%«loir Hitler:
Plechtige herdenking der dooden van den 9en November 1923 te München.
„Ik twijfel er geen oogenblik aan, dat wij den tijd van beproevingen met succes zullen
doorstaan en dat dan het uur nadert, waarin de Almachtige ons Zijn zegen evenzoo
zal schenken als gedurende lange perioden van vroeger."
dinsdag 14 slachtmaand (nov.) T44 - 58e JAARGANG - No. 231 - a abibm iv Redacties Telefoon 6731 - Hoofdredacteur: NIC. LAMaN
A M W Bli B RlT C B I B Ml fl 8 Hl a Ellp PRIJS ADVERTENTIES: per mUllmeterregel f0.12. Ingez. mededee-
UitgavcN.V. DRUKKERIJ ONNES v/h BLANKENBERG ZN. H M Ha B Bwh ML B 1B 1 B I B fl BJ Ha B llll H JB |M B* ling f 0.24 p.r. „Doelpunten": a. personeel t.m. 20 woorden f 0.55. Ieder
Snouckaertlaan 9 - AMERSFOORT - Directeur: F. HALEWIJN Bb B»7b B Hy jB Bj MJ B# WK I uL. Se 1 9 BJ Bsff bTO [Tvi S woord meer f 0.05; b. alle overige t.m. 20 woorden f 0.66. Ieder woord
Abonnementen alleen by vooruitbet.: p. kwartaal f2.05; p.post f2.25 #BI T I ML B\ %r B W W HHa B w W 9 I Ba v W Br SRiïMI >1 meer f 0.0S max. 50 woorden. Bewijsnummers 6 cent. De administrate
p.week f 0.16. Losse nummers f 0.06. Correspondentie over advertenties behoudt zich het recht voor advertenties eventueel zonder opgave
en abonnementen aan ADMINISTRATIE, TELEF. 5289. GIRO 80S62 DAGBLAD VOOR AMERSFOORT EN DE GELDERSCHE VALLEI van redenen te weigeren.
Volk aan het geweer.
Op 9 November 1923. nu 21 jaar
geleden, knaldo In de straten yan
München plots een aantal schoten
de marsch naar de Feldherrn-
hallc, uiting van den vurigen levens
wil der nog jonge nationaal-socia-
listischc arbeiderspartij in Duitsch-
land. werd hiermede een der dagen
ln de geschiedenis van een volk,
welks herdenking als ccn waar
schuwend fanaal den zwakke en
weifelmoedige het fanatieke en
opofferende voorbeeld der oude strij'
dors weer levendig doet beseffen.
Want liet bloed der zestien mannen,
die door de kogels vielen, heeft
niet voor niets gevloeid werden
destijds de Führer en zijne trouwe
aanhangers door deze blinde moord
partij slechts gestaald in liun vast-
leradcn wil het Duïtsche volk op
te heffen uit de schande van 1918,
:hans heeft datzelfde Duitsche volk
jijn plaats in de rij der volkeren
>pgee:scht en het zal dit blijven
loon met denzelfden onwankelba
re wil als waarmede de zestien
mannen waren bezield, toen zij met
open oog en fier geheven hoofd de
loerende reactie trotseerden.
„Und lkr habt doch gesiegt" kon
de Führer zeggen na de overname
van de macht in 1933. En telken-
jare kon hij dit wederom getuigen
aan het graf der gevallenen, want
steeds meer naderde do verwezen
lijking van het nationaal-socialisti-
sche ideaalbrood en arbeid voor
icderen Duitschen volksgenoot, haar
voltooiing. Doch steeds nader ook
kwam de dag, waarop wederom de
schoten der reactie zouden knallen,
nu niet meer gericht op een hand
vol moedige mannen, doch op een
geheel volk. En deze dag kwam,
op 3 September 1939, toen Enge
land en Frankrijk als vertegen
woordigers van een vermolmd re
giem het jonge Duitsche Rijk den
oorlog verklaarden. Jaren van op
gang volgden, jaren, waarin de
zege voor het grijpen scheen. Doch
ook jaren van neergang werden
het Duitsche volk niet bespaard.
