r. 15.
ï"e JTaargang.
Maandag 23 Juni 1902.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
In het Zonneland.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADYERTENTEÈN:
f 0.75.
- 0.15.
Van 15 regels
Elke regel meer
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bostaan v jrdeelige bepalingen tot
het herhaald adverteereu in dit .d bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Aan de Burgerij van Amersfoort.
Waren liet eerst de redactiën van de
Amersfoortache couranten (Oude en Nieuwe),
welke zich geroepen achten in hare bladeni
op n i nder waardige wijze een ongunstig oor
deel over ons nieuw1 verschenen dagblad te
vellen, thans komen eeniga typografen in een
trcoibiljet der burgerij van Amersfoort ver
zoeken ons Dagblad niet te steunen.
Dit strooibiljet komt voor ons naet on
verwacht, aangezien het 0113 bekend was dat
door personen, die zich door de verschijning
p; ons Dagblad minder aangenaam gestemd
gevoelen, in stilte werd/ gewerkt om diti zoo
veel mogelijk afbreuk ta cl'oen.
\Y i j| meenen met reohit te mogen betwijfe
len of bedoeld strooibiljet wel door dè onder*
teekcraars gesteld is, ein gelooven veeleer
-te moeten denken aanj een „stille kracht'',
welke hier aan liet werk is geweest.
Intusscfhen willen wij den inhoud van d'it
strooibiljet niet onweersproken laten.
De onderteakenaara beweren namelijk, dat
|ons blad nieit meer is dan een overdruk
•an heit Utrechtsch Provinciaal en Stedèhjk
Dagblad. Dit is beslist onwaar. Ons
dunk ri, dat onze lezers daarvan nu voldoende
overtuigd zijn. Op hem beroepen wij ons.
Wij zullen er steeds naar streven speciaal
voor de ingezetenen van Amersfoort den in
houd van ons blad aantrekkelijk te maken.
Daannede moet onze onderneming staan of
■allen.
Wat betlreft de bewering, ,,dat de plaatse
lijke bladen hun bron van bestaan zullen ver-
lifs.z-u en bijgevolg een teringdood zullen ster-
n waarvan patroons en. gezel lem iai casu
- liien 5 a 6 personen zeker de nadeelige
volgen zullen ondervinden", kunnen wij al-
li n- opmerken, da.t dit eeu weinig vleiende
onderstelling is voor de uitgevers van die i>la-
dën.
Wanneer zij hun/nel bladen zoodanig ine
richten, dait dia den toets kunnen doorstaan,
dan behoeft bij de uitgevers voor onza con
currentie geen vrees te bestaan. Waarom
gaaf men bier uit van de onderstelling eener
moordende concurrentie, terwijl overigens ini
alle zaken de concurrentie het levenwekken
de element ia? De heilzame prikkel der con
currentie zal de uitgevers aansporen tot groo-
têr krachtsinspanning, en daarvan, zullen zij
zei ven de goede vrucTiten plukken en met
hen hunne gezellen, wier vrees, dat die
Amersfbortscha drukkerijen door de verscihij-
iimg van ona blad nadeelige gevolgen zouden
ondervinden, ons ten eetnemmaile ongegrond
voorkomt.
Wij achten ons verplicht, uitdrukkelijk te
verklaren, dat bij de oprichting van ona Dag
blad nimmer de gedachte heeft voorgezeten
iemand, wie dan ook, te bemadeelen. Wij
gingen, er alleen toe over, omdat wijj over
tuigd waremi, dat in eenre stad als Amersfoort,
die zich maar alle zijden uitbreidt en waar mem
overal de sporen vindt van een gezond en
krachtig leven, eten, Dagblad', een orgaan! dat
dagelijks de ingezetenen op de hoogte lioudt
van wat in en buiten hunne gemeente ge
beurt, een eiseh des tijds is, waaraan moest
worden voldaan.
Hebben wij daarin juist gezien?
Het publiek beslisse.
