S°. 14. Tweede Stlad.
l8te Jaargang;
Zaterdag 21 Juni 1902.
VREDE.
FEUILLETON.
Sn het Zonneland.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, mot. uitzondering vaii
Eon- en Feestdagen.
Advertentiën, nieded«dingen enz., gelieve men vóór 10 nur
's morgens bjj do Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF O.
lltrechtscliestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJ8 DER ADVERTENTIËN
Van 1—5 regelsf 0.75.
Elke regel meer- 0.15.
Groote letters naar plaatsrnimte.
Voor haudel en bedrijf bestaan voordeeligo bepalingen tot
het herhaald adverteoren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Onder het. opschrift „Vrede" bevatte bet
Ütrt.cht?eh Pii'v. t-ii Stcd. Dagblad het vol
gende artikel van piwf. inr J. de Louter
L'Europe, spectatrice muette et imino-
„bile, attend t issue. Celle-ci ne peut pas être
..lointaine. Oct effort suprème de part. ct
,,d'autre ëpui-e et le« plus forts et. les plus
vpillants
Zoo schreef ik ongeveer een jaar geleden.
En iiet einde i s gekomen. Het. bericht van
dem vrede, met angstige spanning verbeid,
bereikte ons de vorige week. Geen vrede, die
bevredigtmaar eene die verbijstert, diepe
verslagenheid1 kweekt, schier tot wanhoop
stemt omdat li ij liet, recht verkracht en
derhalve allo waarde mist. Duizenden onzer
hebben een schok gevoeld, die doordrong tot
het diepst der ziel en daar zijne verwoestin
gen aanricht. Door velen voorzien, heeft hij
niettemin de meeaten onvoorbereid getrof
fen. En wie zich sterk waanden, en toegerust
om den dreigenden slag te weerstaan, staren
niettemin met duisteren blik op liet voldon
gen feit zoolang het schrikbeeld hunner be
angstigde verbeelding. In zulke omstandig
heden ia het moeilijk zijne gewaarwordingen
onder woorden te brengen. Gedachten ver
menigvuldigen zich en trillende verontwaar
diging wisselt af met buien van stomme
smart
Do oorzaak van den piotselingen omme
keer in» den door on zó dagbladpers en het
argeloos geloof aan vermeende deskundigen
zoo hoopvol gekleurd'en toestand is ons onbe
kend. De omstandigheden, welke aan de on-
d Arteekening van liet onderwerpingsverdrag
voorafgingenliggen buiten onzen, gezicht
einder. Wij, vernemen slechts wat een hard
vochtig en oppermachtig overwinnaar ons wil
doen liooren. Van den overwonnene dringt
geen woord, geen klacht tot ons door, dan
voorzoover Engeland het. in zijn belang acht
d it to vergunnen. Zoo werd! dte dappere tegen
stander reedbijna twee jaren geleden omsin
geld, cu van do buitenwereld afgesloten
om hem des te zekerder binnen den ondoor-
dringbaren gord'el van militair gezag en
krijgscensuur ongestraft» te kunnen mishan
delen en, sprakeloos uit to roeien.
Geen oordeel is dus mogelijk. Elke mea
ning berust slechts op meer of minder ge
gronde sympathieën of antipathieën, aan
vroegere lectuur of ervaring ontleend Wij
kennen slecht-, hoofdfeiten Wij weten, dal
u iv handvol dapperen een worsteling op leven
en dood HA jaar lang volhield tegen eene der
grootste mogendheden van onzen tijddat
de strijd werd gevoerd tot verdediging van
idfeale goederen, behoud van eigen karakter
en nationale onafhankelijkheiddat daar
voor bereidvaardig werden geofferd goed en
bioed, lip cu leven, zelfs van vrouwen en
kinderen. Deze ken-nis is ons genoeg om diepe
bewtnd'ering to koesteren voor mannen, dio
in hun eenvoud en heldenmoed oiih oen be
schamend voorbeeld, gaven, van een leven en
sterven voor hooger doel dan goud en aan
zien. Deze kennis is voldoende om vooralsnog
de critiek liet zwijgen op te leggen over luet-
gecu zij wellicht beter en verstandiger had
den kunnen en moeten doen.
