70. ieie Jaargang. Zaterdag 30 Augustus 1902. BUITENLAND. FEUILLETON. Zielen-Verwantschap. is 11 AMERSFOORTSCH D ABONNEMENTSPRIJS: 3 maanden voor Amersfoortf 1.25. Jem franco per post- 1.75. ouderlijke nummers- o.05. Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van i- en Feestdagen, rertentiën, raededeelingen enz., gelieve men vóór 10 unr imorgeus bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF O». Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADYERTENTIEN Tan 1—5 regelsf 0.75. Elke regel meer Groote lettars naar plaatarnimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot hot herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgevingen. rgemeester en Wethouders der gemeente «foor!, tngen ter algemeen© kennis, dat bij hun be lleden, ingevolge art. 8 der Hinderwet, W, A. Brandsen, wonende alhier, vergum - verleend tol de oprichting van eene var- slachterij. in het perceel wijk F, no. 14, ka- rail U'iend gemeente Amersfoort, sectie E. 608 lertfoort, den 28. Augustus 1902. turvemeester en Wethouders voornoemd, Üt Secretaris, De Burgemeester, W Th. SAKDBEfRjG. WUIJTIERS Burgemeester van Amersfoort, men artikel 41 der gemeentewet, lengt ter kennis van de ingezetenen, dat de d ikser gemeente zal vergaderen op Dinsdag, 2. September aanstaande, des namiddags ten irsfoort. den 29. Augustus 1902. De Burgemeester voornoemd, WU'IJTIEfltS. Oe Vlaggen uit! ..Laatste Telg uit Nassau's bloed „Wat de tijd vorandre, cloope, „Neerland's lust en Neerland's hope. „Koninginne, wees gegroet har was eens zoo ongeveer ver- ergens Virgin© Loveling een liggende tusidhiemi andJere, meest groö- tumen. In het 'mudden van dien kleinen stond een "boonii, onder welks scfhaduiW irtenvolgems vele geslachten hadden ne- gewten; 'liiiji was liet voorwerp van aller je, goed en 'bloed zouden zij; voor hem Bven helbiben. Niemand dlaoht er aan, dat toont zou .konnieni verkwijnen helaas! ton toch ge/beuren, do takken, de een na ander, verdorden en vielen af. Gelukkig ter bleef de oude stam nog gespaard, ge" ig, want men was het er over e;ns, dat bet middenpunt dies volks, het zinne- ran hun o ndradht en vrijheid, het '5! d van hun eendracht en vrijheid, het 'idel, dat 'hen overwuifde, de band, die samenhield. Welkj eten blijdschap ver- de aller hart, toen boven, aan dien grijzr n te voorschijn, tra.dl een kleine scheutin ken de oude boonn zou herleven, een tugde, die grooter werd naarmate de jonge t:cli krachtiger ontwikkelde. Toch was vreugde niet oruvterianengd als eens een irm kwam opzetten, die den nog teederen kwam afrukken, als eer.a kwaadwilligen jt steen en er naar wierpenWat' nood, goede geest, die eeuwen waakte over den icu stam. zal ook die teedcrö loot wel be- cimn. Zoo herleefde en' herbloeide do meuboom, schaduw getvc.nd en verkwik- aan allen, die. rond hem zich blijde iörcu. En Weet ge nu wel, waar die tuin is en hw dio boom heet? Die tuin is Nederland, boom, is de Oranjeboom. [fear zijn in onze dagen mensohen, dia ft ï:nder aanstellerige voornaamheid, do beid verkondigen, dat vaderlandsliefde romppnheid is, en niet meer tflvujs bo lort in onze eeuw van verlichting. Immers, beduiden die grenslijnen op do wereld! art, eigenli jk todh 'het edht van den, sterk- getrokken in een t.ij|d taan dat oinreöhb- ardjg rreht nog geëei biedigd: werd voor mij houd niet van die proza-m?n- i. die, als zij t woord „Vaderland" noe- aan niels andere donken als aan een ter of kleiner stuk grond ivoor Wij dat woord oneindig veel meer, ik lees er oudo tradities en herinneringen in, een lauig verleden roept het. op voor mijn geest, 't 13 of ik zie opengaan de