Politiek Overzicht.
Het Ainerlkaanaclie Intimi ug-kauaul.
In den laiigdurigem strijd over die verbin
ding van, de beide oceanen, die door het vas
teland van Amerika gescheiden worden
schijnt thans de beslissing dicht ophanden te
zijn. Het grootste struikelblok ia in, het be
gin van dit jaar uit den weg geruimd, toen
het C'layton-Bulwer-verdrag van 1850, dat eena
aaln te leggen interoceaniscbe vei"binding on
der de gemeenschappelijke bescherming van
Engeland en de Verfcemigde Staten stelde,
vervangen werd door de tweede editie vain
het Hay-Paunoefote-verdtag, waardoor voor
goed een streep gehaald word door alle rech
ten, die Engeland zou kunnen doen gelden op
het medebeheer van dezen waterweg.
Thans bleef nog over het doen, eener keuze
ten aanzien van den weg, dien het kaïnaal
zal nemen Twee richtingen, de Panama
route en de Nicaragua-route, streden sedert
tientallen van jaren om de voorkeur. De
eindbeslissing, die, naar de laatste berichten
te oordeelen, binnen weinige dagen te waeh-
ten schijnt te zijn, zal waarschijnlijk voor
velen eene verrassing ziifnDen 6en Januari
van dit jaar diende de voorzitter van de oom
missie voor handelszaken van het huis van
vertegenwoordigersdé heer Hepburn
een voorstel in om zich uit te spre
ken tem gunste van de Nicaraiguai-route.
De toelichting van dit voorstel bevat
te eene heftige bestrijding van 'heb Panama-
kanaalonitwerp. De voorsteller betoogde, dat
de Fransche Panama-kanaalmaatschappij 256
millioen dollars im hare mislukte onderneming
had gestoken en dat. de ondernemers ban
kroet waren zoowel in geld' als in karakter
Voor het aanleggen van het Nicaragua-ka-
naal was alles gereed, wanneer slechts heb
congres d'e concessie verleemde; alle verdragen,
waren geregel di en de voorbereidende arbeid!
was verricht. De Fransche Panama-kanaal
maatschappij had nieits .te verkoopen, maar
speelde slechts om een inzet van 40 millioen
dollars (zooveel bedraagt namelijk de door
de maatschappij verlangde koopsom) en zij
had nut d'it aanbod' alleen ten doel gehad,
een twistappel in'het congres te werpen, om
den aanvang der werkzaamheden tegen te
houden. Het verwijt van tot de „Panamisten"
be behoor en, scheen- eene zoo afschrikwek
kende uitwerking te hebben, dat bet. huis
van vertegenwoordigers reeds den 9en Janu
ari het voorstel-Hepburn aannam met 308
tegen 2 stemmen, ofschoon 103 lede® zich
vooraf hadden verklaard ten gunste van eem
onderzoek van het aanbod der Panama-maat-
scliappij.
De kans voor Panama scheen dus inder
daad! hopeloos te staan, te meer omdat in den
Senaat de ijverige voorvechter van de Nicara
gua-route, Morgan, voorzitter was van die
kanatalcommissie. Toch is de kans in 'b eind
nog gekeerd. Men merkte reeds sedert eeni-
gen tijd. dat- er te Washington machtige in-
vloedlen aan het werk waren ten gunste van
do Pamama-route. President Rpooevelt en de
ministers heetten daarvoor geitannen, te zijn.