Toch was alles te vergeefs Toch gaat een
krachtige stam ten onder en bukt in schijn
baar vrijwillige onderwerping voor den gewe-
tenloozen overwinnaar, die geen middelen
ontzag om zijn doel te bereiken en thans zij-
non God dankt voor zijne roemlooze zege
praal.
Wait leert dat ons? Menige duro les ligt
voor de harnl. Ik veroorloof mij slechts, en
kele grepen.
Vooreerst late metro het geloof varen aan
een volkenrec hfc, dat niet strookt met de
«ogenblikkelijke belangen van de niachtigien
dor aarde. In ruimen' zin opgevat, werd, 'hief,
reeds lang vóór den oorlog eene eeuw', a-1-
tluwis een halve eeuw lang op schaamte-
Igozc wijze door Groot-Brittanuië verloo
chend, door zijn wakkeren tegenstander apen-
lijk of stilzwijgend buiten het bereik daar
van, tc plaatsen en mitsdien naar eigen wille
keur te behandelen T ij d e n s den oor
log heeft het de meest elementaire be
ginselen van het. pas gecodificeerde oor
logsrecht met voeten getreden en zich
Qigmnrachtig aangematigd al wat bevorderlijk
scheen aan zijn bijzonder belang Het volken-
rpoht is mets dan ceil toekomst-i d e a ai 1,
a!s ii. de dagen van zijnen stichter Hugo de
Grooteen droom zoover van verwezenlij
king. dat zij. die hem bij voorkeur koesteren,
iiugvr noch tong verroeren, wanneer hun
afgod door het slijk geelourd; en aam den
schandpaal geslagen wordt.
Voorts erkenne men. dat in het volkenver-
keer ook moraal en h u m a n i t e i t niets
dan welluidende klanken zijn om het grofste
eigenbelang te bemantelen. Geen mededongen
noch beschaving weerhield den tienmaal
sterkeren vijand, om, weeclooze vrouwen en
kinderen, van huis en hof te verjagen, als vee
in kampen bijeen te drijven en daar van hon
ger en ellende bij dhi^nden te doen omko
men evenmin om den dapperen van alle
hulpmiddelen verstoken vijand met volle be
wustheid geneeskundigen en geneesmiddelen
te onthouden, die een barmhartig Europa
telkens aanbood maar telkens met. ijskouden
humor zag afwijzen
Eindelijk blijkt, geen gemeen*hap van
godsdienstig geloof in staat te ziju eenige
heilzame droppelen te gieten in den bitteren
kelk van heb- en heersohzucht, welke
een begaafd volk dreef tot eenen krijg
te vuur en te zwaard tegen een in afkomst
en godsdienst verwanten stam die zich niet
Men zie .mijne artikelen in de Revue de
Droit Intern. 18Si. 18%, 1899, 1901.
wilde buigen onder, den overmoed van een
hooghartig en. onrechtvaardig vijand.
Welke gevolgen de ondergang van dit volk
zal ua zich sleepen. kan niemand voorzien.
M ij kennen de Boeren niet genoeg om hun
aard te doorgroi-ócn en lminno toekomst, te
voor.'pellen. Voor Nederland, ons Vader
land, is deze uitvlag stellig eene nationale
ramp. grooter dan ons sedert 1815 heeft
getroffen, moer betreurenswaardig dan de
scheuring van België in 1830. Met. de onaf
hankelijkheid tier beide republieken gaan
talrijke economische en cultuur-belangen van
Nederland reddeloos \c gronde. Nederlandseh
kapitaal, arbeid »-n ondernemingsgeest, tech
niek en cultuur, wetenschap kunst, taal
en letterkunde, onderwijs en godsdienstzin,
vonden aldaar een steeds meer belovend veld
voor ontplooiing ,-n wasdom. Eng-. land'a staat
kunde» weet dit én zal niets verzuimen om
deze Hollandaoli., kiemen t - verstikken en, de
voedingskanalen uit Oud-llolland af te snijr
den. Met scherpen blik ebt zij liet. reeds
thans raadzaam de ownwnnetien te prijzen,
de schuld van, al Ie-» I c werpen op de damned
Dutchmen, die de bi: nvoudige Boeren
misleidden en opsio.-kten, c-nr. enz.