Juist ln dezeu tijd, waarin de
machten der vernietiging dreigen
der dan ooit voor de poorten van
het Duitsche Rijk staan, bewijst
het offer der gevallenzestienman
nen, dat het zooals bet zaad in den
vruchtbaren akker, wortel heeft
geschoten in het, Duitsche volk. In
November 1944 staat het Rijk van
den Führer aangetreden als één
man is het Duitsche volk aan het
geweer getreden. Dit is wel de die
pere zin van de Heldenherdenking
van 9 November
Want de Volkssturm Is de belicha
ming van den onbuigzamen wil van
het tot een vastberaden eenheid
gesmeede Duitsche volk om tot den
laatsten ademtocht weerstand te
bieden aan de dreiging, welke het
zoowel uit het Oosten als uit het
Westen belaagt. Als één man staat
ce Vokssturm aangetreden hon
derdduizenden uit allo Duitsche
gouwen zijn in deze dagen beëedigd
en de heroïeke afweerstrijd in het
Oost-Pruisische grensgebied tegen
een wreeden vi and is voor de gan-
sche wereld het bewijs, dat de
Duitsche grenadier weet, waarvoor
èn waartegen hij strijdt.
Zoo kan men den Volkssturm zien
als het sluitstuk in de weerbaar
making van een volk, welks tragi
sche lot het is geroepen te zijn
tegen een wereld van onmacht en
blind egoïsme in te strijden voor
bet behoud dier volkeren, die in
waanwijs zelfbedrog den ondergang
van het Avondland bewerken, juist
zooals op 9 November 21 jaar ge
leden de reactie in de straten van
het trotsche München.
Honderdduizenden mannen grijpen naar de wapenen
Beëediging van den Voikssiurm in alle Duiische &3uwen
KROON VAN
NAPOLEON GESTOLEN
De kroon van Napoleon en
zijn gouden horloge zijn van
hun plaats in den Döme des
Invalides te Parijs gesto
len, zoo meldt Associated
Press. De materieele waar
de van de kroon is niet
zoo groot, daar zij van ver
guld zilver was; het gewicht
van de kroon bedraagt on
geveer 1,4 k.g. Zij werd on
der een glazen klok be
waard in de ruimte, waarin
het graf van Napoleon
zich bevindt. De kroon werr'
Napoleon in 1804 door Cher
bourg geschonken.
Het Roode Leger verloor
bijna 33 millioen man.
In den bijna 41 maanden durenden
oorlog tegen de Sovjet-Unie zijn
de totale verliezen der bolsjewis
tische strijdkrachten te land, ter
zee en ln de lucht bijzonder zwaar.
Volgens Duitsche berekeningen ver
loren de Sovjet Russen in dien tijd
aan dooden, gewonden, gevangenen
en door andere omstandigheden
32.6 millioen man, onder wie 13.4
millioen dooden.
LAATSTE BOODSCHAP DER
VERDEDIGERS VAN
WALCHEREN.
De oorlogsverslaggever van
het D.N.B. in het Westen, Alex
Schmalfuss, schrijft o.a.: Het
eerste Canadeesche leger, dat in
de gevechten om den mond van
de Schelde geweldige verliezen
heeft geleden, schijnt op aanvul
ling te wachten. De laatste ver
dedigers van Walcheren heb
ben zich intusschen met de vol
gende radioboodschap, uitgezon-
van den watertoren ten N.
van Vrouwenpolder, afge-1
..Wij strijden tot de laatste I
p 'oon. Leve Duitschland. Heil!
den Führer".
München, 12 Nov. By do herdenking der dooden van 9 Novem
ber 1923 heeft gouwleider Paul Giesler het woord gevoerd. Hij zeide
o.ni., dat zich thans In den strijd om de Duitsche vrijheid twee
marchccrende colon ie» vereentgd hebben. Bü de colonne, dio ln den
tyd van de Duitscbe vernedering gevormd en in het geloof aan de
Duitsche herrijzenis met Adolf Hitler aan het hoofd naar de Fcld-
herrnhalle gemarcheerd is, heeft zich thans do groote heerban van
den Deutsche» Volkssturm gevoegd. Uit de duizenden, die eens den
schijnbaar kansloozeu strijd begonnen, is een strijdende volksgemeen
schap geworden. Het parool isin elk uur, op elk oogenblik met eiken
ademtocht cn hartcklop slechts voor Duitschland en zyn vrijheid te
leven cn te strijden, tot een gelukkige vrede verzekerd is.