In de pers kozen bladen vant gezag, als de
Commercial Advertiser en de Evening Post
partij voor Panama op zakelijke gronden,
waarbij zij zich voornamelijk beriepen op heb
rapport van de commissie-Walker, die de beidé
kanaal-ontwerpen had ondertocht en ver
klaard had, dat het Pauairu
lioen dollars minder aam
vorderen dam het Nicaflagi
ook d'e exploitatie-kosten 1
per jaar minder zouden bedi
Het voorstel-Hepburn si
zins de sporen te hebben
haast, waarmede het is beha
steller zelf heeft de meening liitgedrukt, dat
de Senaat wijzigingen zou klunen aanbren
gen. Dit is dan ook geschied, Imaar eene zóó
ingrijpende wijziging zal da ^oorspronkelijke
voorsteljer zich toch vvél niet voorgesteld heb
ben. Het door den Senaat aangenomen aniende-
ment-Spooner spreekt zich uit (ten gunste van
de Panama-route, wanneer dé Panama-inaa,t-
sohappiji het behoorlijke bewijsKan leveren van
de deugdelijkheid van hare ieehten, die zij'
voor 40 millioen dollars «.I overdragen
blijft zij daarmede in gebreke, .dan is de Nica
ragua-route te verkiezen. Dit amendement
werd met 42 tegen 34 stemmen aangenomen
en het aldus gewijzigde ontwetp is daarop met
67 tegen 6 stemmen goedgekeurd.
De zitting van het oongrefi zal met 1 Juli
gesloten worden, en de eerste indruk was,
dat met dit besluit de zaak voor dit jaar van
de baan zou zijn geraakt. .Maar ook in het
huis van vertegenwoordigers is de stemming
geheel gedraaid, en men verzekert thans, dat
het overleg, dat nu moet geschieden tusschen
de gedelegeerden van de beide huizen om té
trachten tot overeenstemming te komen, eene
bloote formaliteit zal zijn. De Kamer zou ten
volle bereid zijn zich aan te sluiten bij liet
gunstige besluit betreffende de Panama-route
onder voorwaarde, dat het eene zuiver Ame-
rikaansche onderneming zal zijnTot beves
tiging van de»e opvatting wordt aangehaald
de verklaring, die de senator* Morgan, voor
heen een der grootste voorvechters van de
Nicaragua-route, vóór de eindstemming in den
Senaat heeft afgelegd tot motiveering van
zijne stem; hij zeide daarin namelijk ,,Ik
had gewild, dat het kanaal werd aangelegd
volgens het tracé van Nicaragua, omdat ik
meende, dat die weg de beste was. Maar ik
zal gaarne het tracé van Panama aannemen,
omdat heb bovenal noodig is, dat er een ka
naal komt; de vraag van dé rouitekomt in
de tweede plaats."
De president en het kabinet schijnen er
volkomen zeker van te zijn, dat de Panama
route ten slotte zal worden aangenomen, ook
in de Kameraan den staatssecretaris is reeds
verleden Vrijdag opgedragen de onderhande
lingen met Columbia te openen over het defi
nitieve verdrag. De wind waait blijkbaar ge
heel uit den Panauiahoek. Zelfs de vulkanen/
van Nicaragua kiezen voor Panama partii. De
kratera van de Momontobo en van de Santa
Maria, die gelegen zijn ten. westen, van het
meer, dat het tracé van het Nicaragua-kanaal
doorsnijdt, werpen sedert het. laatst van Mei
wolken stoom en gas uit. tl ie groote onge
rustheid berokkenen aan de bewoners en de
vrees rechtvaardigen, welke lief Nicaragua-
plan inboezemt met met oog op de veiligheid
•en de duurzaamheid.
Telegrammen.
Le Mans, 22 Juni. Aan het feestmaal na
afloop van het gyinnastiekfeest 2seide presi
dent Loubet, in antwoord op eene toespraak
van den moire, o. m „De republikeinen,
uit wier uaam gij uiij begroet, hebben mij
zooveel blijken van genegenheid gegeven on
hebben mij aooveel steun geschonken, dat
ik ben nooit genoeg daarvoor danken kan.
Zij weten, dat. al mijne krachten gewijd zijn
aan den dienst der Republiek, eu aan haro
vreedzame ontwikkeling. Met wa/rmte beveel
ik hen echter aan een program Le volgen,
da/t in deze woorden saam te vatten isVer
draagzaamheid, eenheid, verzoening."