Men kan cr op iel:, v,e1.». dat Engeland de
6meuleaide vonken v.ui i!:. en afgunst bij
vele Boeren jegens de Holland. -ehdlmaiig
zal aanblazen <-» nu met moer ijver en
volharding zal i ;.:.en dan icn-j algeheele
losmaking van «m banden en 1. irekkingen
t«weken Nederland eit Z»'i 1 Vfi ika, immers
daardoor zal h» lukken b i Bóeren-ele
ment economisch en intellectueel te verne
deren en voLkonu a afhankelijk r© maken
van Briitsolie invloeden.
Hebben wij, Ncd» rlnw'er?, inzonderheid
ouzo bewindslied,!» dit ,«di luider genoeg
ingezien? niets verzuimd om toen dit ge
vaar te waken eu»«Vn m.odJoiéó.'.-ni uitslag te
voorkonten? IJd. ie via,yen. than: van alle be
lang ontbloot. Waar men niralk en voor recht,
moraal en nalbwvrialit'it g» ene hand ven oer t
maar zelfs den vm.; i op den mond legt omt
toch geen woord i„ p r e k u dat de mach
tigen en geweld» naars dezer v.i. d kon mis
hagen, daar is van de regci ringen voor do
zaak van waarheid cn inkt niets meen te
hopen. Of er van do volken meer is te ver
wachten, valt te betwijfelen. Veeleer vrees
ik eerlang een wed d rijd in betogen en ver
klaringen, dab men in de feiten moet, berus
ten, de lichtzijden daai van oproeken, wel
haast zijn voord» 1 daarmede doen. Ik zal
geen ijdel prqf, tegei: :-.ulk opportunisme
aanteekenen, modi Int betrekkelijk recht,
daartoe miskenum. Do. li lu gevaar voor
argeloooc liohtyih»»". tglieid -u misdadige
luchthartigheid geen .ins denkbeeldig. Mij
predikt de jong.au g» a iiiwlcnivan Zuid-
Af rik» een andere i .Vertrouw niet. mijn
„vadeiland, op de v, mrvnde zedeiijjke grond-
slagen der maatschappij, op internationaal
..recht, op moderne beschaving en soortge-
..lijke fraaie woorden meer; noch op uwo
„builtonlaiwlsche betrekkingen: en diploma-
„tieke beloften morgen steekt een stonn op,
„dio zo alle wegvaagt als stof. Wees wijzer
„en klocker. Vergeet niet. door den bimncii-
„landsdiei partijstrijd u vóór allo dingen in
„stillen eenvoud en kalme vastberadenheid
„weerbaar to maken en voor te bereiden
„togen den tijd, dat ook uwo ure' slaat en
„ook gij wordt opgeroepen als uwe vaderen
„ran weleer en uwe minder gelukkige broe-
deren van lieden, om voor vaderland en
„vorst, voor eigen hof en haard, pal te taan
„in het, lxingst. gevaar en eigen volkskarak-
„ter en rechtsbewustzijn te bewaren voor
„eeno ramp. als die welke thans het verwoest
„en vernederd Zuid-Afrika heeft getroffen.
Onder dez? omstandigheden ontbreekt mij
do opgewekt beid! om nieuwe» giften» te vragen en
leg ik mijne taak als inzamelaar voor de zaak
der Boeren neder. Nogmaals dank aan mijne
fetadgenootcn, die door mijne tusschenkornst
ruim 1' 10.000 daarvoor afzonderden; e.n
droppel in d© zee van ellende, maar toch een
droppel, die eene schamele voldoening schenkt
aan do milde gevers, inzonderheid aan onze
minder bemiddelde stadgenootendio zoo
welgemoed hun penningske offerden. Moge
hun moed ongebroken, hun geloof ongeschokt
uit dezen hangen gemoedstrijd t© voorschijn
komen en eene blijder toekomst, ona eenmaal
tot hernieuwde samenwerking prikkelen.
