I IV0. ito.
Jaargang.
Dinsdag 8 Juli 1902.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
In het Zonneland.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
A BONNEMENTSPRTJS
Per 3 maanden voor Amersfoort f 1.85.
Idem franco por post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- O.OS.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentien, mededcelingen enz., gelieve men vóór 10 nnr
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat J. IntKcomm. Telephoonnutnmer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIÈN:
Tan 1—5 regelt 0.78*
Elke regel meer0.15.
Groote lettert naar plaatsmimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Een«
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
De arbeldersbeweglug: iu Kti-Imiil.
Drie jaren Nan hongersnood; de ontevre
denheid van de bevolking over het overgaan
van gedeelten grond, die naai zijtne meening
behoort, aan allen, voor geld in hét beziti van
énkelende influisteringen van agitatoren,
die zich behendig weten te bedienen van deze
ïedene» van ontevredenheiddit alles
strekt, zooals wij gisteren'opmerkten, tot- ver
klaring van de agrarische woelingen, die in
Rusland voorkomen.
Daarnaast, komen intusschen ook onder de
arbeidersbevolking beroeringen \oor, die daar
mede ten deele in vei oand staan en die even
eens de aandacht verdienen. Over den aa-rd
van die beroeringen en het verband tusschen
de beide bewegingen bevat de Köln. Ztg. een»
lezenswaardig artikel, dat wij hier weergeven
Een groote arbeidersstand in Midden-Euro-
peesilien. zin bestaat er in Rusland met. De
onvoldoende opbrengst, van dtn, akkerbouw is
voor de boeren en hunne gezinnen eene aan
leiding geweest om iu de lange wuiterarvon-
den zich, met huisindustrie bezig te hou
den. Maar deze werklieden, die zich in het
gunstige jaargetijde weder in boeren verande»
ïen. behoeven hier niet besproken te worden.
Het als een oud-Russisch heiligdom bewaarde
gemeentebezit. dwingt den boer als 't ware weg
te trekken. Zijn gezin vermeerdert buitenge
woon sterk, zijn aandeel aan het gemeente
land is nog sleehts een begrip. Waarom zou
hij opkomen, voor zijne mede-gemeentenaren.
van wie de slimmen luieren en zuipen, de
domme» liet land zooveel bewerken, dat het
de belasting opbrengt en voor d'e fauiiliën
zelf het nooddruftigs!© levensonderhoud oveT
laai Vrouwe» en kinderen nemen daarom de
bewerking van den grond op zich. De boor
zelf trekt in groote troepen naar de steden
om te verdienen. D'aar hij over geene con
tante gelde» beschikt, verlokke» de fabrie
ken hem le sterker, hoe gemakkelijker daar
het werk is. In den oogsttijd1 gaat'hij, voor kor
ten tijd terug naar huis. wanneer daar de bet-
hoef te aam werkkrachten groot- is. Dan roept
de stad hemi weer.
Men begrijpt, dat de boer, die ook a,ls ar
beider een, hoezeer dan kleine, grondbezitter
is, ijl zijl» tijdelijk beroep niet. ten volle op
gaat. Russisch© stemmen zelfs spreken van d'e
onbetrouwbaarheid van, den arbeider, die zich
niet houdt a,an contracten en bepalingen, in
zijne aangeboren gemakzucht slechts gelegen
heid zoek I voor gemakkelijke.1 verdienste en
in zijne onuitroeibare belustheid naar drank
in tijden als er gewerkt moet worden, voor
zijn werk ongeschikt is. Zijine gewilligheid en
vernuftigheid worde» daarentegen, geprezen,
evenzeer als zijine vatbaarheid voor goede be
handeling. D'aarbij wordt intusschen weer toe
gegeven, dat, ook "een, goed werkman tot, werk,
dat groote nauwkeurigheid vordert, niet in
staat is en voortdurend toezicht behoeft. Het
is (fun natuurlijk, dat voor zelfstandig werk,
inzonderheid' aan dure en ingewikkelde mat-
chines, vreemdelingen gebruikt, worden. Wan
neer de fabrikant, met moeite er in slaagt
een kern van Russische Werk lieden- te vor
men, dan nemen, hunne eisohen toe, welker
niet-verv ui ling tengevolge- heeft, dat zij den
dienst verlaten en overgaan naar eene con-
curreerende ondernemling
Het geschiedde echter veelal niet uit vrijen
wil. d'at de boeren fabrieksarbeiders werden
Bij de ongelooflijk slechte financieel© omstan
digheden op het platteland komt het zeer dik
wijla voor, da.t de boer, wanneer liij niets an-
ders meer zijn eigendom kan noemen, zich
zelf, d w z. zijne werkkracht, aan den koe
lak (woekeraar) voor een klein voorschot ver
koopt. Dit verdrag wordt meestal reeds in
den winter voor den zomertijd gesloten. Dan
wordt, de boer als een koelie daarheen ge
bracht, waar arbeid is, meestal naar de fa
brieken. Maar ook hier blijft hij in handen
van zijn bloedzuiger, die hem zoo goedkoop
en zoo slpcht mogelijk inkwartiert en den
kost geeft.