Santiayo de Chile, 21 Juni. De verdragen
met Argentinië zijn dioor den Senaat in eene
geheime zitting eenstemmig goedgekeurd.
Pretoria, 21 Juni. Lord Milner legde lie
den den ecdl af als goxtverneur en opperbe
velhebber van de kolome Transvaal.
Voorts rijm de instructiëni uitgevaai-dLgd
voor den U itivoerenden Raad en den Web-
gevend'en Raad. die beiden benoemd zijn
Pretoria21 Juni. De inkomsten uit in
voerrechten in Transvaal waren voor de
eers.c vier maanden van 1902 325,452 te
gen 89,394 in hetzelfde tijdvak van 1901.
Duitsc;hland.
Bij het fees.Ar.aal, cat het stedelijk bestuur
verleden Zaterdag gaf ter eea e van bet bezoek
van dein Keizer, begroette de eerste burge
meester de gasten en bracht het ,,hoek op
den Keizer uit.
De minister van financiën betuigde liiei-
voor dank en drukte aan de aanwezigen hce-
reu vaar de Nederlamdsohe deputatie de deel
neming van. heit. Duitechö volk uit in de
ziekte van Koningin Wilhelmina. De mi
nister eindigde met een hoera op de Ko
ningin; dat geestdrift vollen weerklank vond.
Op de toespraak, die de aerate burgemees
ter hield tot betuiging van buide aan den
Keizer, antwoordde Z. M. met eene dankbe
tuiging voor de an|tjvaiig3thij sprak daarna
over het o vier lijden vanj den koning van
Saksen, dén laatste der groote legeraanvoer
ders uilt deu groeten, tijld, den laatsten dra
ger van| het» Grootkruis van het IJzeren
Kruis, die medewerkte tot bet herstel van
he/b DuLttecike rijk.
„Een edel Duiitsck hart.,'' zeid'e de Keizer,
„heeft opgehouden te kloppen, een wien het
Duitsolie gevoel boven alles ging Hij was
een voorbeeld van alle regeesderadeugden,
een vader van zijn land en volk, een mild
liceraober, die z/igonrijk arbeidde; en thans
is hij heengegaan."
Da Keizer tracht ten süohte een drank
uit op de stad Wezel en sprak daarbij den
wensoli uit, dat het hesm vergund zou zijn
den vrede te bewaren, opdat de stad zich
rustig en vreedzaam zou kunnen ontwikke
len eu vergrooten.
De Duitsolie Keizer heeft in een legeror
der, waarin hij Koning Albert's verdiensten
als veldheer en strijder voor de Duitscke een
heid wanne hulde brengt, een algemeene
rouw van veertien dagen voor het Duitsche
leger uitgeschreven. De regimenten van den
overleden Koning zullen drie weken rou-
Koning George van Saksen heeft, de regee
ring aanvaard met eene proclamatie aan het
Saksische volk. waarin hij ,,aan de baar van
den edel sten en trouwsten der vorsten" be
looft, „vertrouwend op Gods hulp en op de
liefde, der Saksers, steeds te regeeren in detn
geest en naar het voorbeeld van zijn overle
den broeder
Frankrijk.
De afdeeJingen van de Kamer hebben eene
commissie van. 33 leden gekozen, die da
wetyvoondraüht, over de vendeediug vain de
directe belastingen in het volgende dienst
jaar moet, onderzoeken en later de begrooting
zal hebben te behandelen. Van de 33 leden
bahooren 27 tot de ministeriele meerder
heid. De minister van financiën Rouvier ver
klaarde in zijne afdeelisng, dat hij zijne be
groeting eerst in liet najaar zou indienen,
omdat hij vooraf zich op de hoogte moest
Stéllen van den algetmeeinen finiancieelen
toestand. Wat de vraag van eena leeninig be
treft,, daarover kon hij zich nog niet uitla
ten. Hij zou slechts dan eene leaning voor
stellen, wanneer bij van de noodzakelijkheid
daarvan vast overtuigd was, hetgeen thans
nog niet het geval was.
