70.
ieie Jaargang.
Zaterdag 30 Augustus 1902.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Zielen-Verwantschap.
is 11
AMERSFOORTSCH D
ABONNEMENTSPRIJS:
3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Jem franco per post- 1.75.
ouderlijke nummers- o.05.
Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
i- en Feestdagen,
rertentiën, raededeelingen enz., gelieve men vóór 10 unr
imorgeus bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF O».
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADYERTENTIEN
Tan 1—5 regelsf 0.75.
Elke regel meer
Groote lettars naar plaatarnimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
hot herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
rgemeester en Wethouders der gemeente
«foor!,
tngen ter algemeen© kennis, dat bij hun be
lleden, ingevolge art. 8 der Hinderwet,
W, A. Brandsen, wonende alhier, vergum -
verleend tol de oprichting van eene var-
slachterij. in het perceel wijk F, no. 14, ka-
rail U'iend gemeente Amersfoort, sectie E.
608
lertfoort, den 28. Augustus 1902.
turvemeester en Wethouders voornoemd,
Üt Secretaris, De Burgemeester,
W Th. SAKDBEfRjG. WUIJTIERS
Burgemeester van Amersfoort,
men artikel 41 der gemeentewet,
lengt ter kennis van de ingezetenen, dat de
d ikser gemeente zal vergaderen op Dinsdag,
2. September aanstaande, des namiddags ten
irsfoort. den 29. Augustus 1902.
De Burgemeester voornoemd,
WU'IJTIEfltS.
Oe Vlaggen uit!
..Laatste Telg uit Nassau's bloed
„Wat de tijd vorandre, cloope,
„Neerland's lust en Neerland's hope.
„Koninginne, wees gegroet
har was eens zoo ongeveer ver-
ergens Virgin© Loveling een
liggende tusidhiemi andJere, meest groö-
tumen. In het 'mudden van dien kleinen
stond een "boonii, onder welks scfhaduiW
irtenvolgems vele geslachten hadden ne-
gewten; 'liiiji was liet voorwerp van aller
je, goed en 'bloed zouden zij; voor hem
Bven helbiben. Niemand dlaoht er aan, dat
toont zou .konnieni verkwijnen helaas!
ton toch ge/beuren, do takken, de een na
ander, verdorden en vielen af. Gelukkig
ter bleef de oude stam nog gespaard, ge"
ig, want men was het er over e;ns, dat
bet middenpunt dies volks, het zinne-
ran hun o ndradht en vrijheid, het
'5!
d van hun eendracht en vrijheid, het
'idel, dat 'hen overwuifde, de band, die
samenhield. Welkj eten blijdschap ver-
de aller hart, toen boven, aan dien grijzr n
te voorschijn, tra.dl een kleine scheutin
ken de oude boonn zou herleven, een
tugde, die grooter werd naarmate de jonge
t:cli krachtiger ontwikkelde. Toch was
vreugde niet oruvterianengd als eens een
irm kwam opzetten, die den nog teederen
kwam afrukken, als eer.a kwaadwilligen
jt steen en er naar wierpenWat' nood,
goede geest, die eeuwen waakte over den
icu stam. zal ook die teedcrö loot wel be-
cimn. Zoo herleefde en' herbloeide do
meuboom, schaduw getvc.nd en verkwik-
aan allen, die. rond hem zich blijde
iörcu.
En Weet ge nu wel, waar die tuin is en
hw dio boom heet? Die tuin is Nederland,
boom, is de Oranjeboom.
[fear zijn in onze dagen mensohen, dia
ft ï:nder aanstellerige voornaamheid, do
beid verkondigen, dat vaderlandsliefde
romppnheid is, en niet meer tflvujs bo
lort in onze eeuw van verlichting. Immers,
beduiden die grenslijnen op do wereld!
art, eigenli jk todh 'het edht van den, sterk-
getrokken in een t.ij|d taan dat oinreöhb-
ardjg rreht nog geëei biedigd: werd
voor mij houd niet van die proza-m?n-
i. die, als zij t woord „Vaderland" noe-
aan niels andere donken als aan een
ter of kleiner stuk grond ivoor Wij
dat woord oneindig veel meer, ik lees er
oudo tradities en herinneringen in, een lauig
verleden roept het. op voor mijn geest, 't 13
of ik zie opengaan de graven der vaderen,
en; heldengestalten komen, mijj tegen, man-
men* en vrouwen, van wier bloed1 .iets vloeit
in Wijn aderen, van wier 'baal ik mij bedien
om uitdrukking te geven aan mijn beste ge
dachten en gevoelens.