Do hoofdstad der Beweging stond in hot teeken van de herdenking
der dooden van 9 Nov. 1923, waarvan het hoogtepunt werd gevormd
door de voorlezing dér proclamatie van den Führer door den Reichs-
führer Ify en bevelhebber van het reserveleger, Hoinrich llimmlor.
Na deze voorlezing nam do Reichsführer den formaties van den
Volkssturm den eed af. De bijeenkomst werd tot een demonstratie van
den heiligen Duitschen volksoorlog. Gemeenschappelijk spraken de
duizenden den eed nlt: „Ik zweer by God dezen heiligen eed, dut ik
onvoorwaardelijk trouw en gehoorzaam zal zyn aan den Führer van
het Groot-Dultsche lijjk, Adolf Hitler. Ik beloof plechtig, dat ik voor
myn vaderland dapper zal strijden en liever zal sterven dan do vrij
heid en daarmede do sociale toekomst van mijn volk prijs te geven."
^Aa-ctamcdie u~an den
ln zyn tot het Duitsche Volk uitgevaardigde proclamatie, zegt Adolf
Hitler ojn,: „Do eischen van de totale oorlogvoering zijn voor niy
aanleiding geweest, de herdenking van den negenden November uit te
stellen tot den eersten daaropvoigenden vryen Zondag. Voorts laat
mijn arbeid ln bet Hoofdkwartier niet toe, dat ik op hot oogenblik
het ook maar voor enkele dagen verlaat. Daarvan afgezien zie ik
myn taak thans toch al minder in hot houden van redevoeringen dan
in du voorbereiding en tenuitvoerlegging van do maatregelen, die
noodzakelijk zyn voor de zegavierende bekroning van dezen strjjd.
Want precies als in de crisis van 1923 beweegt my slechts een enkele
gedachte, die al het andere beheerscht: Nu eerst recht alles ln te
spannen voor het noodzakeljjko succes. En zooals toen tien jaar later
den dooden kameraden met recht kon worden gezegd, dat de zege
toch hnn doel geworden was, zoo moot en zal ook in do groote wor
steling van ons sdk op '.even en dcod tenslotte de overwinning toe
vallen aan dit volk, het strijdende front en het niet minder heldhaftig
worstelende vaderland".
„Als kern van den aan Duitsch
land opgedrongen strijd noem
de de Führer:
„1. Ons eigen doel, n.l. de
handhaving van ons volk, de
beveiliging van zijn toe
komst met alle middelen.
2. het doel onzer vijanden:
de vernietiging van ons volk,
de uitroeiing en daarmede het
einde van zijn bestaan."
De Führer vervolgde: „Dat
dit niet een stelling van de na-
tionaal-soc:alistische propagan
da was en is, is eens bewezen
door het Duitsche verval in
het binnenland en wordt thans
bevestigd door de proclamaties
onzer vijanden. Geen nationaal-
socialistische minister van pro
paganda zou de oogmerken on
zer vijanden duidelijker kunnen
omschrijven dan de joodsche
pers het sinds tientallen jaren
gedaan heeft en het in het hij-
zonder nü doet en dan vooral de
vijandelijke staatsleden openlijk
mededeelen. Het door de demo
craten bevorderde bolsjewisme
heeft eens getracht in het bin
nenland onze beweging door
terreur te vernietigen. Het
door de democratieën gesteunde
sovjettisme streeft er naar het
Duitsche Rijk te vernietigen en
ons volk uit te roeien. Dat de
burgerlijke wereld, die toen
onbewust of bewust handlan-
gersdiensten voor het bolsje
wisme in het binnenland ver
richtte, in een door God ver
oorzaakte blindheid haar eigen
ondergang tegemoet ging, veran
derde niets aan de feiten van
haar houding. Dat de huidige
democratieën na de overwin
ning van het bolsjewisme on
middellijk haar eigen graf zou
den vinden dat de democrati
sche staten met hun ideeën te
gen den muur zouden worden
geslingerd, verandert evenmin
iets aan de realiteit van hun
optreden van toen. Verklaar
baar is de op zichzelf onbegrij
pelijke zinneloosheid van aeze
handelwijze, zoodra men weet,
dat achter de menschelijke dom
heid en zwakheid, achter de ka
rakterloosheid aan de eene en de
onvolkomenheid aan de andere
wijze steeds een jood staat, die
evenzeer bij de democratie aan
de touwtjes trekt als hij de
schepper en menner van het
bolsjewistische wereldbeest is.