De Russische regeering heeft het een en
ander voor de werklieden gedaan. Zoo laat
eene wet tot bescherming van de arbeiders
.van 3 .Tuit 1880 geene andere dan schrif
telijke contracten tussoheii werkgevers en
werknemers toe. Werktijd en loon moeten
daarin vermeld staan en mo-gen niet. ingekort
worden sledhlts disciplinaire ri. taffen mo
gen yorden opgelegd. Do arbaid van kinae
ren is laatstelijk in 1890 beperkt, en is ver
boden vóór het volbrachte üwaalfdc levens
jaar. Verder heeft de regeering do patioons
voor ongevallen van de werklieden verant
woordelijk gesteld. Bij alle staatsondernemin
gen is den werklieden sedert het vorige jaar
het reohfc op pensioen voor zich zelf en hun
ne nagelaten, bétre-kkjingen toegekend. Se
dert 1886 houden fabrieksinspecteurs toe
zicht op de bedrijven intusschen ia bij mi
nisterieel besluit, van 22 Maart van dit jaar
besloten tot de afschaffing van deze inspee-
r.eui.\ wier taak zal overgaan op de politie.
Eene wet van 15 Juni I8a7 verleent den
s'taaB de macht., in te grijpen in de organi
satie van- het bedrijf, wanneer de zorg voor
de gtzond'heid dit. noodig mankt. Eene
restte oude wet. (vail I860) schrijft voor, dal
iedere fabriek hoepitaalinriohtingeii moet
maken zoodanig, dat, hel, aantal bedde» over
eenkomt niet I pel. van dat, der werklieden.
Aan dift. voorschrift, wordt, echter zeer slecht
de hand gehouden; volgens een onderzoek
va» liet, jaar 1898 haididë» van 19,292 in-
diua!trie<eile inrichtingen met meer clan
&C<Av<)U wei k li eden, slechte 3488 (dus 18"
pct„) aa.n hunne werklieden werkelijke ge
neeskundige hulp verschaft. Oe ongelet
terdheid der bevolking 76 pet zij» anal-
pbabeten is oorzaak, dat vele bepalingen
enkel op heb papier bestaan. In werkelijk
heid zijp de rechten der werklieden van ge
ringe beteekenivS. In de behandeling van de
sociale kwestie slaat, Rusland bij alle be
schaafde staten bedenkelijk ten achter. Het
particulier initiatief is, zooala altijld in
Rusland, oip dit. gebied onvoldoende geble
ken alleen de fabrieken in Polen makeu
hierop eene eervolle uitzondering.