Het „Vaderland", dat is de grond, waarop
stond het huis. waarin mijn vader en moeder
leefden, dat heiligdom, nu door vreemden
bewoond, dat ik nooit zonder ontroering bin
nentreed.
Ik heb dat vaderland lief, en dliö liefde)
breng' noodwendig met zioh de waardeering
van allen, die er zich vroeger of latei" aan ge
leden liet.cn, die bedacht waren op zijn heil,
die het ontrukten aan de hand van den over
weldiger, 't laatste niet zelden ten koste van
eigen goed en bloed.
Nieit van d'ie allen werdl de naam op het
gese,Liedblad vermeld en vereeuwigd, do
voormannen echter, zij zijn» ons bij nalat© be
kend, en nog gaan w'iji op gedenkdagen op
naar hunne graven, eerbiediglijk een lau
wer hechtend aan den zuil hunner eeie. En
icnder al die namen is er één, die bovenal
dierbaar ons is, de naam van een ridderlijk
geslacht, waaraan Nederland' zijjn duurste
■verplichtingen heeft, dat is de naam van
Oranje
En nauwelijks hebben wij dien naam ge
noemd,of verbeelding roept ons voor den geest
het beeld van dien eersten Oranje, den Vader
des Vaderlands, die goöd en bloed voor do
zaak der vrijheid ten offer bracht, die niet.
,kalm beleid en zonder veel woorden 2)
,wist. te handhaven3), die in zijn sterven nog
voor zijn arnn Volle bad.
Na hem. waren het M au rits en. Frederik
Hendrik, die deden aanbreken de gouden
eeuW voor ons vaderland.
Wat zal ik verder de herinnering vex-le
ven digen aan mannen als den Derden Wil
lem, 't klein Prinsje, den God van 't Jan
hagel, den oiiovertroffeni staatsman, die in
gansoh Europa het verloren) evenwicht) her
stelde, denzelfde, die, toen Eng&lsöho gezan
ten huiiu vroegen, of hij; dan niet zag, dat do
republiek verloren was, dit hohltuwoord
sprak,,dtan weet ik maar één middel om
haar ondergang niet te zien, n.l. te sneuve
len bij den ondergaing van de laatvte gracht
Heeft Nederland! eens gemeend, dat hot
zonder Oranje wel kon t was in de dagen
van, Willem V door Kops (in zijn ..Uit groot
vaders tijd") terecht de „zondebok" genoemd,
die „overal elders geëerd cn gAïukkig zou
zijn geweest, maar niet op «en trfonv, 't was
ra de dagen, in welke een reus noodig ge
weest zou zijn om 't schip van staat in goo-
den koers te houden 't Vaderland' heeft
zijn zonde zwaar genoeg geboet I
Dan, met onbeschrijflijke geestdrift, wOi'dlti
adhttieili jaar later de zoon van dien Wi'llem
met luide jubelkreten ingehaald door het
volk, dat nu had. leer en inzien, dat. het zon-
der Oranje niet ging!
Op dteni eersten koning zou voegen do
tweede, als held vam Quatre Bras genoeg be
kend.
Straks zou die derde Willemi zitten" op
1) Lijfspreuk van Willem I was ..Saevis tran
quillus m'undis. (Rustig te midden der ont-
stuimige golven).
2) Als eerenaam kan gelden Willem de Zwij
ger.
3) Wapenspreuk der NassauérsJe Maintien-
drai (Ik zal handhaven.)