Een epiloog na dan oorlog.
De R h e i n i s c lrW estfalische Z e. i-
t ïi ii g heeft deacr dagen een reeks van drie
belangwekkende artikelen gegeven nut eene
nabetrachting over den oorlog in Zuid-Afrika,
waaraan wij het volgende ontleeueu
„In Afrika is, een rijk van geweldig© uit
gestrektheid ineengestort. Het was uiet als
bij Babylon en Rome een oud© cultuur, die
ui, vi'*-.l, uiiL het stof van w.»ruinen uilen
en mobten, opvliegen, over een jong eiken-
hvoiud zijn onmeedoogende cyclonen heeng©-
stormdhebben ontbladerd, geknakt n.eei-
geworpen slechte weinig staat, er nog en, wat,
nog staat, ontbeeld de vast© wortel.
Thans, nut alle beelden, in den kaleidov
c-oop des krijigs laug^ ons zijn, voorbijgetrok
ken. leelijke^ohoone, ver>chrikkelij|ke. kan
men rustig ze uit, de herinnering temg-
roepen c»n zo orderon. Het \clk. d»v\ Affi hiru*
belieft, is evenmin acn ideaalvoik^Mtfli eemg
ander; slfvh: de rc'ioolwijdheidonvev-
bctcilijkt uur stcii ziel in d" dr<gen van den
„goeden oadten tijd" een klassiek ideaal. Wij
in ;ctt da-t deugden en ondeugden in het kv
vtnr der volkeren altijd granengil. ja dik
wijls on ikcheidelijk van elkander zijn
Maar dit \-o!k in roem zijn ondci-gegaan
„Wij staan bier op den bodem van eeuwi
gen roem, dien de wereldgeschiedenis den
Boeren zal verleenen. Gewis zijn zij gewe
ken als hot hun pliohiL was huil voor het
vaderland koetbaar leven te sparen, maar
als zij op do zege mochten hopem. hebben
zij wortiete geslagen als een eikenwoud ui
onbewegelijk gestaan als do rotoew van den
Tafelberg; en dat ook de aanvaIskraclit niet
ontbrak, toonden do Boeren aan den Spions
ko]>. waar 2000 Engclschen do hoogte bezet
hielden en 3 5 0 Boeren «Ion 1500 Meter
lio«>gen l>erg opkiopen, onder gestadig vuur
vijf uren lan,g cn do vijfvoudig overmachtige
Eugelschen bloe<lig er af wierpenwelk volk
hoeft zulke daden volbracht En dan, nadat
tengevolge vai> e«ne fK-ngclooflijk dwaze stra-
tgie Cronjé met, 4080 man zich in Februari
1901 in hot rivierdal v.m den Koedoe-rand
moest, owrgcveaiPretoria den iieii Juni in
Engölsche handen viel en in Juli do ver
dachte Prinsloo zicb met." 4040 mali zonder
slag of stoot oveigaf, dan begint de glorie
rijkste periode van het reeds ncc-i zin kende
volk in Botha, in de Weit, in Delarv, in
Olivier staan schram!ere, vastberaden, ijzer
harde nieuwe aanvoerders De yiijze Kru-
ger, dio lichamelijk niet, meer U-gen de ge
vechten is of|>gewa«3eiL, en dus een gevaar
is. geeft zijn bi vloed af aan Steyn. wiens
heldhaftige onver-laagdheid oniverglankelijk
zal zijn."
„Meet 100.000 dlooden en invaliden en een
schuldenlast van niillioenen keert, Engeland
ui den oorlog terug; hel. hoeft gruwelijk
boog lietaald. maar het, heef t zijn koop
waar gekregen. Doch over do Briitsche troe
pen, die tjlians tcnigkoeren zweeft, geen lxa-
nrr des rooms, dt«i dekt al lijkkleed de
gtivalleu Boeien en hei land der met leeu
wenmoed zich verweerd hebben, boeren-repu-
blieken."
De Boeren waren niet zonder gebreken
Maar dat heeft de bcsle ing niet gegeven.