Tot voorzitter van de commissie is geko
zen. de gewezen minister van financiën in
het kabinet-Bourgeois Douimer.
Engeland.
De Koning, die van rijpe ongesteldheid
wéder genezen is, is intuaschen tot beden,
waarop het bof terugkeert naai" de hoofdstad
en met de ontvangst van de Europeescbe vor
stelijke personen de inspanning van de kro-
ningaweek begint, ouder geneeskundige behan
deling gebleven. Na de kroningsfeesten zal
tot volledig herstel een zeiltochtje onderno
men worden, waartoe reeds de noodige toebe
reidselen worden gemaakt.
Heb lagerhuis 'heeft eene commissie be
noemd tot onderzoek van het geval van het
nationalistische lid Mc Hugh, die tot drie
maanden gevangenisstraf veroordeeld is 'we
gens beleediging van het gerechtshof, waar
voor hij terecht moest staan wegens overtre
ding van de dwangwet.
Portugal.
De officieuss bladen te Lissabon zijn ge
machtigd, de geruchten van eene naasting cf
verpachting van eenig gedeelte der provincie
Mozambique door Portugal aan Engeland,
met beslistheid voor onijukt te verklaren.
Rusland.
Over de veroordeeling van dén als spioai:
veroordeelden luitenant-kolonel Grimm wordt
nog bericht, dab hij dé hem opgelegde straf
van twaalf jaren dwangarbeid moet onder
gaan op het eiland Saohaliu, de meest ge
vreesde van alle strafkoloniën van! Rusland;
na het ondergaan van de straf blijft hij als
balling in Siberië, Toen hem liet vonnis be
kend gemaakt weid, verklaarde hij bij den
Czaar in beroep te willen koanen, opdat deze
den dwangarbeid in doodstraf zoti verande
ren.
Bij de behandeling van het proces bleek,
dat, Grimm voor de uitlevering van de ge
heime stukken 80,000 p. st. luid ontvangen,
die hij grooteudfeels door spel weder verloor.
China.
Uit Petersburg wordt bericht, dat Rusland
en Engeland gemeenschappe! ijk met China
eene regeling onderteekend hebben, waardoor
de Russische bezwaren tegen de Engelsch-Ohi-
neesche spoorwegovere"enkomst. van 29 April
uit den weg geruimd worden. Naar verluidt,
13 Indische Roman
DOOR
Mevr. O VIN K-B O E B.
Even later hielden de koelies stil en het
meisje trad naar voren om de slanke, elegan
te daine tel verwelkomen; die oom haar als
mevrouw Perkena voorstelde. Een sympathie
ke handdruk ontmoet/te den hare en Nita's
blik lustte bewonderend op het gelaat van
da viouw, die bestemd was zco grooten in
vloed op haar lot en leven uit te oefenen.
Had zij ooit. aaruninniger trekken gezien?
vro;£: NiTa zich af, terwitt zijl in een hoekje
van de binnengalerij stil neer zat, naast de
op den grond gehurkte baboe, van wie zaj
het slapende kind|je had overigenonnen en nu
zachtjes op hare knieën Ween en weer wiegde.
Slechts een flmuiw geimiirmel van stemmen
uit de ziekenkamer drong tot haar door.
Wa.b maakte het uiteiilijk van mövrou/W
Peikeoxsi zioo aain.trekkelijik Waren, ilieti de
zielvolle oogeiii, helder en blaiuiw' als een, len
telucht, of de lieve glimlach o/m den flijin be
sneden mond in vereeniging met dei melodi
euze, stem, die Ni'ta nog in do ooren klonk?
Zij verlangde en naar nader kennis te
maken met dé innemende verschijning, die
haar bij den eersten aanblik als betooverd
had.
