Alle soorten UURWERKEN
BEDWATEREN
rG Philippo
JLmersfoort^l
Isrtegrauiit 26, b.h, H.jstkantoor
ATEI.IER VOOR REPARATIÊK.
spoedige radicale genezing -k verouderde
gevallen door de bekende URIEP1I.LEN
no. z. Prijs f z.jO, t> flacons f 13.50.
„N. V. SAN1TAS".
Amersfoort Langestraat ioz.
Onze prijscourant van Patet t Geneesmid-
delen enz. wordt U franco gezonden tegei
inzending van to ct. postzegels aan oti
Hoofdkantoor Mij. SAN1TAS. Post IJ»
302, den Haag.
Van al w.it in den loop dor jaren
Tot heil der meuschheid is outdekt
Behoort Fédora's baarhersteller
Tot 't geen het meest de aauducht trekt,
De schrik, die dames doet ontstellen.
Wanueer heur lyiar vermind'ren gaat
Behoort gelukkig tot 't verleden.
Fedora toch bezweert dit kwaad.
Verkrijgbaar te Amersfoort bij(s
J. BOMII IZKN, hrniiimestrnat 44.
JAC. BKZAAN, l.anceatrii»' 71.
WEGENS OPHEFFING HLJKSDISTKIBUTIK VAN VETTEN IS
JUNIUS'
11 oo«f 1.1u rlaatma botn
PLAXTA
80 CENT PEK I'ONI)
EN
C«C®SA
85 CENT PER POND
ÜOLO
85 CT. P. POND
VOORTAAN WEDEROM OVERAI. VERKRIJGBAAR
L G.PONNE
Levert tot billijkste
noteeriug
Elektromotoren
Amersfoort
Licht en Krocht
Installaties
alleen uit eerste klasse
materialen gemonteerd
AI/ilvMKKXE
FERWERDA TIEMAN
W 13 NHAKTDEILAREIN
VINO DE IMOJA L A PALM A
'iiiia ronde'tiifehtijtif 1.35 p. flcncli •-» Prima wille Tafel (jn fl.öO p. IBsih
Typo "BORDH3At] X--VV IJTST
Dvp-°-t van Wijnen te AMERSFOORT bij.
M. R. N. OOSTERVEEN «V-y"»
Maatschappij van Levens
verzekering Lijfrente
Damrak 74, Amsterdam
De polissen der AI.GKMEENK bieden de volgende voordeden aan:
Betaling der jaerpremün in halfjaarlijksche, drien.aandelijksche of maandelijksche ter
mijnen, tegen een geringe verhooging.
Bij overlijden wordt geen aanzuivering van de loopende jaarpremie vereischt.
Dertig respijtdagen voor de premiebetaling. Langer uitstel wordt toegestaan tegen
rentevergoeding voor zoover tie afkoopwaarde den achterstand dekt.
Afkoop en beleening. na driejarig bestaan der polis, voor zoover de aard der ver
zekering dit to< aat, Premievrije poiis na driejarig bestaan.
Berekening tier premie, in den regel naar den laatsten verjaardag.
De opeischbaar geworden kapitaien en renten zijn ter beschikking van de recht
hebbenden terstond na acco> r.'bevinding tier bewijsstukken.
Door betaling etner geringe premin erhooging kan staking der premiebetaling bij
invaliditeit, alsook eerte iiivaliditellsreiue worden bedongen.
Inspecteur voor L'trecht en Oostelijk Zuid-Holland H. THIEREKS, Rembrandtkade
Utrecht.
AMEltSl OOliTSt IIE RIJT 1 I (i tl A AT SC il A P P IJ
Westslngel OO s t Telefoon 45
Luit Rijtuigen eii Litreien nor Gele :«nii. Uniformen yoo-' begrafenissen
Directeur W. F. V. D. ZWAAN'.
FEI 11.1, ETON.
Het Paria-meisje.
hot hoofd,
hoid. bedr
Bah.