Slechts het nieuwe Duitsch
land is in staat het roode
gevaar te keeren
Het besef voor dit gevaar in
het binnenland was ook voor
het nationaal-socialisme reeds
bij velen aanwezig. De doeltref
fende bestrijding begon echter
pas toen het vage besef tot een
levende belijdenis werd en in
:'e nat'onan'-socialistische Parlij
r'"n organisatie
vond. Het inzicht in de nood
zakelijkheid van de redding
van Europa voor het bolsje
wistische monster bestaat ook
thans bij talrijke buitenland-
sche staatsmannen, parlements
leden, partijpolitici en econo
men. Tot een practisch resultaat
echter kan dit inzicht pas lei
den, als een sterke Europee-
sche macht er in slaagt, buiten
het kader der theoretische ver
wachtingen den gemeenschap-
pelijken strijd van allen om het
bestaan te organiseeren en met
succes te voeren. Hiertoe kan en
zal echter alleen het nationaal-
socialistische Duitsche Rijk in
staat zijn.
Europa is bijna altijd een veel
heid van onderling concurree-
rende volken en staten geweest
Niettemin heeft het begrip Eu
ropa zijn geestelijken vorm
meestal slechts gevonden in
een staat of een gemeenschap
van verwante volken. De eeu
wige strijd der Europeesche
volken onder elkaar had daar
bij zeker ook een groot voor
deel. Zooals iedere wedkamp
bevorderde hij de capaciteiten
en de kracht der verschillende
volken, maar in de tijden van
den strijd van allen op leven
en dood bestond het groote ge
vaar van een versnippering der
krachten van dit continent te
genover den dreigenden storm
loop van het Binnen-Aziatische
Oosten, dit eeuwig latente ge
vaar voor Europa. In lange tijd
vakken der Europeesche ge
schiedenis was de these van
het Europeesche evenwicht
voor het geborneerde Westen
maar al te vaak identiek met
het verlof om, in strijd met het
gebod der Europeesche solida
riteit, zich met het gevaar, dat
Europa bedreigde, te verbinden
om den een of anderen onge-
wenschten concurrent gemakke
lijker te kunnen worgen. Eeu
wenlang moest het oude Duit
sche Rijk ziin strijd tegen Mon
golen en later tegen Turken
met eigen krachten en enkele
bondgenooten voeren, om Euro
pa te bewaren voor een lot,
waarvan men zich evenmin een
voorstelling had kunnen maken
als thans van een werkelijke
bolsjewiseering. Als deze wor-
bolsjewiseering.
Overigens is het bii histori
sche conflicten niet anders denk
baar dan dat ten slotte niet in
maanden of jaren maar na
lange tijdruimten de worstelin
gen beslist worden, waarin de
Goddelijke Voorzienigheid klaar
blijkelijk de menschen laat aan
treden om hun uiterste waarde
te beproeven en daarmede te be
slissen over de rechtvaardiging
van hun zijn of niet-zijn.
Dat nu de nationaal-socialis-
tische staat deze historische
proef zal doorstaan, wordt reeds
gemotiveerd dooi de houding,
tot dusverre dooi de Beweging
aangenomen.