'Maar het dtufuirde elan geruim en tijd! vóór
meivrourwi Penkems dq ziekenkamer u>itkwiani
en in Utösclien speelde Nita met het wakkea*
geworden, Fritsje, dat, in, het golieeil niet, een
kennig, vroolijk lachte en; kraaide. Eén lichte
hand op iiaar sal wilder deed! het jonge meisje
op zien, terwijl mevrouw Perkeits tot haar
sprak„Wat ia u al goede maatjes met mijn
kereltje, is hij niet lief? Doch nu mag hij u
niet langer hinderen, tante vraagt of ui haai*
goeden nacht komt. zeggen, juffrouw Wende-
Ier, zij ia heel moe en, heieft geen trek in
eten."
Nita merkte op. dat mevrouw Perken9 erg
geschreid bad en boorde ook aan hare stem
hoe ontroerd zijj was toen, de dame vervolg
de
„Afih. ach. wat is mijn arme Line achter
uit Tante vertelde mij hoe lief li
haar verzorgt,, mij dunkt, dat is een zware
post, voor u," eu met eene uitdrukking van
moederlijke bezorgdheid keek zij Nita, in bet.
bleeke gezichtje. Het meisje glimlachte een
beetje verlegen.
,,Kom, morgen zullen wij eens gezellig so
men praten," besloot mevrouw Perkens, „ik
ben ook wat moe van. de reis en hét, weer
zien heeft mij| erg aangedaan. Arme Line!
ik ben nog juist bijtijds gekomen om haar
vaarwel te zeggen, geloof ik." Haro oogien
vulden zich1 met tranen, eu Nita had moeite
de hare te bediwingieu, vóór zij; bijl tante bin-
ne'n trad.
Tn weerwil van de droevige, neerdrukkende
stemming, die in elk huis heerseht, waar dei
schaduw des doods overheen zweeft, herinner
de Nita zich later dé nu volgende veertien
dagen als den gelukkigsten tdjdi, dien zij op
Djoerang djero doorbracht,. Het meisje had
geen dwepende natuur, zij lachte vroeger ha
re vriendinnetjes uit, diei, in aanbiddende
jonge-mei&jeis-bewondeang, liare onderwijjzie-
a-essen aanhingen en. met elkander vriendi-
schap voor de eeuwigheid sloten. Voor het
eeast van haar leven was zij| nu zélve .ook on
der zulk eene bekoring voor eene, haai" gis
teren nog vreemde vrouw. Nita voelde ziel*
onwederstaanbaor aangetrokken tot mevrouw
Perken,s en hoe groot was hare vreugde, toen
zij bemerktedat. dé sympathie wederkeerig
scheen te zijn en tante Line's vriendin hare
bewonderende liefde met hartelijke genegen
heid beantwoordde. O. die heerlijke avond
uren (jaren later kou het. meisje er nog met
genot aan terug denken), als het geheele huis
in rust. was en ziji stil naar de logeerkamer
sloop om met hare nieuwe vriendin nog een
uurtje te praten. Jong en enthousiast als zij
was, schonk zij al spoedig haar geheel e ver
trouwen aan mevrouw Perkens, vertelde van
haar ouderlijk tehuis, wat haar bewogen liad
naar Java te gaan; en eindelijk lioe het. leven
haar hier was tegengevallen en zij de groot
ste moeite had1 onii niet toe té geven aan het
gevoel van moedeloosheid, dat haar maar al
te diikwijils bekrooo.