Zij zijn: gevallen noch door bun onwaarde
noch door de waarde vw hun tcg« nstanda1.
maar door diens groote roekeloosheid.
In een slotar nkel onderzoekt- do schrijver
aan de hand der vredesvoorwaarden de hoop,
die nog blijft voor de toekomst. Hij acht die
hoop in hoogo mate gering. Reed- vroeger
had bij de meemiig goub, dat olke
vre<le, die niet op de volle onafhanke
lijkheid van hei land 1- rust zonder meer,
eensluidend met den ondeigang der Boeren
is. „De oorlog brak uit, omdat de allengs
vooral dooi- Europtesnbon i «vlood, voorna-
melük dr. Leyds, waakzaam gemaa,kte Boe
ren het, gevaar van» de immigratie inzageu.
onidalb zij zagen datl hun Hollaiidach-Dui't-
w.hjc lanidbonwstaat. dwir den midden in zijn
hart zich vaslccititedeu cn geweldig ain-
groeïenden polyp van den Enignlsc-heni indu-
riestaaf reddeloos werd doodgevrctcu. Zij
beproefden de immigratie te bepiikcn, tot be
tere controle de veerponten over de Vaal-
rivier oj> te beffen, b>, kie •recht der vreem
delingen zooveel mogelijk Ugcn te houden
Zoowel Kruger, Lev-ds, Steyn en Jou bert als
Rho lf Milner, Chamberlain, en Salisbury
begrep. n waar het om te <l(xai was, men
doorzag elkamlcr vau weerszijden. Daarover
l.rak dc oorlog uit. De vraag der =uzeremi-
tei. i v hé <4ev h n do formeelo uitdrukking
voor datgeue wat. ten gioiid-Jag lag. Dat
alles is nu ten nadëele dor Boeren beslist,
en daarmede is hun staai? vrÜkomen verlo
ren.
De schrijver beeehouwt dan eenige. paragra
fen uit het vredesverdrag van de keerzijde,
waaruit blijkt dat Engeland verschillende
aangelegenhied» n. zooals de bestraffing van
handelingen tegen het oorlogsrecht, de am
nestie aan d'. Kaapreb lleu en dergelij'ke
zichzelven heeft voorbehouden Hij vestigt er
Indische Roman
12 l»OOR
Mevr. O V 1 S liS O M 11.
Moeilijke maanden volgden; mevrouw
Wcudeïer werd hoe lan.gor hoe ihulpbelioeven-
der cn Nil .0 had bijna geen oogenblik meer
voor zic'nz« ivcaltijd vealaugdc tante, h:
naast, zich, onrustig wordend a's zijde kamer
maar even verliet.
Nita Ie. rdf in die dagen wat geduld en
zelfbeheer schip,g bet, kenen. Van 's morgens
tot, 'a avond- aan het, bed"van» eene las<tige
korzelige zieko. dio^ails zijl niet sliep, altijd
li.TFc hulp vi'! g, immer op haar tijd Iks lag
legde '1 wa bijna niet vol te houden. E11
geen liefde hieip liet' jonge meisje bij have
zware taak; .-.lechts medelijden en, plichtge
voel m»i' !en liaar de kracht, tot. vol,hooiden
schenken. Al streed, z.ij er tegen, Nita kon
uil gevoel van afkeer niet bed win gein aJs zriji
bedacht., dat. tante zich bedronk sinds zij
dit wi»t., was do ongelukkige vrouw eciue an
dere persoon,li ikheid voor hiaa,r geworden.
Geen wonder du, dat aijn nichtje meordani
eens op het, punt stond naar oom Frans te
gaan, om hem te zeggen dat de last, haar opger
lcgd, te zwaar woog voor de jong© schouders.
Dat zij vermagerde, er bleek en. vermoeid uit-
2ag, telde zij) niet, wet merkte ze met verdriet,
hoeziji geestelijk ook achteruitging, lu-'.tclocw
eti oaivcrschillig werd voor wat haar vrertger
placht tc boeien. Het kostte Nit.a dikwijls
moeita dé, eenvoudig-te zaken te beigrijlpen,
omdat zij slechts werktuigeliiik keek of las,
zelfs de coiiwant boezemde haar g.en belang-
stfUTng1 meer in.