Wat klein, laf e ongeschikt
tot leven iviel
van on:, af
Volken en staal: lieden, veld-
heercu en soldaten hebben te
allen tijdo dagen 'an geluk cn
van zichtbaar succi gemakkelijk
gedragen, iiet Opmerkelijke in
de groote mannen der wereld
geschiedenis en i de volken,
die voor grootheid bestemd
waren, was echte.- hun stand
vastigheid in de dagen van
moeite, hun vertrouwen in de
tijden van een schijnbare kans
loosheid van hun positie, hun
trots en moed na ondervonden
tegenslagen. Wij zien ook in de
zen geweldigste» volkeren-
strijd van alle i j den slechts
van ons afvallen wat klein, laf
en daarom ongeschikt tot leven
is. Dat monarchen met volle
dige miskenning v. n hun eigen
positie, die nu no;; slechts als
prae-hlstorisch kan worden be
schouwd, den moed verliezen en
verrader worden, wordt ver
klaard door eigen geestelijke en
moreele tekortkomingen, ver
oorzaakt door eeuwenlange in
teelt.
Volken verlangen in dergelijke
tijden andere leiders dan ziek en
ziekelijk geworden oudere ge
slachten. Maar overal, waar een
dergelijke capitulatie geschiedt
of overwogen is en nog overwo
gen zou worden, zei net resul
taat niet zijn een goedkoop weg
sluipen uit een historische crisis,
maar de onvermijdelijke uit
roeiing der betreffende volken
en daarmede ook de vernieti
ging van hun veran woordelijke
mannen, want boljewistische
chaos en burgerooriog in deze
staien zullen het ciiste gevolg
zijn. De tweede phase begint
met de uitlevering der zg. „oor
logsmisdadigers", d.w.z. van de
oorspronkelijke waardevolle
mannen en eindigt met de onaf
zienbare colonnes van menschen
die den weg naar de toendra's
van Siberië aanvaarden om daar
weg te kwijnen als slachtoffers
van de zwakheid hunner regee
ringen.
Al ziin ook de gevolgen van
dergelijk verraad voor Duitsch
land als voornaamste factor van
den strijd van het begin af in mi
litair opzicht zeer ernstig ge
weest. Zij hebben niettemin het
Rijksgebouw niet kunnen doen
wankelen, noch den geest van
den tegenstand kunnen over
winnen. Integendeel, de natie
werd in haar strijdswil gehard
en pas goed fanatiek. Het ver
heugt ons, dat in een aantal
volken, op welke de verschijn
selen van verval betrekking
hebben, elementen van weer
stand gevonden zijn: in Italië
zich scharen om een schepper
van een nieuwen staat, Benito
Mussolini als Duce, in Honga
rije zich scharend om Salassi,
in Slowakije onder leiding van
president Tiso, in Kroatië onder
die van den poglavnik Ante Pa-
welitsj, als leiders der jonge
naties.
Onze grootste bondgenoot,
Japan, heeft een strijd van den
eersten dag af gezien zooals bij
ook werkelijk is: het beslissen
de conflict op leven en dood.
Het voert dezen strijd sindsdien
met de dapperheid van een
waar heldenvolk.
Het verraad heeft de hoop
van Dnitschlands vijanden
niet verwezenlijkt
Sedert Russische legers in No
vember 1942 het Roemeensche
front aan den Don doorbra
ken, heeft verraad op verraad
Adolf Hitler, de groote Duitsche volksleider,
die als de trouwe Eckart waakt over de
toekomst van het Europeesche werelddeeL
ons volk getroffen. Niettemin
heeft zich de hoop onzer vij
anden niet verwezenlijkt.
Steeds weer zijn wij er in ge
slaagd onze fronten op te van
gen en den vijand tot staan
te brengen. Zoo bleef hun
slechts de eene hoop een be
slissende dolkstoot in het bin
nenland zelf toe te brengen zoo
als altijd als zij tegen Duitsch
land op andere wijze geen suc
cessen wisten te behalen. Ka-
rokterloozc sujetten, een meng
sel van feodale arrogantie, bur-
ger'iijke onbekt» aamheiu ea vroe
gere parlementaire corruptie
hebben zich aaneengesloten om
den Duitschen tegenstand inden
wortel aan te_ tasten in de hoop
voor deze meinecdige daad on
middellijk een loon te ontvan
gen. Een ding hebben zij ove
rigens volledig juist gezien:
zoolang ik leef, zal Duitschland
niet het lot ondergaan van de
door het bolsjewisme over
stroomde Europeesche staten.
