L. HOUBAER AMERSFOORT
Heeren- en Jongeheeren-Overjassen
Adverteert in dit blad!
Heeren- en Kinderkleeding
Zuidsingel 5
W. VAN BEEK Co, Kerkstraat 4-6
Langestraat 63
GELDERSOHE OREDIETVEREENIGING
Verricht alle Bankzaken
LVNGESTRAAT 63-64-66
Wij hebben een grooten voorraad in
GEHEEL NIEUWE PASVORMEN
WILT GOEDKOOP
i YISCH EN FRUIT ETEN
BEZOEKT
G. AARJSUV
FEUILLETON
HOOG SPEL.
STOTTER tlN Stotteraar» spreken direct 1 Betaling uk genezing. Prospectus
- gratis per post PSYCHO-PAEDAGOGISCH INSTITUUT.
DOOJb'MEID - HENRI AMAND, PRINSEN BOLWERK 52,
HAARLEM, (a minuten van het station), opgericht 1898. Billijk pension; geneest ook
zonder de werkzaamheden te verzuimen met TOESTEL e.a. middelen, zoowel kinderen
Suggestie*, Pr. 7.
.■So
li*. Toor zelfbohandeling, mst garantie
Hebt u de FLIJER KLEIN AUTO al gezien?
Leuk 2-persoons wagentje he? Prijs f 600
■V INDIAN MOTOREN ONDERWEG. INDIAN
ONDERDEELEN OPNIEUW IN VOORRAAD ALS
BLADVEEREN ENZ. F. N. DUO ZITTINGEN f 55.—
NOG VERSCHILLENDE MOTOREN ALS POPE
INDIAN MET ZIJSPAN ENZ. ZEER GOEDKOOP
Telofoon 457 Amersfoort
ARNHEM - OPGERICHT 1866
KANTOOR AMERSFOORTCTRECHTSCIIESTRAAT
TELEFOON 49 EN 135
Kapitaal eu Reserves f 18.622.000
62 KANTOREN
Springende handen,
uwe en schrale huid,
barsten en springende lippen,
winterhanden en wintervoe
ten,
gebruik Purol
In doozen v. 30, 60 sn 90 ct.
•Bij Apotb. en Drogisten.
HET BESTE ADRES VOOR ALLE
Huishoudelijke Artikelen
is Z. v. d. BIJL,
Kaperslagerjj met Reparatie-inrichting.
KAMPSTRAAT 17.
:xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx*xxxxxxxxi
j Weder als roorheen dagelijks rersch b
voorhanden de van ouds bekende n
j prima kwaliteit
St. NICOLAAS 28 CENT PER ONS R
bij 1
A J. VAN ZALINGEN, Langestr. I B
ELECTRISCHE BANKETBAKKERIJ M
ixxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxn
COMBINATIE PEEK CLOPPENBURG
DAN DE VISCH EN FRÜITZAAK
Alle soorten gerookte visch
tegen lage prijzen.
Tevens grossier ia gedistilleerd.
JENEVER 40 procentf2.00
BRANDEWIJN 40 f2.10
«CITROEN 40 f 2.oo
ICOGNAC 40 f2.50
alle soorten wijn en samos, bisschop, portwijn
en likeuren tegen zeer lage prijzen. Alles
bulten den bond van distillateurs.