graven der vaderen, en; heldengestalten komen, mijj tegen, man- men* en vrouwen, van wier bloed1 .iets vloeit in Wijn aderen, van wier 'baal ik mij bedien om uitdrukking te geven aan mijn beste ge dachten en gevoelens. Het „Vaderland", dat is de grond, waarop stond het huis. waarin mijn vader en moeder leefden, dat heiligdom, nu door vreemden bewoond, dat ik nooit zonder ontroering bin nentreed. Ik heb dat vaderland lief, en dliö liefde) breng' noodwendig met zioh de waardeering van allen, die er zich vroeger of latei" aan ge leden liet.cn, die bedacht waren op zijn heil, die het ontrukten aan de hand van den over weldiger, 't laatste niet zelden ten koste van eigen goed en bloed. Nieit van d'ie allen werdl de naam op het gese,Liedblad vermeld en vereeuwigd, do voormannen echter, zij zijn» ons bij nalat© be kend, en nog gaan w'iji op gedenkdagen op naar hunne graven, eerbiediglijk een lau wer hechtend aan den zuil hunner eeie. En icnder al die namen is er één, die bovenal dierbaar ons is, de naam van een ridderlijk geslacht, waaraan Nederland' zijjn duurste ■verplichtingen heeft, dat is de naam van Oranje En nauwelijks hebben wij dien naam ge noemd,of verbeelding roept ons voor den geest het beeld van dien eersten Oranje, den Vader des Vaderlands, die goöd en bloed voor do zaak der vrijheid ten offer bracht, die niet. ,kalm beleid en zonder veel woorden 2) ,wist. te handhaven3), die in zijn sterven nog voor zijn arnn Volle bad. Na hem. waren het M au rits en. Frederik Hendrik, die deden aanbreken de gouden eeuW voor ons vaderland. Wat zal ik verder de herinnering vex-le ven digen aan mannen als den Derden Wil lem, 't klein Prinsje, den God van 't Jan hagel, den oiiovertroffeni staatsman, die in gansoh Europa het verloren) evenwicht) her stelde, denzelfde, die, toen Eng&lsöho gezan ten huiiu vroegen, of hij; dan niet zag, dat do republiek verloren was, dit hohltuwoord sprak,,dtan weet ik maar één middel om haar ondergang niet te zien, n.l. te sneuve len bij den ondergaing van de laatvte gracht Heeft Nederland! eens gemeend, dat hot zonder Oranje wel kon t was in de dagen van, Willem V door Kops (in zijn ..Uit groot vaders tijd") terecht de „zondebok" genoemd, die „overal elders geëerd cn gAïukkig zou zijn geweest, maar niet op «en trfonv, 't was ra de dagen, in welke een reus noodig ge weest zou zijn om 't schip van staat in goo- den koers te houden 't Vaderland' heeft zijn zonde zwaar genoeg geboet I Dan, met onbeschrijflijke geestdrift, wOi'dlti adhttieili jaar later de zoon van dien Wi'llem met luide jubelkreten ingehaald door het volk, dat nu had. leer en inzien, dat. het zon- der Oranje niet ging! Op dteni eersten koning zou voegen do tweede, als held vam Quatre Bras genoeg be kend. Straks zou die derde Willemi zitten" op 1) Lijfspreuk van Willem I was ..Saevis tran quillus m'undis. (Rustig te midden der ont- stuimige golven). 2) Als eerenaam kan gelden Willem de Zwij ger. 3) Wapenspreuk der NassauérsJe Maintien- drai (Ik zal handhaven.) Neêrlunjd^a troon, de held van den water, nood, do beschermer van kunst en weten schap. de vredevorst, die veertig jaren ons land' regeerde,liet brengend tot nieuwen bloei, die getoond. beeft, dlat- bij er „trotsdh op was •Nederlander te zijn", gelijk hij 't op den eer sten April van t jaar '7- uitsprak 'bij gelo gen beid der eerste steenlegging van "t JBrielsch Monument, in tegenwoordigheid van veile, vreemdelingen, ouder wie do bekende schrijver Motley. Hoe gaarne gedenken v, ij hier ook onzen .Prins Hendrik, wiens boistbjeld prijkt aan den LFboord, wliens naam en daad voortleeft in d'e stichting te