Neêrlunjd^a troon, de held van den water,
nood, do beschermer van kunst en weten
schap. de vredevorst, die veertig jaren ons
land' regeerde,liet brengend tot nieuwen bloei,
die getoond. beeft, dlat- bij er „trotsdh op was
•Nederlander te zijn", gelijk hij 't op den eer
sten April van t jaar '7- uitsprak 'bij gelo
gen beid der eerste steenlegging van "t
JBrielsch Monument, in tegenwoordigheid van
veile, vreemdelingen, ouder wie do bekende
schrijver Motley.
Hoe gaarne gedenken v, ij hier ook onzen
.Prins Hendrik, wiens boistbjeld prijkt aan
den LFboord, wliens naam en daad voortleeft
in d'e stichting te Egmon'd, die het iniatief
nam tot meer dan één belangrijke onderne-
„uing. Welke in de tcekomst vclkshtoei en
volk-welvaart kon bevorderen.
En thans in. Koningin Wilhelanina be
zitten wu .den 'laaüsten OranjetelgVelen
van. ons hebben haar onder de trouwe en
veistandige leiding barer Moeder zienj_.oj>
groeien, wij hebben, lu'ide hoazco's aangehe
ven en zeker ook in stilte onze beden opge
zonden 'bij baar kroning. SVij zijn geslingerd
geworden tusschen hoop en vrees, nog kort
geleden, toen zij aan 't ziekbed werd gekluis
terd ziekte en dood ontzien geen konin
gen. wiij bobben gejulxfldl eni gedankt bij
haar terugkeer uit (list land der bergen, waai'
zij herstel van krachten zooht en .mocht vin
den, en heden, den 31 Augustus, maken wij
ons op met ouzo feestkransen, straks wap
pert het dundoek ter eer© van de laatste uit
dat> roemrijk geslacht, wahrvaa niet minder
dan twaalf hun leven lieten voor Neêrlar.d's
vrijheid.
Wij doen niets meer dan betalen den tol
onzer dankbaarheid, waai- wij in ouzo zoo aan
vallige als moedige Koningin die door
Haar vriendelijkheid zoowel als door Haar
rechtschapenheid tot in den vreemde de har
ten won. en die reeds genoemd is de ©enige
man op een troon in het -Europa onzer da
gen -ihuldigeu heel het geslacht der Oran-
je's
Zoo dan jufbolcn wij het uit;
„De Oranjeboom:, 't beraad, der zeven
landen,
..Stierf niet geheel met stam en wortel
uit,
„Herleeft, hergroeit, herbloeit in eene
spruit,
„Elks liefde en lust-, gedragen op elks
handen."
Gegroet dan „laatste Telg uit Nassau's
Bloed," op dezen feestdag siert irw volk zich
met de oranjekleur, en naast de 'bede, die
vraagt om ..behoud van 't lieve Vaderland,"
smeeken wij tegelijk om 't behoud van onze
Koninginne!
Rijk zij Uw leven aan vreugd, veel geve
het aan geluk, en weet, dat, naast dei Vrou
we, die Gij Moeder noemt en den man, wien
Gij "uw liefde schonkt, naast en met hen heel
uw volk zich. verheugt, trouw in uw vreugde
deelend. gelijk Gij ook weet., dat het ook
dealde in Uw smart 1
De vlaggen uit, liederen wêei-klinken't
vaderland viert feest om zijn Koninginne
in hoogor en lager stand, biji jongen eoi ouden
wordt het herdacht, aller gedachten ver
plaatsen zich naar de vorstelijke woning, en
't klinkt als cén jubeltoon door hec-1 Neder
land „Lang zal Zij loven 1"
En dan ook dit nog: Veel is er wat sdbei-
ding brengt tusschen broeders en zusters van
eenzelfde huis, de partijen, zoowel op poli
tiek als godsdienstig gebiedi staan scherp te
genover elkaar, wat bijeen hoort, dreigt van
elkander to vervreemden, één bancl echter
is er, die allen samenhoudt, de: Oranjeboom
is het middenpunt des volks, #an zijn voel
vinden wij allen elkander terug, onder zijn
lommer komen wij allen samen, wij sluiten
de rijen, hoog stijgt op ons lied in deze
onze eendracht lrgt voor een goed deel onze
kracht1
Blijve lang nog die eerbiedwaardige boom
middelpunt en sieraad van Neerland's tuin
Wees in dit opdicht althans één, mijn volk,
dat ge u trouw -b'aaart rondom WilJielmina's
troon, laat 31 Augustus telkens weêr do
dag zijn, waarop wij geen partijschap ken
nen, maar ons voelen van één en bloede, in
lief en leed verbonden.
