KRUISERS
DRUKWERK.
Nationale HypoMW
Vereeniying Nederlandsch Fabrikaat
PRIHULR PRODUCTEN
L. STAS
lllllllll
ui
GELDERSCHE CREDIETVEREENIGIfiG
ARNHEM 1; Opgericht 1866
3'A
4
Over den afbouw van de
„JAVA" en „SUMATRA"
»De Amersfooortsche Courank
GOED, VLUG en BILLIJK
VOLGESTORT KAPITAAL f 400 000.—
WAARBORGKAPITAAL 4 oöo 000.
De Bank verstrekt gelden op le Hypo
theek op huilen, landerijen en boerenplaatsen
te«en billijke en gemakkelijke voorwaarden.
Inlichtingen te bekomen bij en aanvragen
te richten tot bare Agent, de firma
GELDERSCHE CRt DIETVEtEENIGING
Ut rechtse heul raat 34-36 le AMKKSFOOK'I
KB IJ GS WETENSCHAP.
pY RIJD AG 12DECEH BEK
.8. des avonds 8 our in het
e '8 - G K A Y E NHAUE
Logp-cebouff. FLUWEELEN B' BGWAL 22
Ter b„„kin v„. ,.Het lmidue legervraagstak, in verband met de a.s.
«pr. ,nP v,n(ie[ u egsbegiooi i o g in de Statcn-Generaal"
Inleider: De Heer J. L. TEN BO.sCH, Luitenant-Kolonel - au den tieneralen staf.
Ook NIET-LEDEN hebben toegang tot deze bijeenkomst.
DEN HAAG
XJ itn.oodig-in.g-
tot het bijwonen van een VOORDRACHT MET LICHTBEELDEN over het
onderwerp „DE YEREENIGING NEDERLANDSCH FABRIKAAT EN DE NEDER
LANDSCH E NIJVERHEID" door den heer K. F. SNOEK, Secretaris der Vereeniging
•Nederlandsch Fabrikaat» op DONDERDAG 11 DECEMBER a.s., 's avonds 8 uur
in de zaal van •AMICITIAc.
TOEGANGSBEWIJZEN zijn kosteloos verkrijgbaar bij den heer
L. HOUBAER, Secretaris Vereeniging Handel en Nijverheid, LANGESTRAAT 6z-66.
VOOR SOEP EN BOUILLON
Agent voor de provinoie Utrecht:
F.L.Ia.GJERHAHDT.Utreoht, Tel 3648
LANGESTRAAT 12
:- TELEFOON 212 -:
k. >u A
UITGEBREIDE KEUZE
Schoenwerk
in allo maten
bÜ J. GROOTENDDRST - Hof Ho. 38 - Amersfoort
GESTORT KAPITAAL 110.000.000.-
RESERVEN f 4.400.000.-
Deposito rente
een maand opzegging
drie maanden opzegging
een jaar opzegging
3 pCt.
zyn de meeningen zeer verdeeld,
doch men is het er roerend
over eess, dat het
van de drulskery
- wordt uitgevoerd
Bestel nog hedenKorte Gracht IS of
Valkestraat 19 W Telefoon 19
FEUILLETON.
Het Pariameisje.
651 -o-
Zijn ongekunstelde eerlijke taal hoorde zij
aan met opéén gekiemde lippen, neerge
slagen blik, maar door de oogharen heen
tuurde zij ongemerkt naar Otto's hand die
bevend lag op den rug van den armstoel
waarachter hij stond.
Mijnheer de Bruijne...,» begon zij, en
zij zag hoe 'door die hand een schok voer,
hoe ze plotseling stil lagvol pijnlijke
afwachting van den slag, die onherroepelijk
komen moest. Zulk e«n gebarenspel had
Leonie nog eenmaal waargenomen, toen
zij stond in zijn hooge stille kamer en hij
vertelde van Riket met de KuifMaar
deze keer scheen de spanning, waarin de
eigenaar van de hand verkeerde, toch te
groot om langer in een lijdelijke houding
te blijven luisteren. Otto Swaenecroon nam
zijn hand weg en begon door de kamer te
loopen. Hij stond stil voor een laag salon
tafeltje, beladen met boeken en hij nam
gedachteloos een groot prachtwerk in de
harid dat bovenaan lag, opengeslagen.
En terwijl sprak Leonie zacht en bedeesd,
het vonnis uit van Frans de Bruijne-
Mjjnheer de Bruijne... U, een stent*,
man wachtte lang om tot een besluit te
komen, duid het dan een zwak meisje met
vele gebreken niet ten kwade, als de taak
die u haar op wilt leggen haar te zwaar
voorkomt. Ik dank u voor uwe goede
woorden. Nooit zal ik dit oogenblik ver
geten. Maar ik wil even oprecht en eerlijk
zijn als u: juist die aarzeling, die uw liefde
sterk maakte, heeft mijn hart verkild.