•erheugd dal
rcrscbijiiing r
Hij stond
stii
hards
r hij de blai
afging. Het
nik
een overgang. Nog eens kerk hij op
het groots grijze huis van Heijmelen ii.it
('ogenschijnlijk, met a! zijn, o r blinden
gesloten vensters, er zoo rustig, zoo gewoon
uitzag, maar achter die hreede zware deur
de warmte, de vele menschen. de benauwd»-
geuren van een overvolle feestzaal! Ilier
vóór hem de oneindige kainie rust van eer.
wintert ht. De straatlantaarns, die om het
vergevi rderrte uur rog slechts om de nandere
brand.;gaven onbestemde verlichte plek
ken onier de blederiooze uoomen ui dsn
Vijverberg. Eu het was e'ii donkere nacht'
Aan weerskanten van het hui» wachtte reeds
een lm 3e dubbele file van rijtuigen; uit
dien chaos van donkere vierkante gevaar
ten, hello lichtvlekken verspreidende lantaarns
er. lijngsteekende paarder-si.b--netten, klonk
slechts het gcrikkrlik van het schurend
harnachoment van eet. ongc iuldig, zenuw
achtig paard.
I-"rat 3 de Uruijr.e liep een eind de straat
op, diep ademhalend dat deed heni goed.
Hij stak een sigaar een paar flinke
halen hè. hij wan! een ander menscdi,
of liever bij werd zich zJf weer. Het vreemde
se-.tim rteeie gevoel, waardoor hij een oogen-
blik zooiets nis diep medelijden, bijna ziele-
leed, gevoeld had voor dat mooie m> isj-i
met biar treurige or,ge 11. en bespottelijke!)
naam verdween gelukkig geheel en al. Hij j
zag de d.ngen nu meer r.uc'uter in
maar n. zijn voordeel. Hij vond nu r iet dat
dat vreemde meisje een dwaas figuur
had doen slaan, maar zij hem. Eb hij werd
heel b os op haar. Foei welk een op-
rechtheid en en verachtelijke par-
venu-eigenschappen
Welke vreemde ontmoetingen bracht zoo'n
1 de Hruijne schudde
bal bezoek mede' F ra
tl al wuftheid, onwaar-
rgoud, vond men in al
id.-li schijn Hij was innig
hii slechte een sporadische
lakto in uie bedorven atmos-
erdorven groote stanEn dan
da vrouwen foei. foei dis vrouwen!
Frans de Bruijne verviel in ke-l euvel vati
iV numannen als zij zich door cèn vrouw
bclcedigd voelen, hij generaliseerde.
,M.»sthien als het meisje, waardoor hij *ich
b'-iv digd achtte, leölijk «11 01,beduidend ware
g -werst en zij zich niet aan hem vertoond
1 had onder dan naam die hem na den zijno
hc-t liefst» was op 'Ie wereld, zou hij na een
paar flinke stappen in de buitenlucht, den
Int rt. ristischen kant van het geheele scèneije
1 hebben begrop.-n en er flink om gelachen
I hebben. Maar Frans de Bruijuo niet zijn
calvinistisch gel f. zijn vrome voorouders,
zii heridil.lirc-u erbieil voor degelijke grord-
l. -v;inselen. aas in het gc'i.ei-l i.itt «unioris-
ti.M t; 1.angel-c eerder het tegendeel
Kii het w.i» i:.et melodramatische» ernst dat
1 .j bij: .1 hardop prevelde: «Vetkaars, bah,
I Vcikaers-Swaenecroon
llij waiidelde in de richting van «den
inden Doelen,waar bij logeerde, maar voor
I het hotel gekomen voelde hij zich te op-re-
om reeds 11.iar Led te kunnen g« .11;
de degelijke buitenman was zoo weinig
emoties g'W-'On op zijn afgelegen Drutlen.
ILj w.iiuleMo tie donkere laten van het
Voorhout wat op en lieer om tot kalmte
te komen, maar er bleef OHrust. besluite
loosheid in ztjn haastigen stap. Plotseling
'liter staakte hij zijn wandeling, h-j stond
stil als iemand the eeu beslissende ii g ing
krijgtI >at is het?->o is mijn plicht
Vlug slapte hij na op zijn hotel af en
gijg slapen!- Neen, op zijn kamer ge
komen ontstak hij bet eluctrisch licht en
ging zitten schrijven.., vellen vol!
Daar buiten door de heldere winterlucht
klonken de tonen van het carillon van den
toren van de St. Jacobskerk en daarna bromde
de groote klok drie zware doffe slagen. Een
ogenblik later was daar buiten p de struct
een onophoudelijk geratel van rijtuigen, het
i,.il van tante van Heijmelen scheen afgit
loonen, het moe gedanste «wufte» den Haag
gu.g ter ruste
Alleen do landjonker, met zijn degelijke
principes, Frans de Bruijne van Drutteu,
waakte en ichreef... alsof vim dien ellen
langen brief zijn levensgeluk moest af
hangen
Tvctdt Hoofdstuk.