Beleefd aanbevelend,
■■MMBIHCj
»Dat heb ik, en juist op de Urm In
kwestie. Ik heb ook mijn ontdekking aan
den kolonel meegedeeld, maar hij is zoo
ver bij zijn tijd ten achter, dat het mij
kregelig maakte. Neem een ouden jjzeren
laadstok, zooals ze voor het laden van mus
ketten gebruikt werden, en omwikkel dien
andevhalven voet hoog met vooroordeelen
en je hebt den kolonel.*
«Een pachter zou zich toch aan zijn voor-
oordselsn niet hoeven te storen.*
>Een pachter I Dien zou een gewoon
pachtkontrakt niet het recht geven om
mijnen aan te leggen, Daartoe zou een
bizonder kontrakt noodlg zijn of tenminste
een uitdrukkelijke vergunning van den eige
naar, en daarvoor zou kolonel Clifford nooit
te vinden zijn.*
Met deze woorden eindigde hot gesprek,
maar Bartiey ging voort zich in gedachten
met de zaak bezig te houden. Zonder Hope
er in te kennen nam hij een handigen advo-
kaat In den arm en de uitkomst daarvan
was, dat hij een reis naar Derbyshire onder
nam, waarop hij Mary meenam. Bij een
kleine herberg maakte hij halt en begaf
zich van hieruit Daar Clifford Hall. De kolo
nel was thuis en ontving hem met stijve
beleefdheid. Bartisy deelde hem mede, dat
hij zijn handelszaak opgegeven bad.
«Des te beter l« antwoordde kolonel Clif
ford op scherpen toon.
»Ik ben farmer geworden.*
»Hm.!« zei de kolonel met het hem slgen
zonderlinge geluid, dat het midden hield
tusschen blazen en zucbten. Op hetzelfde
oogenbiik ging de deur op en binnen kwam
Wal'er Clifford.
Bartiey sprong verwonderd op, ook Walter
schrok, en ze staarden elkander aan.
«Mr. Bolton I* fluisterde Bartiey, maar de
kolonel had het toch geboord.
«Bolton hoezoo I* viel hij op zijn barsche
wijze in, »Mijn zoon, Walter Clifford, Is het,
mijn administrateur. Dit is Mr. Bartiey,
Walter.*
«Aangenaam kennis te maken, i' zei Bartiey,
wlen het geraden scheen het verleden te
verloochenen. Ook Walter was terwille van
zijn vader gaarne daartoe bereid; hij dacht
er echter niet aan Bartiey den smaad te
vergeven, dien deze hem jaren geleden had
azngedaan.
Het gelaat van den jongen man verried
den schranderen Bartiey wat er in hem
omging, en als eerste schrede tot de vér-
zoening stelde hij hem zijn dochter voor.
Walter, verrast, dat zoo veel schoonheiden
lieflijkheid aan zulk een stam ontsproten
was, begroette haar met schuchtere hoffe
lijkheid; zij daarentegen was onbevangen
vriendelijk en bezat geen spoor van valsche
bescheidenheid, wat haar wezen reeds thans
een eigenaardig stempel opdrukte. Boven
dien was zij, hoewel ze niet meer dan vijf
tien jaren telde, geheel volwassen en zag
•r uit als een twintigjarig meisjs.
Bartiey begon met omzichtigheid op zijn
pachtverlanger.s aan te sturen. Hij vertelde
den kolonel, dat hij, dank zij de hulp van
een ervaren vriend, uitstekende resultaten
in het landbouwbedrijf verkregen had, en
voegde er met gemaakte onverschilligheid bij
«Ik heb gehoord, dat u een farm te ver
pachten hebt, is dat waar?*
«Walter,* zei kolonel Clifford, «is dat zoo?
Heb js een farm te verpachten?*
«Voorloopig nog niet,* antwoordde de
jonge man; «maar na verloop van esn
maand komt er sen vrij, als tenminste de
tegenwoordige pachter niet nog er in toe
stemt, dertig procent meer te betalen als
tot nu toe.*
«Zou Ik die farm eens kunnen zien, Mr.
Walter?* vroeg Bartiey.
«Zeksr; ik zal hem u met genoegen laten
zien,* antwoordde Walter, en zich tot Mary
wendend voegds hij er bij«Ik vrees, dat ik u
voor deze bezichtiging niet mag uitnoodigen.
Jonge dames plegen zich niet voor die
dingen te Interesseeren,*
«O, ik interesseer mij er bizonder voor,
sinds papa en Mr. Hope farmers geworden
zijn. En er zijn op onze farm zoovtel aar
dige dieren: kleine kalfjes en lammetjes,
en biggetjes biggetjes zijn net poppetjes,
de heele kleine bedoel ik en dan is er
bijna altijd een veulen, dat uit mijn hand
eet Nlst van een pachthoeve houden,
wat een idee!*
«Goed, dan zal ik u en uw papa de onze
laten zien,* zei Walter met warmtehij vroeg
Mr. Bartiey, waar hij hem kon vinden, en
toen deze vertelde, dat zij in «de bonte koe*
hun intrek genomen hadden, wierp de jonge
man met een zacht «Oh I* een Llik op Mary,
die hem dadelijk begreep.