Het. i,s niet. meer dan natuurlijk- dat de
ongelooflijke omstandigheden, waaronder de
Russische werklieden moeten leven, tot bot
singen geleid, hebben en tot werkstakingen,
die sedert 1896 eene grootere uitbreiding
hebben aangenomen, en sints dien tijd aan
houdend terugkeerden. De regeer ings-peis
heefa voor deze voorwallen slechts de uit-
dmkking: „opstand" en daaruit vloeit
voort, dat. in de buitenlandsclie pel's berich
ten voorkomen, dat Rusland sedert 1896 ook
aan arbeidersopfttanden, lijdt. Zeker is,
dat allengs ook de internationale beweging
zich van Rusland meester gemaakt heeft, als
een bruikbaar arbeidsveld. Maar tot den
huidige» dag'isrszrjniet, gegaan buiiten de
perken van bescheiden wenschen tol, verbe
tering van een ondragelijke!» toestand. Zoo
lie-eft. onlangs te Moekau eene deputatie
va» werklieden den nieuwen minister van
binnenlaudseha zaken eene vertaling aange
boden van de in Engeland geldende voor
schriften, voor fabrieken, me:.' vei zoek tot
invoering van die bepalingen in Rusland
Du agitatoren in studentenkringen hebben
beeproefd, de werklieden in hunne kringen
te betrekkendar is hun echter raeeren
deete niet gelukt. Zoo hebben te Petersburg
werkliedö» aan politie-agenten de oproepin
gen getoond, die zij van studenten hadden
ont,vangen, en gevraagd wat. uitdrukkingen
als „vrije pers" en „constitutie" hadden te
hcteekeqeii Te Moskau heeft de behendige
ehéf dei', politie Snbatcw naar den ouden
stelregel „Verdeel en heersc.libij de on
lusten de partij gekozen van de werklieden
en hen, niet. altoos door middelen die den
toets der cri-tiek kunnen doorstaan, tegeu
de studenten weten op te ruien. In haar
soort was de deelneming van 50,000 werk
lieden aan de zielsmia bij het monument
van Alexander II en de symbolische huldi
ging van den Czaar-bevrijder eene zeer op-
ïiiei kelijke gebeurt eni Daargelaten, hoe zij
werd op touw gezet, heeft, zij het. duidelijKe
bewijp geleveid. dat- do arbeidersbeweging
evenmin al9 die onder de boeren anti-dyna
stieke doeleinden nastreeft.
Telegrammen.
Parijs. 7 Jnh. De Kamer behandelde he
den net ontwerp op de-belastingen.
lil antwoord op helgwn door den oud-mii-
u is ter Lockr&y werd gezégd', zeidie de minis
ter van financiën Rouvier, dat de finaneieele
staatkunde in ib? eea-ste plaats medfebre-ngt
de i'adii-iteit der uiaatsnud'leien te verhoo-
gen en de begrooting in Evenwicht te bren
gen. Aaug'aaude de inkonif-lenbelasting merk
te Rouvir-r op, dat d,eae vervangingsbelas-
tin g m,oet zijn,
T w eed,- tel g a. m Nai de redevoe-
jingein van Doumor en 1 riuzot z&ide Rou
vier, d-ait het de bat. van. het financieel gebie-l
op politiek gebied is overgegaan. Hij verzoekt
dei Kamer hem. te helpen om daaruit te ko
men en tot. Re eenvoudige orde van den dag
over te gaan.
.Tallies stelt hierop een motie voor: De
Kamer, aikte nemende van de verlc'.a,ring der
regeering en van haar formeele, belofte een,
inkomstenbelasting in te voeren onder voor
behoud van heit recht der Kamer orn dit ont
werp te. aanendeeren gaat over tot de orde
vaai den dag.
Dere mot ie werd zonden- stemming aange
nomen. Artikel 1 wordt vervolgens goedge
keurd, en het gelieele ontwerp aangenomen
met 503 tegen 16 stemmen.
Londen7 Juli. Het ochtendlbulletin luidt
De Koning sliep onafgebroken negen uur
achtereen een natuurlijke slaap. De verbete
ring houdt aan, zonder onderbreking. De
eWering van de wonde geschiedt zonder hulp
middelen en is minder pijnlijk.
Londen. 7 Juli Volgens ee» gerucht, waar
voor niet het oog op den merkwaardigen
vooruitgang van den toestand des Konings
wel ©enigen grond schijnt te bestaan, zal de
•kroning plaats hebben tuseehen den 11 en en
lnen Augustus.