Egmon'd, die het iniatief nam tot meer dan één belangrijke onderne- „uing. Welke in de tcekomst vclkshtoei en volk-welvaart kon bevorderen. En thans in. Koningin Wilhelanina be zitten wu .den 'laaüsten OranjetelgVelen van. ons hebben haar onder de trouwe en veistandige leiding barer Moeder zienj_.oj> groeien, wij hebben, lu'ide hoazco's aangehe ven en zeker ook in stilte onze beden opge zonden 'bij baar kroning. SVij zijn geslingerd geworden tusschen hoop en vrees, nog kort geleden, toen zij aan 't ziekbed werd gekluis terd ziekte en dood ontzien geen konin gen. wiij bobben gejulxfldl eni gedankt bij haar terugkeer uit (list land der bergen, waai' zij herstel van krachten zooht en .mocht vin den, en heden, den 31 Augustus, maken wij ons op met ouzo feestkransen, straks wap pert het dundoek ter eer© van de laatste uit dat> roemrijk geslacht, wahrvaa niet minder dan twaalf hun leven lieten voor Neêrlar.d's vrijheid. Wij doen niets meer dan betalen den tol onzer dankbaarheid, waai- wij in ouzo zoo aan vallige als moedige Koningin die door Haar vriendelijkheid zoowel als door Haar rechtschapenheid tot in den vreemde de har ten won. en die reeds genoemd is de ©enige man op een troon in het -Europa onzer da gen -ihuldigeu heel het geslacht der Oran- je's Zoo dan jufbolcn wij het uit; „De Oranjeboom:, 't beraad, der zeven landen, ..Stierf niet geheel met stam en wortel uit, „Herleeft, hergroeit, herbloeit in eene spruit, „Elks liefde en lust-, gedragen op elks handen." Gegroet dan „laatste Telg uit Nassau's Bloed," op dezen feestdag siert irw volk zich met de oranjekleur, en naast de 'bede, die vraagt om ..behoud van 't lieve Vaderland," smeeken wij tegelijk om 't behoud van onze Koninginne! Rijk zij Uw leven aan vreugd, veel geve het aan geluk, en weet, dat, naast dei Vrou we, die Gij Moeder noemt en den man, wien Gij "uw liefde schonkt, naast en met hen heel uw volk zich. verheugt, trouw in uw vreugde deelend. gelijk Gij ook weet., dat het ook dealde in Uw smart 1 De vlaggen uit, liederen wêei-klinken't vaderland viert feest om zijn Koninginne in hoogor en lager stand, biji jongen eoi ouden wordt het herdacht, aller gedachten ver plaatsen zich naar de vorstelijke woning, en 't klinkt als cén jubeltoon door hec-1 Neder land „Lang zal Zij loven 1" En dan ook dit nog: Veel is er wat sdbei- ding brengt tusschen broeders en zusters van eenzelfde huis, de partijen, zoowel op poli tiek als godsdienstig gebiedi staan scherp te genover elkaar, wat bijeen hoort, dreigt van elkander to vervreemden, één bancl echter is er, die allen samenhoudt, de: Oranjeboom is het middenpunt des volks, #an zijn voel vinden wij allen elkander terug, onder zijn lommer komen wij allen samen, wij sluiten de rijen, hoog stijgt op ons lied in deze onze eendracht lrgt voor een goed deel onze kracht1 Blijve lang nog die eerbiedwaardige boom middelpunt en sieraad van Neerland's tuin Wees in dit opdicht althans één, mijn volk, dat ge u trouw -b'aaart rondom WilJielmina's troon, laat 31 Augustus telkens weêr do dag zijn, waarop wij geen partijschap ken nen, maar ons voelen van één en bloede, in lief en leed verbonden. Zóó bewaren wij best onze zelfstandigheid, zoo handhaven wij| best het kostbaar goed der vrijheid, waarvoor ook de Oranje s stre den. En immers, er is nog geen reden om tel wanhopen aan ons voortbestaan als volk ons land moge klein zijn, 't- is nog waar, wat eens "minister Colbert- aan Lod'owijk XIV ten antwoord gaf, toen deze vroeg, hoe 't kwam. dat hij, die zulk een groot, en imachtig land als Frankrijk bestuurde, niet. in staat was zulk een klein gewest als Nederland te