreien voor Gele^enb. Uniformen voo BegraL nissen
Directeur W. F. V. r>. ZWAAN.
XJ TRECHT.
-• ADVERTEERT IN DIT BLAD
FKIII LI, ET ON.
ROSE-MARlE.
EEN ROMAN
VAN
H, SC HO BERT.
57)
»A!s I.ahnstcin ooit genezen zal. moet
het gebeuren op Weiszenfelde, onder goede
menschei die hem de boosheid en de slecht
heid van de overige wereld doen vergoten.
Ik wou zoo graag, juffrouw Fanny, dat je
c-ens profiteren wildet, of het je niet ge
lukte, hem or toe over te halen, dat hij
a.s. Zondag weer met mij bij uw ouders
kwam! Vrouwen zijn in zulke zaken veel
knapper dan wij.»
Fanny werd zeer nadenkend. Misschien
was zij alleen in slaat te gevoelen, wat
Eedor zoo hardnekkig van Weiszenfelde
verwijderd hield.
Maar toen zij tot een vast besluit was
geraakt, zeide zij ook heel onbeschroomd:
»'t Is goed. Ik wil zien. wat ik er aan
doen kan. Morgen namiddag ben ik in Sed-
dinkom dan tegen zes uur dan is de
middagdier.st afgeloupen, niet waar? met
Lahnstsin in den boftuin; in de tweede
allee zal ik u afwachten.
Voor intrigant was Anderten allerminst
in de wieg gelegd. Behalve Fedor, die nog
altijd «til en eenzelvig was, zou Iedereen
de gejaagdheid van den langen luitenant
hemerkt hebben en den zonderlingen aan
drang, waarmede hij bij het huiswaarts
keeren uit de kazerne den weg door den
hoftuin aanbeval.
Verwonderlijk vooral waren in dien hof-
tuin zelf zijn spiedende blikken rechts en
linke, want de hem aangewezen allee zelve j
was en bleef verlate*.
Zoo was ons tweetal de grot genaderd, I
toen Fanny, een mandje aan den arm, plot- I
■etlng uit' een zijlaan to voorschijn kwam. i
Ze moest hard hebben geloopeu, want
haar boezem hijgde, doolt' de wangen waren
bleek.
Sinds oen jiar hadden Lahnstein cu zij
elkander slechts relden en vluchtig gezien
en juist op tiers zelfde plek was 't geweest,
dat zij hem met rijn engagement met Rose-
Marie had gefeliciteerd.
Misschien dachten heiden daaraan gedu
rende een enkele seconds, maar toen ook
overviel liet jonge meisje een gevoel van
schrik.
«Mijnheer von Lahnstein! Mijn God, wat
is u veranderd!»
Daarbij bood zij hent hare kleine warme
hand aan en hij greep zo en schudde ze
met aandoening en hartelijkheid.
We hebben elkaar in heel langen tijd
niet gezien, juffrouw Fanny!»
>Ja, 't is verbazend lang geleden, maar
mijnheer von Anderten hield ons toch trouw
op de hoogte, hoe "t met u ging.»
•Ik dunk wel, dal u bons op mij Zult
zijn, dat is te zeggen uw hove ouders, omdat
ik zoo in 't geheel niet aan hunne vrien
delijk'- uitumdh ingen hel) voldaan. Maar
wezenlijk, juffrouw Fanny, hel ging niet!,
Niemand is boos op u, geloof me, nie
mand Maar waarom ging liet eigenlijk niet?.
>[a, lioo zal ik u dat zeggen? Er zijn
wonden, juffrouw Fanny, waarop zelfs de
teederste aanraking zoo pijnlijk werkt.»
«Ja dat begrijp ik,c sprak zij met een
zeer ernstig knikje, «maar de ergste tijd is
toch nu voorbij! Zoudt u niet weer willen
beproeven, verder voort te leven?»
»l)oe Ik dat dan niet?»
Niet zoo als ik het meen. Zie, mijn beste
mijnheer von Lahnstein, het leven laat ons
toch meestentijds zooveel goeds behouden,
dat het verkeerd zou zijn, altijd de donkere
zijde er van te zien.»
«Ja, zoo spreekt u, juffrouw Fanny, maar
wat weet u daarvan!» antwoordde hij som
ber en zag omhoog, naar de toppen van
de reeds gedeeltelijk ontbladerde booraen.
Zij zeide daarop niets, doch hare lippen
beefden wel een weinig.
