t
WAAROM
Erdalfabriek
Amsterdam.
Distributie vrije - Brandstoffen
le soort Baggerturf (zeer zwaar)
le en 2e soort korte, harde Turf
FIRMA L. VAN ACHTERBERGH
L. STAS
Gereseryeerfl voor de Borstel ei KwasienfatirM ra
J~- -A__ y\_ Barneveld
GELDERSöHE CREDIETVEREENIG1NG
ARNHEMOpgericht 1866
Bergafwaarts
FERWERDA "NEMAN
M. R. N. OOSTERVEEN
OVERTUIGT U DOOR EEN PROEF
I MARCH'S PRODUCTEN
wordt juist de Erdal Schoencrême zoo dikwijls nagemaakt? Omdat de uitstekende
kwaliteit algemeen bekend en gevraagd is. De kwaliteit is beter dan vóór den
oorlog. Om echter misleiding onmogelijk te maken en het publiek voor schade
te vrijwaren, wordt de echte Erdal alleen en uitsluitend geleverd in doozen met
den Oranjen Pelikaan. Het fabrieksmerk staat U borg.
Houtskool Briketten - Houtskool, Vuurmakers
ARNHEMSCHE STRAAT la - TEL. t55 MAGAZIJNEN: KOESTEEG 3-5
LANGESTRAAT 1£
TELEFOON 212
ATELIER VOOR ONDERGOED NAAR MAAT
COMPLETE UITZETTEN EN LUIERMANDEN
Kampstraat 6 - Telefoon 193 interc. - Amersfoort.
GESTORT KAPITAAL f 10.000.000.—
RESERVEN 1 4.400.000.-
Deposito rente
een maand opzegging 3 pCt.
drie maanden opzegging 3'^
een jaar opzegging4
FEUILLETON.
»Wie, wat kan dat zijn?« vroeg groot
mama, de stem nog lijzig van den slaap.
>Och, natuurlijk een belletje,* bromde mama,
in hel donker tastend door het smalle gangetje
naar de voordeur. Wij hoorden vreemde
stemmen, toen plotseling, een schreeuw van
mama, gevolgd door een geluid dat op lachen
en snikkan tegelijk geleek. Onderwijl had
Ik de lamp aangestoken en wij staarden
allen vol verwachting naar de deur, groot
mama half opgerezen uit haar stoel, ik voor
de tafel staande, de balfafgebrande lucifer
nog in de hand.
Maar het drukke gefluister in de gang
duurde heel lang, eindelijk schuifelden voet
stappen nader.
»Hm,« kwam tante weer, maar nu binnen
smonds >Ik begreep wel dat er zoo iets
achter stak En toen luider>Eigenlijk,
kwam ik hier, Ietje, om je te balen. Mijn
laatste brief is nog uit Amerika, niet waar?
Kort daarop is het plan opgekomen terug
te keeren. Nu zijn wij sinds drie maanden
in het land. Duyns heeft een kantoor ge
vestigd te Amsterdam. Wij besloten daar
ook te gaan wonen. Maar wij konden het
niet uithouden in zoo'n nauwe stad, waar
de menschen over, beneden, boven en naast
elkaar opgetast wonen. Foei, wat een be
nauwd gekrioelIn Amerika woonden wij
den laatsten tijd in een nieuwe stad, heel
ruim uit elkaar gebouwd, en voor dien tijd
woonden wij buiten, meestal in een houten
huis, waarvan de planken en de balken zoo
uit bet bosch waren gehaald, en dicht bij
de woeste, breede rivier waarover Duyns
en zijn mannen een brug bouwden Nu
begrijp je waarom wij niet wennen konden
in zoo'n oude, nauwe Hollandsche straat en
wij vluchtten naar buiten. Nu wonen wij te
Heizand, midden in de heide, vlak bij hst
station en een half uur sporens van de stad.