ver overen ,„do grootheid, van een rijk laat zic.h niet afmeten naar de uitgebreidheid van zijn grond, maar wel naar den aard en hot ka rakter van zijn volk!" Zoo brenge dan de Zondag van heden een „dag met een Zon" in den vollen zin des woords vermeerdering van vreugd aan onze Vorstin, vermeerdering van 'heil aan ons volk, een dubbele feestdag du-, waarop wij;, deze dingen overleggende, uit volle borst doen klinken ons lied, met kwistige hand strooien onze bloemen, piet warme ge negenheid bfengen onze hulde ..Neerland's lust en Neerland's hope, „Koninginne, wees gegroet!" Naarden, Aug. 1902. F. W- Druver. Politiek Overzicht. I>e ramp vail Martinique. Het zwaar geteisterde eiland Ma.'. tinique is nog niet aan het einde van zijne beproevin gen. Eene Woensdagavond uit Dominica te New-York ontvangen dépêche bevestigt het vroeger reeds uit St. Thomas ontvangen be richt van vulkanische verschijnselen, die zijn waargenomen in, de ï-ichting van den Mout Pcléo. Men vreest, dat or eene nieu.we uit barsting van diezen vulkaan heeft plaats ge had. De pogingen om met- Martinique zelf in gemeenschap te komen, zijn ni.t l •slaagd. Do Fransehe kabel werkt iet meer en het is onbekend, wanneer zijne werking hersteld zal kunnen worden. Het laatste kabel-telegram uit, Fort do France berichtte, dat die niouiwo gouverneur, de heer* Lemaire, dien 21 en zijno funotiën had aanvaard. Dit telegram is den 25en aan het ministerie gekomen. Thans is de gemeenschap verbroken, zoowel naar het noorden als naar het zuiden. Het is dus te vreezen, da. er eene nieuwe uitbarsting van den Mant Peléc heeft plaats gehad, waarvan men den omvang en de uit werking- vooralsnog niet kent. Pas is dc kreet van ontzetting veistomd, die de ramp van 8 Mei déodi opgaan, eu reeds staat mei» voor eene nieuwe oruptio, die mogelijk de ont zettende uitwerking nog zal verzwaren. Die uitwei'king houdit niet op bij de oogen- hlilkkelijlke gevolgen, van hef sinister, waardoor eene gansclie volkrijke stad met al de levende wezens, die zij bevatte, in weinige ogenblik ken is weggevaagd. Men moet ooik niet de ge volgen van oe ramp 1 ©konen, die oorzaak zijn, dat bijl de plivsisohe catastrophe zich nog eene economische ram.p zal voegen, wanneer men de zaken op het ongelukkige eiland hun gang laat gaan. De Temps bevatte onlangs een artikel van bevoegde hand, waarin de toestand van het eiland geschetst werd als een. die dringend onverwijlde hulp vordert. De Selir. geeft, de apbrongat van de in Frankrijk gehouden in schrijving op als raim 6 millioen frs. Daar koanen nog bij do iir andere landen verschafte gelden de regeering der Vereenigde Staten heeft 21- millioen 1 «schikbaar gesteld, in-ftel giê is omstreeks 150,000 fis. bijeengebrr lit. Bovendien is voor de oogenblikkelijke aller noodzakelijkste behoeften ïuimschoots gezorgd en het. onderstem.ing^-omité, «at te Parijs in het Pavilion de Flore gezeteld is, heeft on partijdig en met beikwamen spoed voor de ver- deelimg van de allereerste ondersteuningen gezorgdruim 600,000 francs zijn daarvoor uitgegeven. Maar dat is niet genoeg. Men moe- met kracht aan het \voi*k gaan, om de geleden schade weder goed te maken. Geeft men thans 1,500,000 frs. uit, dan blijft er van de natio nale inschrijving over 4.V millioen, die geza menlijk met de Amerikaansöiie toelage 7 mil lioen opleveren. De Selir. in den Temp® stelt voor. dat de staeT vergunning zal geven tot uitgifte van eene verloting op groote schaal, waarvan hij d© opbrengst 3telt op 6 mmicen. Dat. zal het kapitaal brengen op 13 millioen francs. Maar dat is niet genoeg. jn.et parle ment behoort, op vooistel van de