Op eens bemerkte zij tot hare bevreem
ding, hoe Anderten haar met I.ahustein had
alleen gelaten. Na vrij lang te hebben ge
zwegen begon zij weer:
«Men kan niet altijd treuren om liet ver-
ledene.» Haar stem klonk zacht overredend
<-n dc bruine uogen waren vochtig geworden,
«Ik weel natuurlijk niet, of wij er de ge
schikte menseben voor zijn, u althans «enigs
zins met hot heden te verzoenen, maar ik
weet zeker, dat er hij ons niemand is, die
u niet hartelijk liefheeft en u dat niet graag
zou willen bewijzen. Kunt u met den goe
den wil genoegen nemen, mijnheer von
I Liihnstein?»
Maar zooveel goedheid heb ik in 't ge-
heel niet verdiend,» sprak hij bijna aangedaan,
j «O, het gaat ons ook niet altijd naar
I onze verdiensten,Zij lachte schalkse!) en
I toch kon zij nog altijd uiet de ontroering
j beheerschen, die het aanzien van zijn bleek
j t o ingevallen gezicht haar veroorzaakt had.
I >.iar u zelf mij dat zegt. juffrouw I-'anny,
wil ik rustig doen, wat u verlangt.»
>Ja, dal ducht ik ook wel,» zeide zij en
hield daarbij strak het oog gevestigd op
een klein glinsterend kiezelsteentje aan haar
voet. «Daarom wou ik u zeggen, dat u
komen kunt lite! gerust althans mij
nentwege».
i «Dan op a.s. Zondag, niet waar? Ik kom,
juffrouw I-ar.i y, God weet, hoe graag, nu
ik zeker bon, dat ik u daar mee niet he-
leeriig.»
Zij knikte hem tevreden
immers den blik
Hij had
schuwe, angstige liefde
"pgemerkt, waarmede zij hem half ver
holen had durven aanzien.
Thans, terwijl zijn sniau zooveel dieper
1 was dan voorheen, begeerde Lahnstein geens
zins het zoeken eii vinden van troost?
,,,Nu dit. onderhoud ging hij met Fanny op
eiszenfelde weer vriendschappelijk om.
door allen gaarne gezien en in stilte ver-
troeteld, als een liove jongen, die zwaar
ziek is geweest en nog meer clan anders
behoefte heeft aan liefdevolle zorgen.
Zoo op 't oog gezien scheen er in beider
o^gawg hoegenaamd niets veranderd to zijn.
Al wilde Lahnstein 't zich zeil ternauwer
nood bekennen, de in alle opzichten go/nnda
atmoiifc» r van Weiszenfelde begon, onmerk
baar schier, de w-onde zijns harten te hecleu.
Hij werd mededeelzamer, taib.iarder voor
een welwillend woord, ja, hij had oen enkele
maal zelfs zijn ouden gullen lach weer ge
vonden, en dan wisselden Fanny en Andertmi
een veclzcggendcn blik van voldoening en
stille blijdschap.
Maar gezegd moet het worden, Fanny
verwende hem vrecsclijk. Voor Lahnstein
had zij altijd een bijzondere verrassing, 't
zij dan een sierlijk opgemaakt schaaltje met
fruit, hetzij, een zelf-vervaardigd handwerkje,
en om hém en zijn welbehagen draaiden
do lieelo weck door hare gedachten,
Fedor was niet blind, hij besefte dat wei.
bij vond er ook wel iets heerlijks en iota
streelcnds in, doch er verder over nadenken
deed hij niet.
Af mi toe zuchtte Anderten heel stil, ter
wijl de lachende trek om zijn mond bleef
Naarmate in Lahnstein het leven werd
opgewekt en hij zelf meer en meer tot het
leven werd aangetrokken, vermocht hij ook
niet een helderder filik om zich heen te
zien, Zoo kwam hij eindelijk, niet zonder
eenige verbazing, tot de ontdekking dat de
tijd ook voor Fanny velerlei verandering
met zich mee had gebracht.
'/.e was slanker geworden, zoodat het <lc:i
f""w*
a' ,e nooge kleur van de wangen was
verzac ht lot een gezonden blo. en haar pro
fiel toonde zelfs bepaald edele lijnen,
Ook het haar droeg zij heter opgemaakt
en ui plaats van de stijve vlechten om de
kam gebonden, een veel losser en sierlijker
wrong, terwijl kleine, gekroestu lokjes het
voorhoofd bedekten.
(Wordt vervolgd).