Misschien als u eerderdadelijk had
gesproken, dat dan mijn hart, n ig onbe
wogen. u was gaan toebehooren. Het zou
geen wonder zijn geweest, want ik ben het
volkomen met Otto eens, u bezit alle eigen
schappen een vrouw gelukkig te maken
het spijt mij daarom voor u envoor
Otto, uw advocaat, die het zoo gaarne
schijnt te wenschen, die vrouw niet te
kunnen zijn
Een groote teleurstelling teekende zich
af 'op het flinke man neig ke gelaat van
Frans de Bruijne. Toen, plotseling, werden
beiden afgeleid door een kreet van Otto
Swaenecroon.
Hij hield het groote boek dat hij opge
nomen had in de hand; en heel ontevreden,
met wrok in de stem zeide hij tegen
Leonie: «Zie wat ik hier heb: De sprookjes
van Moeder de Gans, opengeslagen bij
Riket met de KuifEn op Spran
kelen, toen ik je er naar vroeg, gaf je
voor het sprookje niet te kennen
Een donkere blos óverdekte haar voor
hoofd, haar wangen, haar hals. Tot zijn
grootste verbazing zag Frans de Bruijne
zich plotseling vergeten en woonde hij een
vreemd tooneel bij. Hij hoorde Leonie ant
woorden op een bedeesden toon, ais moest
zij zich verontschuldigen:
Ik sprak de waarheid, dit boek... is
nog nieuw
Haastig bladerde Otto In de prachtuitgave
en toen bemerkte hij dat alleen de blad
zijden van het sprookje van Riket met de
Kuif waren opengesneden. Hij wierp het
boek neer en klemde zich met beide han
den vast aan den rug van een armstoel.
Frans de Bruijne hoorde hem in de grootste
spanning uitroepen «Leonie wat
wat beteekent dit. Ikik kan je toch in
een salon mijn rug niet toedraaien
En daarna het antwoord van Leonie,
even vreemd, met een boos gezicht, heel
onvriendelijk: >En 't zou je ook niets
gevenToen je hier kwam, den eersten
keer, ook met mijnheer de Bruijne, toen
zag ik heel duidelijk je je hoogen
rug
Mijn bochel,» verbeterde hij streng.
Zij stampte met haar voet op den grond
•Je leelijken bochel, als je wilt. Ik herkende
je aan aan dat ding toen je mij
afhaalde van het station te Sprankelen,
't Weerhield me mijn armen om je hals te
slaan toen je mij vertelde van dat sprookjeI
Wat daarna gebeurd is weet ik niet goed
meer. Me dunkt, ik zag hetvoor
het laatst toen je mij stond te bespieden op
de ophaalbrug van Sprankelen op het oogen
blik dat Adolf memijn rozen ontnam. En
dat ik je bochelniet meer zien kan,
hoe gaarne ik nu wel zou willen, zie, dat
maakt me juist zoo boos. Want toen ik
afscheid nam uit Sprankelen, toen heb-je mij
doodelijk gegriefd, Otto...!»
Nog voor zij uitgesproken had, sloop
Frans de Bruijne, verblind door het licht
dat voor hem opging, stil de kamer uit.
Nu begreep hij, waarom het hem zulk een
overredingskracht gekost had Otto Swaene
croon hierheen te troonen. Van hoofdper
soon zag hij zich plotseling vernederd tot
den rang van een derde die te veel is en
hij ruimde het veld, het hart vol bittere
gedachten. Het kwam hem voor, alsof het
leven al te onbillijk werd. de wereld ver
basterde, nu bleek dat bij een mooie vrouw,
gebreken hooger aangeschreven stonden
dan deugden I
Zoo hoorde hij Leonie's laatste woorden
niet meer: >En Otto, nu ben ik nog rijker
Sprankelen ligt in mijn bruidskorfJe
zeidet eens Otto: »N<^it ontving een
Swaenecroon een aalmoes. Trotsche Swaene
croon, hoe kom je nu aan al deze schatten!»
Hij stond naast haar met stralende oogen
Mijn familiegoed, mijn naam, het schijnt
me nu alles zoo waardeloos, nu ik in de
oogen van mijn prinsesje zulk een meta
morphose onderging. Haar liefde maakt me
tot den rijksten man. Nu kan ik alles betalen I
LeonieSprankelen voor een bochel,
wil-je
•O neen, dat is te duur; slechts voor
Otto Swaenecroon, mijn eenigen, mooien
prins Riket 1»
EINDE.