Zóó bewaren wij best onze zelfstandigheid,
zoo handhaven wij| best het kostbaar goed
der vrijheid, waarvoor ook de Oranje s stre
den. En immers, er is nog geen reden om tel
wanhopen aan ons voortbestaan als volk
ons land moge klein zijn, 't- is nog waar, wat
eens "minister Colbert- aan Lod'owijk XIV ten
antwoord gaf, toen deze vroeg, hoe 't kwam.
dat hij, die zulk een groot, en imachtig land
als Frankrijk bestuurde, niet. in staat was
zulk een klein gewest als Nederland te ver
overen ,„do grootheid, van een rijk laat zic.h
niet afmeten naar de uitgebreidheid van zijn
grond, maar wel naar den aard en hot ka
rakter van zijn volk!"
Zoo brenge dan de Zondag van heden
een „dag met een Zon" in den vollen zin des
woords vermeerdering van vreugd aan
onze Vorstin, vermeerdering van 'heil aan
ons volk, een dubbele feestdag du-, waarop
wij;, deze dingen overleggende, uit volle
borst doen klinken ons lied, met kwistige
hand strooien onze bloemen, piet warme ge
negenheid bfengen onze hulde
..Neerland's lust en Neerland's hope,
„Koninginne, wees gegroet!"
Naarden, Aug. 1902.
F. W- Druver.
Politiek Overzicht.
I>e ramp vail Martinique.
Het zwaar geteisterde eiland Ma.'. tinique is
nog niet aan het einde van zijne beproevin
gen. Eene Woensdagavond uit Dominica te
New-York ontvangen dépêche bevestigt het
vroeger reeds uit St. Thomas ontvangen be
richt van vulkanische verschijnselen, die zijn
waargenomen in, de ï-ichting van den Mout
Pcléo. Men vreest, dat or eene nieu.we uit
barsting van diezen vulkaan heeft plaats ge
had. De pogingen om met- Martinique zelf in
gemeenschap te komen, zijn ni.t l •slaagd. Do
Fransehe kabel werkt iet meer en het is
onbekend, wanneer zijne werking hersteld zal
kunnen worden. Het laatste kabel-telegram
uit, Fort do France berichtte, dat die niouiwo
gouverneur, de heer* Lemaire, dien 21 en zijno
funotiën had aanvaard. Dit telegram is den
25en aan het ministerie gekomen. Thans is
de gemeenschap verbroken, zoowel naar het
noorden als naar het zuiden.
Het is dus te vreezen, da. er eene nieuwe
uitbarsting van den Mant Peléc heeft plaats
gehad, waarvan men den omvang en de uit
werking- vooralsnog niet kent. Pas is dc
kreet van ontzetting veistomd, die de ramp
van 8 Mei déodi opgaan, eu reeds staat mei»
voor eene nieuwe oruptio, die mogelijk de ont
zettende uitwerking nog zal verzwaren.
Die uitwei'king houdit niet op bij de oogen-
hlilkkelijlke gevolgen, van hef sinister, waardoor
eene gansclie volkrijke stad met al de levende
wezens, die zij bevatte, in weinige ogenblik
ken is weggevaagd. Men moet ooik niet de ge
volgen van oe ramp 1 ©konen, die oorzaak
zijn, dat bijl de plivsisohe catastrophe zich nog
eene economische ram.p zal voegen, wanneer
men de zaken op het ongelukkige eiland hun
gang laat gaan.