Londen, 7 Juli Tn het Hoogerliuis deelde
lord Onslow ruede, dat hét War-Office uiaat-
r egel en zal treffen voor het terugbrengen der
B<jert-nkrijgsgêvangeneu naar Zuid-Afnka, bij
zoovelen tegelijk alls overeen te brengen
zijn met de middelen ana hen te ondërliou
den.
De krijgsgevangenen, die weigeren te ver
klaren de positie als onderdanen vail Z. M
den Koning te aanvaarden, zullen geen ver
gunning verkrijgen om naar Zuid-Afrika te
rug tekeere»; doch de regeering is bereid van
de gevangenen dezelfde formeele verklarin
gen te aanvaarden als zijn afgelegd' door de
Boeren, die zich in Zuid-Afrika overgaven,
wanneer zij bezwaar maakten tegen het afleg
gen va,n den eed
Londen, 7 Juli. Toen minister Clwmber-
lain hedenmiddag in een cab, (tweewieler)
van Westminster naar de Athenaeum-club
reed, struikelde liet paard. Chamberlain werd
niet kracht voorover geworjien en bekwam een
ernstige wonde aan het voorhoofd. Hij werd
naar het hospitaal vervoerd, waar de wonde
verbonden werd.
Tweede telegram: Het ongeluk dat.
Chamberlain merkernen is, wtordl niet. als
ernstig beschouwd Hij zal echter minstens
een dag in het hospitaal moeten blijven.
Pretoria7 Juli. Kitchener neemt in een
proclamatie afscheid van de troepen hij
zegt dat hun gedrag in den veldtocht, die
zich gekenmerkt, heeft door groote moeilijk
heden en ontberingen, boven allen lof ver
heven is. Hij wenscht hen voornamelijk ge
luk met den goeden, humanen geest dien zij
getoond hebben-
Na, vervolgens hulde te hebben gebracht
aan de groote krijgsmanseigenschappen der
Boeren en hun. bewonderenswaardige, wijze
om de voorwaarde van overgave in, te voe
len, zegt lord Kitchener, dat. vele Boeren.,
die tot het ei n dia den strijd volhielden, de
hoop uitspraken, dat zij in de toekomst ge
legenheid zouden hebben om met *3 konings
troepen samen te strijden.
Engeland.
Ondanks de gunstige l c-icgt auiuK-n, hondt
„Reynolds Newspaper staande, jat de Ko
ning in een zeer b. denkelijke» toesitaud blijft
verkeeren, en dat een tweede operatie reeds
is geschied. Volgens het blad zal (],e Koning,
indien hij mocht herstellen, toch zijn leven
lang invaliede blijvenZ. M. mag hoegenaamd
niet rook en en hij is ongeloof e, lijk vermar
gord!.
Voor de kroning zijn nog niet. de minrie
schikkingen getroffen.
Daarentegen gelooft d© Morning Post-, dat.
zoo de beterschap in den toestand dc« Ko
nings voortduurt, de Koning omstreeks het
einde der maand' zal overgebracht worden
aam boord van zijn jacht.
Italië.
Ter gelegenheid van het jubileum van
den J'aus heelt Zondag iu het Vatikaan
een diner plaats gehad \an 1500 couverts,
aangeboden aan de armen. Kardinaal Re;*-
pighi, preialen en dignitarissen van het- Pau
selijk hof woonden liet bij. De muziek van de
Zwilsersche wacht sjjeehle tijdeus het feeet
maal.
Tegen den avond kwamen alle katholieke
vereenigingen van Rome in do Corte di S.
Daniaso hulde brengen aan den Paus Het
plein was versiei"d met planten en bloemen.
Er was eene groote, rik versierde tribune op»
g lage» vour den II. Vader. Vensters e» bal»
kon.; waren vol menschen.
I>.' Panis b'gaf er zich heen langs de mu»
eiini en de bibliotheek. Zijne aankomst op
de tribune werd met geestdriftige toejuichin
gen begroet. De muziek speelde liet pauselijke
Ii<\l en een groot koor, gecompone?rdl door
maestro Mor uw in, werd door honderden zan
gers uitgevoerd
De Paus bleef omtrent. 20 minuten op d'e
tribune Z H. zag er welwillend uit.
Rusland.