Zach t fluisterend, ontlastte heit. jonge meis
je haar gemoed, naa&b hare vriendin gezeten,
fcnet haar naar den flonkerenden sterrenhe
mel opziefaiedë. Dlei liie.ve, zachte sitean. aan
Nita's zajlcle had immer een opbeurend troost
woord gereed'; zij wleesi Nita er oip, dat ieder
nnensch zijp last heeft te dragen en wiiji het
in ona eigen hand hebben, dezen zwaarder
of lichter te maken. „Je staat, pas aan den
ingang van het leven, kind." klonk het. uit
den vriendelijiken mond, „wie weet hoe het
je later ten goedé zal komen, dat je nu ge
duld en zelfbedwang leerdet-t zodvelen beder
ven hun mooi leven, omclab deze twea (hen
niet terzijde gaan. Houd goeden moed, Nita
lief, ik heb ei* een voorgevoel van, dat een
blijde toekomst je wacht." En mevrouw Pet-
keng liet harei woorden vergezeld gaan van
een bemoedigenden lianddruk of harte1 i,ke
bus op liet. naar haar toegewend gezientjo
waarvan alle twijfel eni bekommernis waren
weggevaagd, alsof zij liet met. een tooverstaxt-
je beroerd, had. Nita -had nu overdag jok m.
uig vrij oogenblik, (wanneeü- mevrouw Ptx-
kens hare plaats naast, het ziekbed innam)
dat mj altijd in gezelschap van Fritsje door
bracht. Zij be^jon zich ook aan het kind zro
sterk te hechten, dat ze met angst b?dacli\
•hoe leeg haar leven wéér worden zou, wauneer
Fritsje eu rijpe mama van Djoerang djero
vertrokken.
Óp mevrouw YVendeler oefende „hare
Trinis'eveneens meer invloed uit dan ieder
ander. Nita had tante nog nooit, zoo kalm en
weltevreden gezien, zij wist ook bijna zeker,
dat. dea» zich niet meer aan eau de Cologne
te buiten ging.
Irn stilte hoopte tante Line, dat. Tnrisi tot
het laatste toe hij liaar zou blijven n me
vrouwt Peahens, die haar bezoek aanvanke
lijk op een week had (gestold, rekte dit i t
veiertien dagen, van liefde en meelij: voor de
zieke vervuld.
Nai verloop van dieni tijd bon zijj echter
niet langer blijven, er kwamen, slechte be
richten van ihaar tehuis, hot jongste dochter
tje) had zware koorts en verlangde naar
„moeis''deze besloot dus onverwijld te er-
trekken
Nita was er niet veribajasd over, dat bet
d'a zachte overredingskracht van mevrouw
Perkens gekikte tante Line met liaai' besluit
te verzoenen, de ri' I.e sclxiikte zich met bo-
wondoiv.nswaardige kalmte, hoetwel men haar
kon aanzien hoezeer zij er onder leed.
Toen het oogenblik van afscheid nemen ge
komen was, sloop Nita stil heen. zij kon heb
niét aanzien. De vriendinnen, zoo innig aan
elkaar giehecht. wsten immers; dat. rij alkan
der voor altijd vaarwel zeidien?
Hevig aangedaan kwam mevrouw Perkens
eindelijk uit. de ziekenkamer, trad snel op
Nita toe en omhelsde het meisje met groote
inngheid. „Blijf zoo lief voor tante zorgen als
je tot nu roe deedt.. kind fluisterde rij haar
tot; „en. als je ooit raad of hulp behoeft,
wend je dan gerusrt. tot mij, ik heb veel vaa
je letreu houden."
„Dank. dank. lieve mevrouw." meer kon
Nita niet uitbrengen, en liaastig wendde rij
zich af om, tante Line hare zorgen te gaan
wijden.
Doch mov rouw Wend el er lag wonderbaar
lijk stil en kalms; hoewel zij zich erg opgewon
den had en dé tranen haar nog langs de
wangen liepen; kreeg ziji ditmaal geen zenuw
toeval, zooals gewoonlijk na iedere opwiudiu»
het geval was. Eenige dagen lang bleef tan
te Line bijzond ei* wél, een vleugje vani her
stel deed haar geheel opleven en een oogen
blik vleide haar man zioli met de hoop, dat
do dokter zich mogelijk vergist kon hebben
met, zijne noodlottige uitspraak.
Het einde kwam dani ook onverwacht, en
Vond oom en nichtje geheel onvoorbereid.
Wordt vervolgd