«We hebben hst daar heel goed, «gaf
ze lachend ten antwoord.* Ze hebben ons
de woonkamer afgestaandaar hangen aller
lei graansoorten aan den muur en de vroo-
lijkste platen, die men zich denken kan, en
de waardin begint me nu al te bederven.*
«Jou kan niemand bederven lief kindi*
zei Bartiey.
«Dat zult u wel het beste weten. Papa.
U hebt het nu al zooveel jaren geprobeerd.*
«Veel jaren zeker niet, juffrouw Bartiey,*
viel de kolonel vriendelijk in; toen schudde
hij het hoofd en zei: «Maar hoe kom ik sr
bij, de jonge dame juffrouw te noemen, ze
is immers mijn eigen nichtje. Overigens kan
ze niet half zoo oud zijn, als ze er uit ziet.
Ik weet precies, wanneer ze geboren Is. Je
bent een kleine bedriegster, lief kind.*
Bartiey verschoot van kleur bij deze onbe
doelde aanklacht, die hem trof als een pijl
schot; toen echter voegde de kolonel er
verklarend bij«Je kunt voor een twintig
jarige jonge dame doorgaan en bent toch
hoogstens... laat mij eens uitrekenen...*
«Ilc ben vijftien jaar en vier maanden,*
zei Mary «Maar Ik laat alle menschen er
In loopen.*
«Nu, bij mij kun je dat niet doen,* her
nam de kolonel. «Ik weet je geboortedatum.
Maar kom nu eens hier en geef je ouden,
barschen oom een zoen,*
«Van harte graag!* riep Mary, liep op
dén kolonel toe, sloeg haar armen om zijn
hals en kuste hem. «O papal* zei ze ver
volgens, «nu heb Ik plotseling een oom ge
kregen en nog wel een held ik, die zoo
met beider iweep, ofschoon dit de eerste
is, dien ik niet in een boek aantref.*
«Lieve Mary, niet zoo ontstuiroigl* ver
maande Bartiey. «Vergeef het haar als het
u belieft, kolonel! En nu, kind, geef je neef
een hand, want wij moeten afscheid nemen.*
Mary gehoorzaamde, was daarbij echter
alles behalve ontstuimig. Ze sloeg haar
oogen neer, stak bedeesd haar hand uit en
zei: «Dag neef Walter.*
Hij vatte haa. hand, en toen hij die een
oogenbiik bleef vast houden, werd Mary
donkerrood.
«Je komt dus' mee naar de farm? vroeg
hij, «Kunt je rijden? en hebt je je rijkleed
meegebracht?*
«Neen, maar dat hindert niet; ik zal de
een of andere lange rok aantrekken.*
«Een lange rokl Wel, het doet er
niets toe wat jij draagt.*
Mary was nog zoo onervaren, dat ze de
beteekenis van die woorden op dat oogen
biik niet begreep. Maar halverwege den
herberg midden in een gesprek met Mr.
Bartiey bedekten haar wangen zich plotse
ling met een gloeiende blos. Een jongeman
had haar bewonderd en die bewondering
ook geuit. Waarschijnlijk lag dat zoo leden
aard van jonge mannen, ze waren van nature
zeker vrijmoediger dan jonge meisjes dat
was trouwens niet onaangenaam.
Deze vluchtige ontmoeting was een be
langrijke gebeurtenis in Mary's jonge leven.
Walter had zijn oogen met verrukking op
haar laten rusten, had haar hand vastge
houden en haar gezegd, dat hij haar be
wonderde. Ze was half verrast, half geprik
keld, en hield plotseling op een kind te zijn.
(Wordt vervolgd.)