De organen van het ministerie van finan
ciën publiceer©» eene nota, waarin de Rus
sische regeering den mogendheden die aan
dn suiker conferentie te Brussel deelnamen,
de redenen voor haar wegblijven uiteenzet.
Azië.
Tn Mandsjeerije is het nog altijd onrustig.
De Russische troepen worden er voortdurend
in kleine gevechten niet de zoogenaamde
Chovnrhoezen, Chineesehe en Mandsjoerijscilie
straa.troovers. pcwikkeld. In het voorjaar heb
ben zich bij deze bandieten ook nog ontvluchte
Russische gevangene» aangesloten. Het schijnt,
dat, er onderscheidene goed. georganiseerde
rooverbenden zijn, die van tijd tot tijd aan
vallen wagen. Zulk een bende viel den 31en
Mei 's nachts de Russische militaire macht
bij het spoorwegstation Imempo. tusschen
Oliarbin en Pogranitsjana, aan. D© roevers
waren tegen de 600 man sterk, terwijl da
Kussen slechts ten getale van 25 waren. 5
Russen sneuvelden. 7 werden gewond. De
roovers trokken zich echter na eenigen tijd
.va» verwoed vechten tering. Een sotnie ko
zakken en een compagnie infanterie met twee
stukken geselrut werden ter vervolging uitge
zonden. Bij een in de nabijheid van Tsitsi-
kar gelegen spoorwegstation geraakte voor
korten tijd ©©n spoorwegbrug in den loop
©ener weeik. niet, minder da» driemaal in
brand. Men heeft grond aan te nemen, dat
teilikens de brand was aangestoken en men
vermoedt, dat Choencihoeeeoa de daders zijn.
Vereenigde Staten.
De dloor- den raad van beheer der wereld-
woonst©''i:ii... 0:2a gczoudon©
missaris Sir Charles M. Pepper, is nai een op
onthoud op het eiland teruggekeerd. Hij ontë
werpt een duister beeld van den hubhoude-
lijken toe-tand aldaar. „Degioote suikerplan
tages maken in het geheel geen toebereidse
len om een oogst, in heb volgende jaar te ver
krijgen", zegt de heer Pepper. „Het aantal
werkefotozein neemt, op sohrikbarende w5jize
toe en heb is reeds noodzakelijk, de gendar
merie te lande te versterken, daar ongeregeld
heden te vreezen zij». De Cubanen zijn trots
op hun nieuwe republiek en vermijden het
daarom te klagen, voornamelijk d'e handels
stand tracht de verhoudingen in een beter
licht te plaatsen, dan zij werkelijk zij». Om
de uitgaven der regeering, die ver boven de
inkomsten gaan, te verminderen, ontslaat pre
sident. Palma linksen rechts beambten. Daar
voor worden intusseheu den ontevredenen en
zonder werk zijnde» elementen vele nieuwe
recruten toegevoegd.
Zuid-Afrika.
Alle dagbladen bespreken de beslissing der
regeering, waardoor zij weigert de Kaapscihe
grondwet, te schorsen
De meest© keuren die beslissing goed.
Vrijdag zullen bij de aankomst van lord
Kitchener te Londen. 20.000 man troepen
hem eer bewijzen.
Indische Roman
Mevr. O I N K-S OER.
Papa Wieier wilde Nita begeleiden tot het
punt ,waar zij de reiswagen van mevrouw
Berkens zou vinden. Om zes uur vertrokken
<>j van Dermaradjas pas laat in den namid
dag kon Nita op Tembong-Goenoeng zijn,
mevrouw Wieier had er voor geborgd dat het
haar aan niets ontbreken zou oiidenveg. Was
de heer Wieier aïtijd stil, op reis toonde hij
zich nog minder tot 3preken geneigd dan an
der-;, tn, daar 2ijne gezellin al spoedig merkte,
dat de goede man gaarne aan zijne gedachten
werd overgelaten, vermoeide zij hem niet met
praten.