O. van hier wetgj te komen,, al was het
maar voor cm dag of wat zij, voelde, dat het
haar een ander mensch. zou, makenmaar
zelfs dit durfde zij oom ijict. voor-tellen als
zijl voor hem sïond cn hem in het bleek
bikommerd gelaat, zag,, ontzonk hef. meisje
alle moed. Oom was op zijne wiize lied dank
baar. al uitte lnj zich niet in woorden. Aan
vele kleinigheden kon. zij merken, dat, hij het
geduldwaarmee! zij tante verzorgdecp
prijs stelde. Wan kreeg menig cadeautje, dat
li ij com. Wendeler dankte, cn ook zij; zelve
werd goed bedacht, mot lwrar jaardag of an
dere f estdijke» gelegenheden Het meisje»had
s eeds 111 den waan verkeerd, dat. oom en
tant© rijk waren; toen zit* onntrick's een jaar
op Djociang djero vertoefd had, nam oom
Fran- Nita, in zijpn vcibrouwt 11 en vertelde,
dat de ontleineming slechts vcor een derde
gedeelte aan hfinn toebehoorde, en» bovendien
zeer bezwaard was. Slechte prijzen jaren ach
tereen, gepaard aan» minder mooie oogsten,
hadden, den schuldenlast doen toenemen;
hocvvM' liiv een. .goed, inkomen trok, liad oom
Wendeler volstrekt geien kapitaal kunnen
vormen.; tot aam zijn dood' toe, zou hij hief
moe,ten 'blijven, voort .weaken zonden- liet ooit»
voel verder tc brengen. '1. Ging Nita, 11a de
ze inwijding in dei finianticel© omstandigheden
der familie, 111 het geheel met, meer af oom
voor te stellen haar een poosje van hare taak
to ontslaan, en zoo zwoegde zij 1, dnldias voort,
al viel het, krulis >k zwaai tc dragon.
De komst van den» dokter, ,<::t levendig",
conversable man. 'li' l w (,;ugen cp de on
derneming vertoefd had, om mevrouw Wen-
deler goed te ku.iiien cb; voeren, wa? e. n
prettige afleiding gewcr in haar geesfcdoo-
dend leven. De gj l| 1 uèd do pain nir
ioedon moed mg j i - k» n, do li den huisge-
nooten ronduit, v. rklaaid, :1 <1© toestand
zeer verergerd wa cn Dij haai hr> gstem~ vier,
vijf maanden levin vi. Sren- meest
de zieke dan ook maar in alles den, zin ge
ven niet- kon Haar m> r bat 11 of schaden.
Met treurige gelatenlw .d lvroid, haar man
-hict vonnis aan hi.'i had rr r.p voorbe
reid, en voor Nil:- wa- dokt» \u-itspraak
oene aansporing 0111, -1<clit? nai do stem
van haar mcdclijd;nd ba t lui t.r.nd, tantes
laatste levensdagen o viel m y 'ijk te ver
helderen.
In weerwil van de» dokt 1 I. moedigende
woorden, scheen inwriouw Wendeler te voe
len. dat zij het, «iet. lang m, maken zou-
en gaarne oen© vriendelijk hei inm ring nalar
tend aan man. cn nichtje, werd veel min
der vteleischend 11 ha u l> nu t meer
bonisting dan t* vcnsi. Een weldoend zon
netje kwam hare laa.tst>v Ir.v, ,1 dagen bestra
len.
Ik kom japre.'tli;- nieuws Irengen, Lint
fprak de» heer W endeler cp zekeren, midday,
de kamer van zijne vrouw binm n!redend:. De
ze lag. moei van hut verbeddeui, luf tolco? voor
zich uit, te kij;ken. .Do,oh- ceiii glans van blijde
verrassing vloog over baar gezicht, toen haar
man vervolgde,.Tiuu; P, rkt n komt mor-
geni hier. Wati zeg je daa.r van? Wacht, ik
zal je haar b-ief cve,n voorlezen
Nita had, al dikwijjs van Trua», t,ante's
liefst© vriendin, hcoren, spreken. TAiUle raak
te niet. uitgepraa,t, als zij over haar begon
Mevrouw Perkens en, me vrouw1 We,ridel er had
den elkaar van af hare, schcoljarHi gekend.