Frans de Hruijne, de degolijke onbedor
ven buitenman, de strenge moralist, zou te
vreden zijn geweest, ais hij do neerslachtige
houding had kunnen zien, van zijn «Freule»
Swaem-croon, ontmaskerd tot een «Juffrouw-
Vetkaars,» zooals zij daar neergevallen was
op de plaats na»s; hare moeder N u altijd
zetelde daar niets dan melancholie op dat
«dele voorh ,t,fd. op die fraai gebogen wenk
brauwen, in die sombere oogen. De vleugels
I van list wipneusje - dat nu meer dan anders
een dwaze fout geleek in dat treurige ge
zichtje trilden van bedwongen snikken
en de witte gelijk» boventaudjes groefden
ziih - nmeedo-igend In bat kersroode onder
lipje
Welk een beeld van bedwongen smart,
welk een tegenstelling iit dezn schitterende
vroolijke danszaal, vormde dat meisje naast
dat oude dametje, dat met zoo'n gmioogelijk
gezicht, niets «eeti ,»chl slaat'.!- op het stille
ingehouden leed van hare dochter, in het
Frausch keuvelde niet hai.r buurvrouw, een
even deftige dutne, een ualmoeder als zij.
Daar klonken een paar walstonen door
de zaalHet meisje schrikte op uit haar
zwaarmoedig gepeins. Onwillekeurig sloeg
zij een blik op haar halboekje, onwillekeurig,
want ze wist heel u ed dat dit de souper-
dans was, uien zij had moeten geven aan
Van Velzen. den eersten en eenigen preten
dent naar dien eeredans. Nu drukte haar
sprekend gelaat groote moeheid en afkeer
uit. Plotseling, als nam zij een beslist besluit,
atooil zij op en liet haar roze veeren waaier
arschuweud tikje vallen op den
moeder «Mama fluisterde
ik gevoel mij niet wel, ik wit
naar huis!» In haar groote ontroering klonk
haar toon bevelend. Haar moeder z:.g tot
haar op, -Ie donkere vogeloogjcs drukten
groote verbazing uit«Ma chère ik begrijp
je niet. Hoe kom je tot zoo iets onzinnigs?
Naar huis gaan!- Maar weet-jc dan niet dat
nu de souperdans komt?»
«Och ja wel, mama, wat zou dat nu. Toe,
laat ons dadelijk gaan. dadelijk, mama!»
Mevrouw Swaenecroon keek donker
en ontevreden en iu haar slecht gehumeurd-
1 ht-id over de vreemde grilligheid van hare
dochter, zei de zij, zelve misschien niot be
s- Tiende hoe wreed zij was: «ik begrijp je
net, l.eonio, den gebeden av-nd heb-je zmo
goed als niet gedanst, maar juist deze twee
laatste dansen, de souperdans en de cotillon,
i heli-je afgesproken en .juist nu wil-je naar
huis? Kom kind, dat zijn kuurtjes!»
i «Och toe, mama, geloof mij. ik voel
1 mij ellendig!»
1 Nonsens, je mankeert nooit iets, dat zou
j wel voor bet eerst in je leven zijn
Leonie was ten einde raad. Zij wist hoi!
I goed welk gewicht haar moeder hechtte
aan dit bal, maar zij snakte er naar uit deze
omgeving te komen, die zou onvriendelijk
voor haar was. Daar zag ze, hoe Van Velzen
langzaam door het gewoel heendrong om
baar af te halen. En weer maakte het gevoel
van walging van de rol die zij hier speelde
zich van haar meester. Zij sloeg een war -
hopigan blik naar hare moeder, dis, alsof
haar niets gevraagd was. weer kalm met
de dame naast haar praatte Leonie kende
de onverzettelijkheid harer moeder, zij scheen
niet van plan toe to geven. Weer beet zij
zich op de lip. Zij moest weg. voor Van
Velzen haar bereikte. Zij wist wel eeu
middel om haar zin te krijgen, maar zij
haatte dat middel, omdat het haar even goed
pijnigde als hare moeder, die het onge
manierd voud,
(Wordt vervolgd).