De Temps bevatte onlangs een artikel van
bevoegde hand, waarin de toestand van het
eiland geschetst werd als een. die dringend
onverwijlde hulp vordert. De Selir. geeft, de
apbrongat van de in Frankrijk gehouden in
schrijving op als raim 6 millioen frs. Daar
koanen nog bij do iir andere landen verschafte
gelden de regeering der Vereenigde Staten
heeft 21- millioen 1 «schikbaar gesteld, in-ftel
giê is omstreeks 150,000 fis. bijeengebrr lit.
Bovendien is voor de oogenblikkelijke aller
noodzakelijkste behoeften ïuimschoots gezorgd
en het. onderstem.ing^-omité, «at te Parijs
in het Pavilion de Flore gezeteld is, heeft on
partijdig en met beikwamen spoed voor de ver-
deelimg van de allereerste ondersteuningen
gezorgdruim 600,000 francs zijn daarvoor
uitgegeven.
Maar dat is niet genoeg. Men moe- met
kracht aan het \voi*k gaan, om de geleden
schade weder goed te maken. Geeft men thans
1,500,000 frs. uit, dan blijft er van de natio
nale inschrijving over 4.V millioen, die geza
menlijk met de Amerikaansöiie toelage 7 mil
lioen opleveren. De Selir. in den Temp® stelt
voor. dat de staeT vergunning zal geven tot
uitgifte van eene verloting op groote schaal,
waarvan hij d© opbrengst 3telt op 6 mmicen.
Dat. zal het kapitaal brengen op 13 millioen
francs. Maar dat is niet genoeg. jn.et parle
ment behoort, op vooistel van de regeering,
eene som toe te staan, waarvan hot bedrag
slecht® kan wdiden bepaald na vaststelling
van het bedrag dor verliezen, gei eden door de
overlevenden van de ramp en door de nabe
staanden van de slachtoffers.
Dat is niet alles. Martinique ondergaat
©ene crisis zonder voorbeeld ut zijpe anna
len en die ziju handel, zijne nijverheid en zijn
landbouw zwaar treft. Eene stad, waar het
gan.sohe handelsverkeer en de rijkdom van
het land geemicentreerd' Was, is plotseling
verdwenen. Het vruchtbare noordelijk© deel
van het eiland is zwaar beschadigd. Er is een
stilstand in 'het economisch leven. Het ere-
diet, waar de nijverheid niet zonder kan
leven en. dat voor den handel onmisbaar is
om te herleven, is, zoo niet verdwenen, dan
toch ernstig geschokt. Daarin moet voorzien
wonden do bankinstellingen van het eiland
moeten aan linnne debiteuren uitstel geven
van de terugbetaling der gedane voorschot
ten en, onder garantie van den staat, nieuwe
voorschotten 'beschikbaar stellen
Eindelijk moeten er krachtige maatrege
len geuoémen worden tot herstel van het*
evenwicht, op do koloniale begrooting, dlat
verbroken i9 omdat een «aantal bronnen van
inkomsten in meer of min dei* mate zijn op
gedroogd. De Schr. be rok ent, dat bij eene
begrooting van 7.6 millioen francs de ver
mindering van inkomsten niet minder aal
zijn dan 1.5 millioen, hetgeen volstrekt niet
wordt goedgemaakt door de daartegenover
staande vermindering van do uitgaven. Hier
LOUISE AHN—DE JOHOH.
Eindelijk kwam Frits thuis, voor goed. Hij
J*>toii zijin eigen zaken. Zijn vader was heel te-
TOtou over hem en zóó met hem bezig, dat
ij tod geen plekjes op behangsel of meubels
zocht Het. luchtkasteel was dan ook
'id, fijn afgewerkt. Nu nalrn liij, er dten
tuier af, eerst voor Frits.
