Oanscursus Amersfoort.
Dubbele VILLA te koop.
IT. V. Mij. „Beider Belang"
In het Bergkwartier,
Van Maerlantlaan 2-4
Vakdiploma Boekhouden, Mod. Talen!
PRIMULA'S PRODUCTEN
GELDERSCHE CREDIETVEREENIGING
Het Paria-meisje.
DAN S KUN S TON DE R WIJ S
Privaatlessen in Juzz.
In richting tot het repareeren van Rijwiel-frames
Aanbevelend, L. HOEK, Kamp 88
I
OPENLUCHTTHEATER
ZATERDAG
BILTHOVEN
ZONDAG 14 SEPTEMBER eerste opvoeringen van
DE VERLOREN ZOON.
Bijbels-drama in drie bedrijven door Kapelaan Willem Smulders
Optreden van HKNRI BRONDGIEST.
Prijzen der plaatsen f 2.30, f 2. f 1. f 0.75.
Aanvang 3 uur precies; einde plm. 5*/4 uur. Uitstekend# treinverbindingen in
alle richtingen. Zie verdere bijzonderheden groote aanplakbiljetten.
wordt t© Itoop aangeboden een zeer riant en vrij gelegen
dubbele villa, ouder architectuur modern gebouwd in 1915- De eene villa bevat 6 kamers,
badkamer, serre, balcon. kk., kd„ zolder en 2 dbk. en is vrij van huur op 1 Mei 1920.
De andere villa bevat 6 kamers, serre, balcon, kk., kd., zolder en 1 dbk. en is vrij van
huur op 1 Augustus 1925. De beide perceelen zijn logeabel ingericht en voorzien van
alle comfort eri te bezichtigen Dinsdags eu Doiderdag* rail 2 tot 4 nur.
Nadere inlichtingen te bekomen bij den makelaar W. VAN HASELEN PHzN.,
Snouckaertlaan 24, tel. ito. 218.
1 den NAT. BOND VAN
..MERCUR1US"
voornemens wederom cursussen op te richten ter verkrijging van vakdiploma in
Boekhouden, Mod. Talen of Esperanto. (De lessen worden gegeven door leeraren M. O.)
Schriftelijke aanmelding bij den leider van den cursus:
T. C. K. SMIT, Utre htsclidweg 79, Amersfoort,
alwaar mondelinge inlichtingen verkrijgbaar zijn op Zaterdagaroud 13 Sept. ven 79 nur.
voor SOEP «n BOUILLON.
Verkrijgbaar bijJAN KRAMER Jr.. Voorstraat 2. Woudenberg.
Amersfoort
Telefoon 49 en 130
.Huurhuizen 15
BELEENING - BEWAARNEMING CHEQUES COUPONS
CREDIETBRIEVKN;-- DEPOSITO'S - DISCONTO'S -• EFFECTEN
HANDELSCRED1ETEN - INCASSO'S -PROLONGATIËN
REK. COURANT VREEMD GELD VREEMDE
WISSELS - SAFE-INRICHTING
FEUILLETON'.
39)- °-
Een oogenblik kwam het onuitsprekelijk
verlangen in haar op, haar armen om zijn
ronde schouders te slaan en hem eerlijk e-
eenvoudig te zeggen.
>Mag ik mijn best doen je prinsesje te
zijn, Otto?«
Maar 't Prinsesje van het sprookje vergat
de leelijkheid van prins Riket, en zij, ze
zag heel duidelijk den rug van Olto Swaene-
croon Otto hoorde het bedwongen snik
ken in haar stem, toen zij schijnbaar heel
gewoon trachtte te zeggen: »0 Otto, is dat
nu mannenlogica! Als Riket een sprookjes
figuur is. dan moet zijn prinsesje het immers
ook zijnlc
De rustelooze zenuwachtige hand, dwalend
over de titels der boeken, lag plotseling
doodstil op het sprookjesboek, als door een
geweldigen elag verlamd. En Leonie beet
zich de lippen tot bloedens toe. want ze
wist dat het leed dat hij nu voelde vlijmen-
der was dan al de smart in zijn geheele
leven, hem veroorzaakt door zijn mismaakt
heid. Maar toen hij na enkele seconden zich
langzaam omkeerde kon zij een kreet van
verrassing bijna niet onderdrukken en vroeg
zij zich af. of zij niet veel meer gezocht had
in zijn woorden dan hij er mede bedoelde,
want ze zag een kalm gezicht, met strakke
trekken, als uit staal gesmeed, de wenk
brauwen niet weemoediger dan gewoonlijk
en met een rustige slem zeide hij. >Jehebt
gelijk nichtje, wij zijn den leeftijd te
dweepen met onbereikbare Idealen lang te
boven Plotseling hief hij het hoofd op:
Luister,' riep hij en nu hoorde ook zij
ongewoon vlugge voetstappen over de gang
naderbij komen. Een blijde verrassing tee-
kende zich af op Otto's gezicht i Adolf's
voetstap!» riep hij verheugd.