regeering, eene som toe te staan, waarvan hot bedrag slecht® kan wdiden bepaald na vaststelling van het bedrag dor verliezen, gei eden door de overlevenden van de ramp en door de nabe staanden van de slachtoffers. Dat is niet alles. Martinique ondergaat ©ene crisis zonder voorbeeld ut zijpe anna len en die ziju handel, zijne nijverheid en zijn landbouw zwaar treft. Eene stad, waar het gan.sohe handelsverkeer en de rijkdom van het land geemicentreerd' Was, is plotseling verdwenen. Het vruchtbare noordelijk© deel van het eiland is zwaar beschadigd. Er is een stilstand in 'het economisch leven. Het ere- diet, waar de nijverheid niet zonder kan leven en. dat voor den handel onmisbaar is om te herleven, is, zoo niet verdwenen, dan toch ernstig geschokt. Daarin moet voorzien wonden do bankinstellingen van het eiland moeten aan linnne debiteuren uitstel geven van de terugbetaling der gedane voorschot ten en, onder garantie van den staat, nieuwe voorschotten 'beschikbaar stellen Eindelijk moeten er krachtige maatrege len geuoémen worden tot herstel van het* evenwicht, op do koloniale begrooting, dlat verbroken i9 omdat een «aantal bronnen van inkomsten in meer of min dei* mate zijn op gedroogd. De Schr. be rok ent, dat bij eene begrooting van 7.6 millioen francs de ver mindering van inkomsten niet minder aal zijn dan 1.5 millioen, hetgeen volstrekt niet wordt goedgemaakt door de daartegenover staande vermindering van do uitgaven. Hier LOUISE AHN—DE JOHOH. Eindelijk kwam Frits thuis, voor goed. Hij J*>toii zijin eigen zaken. Zijn vader was heel te- TOtou over hem en zóó met hem bezig, dat ij tod geen plekjes op behangsel of meubels zocht Het. luchtkasteel was dan ook 'id, fijn afgewerkt. Nu nalrn liij, er dten tuier af, eerst voor Frits. Erits hart sprang van blijdschap, van in- fiomeiihcid Vader vervulde zijn liefsten "Laat het haar nu zelf zien, sprak de to" man, „bouw het in wezenlijkheid na en or dan samen in." k oude man had zijp jongen lief als zipi ®°gapi>el Op gevorderden leeftijd gehuwd, ad zijne vrouw hem driemalen een dochtertje Mfettken, die allen maar een zeer' korte «ndmg op aarde schenen te hebnen. Alle 'eware zij binnen het jaar 'heengegaan. Toen Frits gebaren. Met den jongen zullen we gelukkig zijn. de verheugde vader uitgeroepen. En hij &T>osLte er telkens op nieuw zijn véél jongere Uw mode, die huiverig scheen, zich aan de dde der moedervreugde over te geven. Hij; tod het wel goradlen. De jongen bloeide als een jonge, gezond© boom in het bosch. De beide ouders waren zóó gelukkig, dat hunne harten overvol waren. Toen namen zij de kleine Hermine, het dochtertje van moe ders halve zuster tot zich', toen het een verlar ten, 'hulpeloos weesje was geworden. Hoe w'oonde het geluk in die klem» huis houding 1 Hoe weinig voelde Hermine van de donkere wolk, die over vhaar leven was ge trokken Doch smart en rouw kwamen. Later, toen ^moeder" stierf. Het deed1 zeer, erg zeer, al vonden de drie bedroefden ook troost in elkander. En Hermi ne voelde nu die andere snuairt, die ze onbe wust had! ond'er^vonden. Zij klomde zirii vaster aan haren pleegva der. nog vaster aan Frits. Zij leed onder zijpie afwezigheid en haar verlangen naar hem hechtte haai* alweer meer aan vadtei. Nu was Frits teruggekomen. Hoe deelde zij in vaders vreugd Frits toonde haar nu vaders prachtig lucht kasteel en ontvouwde haar de plannen voor dé toekomst. Alles beviel haar uitstekend en verheugd stemde ze in een huwelijk met Frits toe. Zoo wairen zij> het leven samen begonnen. Een paar vroolijlke, onbezaigde schepsels, die slechts licht en vreugde zagen en verwacht ten. Zij