Zoolang er in mij nog één adem
tocht voorhanden is, zullen mijn
lichaam en mijn geest slechts
deze eene gedachte dienen, mijn
volk sterk te maken in den af
weer en den aanval tegen het
doodelijkste gevaar, dat het be
dreigt. Want terwijl vroeger
oorlogen zijn gevoerd om dy
nastieke of economische belan
gen, gaat deze strijd om het be
staan van ons volk zelf. Als
logische conscauentie van alle
offers kan in dezen oorlog dan
ook alleen de Duitsche volks-
staat versterkt worden. Als nu
enkele Individuen uit de over
wonnen en achter ons liggende
partijen, klassen of andere sec-
ten_ meenen, dat voor hen mis
schien de tijd voor een weder-
opstaan gekomen kon zijn, dan
zullen zij slechts hun volledige
uitroeiing beleven.
Het nationaal-socialisme, dat
zelf eens grenzeloos bloedig ver
volgd werd, heeft tegenover zijn
politieken tegenstander na de
aanvaarding van de macht niet
alleen een waarlijk verzoenende
maar zelfs een grootmoedige
houding aangenomen. Tallooze
mannen, die mij vóór de machts
overneming vervolgden, zijn in
dezen staat door mij met pen
sioen bedacht of zelfs tot nieu
we en hoogere ambten geroepen.
Dezelfde minister van Justitie
van een der Duitsche landen in
wiens ambtsperiode ik eens tot
dertien maanden vestingstraf
veroordeeld werd, werd niette
min door mij tot Duitsch rijks
minister van Justitie benoemd.
Slechts hij, die den nieuwen
staat zelf in woord en daad
den oorlog verklaarde werd door
dezen staat volgens de wetten
behandeld.
Enkele uren waren genoeg om
de revolte poging van 20 Juli
te verstikken, enkele maanden
om de geheele samenzwering de
zer eerlooze catelinische indi
viduen te ontmaskeren en vol
komen te vernietigen.
Party, Volk, Staat en Weer
macht staan onwrikbaar
achter den Führer
De tijd van de compromis- en
gereserveerde naturen is voor
goed voorbij. De Rijksoorlogs-
vlag is in deze dagen als sym
bool van de nationaal-socia-
listischc revolutie- en staatsge-
gedachte de regimen tsvlag der
Duitsche Weermacht geworden.
De Duitsche groet is inge
voerd. De Volksgrenadiersdivi-
sies zullen met den stroom der
Duitsche jeugd medehelpen de
nation aal-socialistische geöach-
tcnwereld volkomen te doen
zegevieren.
Wat mij echter na dien 20sten
Juli het diepst heeft bewogen
en met de dankbaarste vreug
de heeft vervuld, is het besef,
dat leger, marine en lucht
macht, de Waffen '/i kan
hier bij voorbaat buiten be
schouwing blijven in hun ge
heel, zonder dat dit helaas mis
schien vroeger zoo zeer tot
uiting was gekomen, den na-
tionaal-socialistischen geest zoo
in zich hadden opgenomen, dat
er vrijwel niets anders te doen
was dan de onwaardige uit
party, staat en weermacht te
stooten, om een volkomen een
heid der opvattingen en van
den wil van Partij, Volk, Staat
cn Weermacht tot stand te
brengen.
Niettemin zijn de gevolgen
van dezen dag bitter geweest.
In een oplaaien van verwach
tingen hebben onze vijanden al
hun kracht verzameld in de
meening, dat zij Duitschland nu
zonder meer onder den voet
konden loopen. Dat zij daarin
niet geslaagd zijn, is te dan
ken aan de dappere houding
van Weermacht en Waffen-f
maar vooral ook aan het dappe
re gedrag van het Duitsche va
derland, dat boven eiken lof
verheven is.