De morgen was heerlijk frisch, luetig draaf
den de kleine stevige paarden voort langs
den vlakken weg, die niet veel verscheiden
heid bood. Hooge. schaduwrijke boomen, af
gewisseld met laag struikgewas, waarachter
aiwahs of ander bouwland z-ich mijlen ver
uitstrekte. Zoo reden zij verscheidene palen
vfcort, twee keer van paerden verwisseleaid
„Over een kwartier- zijn wij bij den kruis
weg die naar dé kotta leidt," verbrak de
heer Wieier op eens Eet stilzwijgen. „Daar
moeten wij weêt versponnen, ik zal je zoo
ver mogelijk breng»1»."
„Wat e>n eind is het naar de stad merkt©
Nita op, ik heb het a,l hij elven op mijn hor
loge, 'k dfloht niet, dat Dermaradja zoo ver
van Parakan lag
,,0ch, wij vinden het zoo ver niet, de weg
is drie kwart effen, de familie op Temboug-
Goenotiig woont wel dichter bij dè kotta,
doch zij moeten altijd den berg op en af
dat heeft, vooral iu de» regentijd, ook zijne
bezwaren
Bij, den kruisweg wachtte Nita eene groote
verrassing, zij vend ©r mevrouw Ptrkejns.
..Het was roe alleen t© do;n om je ojigetogen
gezicht te zieni Nita^ a h je mij zoo geéitel
onverwacht aantroft,plaagde dtze haar
vriendiuncije, terwijl Nita half lachend, liaJf
schrtiind va» vreugde, hare handen drukte
N?) een kort praatje met den heer Wieier
want het wa; intusschen heel warm gewor
den, en, van. Nita's kant, vele hartelijke
dankjts, namen de dames afscheid en ver-
vo'Jgyden lvare reis te zaonen.
Tot. hare verbazing zag Nita den koetsier
van mevrouw Perkens den kruisweg inslaan,
haar door den lieer Wirier als naar- d© kotta
leidend aangewezen. Hare gezel lm hielp 't
meisje uil den droom. „Wij rijden eerst naar
de stad en komen dfus e©u paar uur later
thuis, ik vond" het zoo aardig, kind, je eens
kennis te laten maken met onzen Regent"en
zijne lieve Raden-Ajoe Je bent nog nooit
cp de kotta, geweest welen kent er dus
niemand
„Neen mevrouwtje, mevrouw Wieier had
wel beloofd, mij bij de families te presentee-
ren, doch daar is niets van gekomen. Eerst
kon het niet, omdat mijnheer en mevrouw
in den maaltijd liefst thuis blijven en de
laatst» maanden scheen er volstrekt geen
animo tol. uitgaan bij hen to wezen. Mint
vloog alleen er nog wel eeus uit.
Wel, dan aal ik je in staat stellen de ver
loren "hade in te halen, beloofde mevrouw
Perktm. „ik heb ver-scheiden© plannetje» ge
maakt- voor den tijd, dien je bij ons zult we
zen, het moeion echte vacanuedagen voor
je zijn."
„Hu.* lief van u, maar het is al een genot
op zich aelf twee weken lang bij u te mogen
doorbrengen o mevrouwtje, sprak Nita in
nig, ,,ik heb zoo naar u verlangd.
Een warme handdruk gaf haar antwoord
en mevroiuw Perkens hernam „Ja, wij zullen
veel te bespreken hebbenals vroeger lieve,
iu d© avonduren, wanneer we met ons beidjes
alleen zijn Je laatste brieven wareu niet.
zoo opgewekt als anders, gaat het je op den
duur minder goed bevallen bij de familie
Wirier
,U kreeg toch niet den indruk, dat ik
ontevreden was?" vroeg Nita onthutst, „want
ziet u, dat zou recht ondankbaar van mij
zijn. ledereen is even lief en hartelijk voor
mij a' vroeger en ik heb nog geen «ogenblik
op Dermaradja gevoeld, dat ik er „Juf ben.
Wel is cr den laatsten tijd iele neerdrukkeuds
over het gezin gekemen en die stemming heeft
ook invloed op mij gehad, 'k Weet niet recht
wat mij scheelt, k voel mij ongedurig en
maak p annen, die niet voor verwezenlijking
vatbaar zijn.
..Bij^oorbëeld vrotêig hate vriendin la
chend.