Erits hart sprang van blijdschap, van in-
fiomeiihcid Vader vervulde zijn liefsten
"Laat het haar nu zelf zien, sprak de
to" man, „bouw het in wezenlijkheid na en
or dan samen in."
k oude man had zijp jongen lief als zipi
®°gapi>el Op gevorderden leeftijd gehuwd,
ad zijne vrouw hem driemalen een dochtertje
Mfettken, die allen maar een zeer' korte
«ndmg op aarde schenen te hebnen. Alle
'eware zij binnen het jaar 'heengegaan. Toen
Frits gebaren.
Met den jongen zullen we gelukkig zijn.
de verheugde vader uitgeroepen. En hij
&T>osLte er telkens op nieuw zijn véél jongere
Uw mode, die huiverig scheen, zich aan de
dde der moedervreugde over te geven. Hij;
tod het wel goradlen. De jongen bloeide als
een jonge, gezond© boom in het bosch.
De beide ouders waren zóó gelukkig, dat
hunne harten overvol waren. Toen namen zij
de kleine Hermine, het dochtertje van moe
ders halve zuster tot zich', toen het een verlar
ten, 'hulpeloos weesje was geworden.
Hoe w'oonde het geluk in die klem» huis
houding 1 Hoe weinig voelde Hermine van
de donkere wolk, die over vhaar leven was ge
trokken
Doch smart en rouw kwamen. Later, toen
^moeder" stierf.
Het deed1 zeer, erg zeer, al vonden de drie
bedroefden ook troost in elkander. En Hermi
ne voelde nu die andere snuairt, die ze onbe
wust had! ond'er^vonden.
Zij klomde zirii vaster aan haren pleegva
der. nog vaster aan Frits. Zij leed onder zijpie
afwezigheid en haar verlangen naar hem
hechtte haai* alweer meer aan vadtei.
Nu was Frits teruggekomen. Hoe deelde
zij in vaders vreugd
Frits toonde haar nu vaders prachtig lucht
kasteel en ontvouwde haar de plannen voor
dé toekomst. Alles beviel haar uitstekend en
verheugd stemde ze in een huwelijk met Frits
toe.
Zoo wairen zij> het leven samen begonnen.
Een paar vroolijlke, onbezaigde schepsels, die
slechts licht en vreugde zagen en verwacht
ten. Zij waren nu weer de trouwe kameraads
van, vroeger, die iedier voor zich slechts genot
konden smaken a.l& de ander er iu deelde.
Do oude man mocht maar korten tijd ge
tuige zijn vam hun onbezorgd leven. Rij ging
tevreden heen. verlangend naar rust, nu hij
zijne lieven gelukkig wist..
Frits werkte ijverig en was zoo gelukkig
mogelijk in zijjne zaken. Het. was hem een ge
not, zijp vro'uiwtje allee to geven, wat het le
ven maai* kou schenken. Rijkdom, weelde,
kwistigen overvloed. H ermine ge moot ge
noot tot zij opeens li area man bedroefde
door een plotselingen tegenzin in liet leven,
diat zij leidden, Het uitte zich plotseling
maar liet was heel langzaam gek omen, na
pijnlijken strijd. Zij had zicib hare onvol-
daaaiiheid niet. durven, niest, willen beken
n,en. Want het versclirikk:1 ijkgt was, dat zo
niet enkel ontevreden met hare levenswijze
weid, maar dat zij zichzelf afvroeg hoe zij
ooit iets andere in Flits had kunnen zien
dan een goeden, allerprettigsten makker, niets
meer.
Zijl hiad; hare meisjetscto'ooinieui gedroomd,
Zij had voor haar huwelijk, voor .zij zelfs
vermoedde, dat Flits haar uitverkoren hard,
over de liefde tusöoker man en vrouw nage
dacht. Menignialen had zij de innigste too-
ncoltjos voor haren geest opgeroepen, die zij
hoopte, dat het leven haar zou doen. genie
ten.
En tioieai. was Frits gekonren met al de
gouden beloften. Zij luad geen ©ogenblik ge
twijfeld of de illusion, zoo vol weelde geno
ten. kwamen nu in vervulling.