(Vervolg op pag. 2)
Kor' nieuws uit
het buitenland
Naar het Zweedsche Tele-
graafagentschap meldt, vloog
onlangs een groot aantal „on
bekende vliegtuigen" over het
Westen van Noord-Zweden.
Toen het Zweedsche afweerge
schut ingreep, verlieten de toe
stellen net Zweedsche gebied.
Een der vliegtuigen moest een
noodlanding maken, waarbij
bleek, dat het een Engelsch toe
stel was.
Naar de Finsche omroep
meldt, heeft Paasikivi de teak
op zich genomen een nieuwe
Finsche regeering te vormen.
Naar verluidt heeft Paasikivi
over de regeeringskwestie con
tact gehad met Mannerheim en
al een officieuse ministerlijst sa
mengesteld.
In het kader van de militaire
ontwikkeling wordt medegedeeld
dat het operatiegebied in de
Oostzee weer is uitgebreid. E!k
schip, dat dit gebied bevaart,
stelt zich aan vernietiging bloot.
De Duitsche Rijksregeering
waarschuwt derhalve voor het
bevaren van dit operatiegebied,
waarvan de grenzen nauwkeu
rig zijn vastgesteld en vermeld.
De leiding van de commu
nistische partij in Italië heeft
c-en uitvoerige principieele uit
eenzetting gegeven ten aanzied
van den huidigen politieke^
toestand in Italië en daarin o.a.
gezegd, dat zij bereid is de re*
geering-Bonomi te steunen, doch
versterking van haar invloed in
het kabinet verlangt.
De uitgeweken Poolsche ry»
geering heeft, naar de Londschf
correspondent van Stockholms
Tidningen uit welingelichte
kringen verneemt, de voorwaar
den van Moskou voor een oo-
lossing van het Sovjet-Russisch»
Poolscne conflict van de han£
gewezen.
De V.S., Engeland en de Sov
jet-Unie hebben de voorloopigt
Fransche regeering uitgenoo-
digd zitting te nemen in d*
Europeesche Consultatieve Com
missie. Waarschijnlijk zal Mas-
sigli, Fransch ambassadeur te
Londen, daarheen afgevaardigd
worden,
Londen meldt, dat alleen In
het uistrict Greenwich S5 pcu
der huizen zijn beschadigd;
ll'/t pet. is verwoest, 10000 ge
zinnen wonen in beschadigde
huizen, 2000 in zwaar beschadig
de woningen, 500 hebben geen
woning meer.
Rijksminister von Ribben-
trop heeft den leider van de
Vrijheidsbeweging der Volkeren
van Rusland, generaal Wlassof,
ontvangen.
Vincent Auriol, voondtter
der Fransche Socialistische Par
tij, heeft de fusie van zijn par
tij met de communisten bekend
gemaakt.
Exchange Telegraph meldt,
dat men in politieke kringen te
Washington groot bezwaar er
legen maakt, dat de conferentie
tusschen Roosevelt, Churchill
en Stalin te Londen zou plaats
vinden. Naar de meening van
vooraanstaande Amerikanen
mag Londen niet in aanmerking
komen, omdat het onder de
Duitsche beschieting van V. 1 en
V. 2 ligt. Men acht het derhalve
waarschijnlijker, dat de ontmoe
ting zal plaats vinden in een
stad aan de Middellandsche
zee, waar de staatslieden geen
gevaar loopen.
Het keizerlijke hoofdkwartier
maakte bekend, dat het Japan-
sche Kamikazecorps op 12 Nov.
in de Golf van Leyte twee
groote transportschepen te. zin
ken gebracht en zeven andere
vaartuigen beschadigd heeft.
Bovendien konden denzelfden
dag nog een vijandelijk slag
schip en een groot transport
schip tot zinken gebracht wor
den. In het Noordelijke deel van
het eiland Leyte is nabij Cariga-
ra een omsingelingsslag van de
Japanners tegen de 24ste Ame-
rikaansche divisie ontstaan. Het
is den Japanners gelukt de ge
heele vijandelijke strijdmacht
in een moerasgebied te dringen
en haar tevens den aftocht on
mogelijk te maken.
Beëdiging van den Volkssturm.