Het volgend oogenblik werd de deur
opengeworpen met een ruk, op den drempel
etond een booge flinke mannelijke verschij
ning, een kracblige vroolijke stem riep:
>Die eeuwige donkere kamer als je van
buiten komt! Ot', mijn beste frère Austère
waar ben-je I»
Maar Olto stond reeds naast zijn broeder
en drukte hem warm de hand: «Hier, Dolf!»
Leonie zag beide broeders naast elkander
staan, Welke contrastenI» kon zij niet na
laten te denken! Hoe tenger en gedrongen
geleek Otto nu, in zijn donker kaal jasje
naast dien andere, zoo groot, zoo breed,
zoo elegant en jong in zijn licht zomer-
costuum.
«Beste Dolf, welk een verrassing, hoe
komje hier zoo onverwacht?»
Leonie zag een trek van heele groote
angst het knappe gezicht van den jongste
verduisteren: «Och frère Austère, je moet
mij helpen Plotseling zweeg Adolf,
want nu eerst bemerkte hij dat Otto en hij
niet alleen waren in die donkere kamer.
Geheel op anderen toon, zeide hij nu, hof
felijk en luchthartig: «Nieuwsgierigheid dreef
mij, mama schreef mij herhaaldelijk, over
te komen om het wonder van Sprankelen
eens te zien.» En nu lachte hij, zijn blik
vloog over Otto heen naar Leonie, een
brutale blik, verzacht omdat hij toch ook
heele groote bewondering voor haar uitdrukte.
Nu toch zag Leonie Otto plotseling ver-
bleekeu, de wenkbrauwen fronsen, zijn broe
ders hand loslaten en achteruittreden, staan
blijvend, zwijgend, geheel de houding van
een toeschouwer aannemend.
Adolf bemerkte niet de verandering in
de houding van zijn broeder, want levendig
trad bij naar Leonie. «Mama schreef in eiken
brief van Spratikelen's nieuwe ongekende
charme en, ik geloofde haar niet, mijn goede
moeder verzint wel meerprikkels om
mij naar dit vervelende nest te lokken. Ik
vraag je pardon, Leonie want, zoo mag
ik je immers wel noemen,krachtens familie
recht? Had ik geweten dat haar lofspraak
zoover beneden de waarheid bleef dan was
ik reeds naar Sprankelen gevlogen op het
eerste sein!» Toen, zich tot Olto keerend
Ondergeteekende bericht families, dat medio October zijn lessen zullen aanvangen ten
huize vaa den heer SNOUCK., BeUlieillaari 4-
Het nieuwste op het gebied van danskunst zal worden ouderwezen. Voor goede
regeling is vroegtijdige aanmelding gewenscht.
Spreekuur Woensdag 10 en 17 September van 3—B ure, Benkenlaan 4.
33. VAN BEMMEL.
Hoofdkantoorj GRAVENHAGE, WALDECK PYKM0NTKADE109
Bijkantoren AMSTERDAM, ACHTERGRACHT i
ROTTERDAM, STATIONSWEG 87a
ZWOLLE, GROOT WEEZEN LAND 40
GEMAKKELIJK BETAALBAAR - Premie-trekkingen 'op den rgden va
Men vrage prospectus en inlichtingen voor Agentschap
I. D. MEIJER, Leeraar in hot Dansen. Boreulo, Bestuurslid der Ned. Dansonder-
wijzersvoreeniging Member of the Imperial Society of Dance Teachers Londen, 1
zal zijn Dans- en Maintienlessen medio October te Amersfoort weder hervatten.
De nieuwste dansen van het Londensch Congres, waaraan door mij persoonlijk
is deelgenomen, zullen dit seizoen worden onderwezen.
Inschrijving van leerlingen en gecombineerde Clubs kunnen plaats hebben op
DINSDAG 16 SEPTEMBER van 12-4 uur in do Sociëteit AMICITIA
sr«r- VOOR PARTICULIEREN!