Toten ze in liare verwachtingen bedrogen
werd, toen zij al pijnlijker on pijnlijker on-
deivoud. hoe weinig diep haar vroolijke ka
meraad was, lioie hij al haar geluk soliecn to
willen verzekeren in> "weolda en genot, in
alles wat» buiten het gemoedsleven omging,
teen had zij eerst neg zichzelve beschuldigd.
Zij verwachtte iets anrawgolijfe. Meisjesdroo-
men waren niet voor vtrweeenlijking vat
baar. De stroom van. liet leven was te sterk,
te meeelecpend, oan het gevoelsleven tot zijn
recht te doem komem. De een ging op in
zijn zaken, in die jacht naar rijkdom, zoo
als Frits, die nauwelijks ziclh den tijd gun
de, om met liaa.r to genieten van de weelde,
die hij maar altijd nog verlangdo te ver
meerderen. Een andi.1 ging gebukt, onder
zorg. bekommernis, nood.
Maar er motet, toeh dlatt eeine groote god
delijke zijin, d'ait weelde versmaden kon, dab
zorg tevreden wist. te dragen.
Hoe kon zij smachten naar dut, innige
dat Frits niet scheen to verstaan Iloe dik
wijls had zij het gezccditangstvallig zioh
vastklemmend' aan do hoop, huiBtlijkheid
zoekend, in, de overtuiging dart het tecro
plantje, dat zij zoo gaarne zou kweoken, al
leen daarbij wilde bloeien.
Wanneer Frits lvaar gejaagd een kus tot
afscheid gaf. haar lachend' toeroepend dat hij
geld, veel g bi moest maken om nog meer
geluk te verzekeren, dan bekroop haar een ge
voel van walging, dat. bijna h<J* verlangen
naar geluk met hem verdrong.
Soms beschuldigde zij zichzelf. Zij verweet
zich, dat hare overwegingen altij|d mieer
haai* eigen geluk dan dat van, Frits gol
den.
Was dat de bedoeling van het huwelijk'
At och:, elke ccktgi-noo: zooveel mogelijk zijn
reoht op geluk docn# gelden Ncc-n. stellig,
zij zou zich voortaan slechts bezighouden
mot hetgeen Frits aangenaam kon zij.::. Ze
liad hem geluik beloofd. Maar had hij. ook
haar geen gouden beloften gedaan? Wie
moest dan toch toegeven Va.n woerezij n
Ach van twoe mensohen., die in elkan
ders leven ingrijpen, is een altijd de sterk
ste. Waren daarom zoovele huw lijken on
gelukkig? Was het een altijd durende strijd
tussahen den sterke die overheerecht en tien
zwakkere, dia onwillig wijkt.
Die beste Frits, hiji leefde slechts, oan
haar genoegen te verschaffen, hij wilde im
mers r.iet heereolieii.
En toch deed hij hot.
Hij had zijjne eigene ideeën omtrent ge
luk en hij, drong ze haar pp. Onder deze
tyranio ging ze gebuikt. .Zijl verlangde niet,
w*at hij het hoogst stalde in het leven. En
hij lie:, haar niet vrij.,
Zij moest toegeven. Niet omdat ze zwak
was, maar omdat ze met al haar kracht, wilde
verhoeden, dat beiden zich ongelukkig voel
den.
Zij leefde nu; oen dubbel leven.
Het. luidruchtige, mondaine leven met
Frits en het intieme zieleleven in zichzelf, 'hlaiar
droomleven, zooals zij liet. noemde.
Eén beeld van Hcrmine's illusion was wer
kelijkheid1 geworden. Er werd haar een doch
tertje geboren Het kindje had reeda vóór
zijne intrede in de wereld geluk aangebracht.
De gezelligheid was, een paar maanden voor
de geboorte, eindelijjk et weelderige, maar
koude huis binnengetreden. Diaair zat. Frits
in de huiskamer, waar hij nu met tevredenheid
een groot deel zijner avonden sleet, vol van hlct
niouwc geluk, eindelijk daarin een reden er
kennend, om aan Hcrmine's verlangen naar
huiselijkheid toe te geven, en toch niet vol
komen doorgrondend hoe groot haar geluk
Wordt oervolgd