„Nooit zullen wij de wapenen strekken".
Bezielende rede van
Rijksminister dr. Göbbels.
Honderdduizenden Duitsche
mannen hebben Zondag in alle
Duitsche gouwen uiting gege
ven aan ae gedachte van den
Volkssturm en den eed op den
Führer afgelegd. Berlijn leek
dezen Zondag een groot leger
kamp. In alle wijken waren de
bataljons van den Volkssturm
aangetreden. Op tien groote
pleinen stonden zij om hun vlag
gen, het geweer, het machine
pistool en den „Panzerfaust" aan
den schouder, om te luisteren
naar de rede van hun gouwlei
der Rijksminister Göbbels. Ter
wijl in Dantzig de stafchef der
S.A. Schepmann, tot de daar
aangetreden bataljons sprak,
hebben reeds de eerste batal
jons tegen den vijand gevochten
cn hun vuurproef afgelegd.
In zijn toespraak tot de man
nen van den Volkssturm zeide
dr. Göbbels o.m.: „Gij hebt zoo
even den eed afgelegd op den
Führer, op de vrijheid van
Duitschland en op de sociale
toekomst van ons volk. Gij zijt
aangetreden om de wereld te be
wijzen, dat Duitschland niet al
leen aan het front, maar óók in
het vaderland beschikt over
millioenen tot afweer bereide en
tot afweer vastberaden mannen
en nooit de vlag zal strijken
voor de vijanden van Duifsch-
land en laf zal capituleeren.
Met de vreeselijkste terreur-
aanvallen tracht de vijand het
moreel der bevolking te breken.
Hij meent dat het Duitsche volk
in het vaderland onder de ter
reur van de bommen en fosfor-
bussen de witte vlag zal hij-
schen, maar overal, aan het front
en in het vaderland, heeft het
Duitsche volk bewezen, dat het
een natie is van mannen m
de toekomst ook een natie van
vastberaden vrouwen en niet een
natie van laffe kletskousen.
Nóóit zal de tragedie van ons
volk van 9 November 1918 zich
herhalen. Nóóit zullen wij de
wapens strekken in vertrouwen
op een vijand, die geen genade
kent, wanneer wij weerloos
worden.
In de eerstvolgende drie
maanden zullen wij tallooze di
visies naar binnen en naar bui
ten naar het front laten mar-
cheeren. Daarbuiten in de ka-
naalhavcns bewijzen Duitsche
mannen op kansloos lijkende
posten, dat zü weten, wat het
beteekent in den oorlog tijd te
winnen om de gevechtskracht
van een natie te mobiliseeren.
Uitstekend bewapend.
Er kan geen sprake van zijn,
zoo zeide dr. Göbbels, dat het
voornemen zou bestaan de man
nen van Berlijn zonder wapens
den vijand tegemoet te zenden.
Integendeel, het zal mijn eer
zucht zijn den Berlijnschen
Volkssturm zoo op te leiden en
IP* te d^t v.*0"*"--
komende maanden eens op een
plaats aan het front een crisis
mocht ontstaan, wij te allen tij
de in staat zijn drie of vijf of
twintig regimenten van den
Berlijnschen Volkssturm aan 't
front te werpen. De honderd
duizenden, die bijeen gekomen
zijn op de pleinen van Berlijn,
zijn mannen, die weten wat 'zij
willen, die nooit bereid zouden
zijn hun vaderland aan den vij
and te vevkoopen.
Wij hebben in dezen oorlog
onzen plicht gedaan. Geen an
der volk verdedigt zoowel men
schelijke als ook beschavende
idealen, geen ander hoeft meer
de overwinning verdiend als
wij. Zij aan zij met onzen even
heldhaftig strijdenden Japan-
schen bondgenoot, door denze'f-
den geest vervuld ais het Ja-
pansche volk van helden rusten
wij ons uit voor de laatste ron
de van dezen oorlog. Deze lr.ai-
ste ronde willen wij zoo moge
lijk, met de laatste ademkracht
winnen. Dr. Göbbels besloot ziin
toespraak mot een geestdriftig
or>"cnr-ton Steg Heil op den