Duyns en de jongens gaan iederen dag naar
kantoor en school in de stad, zij waren dat
al gewend in Amerika Voor wij naar
ons genoegen gevestigd waren, wilde ik
niet bij je komen, want mijn plan was,
Ietje, je voor een poosje mede te nemen
naar bulten
>Ocb, Na, ik kan niat heel goed van
huis
•Ietje, zeg geen woord meer. Nu ik hier
ben, begrijp ik er alles van.
Het gesprek treuzelde weer. Totn stond
tante op »Hoor eens, Iet, tot morgenmiddag
blijf ik in den Haag. Kom mij morgen
ochtend opzoeken in het hotel, daar lijn wij
vrijer. Tot ziens, zuster, dag kind, dames
•Wacht nog even, male Lina trad tusschen-
beide met een beslistheid, die ik nooit ge
waagd had te vertoonen en zelfs grand-
maman verwonderd op dsed zien.
Ik begrijp ook dat tante Marie voorloopig
niet bij ons kan komen logeeren, maar daar
de kamer thuis kant en klaar is, konden
wij in tante's plaats Ybowina voor een
veertien dagen meenemen.*
Voor de tweede maal sprak zij mijn naam
uit en telkens met zulk een overdreven
deftigheid, dat Ik, die den naam Ybowina
altijd heel ongemeen en aanzienlijk had ge
vonden, nu vond dat hij bepaald bespottelijk
klonk.
•Mag uw dochter met ons meegaan,
tante Marie
Mama's gezicht klaarde op: »Dat vind
ik een heel pretje voor haar, nichtje, ik
neem dankbaar je aanbod aan,* zei ze
vriendelijk, niettegenstaande grootmama op
vallend kuchte en nog eens kuchte.
En ikUit logeeren gaan eens los
breken vit deze bedompte omgeving, iets
geheel anders zien Mijn hart pompelde
van vreugde.
•Met uw verlof,* zei grootmama nu, en
haar stem klonk hooghartig en streng
•Wat mijn schoondochter doet gaat ons
minder aan, maar Ybowina is ons nog gehoor
zaamheid verschuldigd, enne wij kunnen
WIJNHANDELAREN
Aanbevolen Merken
Cótes de Blsye.
f 1.70
Witte Bergerac f 2.60
St. Julien Médoc
2.10
Muscaat Frontignan 3.—
La Rose Ludon
2.15
Liebfraumilch 3.50
Chau. Malleret
2,20
Roode Port vanaf 2.60
Graves Blanc
2.50
Witte Port 2.70
2.85
Pale Sherry. 2.80
-
rRIHA BISSCHOPWIJNf 1.50
SPAANSCHE TAFELWIJNEN
(type bordeaux)
VINO DE R10JA (rood)f 1.3b
LA PALMA (wit)1.50
LA E8TRELLA BLANCA (wit) 2.—
(alle prijzen per flhsch)
Depot te AMERSFOORT bij
Langestraat 46
Arnhemschestraat 11 - Telefoon 77
dat de kwaliteit van a|
(BOUILLON-BLOKJES, SOEP-TABLETTEN, SOEPEN-AROMA)
thans even als voorheen
onovertroffen is.
ons niet heel goed vereenigen met haar gaan.