Ook geheel complete Rijwielen worden
op bestelling door ons vervaardigd
INGANG WERKPLAATS ST. A N N AS T R A A T.
en hem lachend op beide schouders slaande
»0, frère Austère, die slimme frère Austère,
die stikum thuis bleefkapellen vangen!»
Met goed bespeelden luchtigen spot ant
woordde de oudste schertsend: «Je vergeet,
broertje, dat ik nooit anders dan het goud
leverde, waarin jij je kapellen vatte. Je komt
deze keer alsof je geroepen waart! Daar
heeft een vlindertje zich vergist en "is deze
donkere cel binnengevlogen, het ziet mij,
nachtuil, voor een dartel natuurgenoot aan
en kwam mij vragen of ik medeging
meien plukken: Ik boekenwurm! Je weet
wel, Adolf, achter op het veld langs den
dwarsweg naar het veer, staan de voorjaars
bloemen nu in vollen bloei.» En toen zich
hoffelijk, minzaam keerend lot Leonie: «Par
don, nichtje, noem mij geen beer omdat ik
mij onttrek aan mijn gasthaerenplicht. Je
bent al lang genoeg op Sprankelen om consi
deratie te kunnen hebben voor mijn
«monniken eigenschappen, Ik geef je im
mers een veel beter cavalier, De «Kroonprins
van Sprankelen» zal heel gaarne de honneurs
van zijn stamslot tegenover je waarnemen.»
Leonie zag haar oudsten neef weifelend
aan, er stond echter geen enkele bijzondere
emotie te lezen op dat kalme glimlachende
gezicht. Nog altijd met een hart vol onrust
over wat tusscben hen belden was voor
gevallen, zeide zij: «Zou-je niet medegaan,
Otto, je ziet, dunkt me, wat bleek, de frissche
lucht moet je goed doen.»
Maar reeds stak Adolf «krachtens familie
recht,» zijn hand door haar arm en haarde
kamer uitvoerende, hoorde Otto hem nog
zeggen: «Och... Leonie, laat frère Austère
met rust, heuscb, dat heeft bij liever, je kent
hem nog nietAle hij eenmaal tusschen zijn
boeken zit, dan begraaft hij zich er in als
een mol zich 's winters in de aarde werkt,
hij kruipt vooreerst zijn hol niet meer uit
Het antwoord van Leonie ging in de verte
voor Olto verloren, een poos bleef hij nog
doodstil staan, luisterend naar de voetstappen
en stemmen die zich al verder in de lange
gang verwijderden. Toen hij eindelijk niets
meer hoorde, richtte hij zich zoo hoog mo
gelijk op en streek met de hand over het
gezicht als vaagde hij een knellend masker
weg. Hoe veranderde zijn houding, zijn
gelaatsuitdrukking! Hij deed een stap voor
uit, nu stond hij bij de tafel op de plek
waar Leonie gestaan had, ecnigc oogen-
blikken te voren en waar zij naar hein ge
luisterd had toen hij zoo dwaas, zich zelf-
vergetend, had verteld van dien dwazen
leelijken prins Riket! Het was óók de plek,
waar hij eens gevallen was, dertig jaar ge
leden, nu overmand door zijn gevoel,
viel hij er op de knieün neder, zijn gezicht
verbergend in de beide armen die hij steunde
op de tafel: «Wat deed ik mij te wagen
zonder schild in den strijdZij hebben mij
achtergelaten, doodelijk getroffen!»
Eindelijk stond hij op en liep naar zijn
schrijftafel, hij ging op zijn bureaustoel zitten
nam het papier weg waaronder het dagboek
verborgen lag, doopte de pen in den inkt,
gereed aan zijn trouwen papieren vriend,
zijn «veiligheidsklep.» heel den omgang van
zijn leed te vertellen, hij zocht naar woorden,
langen tijd
Toen plotseling, wierp hij den pennen
houder van zich, greep driftig het boek en
verscheurde zijn herinneringen van jaren.
In den lagen Engelschen haard, waar in
deze kille dompige kamer tot laat in Me®
een vuurtje brandde, wierp hij de snippers
en hij pookte in de vlammen opdat toch
alles in sintels zou opgaan 1
Want plotseling was hij tot de wetenschap
gekomen, dat wat hij meende geleden te
hebhen, zijn levenlang, evenmin leed kon
genoemd worden, als de behaagziekte eener
wispelturige vrouw iets van liefde heeft. Nu
eerst kende hij hst echte, overweldigende
leed, dat woorden kent noch tranen, maar
dat onafgebroken bloedt uit duizend schrij
nende wonden1
(Wordt vervolgd.)