Nita haalde d^p adem en sprak een beetje
zenuwachtig. „Zal u mij met uitlachen? Ik
geloof zelve, dat mijn plan onuitvoerbaar
is.U weet, dat ik een aardig stuivertje be
spaard heb bij 00111 Wendeier, ©n dit lih-lf jaar
ken ik ook bijne elk© maand f 4t) of 30 over
leggen. Oom Frans heeft dat geld voor mij
op de spaarbank gezet,, alles bij elkaar zal
het een kleine f 900 zijn. Nu had ik gedacht
of die som voldoend© zou wezen tam mijne
examenstudiën te betalen, behalve natuur
lijk den pensionpnjs in <je eene of andere
plaats, waar ik les zou nemen, en wat ©r
verder bij komt.
„U moet hooien hoe ik op dat idee geko
men ben. vervolgde het rneuj© ijverig, „laatst
was mijnheer De Lanter bij ons en vroeg
mevrouw Wieier of ik ook examens had ge
daan, want dan ko-n ik mettertijd in goevt r-
nementsdionst konten en dat was z.joveel
voordeeliger en ook zooveel prettier werk
kring dan die van gouvernante Sinds dien
dag moet ik er telkens over denken, ot ik
nog kans zl.u hebben zoover te komen. Op
"hooi ko» ik vlug loeren, maar ik hield niets
bij. Bovendien zijn er zoovel© ander© hozwar
re»: bij, tvien jou ik moeien studeer» n? waar
uicrien wonen? en dan, ik ben al two© en
twintig, ik geloof, dat hot al tc laat is. wat
denkt u?"
„Te laat? wel neen, Nita, ©n wil ik je
eens wait, zeggen, beste? je plan lijkt mij vol
strekt niet onuitvoerbaar; lnjor eens kiud,
daar moeten w© eens ©rustig ever praten in
overleg met mijn man, die is buitengewoon
praetiseh, en heeft een goeden blik op je
zaken. Neen, neen. dat plannetje van je gooi
en we volstrekt met weg.. Ma«r hier zijn
we aan den ingang van de kotta. We zullen
later wel op ons gesprek terug komen. Nu
wil ik je ^vijzen, waar de verschillende fami
lies wonen, met wie ik je in kennis hoop te
brengen."
„O, wat is het hier lief binnen komen,"
riep Nita vol bewondering, „wat een .beeldige
laan, hoe lieeten, die mooie boomen?"
„Dat zijn kanaries, ja, Parakan is een mooi
plaatsje en onze As- istent-Revwlenl houdt het
keurig 111 orde, hij heeft veel zin en smaak
voor aanleg;
..Di© mijnheer de Lanter woont zeker al
lang hier, ouderzcoht Nita.
„Een jaar erf zes minstens, en we zoude*
hem niet graag ims-enhij is even gesien
als bemind bij liri'publiek. Drie jaar geleden
waren we bang, dat hij zijne overplaatsing zou
vragen, en dat luid oua inzonderheid gespe
te», daar we zeer met de Lanter bevriend1
zijn. Hij luid toen. onder bijzonder treurige
omstandigheden, zijn meisje verloren.''
„Micnt.jo vertelde het mij. met een paar
woorden, zei Nita „arme man! hoe vreese-
lijk
„Ja, het was aangrijipend treurig. Zij wa~
re» al aangeteekend ©n logeerden beiden ba
Solo bij hare familie, uit wier hurs zij zouden
trouwen Op een avond voride het bruidje
zich onlekker, een week later was zij doocL
Ze schijnt aan do pe-t te zijn overleden, geen.
dokter wist te vorklaren hoe eu waar zij
die afschuwelijke riekte kon hebben opgeloo-
pen deze hcersehte niet op Solo en het bleef
ook bij dat ééue geval. Gebroken van ver
driet zagen wij mijnbeer de Lanter ferug
komen e» het heeft zeker twee jaar gedluurdl
eer hij zijne smart te boiven was en weer aan
het publieke leven deelnam, 'k Geloof, dat
hij in zij» hart nog om zijn aanstaande treurt.
Zie je in do verte dat groote huis met een
vlaggestok op het erf, daar woont hij."
Wordt vervolgd.