„Iedercon aanbad Trims» Cliffoid. vertelde
tante Line, „zij werd de engel van school
genoemd, en had! alle recht ©p dien naam
want een liever, zachter, hiulpvaareliger schep
seltje be-toiid er niet. En daarbij wa- zii> zoo
hcogst eenvoudig, hoewel va.11 adel, rijk en
daarbij beeldmooi.
„Jt kunt begrijpen, kind. hoe troscln ik er
cp war., dat. ziji mij tot haar boezemvriendin
uitfcoci-, 011 geheel 0113 leven zijl wij zoo ii>
nig fan elkaar verbendtn geblevenEen ge
lukkig toeval voerde cr,-. Ix-idcn naar Java
en Dtrekkelijk in elkanders buurt, want do
hou Pcrkcns hecfi «>k oene thoo-ondernc-
ming in dezcrfsi'l ntie. Voof zijne gtzr ndheid
is ile familie naar Europa gegaan en veel lun
ger wesrgi-blevin dan oorspronkelijk bi t plan
wa Fritaje. het nakemetrje, wend in Dritsch-
laml gelvoren En nu wnien zij pas een»
week uit Eiwopa. op hun theeland. Tc.mhong
Gocdo, ag, terug en zc.u Trim- haar reeds ko-
11H11 orziKikei). omdat die lieve ziel zich zi1-
ker (iimru-t maakfrTóver de slecht© berich
ten aingaande de ges ndlu-id van hare» Li
ne.
Waf had Nita" mevrouw Wfdeler dikwijls
hoeren zucht 1 n, o-p dagen als zij Ju-i met
niets, en niemand vinden kon „Ach, was
Tniius txioh hier. a,ls» ik maar ecni tipje van
haar ja,pon kon zien, zou mij dit al beter
maken.' Hot verwonderde Nita nista, dat.
tante tranen vani vreaiigdc schreide, tenvijl
haar man den brief van de beminde vrien
din voorlas. Ziji zelve werd ook aangedaan bij
het luisteren naar die liove, zoo rechtstreek?
uit het hart komend© woorden, hoeveel meer
moest tante Line, tof wie zc gericht waren,
under den indruk komen.
De 11 volgenden morgein ging de heer Wen
deler vroeg op weg om mevi uuiw Pca-kens a,f
tc halen en Nita luid moeite tante» kalm tc
houden tot oen tijd, waarop de vurig ge-
vnacht© gast cr wezen, kon. Om de zieke
al" te leiden, vroeg zij naar allerlei bijzonder
heden omtrent, de familie Perkt ns en tante
dec'dc haai mee, dat ei behalve Fiitsje. twee
aankomende meisjes waien die, met liaar va
der. mama oj> de handen droegen.
Tembong Gbeno.mg (Ihigyiclit/ behoorde
tot de mcoiste Hieeoudci nemingen in de Pre-
aiigor. Tante had cr mcniginaal gelogeerd en
altijd niet het grootst;' genoegen, want de
familie vras eveni gnstnrrij als Ixvminnelijk
eenvoudig.
Onder tanti-'s v-rhaleu l*gon Nita ewn-
cens met verlangen naar mevnouw Perkens
uit te zien, de dag duurde ook haar veel lan
ger dan ande: - Toen het. ©ogenblik daar was.
waarop de reiziger verwacht wertlen. zond
tante Line haar nichtje de kamer uit. z.j
wilde Triuis geheel alleen ontvaiijzen
Bii lut licht, dat uit de galerij naar bui-
tui viel, zo? Nita de tandoe.s reeds van ver-
rö"*a%nkomem, 111 de tweede zat baboe zeker
met. kleine Fritsje.
Wordt vervolgd.