Wij kunnen en willen haar liever niet missen.*
Tante keek opeens heel knorrig, mijn
onzelfzuchtige moeder teleurgesteld en ik
bedroefdMaar mijn nichtje Lina, heele-
maal niet uit het veld geslagen, keerde zich
onbeschroomd naar de vooroudersMevrouw
van Batensteijn, mijn nichtje Ybowina moet
mij, als zij bij ons is, eens leeren hoe zij
het asnlegt, drie machten tegelijk te gehoor
zamen, want zoo Iets gaat boven het begrip
mijner democratische Amerikaansche op
voeding. Maar voorloopig zult u mij ver-
oorlooven mij te houden aan de uitspraak
van haar moeder, naar mijn begrippen de
eenige wettige gezaghebbende over baar
Tante Marie, u zoudt mij 'n groot plezier doen
als Ybowina morgenmiddag met ons mede
mag gaan.* En met een slim knipoogje
voegde zij er bij>Het is misschien beter,
hierin snel te beslissen.*
Mijn oogen hingen aan mama's lippen,
alles hing nu af van haar, de onderdanige
slavin der voorouders, Mijn verwachting
hing wel aan een spinragdraadje. Maar 't
scheen dat onder de oogen van haar voort
varende onafhankelijke familie, mama iets
van haar zelfstandigheid herwon Je hebt
gelijk,* zeide zij»'t Is beter den knoop
dadelijk door te hakken, Bowien mag voor
een veertien dagen met je mede!* Entoen
zich tot hare schoonmoeder keerend»Ik
kan begrijpen mama, dat u en grandmaman
er tegen opziet, Bowien's zorgen te missen,
maar ik zal die zoolang overnemen. Het
kind is nog zoo jong, een verzetje is wel
eens goed voor haar.*
Daarop namen de dames afscheid, heel
stijf van de zijde der voorouders, koel noncha
lant van die der vreemden. Mama en ik
lieten onze familie tot aan de voordeur uit.
Weer binnenkomend brak de toorn der voor
ouders eerst goed los. Reeds tijdens het
bszoek was de atmosfeer allengs zwoeler
geworden, had "t in de vette geflits en ge
gromd, nu trok de bui vlak over onze
hoofden, en een echte onweersbui, zelfs de
regenvlagen ontbraken niet.
Zijn die menschen eindelijk weg, die
lelijke mevrouw en haar brutale meid
van een dochter I Ik moet zeggen, Marie,
een mooie troep die jij hier in onze tegen
woordigheid brengt, en, ongelooflijk, waaraan
jij je dochter zulk een lingen tijd durft
toevertrouwen. De hemel weet wat voor
rare lui zij in zulk een millieu zal leeren
kennen. Och, och, twintig jaar draag je nu
reeds mijn naam en nog altijd blijf je het
zelfde bekrompen burgermenscbje, dat mijn
arme verblinde zoon tot zijn ongeluk en
onze schande leerde kennen.*
•Hè, hè, hè,« krijschte grandmaman »Hoe
was 't ook weer Vos,Vos de Rien-du-
ToutEen mooie naam, hè, hè, hè
De invloed van buiten was weg, mama
kromp weer inéén als vroeger bij dergelijke
gelegenheden. Maar er kwam nu plotseling
hulp voor haar opdagen van een kant,
waarvan die nog nooit gekomen was. De
onafhankelijke, besliste houding van mijn
nichtje Lina, had mij onwillekeurig geïmpo
neerd. Ik stond voor grootmama, gloeiend
van toorn, mama's vereelte bevende hand
stevig vasthoudend•Grootmama, en u
grandmaman, ik duld niet langer dat u op
die manier over mijn moeder spreekt
En,'t spijt mij, dat ik u dit niet al veel
eerder onder het oog gebracht heb. Ik weet
zelf niet hoe 't komt dat ik nu wèl durf,
't is me, alsof ik aldoor in een bedompte, be
nauwde atmosfeer heb geleefd, en nu een-
klaps, van buiten een frissche koude wind
is binnen komen waaien, die al het neer
drukkende wegvaagde I 't Kan me geen
grein meer schelen of u me ook een bur
gerlijk menschje, of een brutale meid noemt,
maar één ding weet ikik wil niet meer
dat u mijn moeder anders dan met deferentie
behandelt. Mijn oogen zijn al laag open,
maar ik vind helaas nu pas den moed, mijn
stem te verheffen tegen het onrecht, hier in
huis. Grootmamamijn moeder is de eerste,
de allereerste, hoort u, niet de laatste hier
in huis l«
(Wordt vervolgd.)