waren nu weer de trouwe kameraads van, vroeger, die iedier voor zich slechts genot konden smaken a.l& de ander er iu deelde. Do oude man mocht maar korten tijd ge tuige zijn vam hun onbezorgd leven. Rij ging tevreden heen. verlangend naar rust, nu hij zijne lieven gelukkig wist.. Frits werkte ijverig en was zoo gelukkig mogelijk in zijjne zaken. Het. was hem een ge not, zijp vro'uiwtje allee to geven, wat het le ven maai* kou schenken. Rijkdom, weelde, kwistigen overvloed. H ermine ge moot ge noot tot zij opeens li area man bedroefde door een plotselingen tegenzin in liet leven, diat zij leidden, Het uitte zich plotseling maar liet was heel langzaam gek omen, na pijnlijken strijd. Zij had zicib hare onvol- daaaiiheid niet. durven, niest, willen beken n,en. Want het versclirikk:1 ijkgt was, dat zo niet enkel ontevreden met hare levenswijze weid, maar dat zij zichzelf afvroeg hoe zij ooit iets andere in Flits had kunnen zien dan een goeden, allerprettigsten makker, niets meer. Zijl hiad; hare meisjetscto'ooinieui gedroomd, Zij had voor haar huwelijk, voor .zij zelfs vermoedde, dat Flits haar uitverkoren hard, over de liefde tusöoker man en vrouw nage dacht. Menignialen had zij de innigste too- ncoltjos voor haren geest opgeroepen, die zij hoopte, dat het leven haar zou doen. genie ten. En tioieai. was Frits gekonren met al de gouden beloften. Zij luad geen ©ogenblik ge twijfeld of de illusion, zoo vol weelde geno ten. kwamen nu in vervulling. Toten ze in liare verwachtingen bedrogen werd, toen zij al pijnlijker on pijnlijker on- deivoud. hoe weinig diep haar vroolijke ka meraad was, lioie hij al haar geluk soliecn to willen verzekeren in> "weolda en genot, in alles wat» buiten het gemoedsleven omging, teen had zij eerst neg zichzelve beschuldigd. Zij verwachtte iets anrawgolijfe. Meisjesdroo- men waren niet voor vtrweeenlijking vat baar. De stroom van. liet leven was te sterk, te meeelecpend, oan het gevoelsleven tot zijn recht te doem komem. De een ging op in zijn zaken, in die jacht naar rijkdom, zoo als Frits, die nauwelijks ziclh den tijd gun de, om met liaa.r to genieten van de weelde, die hij maar altijd nog verlangdo te ver meerderen. Een andi.1 ging gebukt, onder zorg. bekommernis, nood. Maar er motet, toeh dlatt eeine groote god delijke zijin, d'ait weelde versmaden kon, dab zorg tevreden wist. te dragen. Hoe kon zij smachten naar dut, innige dat Frits niet scheen to verstaan Iloe dik wijls had zij het gezccditangstvallig zioh vastklemmend' aan do hoop, huiBtlijkheid zoekend, in, de overtuiging dart het tecro plantje, dat zij zoo gaarne zou kweoken, al leen daarbij wilde bloeien. Wanneer Frits lvaar gejaagd een kus tot afscheid gaf. haar lachend' toeroepend dat hij geld, veel g bi moest maken om nog meer geluk te verzekeren, dan bekroop haar een ge voel van walging, dat. bijna h<J* verlangen naar geluk met hem verdrong. Soms beschuldigde zij zichzelf. Zij verweet zich, dat hare overwegingen altij|d mieer haai* eigen geluk dan dat van, Frits gol den. Was dat de bedoeling van het huwelijk' At och:, elke ccktgi-noo: zooveel mogelijk zijn reoht op geluk docn# gelden Ncc-n. stellig, zij zou zich voortaan slechts bezighouden mot hetgeen Frits aangenaam kon zij.::. Ze liad hem geluik beloofd. Maar had hij. ook haar geen gouden beloften gedaan? Wie moest dan toch toegeven Va.n woerezij n Ach van twoe mensohen., die in elkan ders leven ingrijpen, is een altijd de sterk ste. Waren daarom zoovele huw lijken on gelukkig? Was het een altijd durende strijd tussahen den sterke die overheerecht en tien zwakkere, dia onwillig wijkt. Die beste Frits, hiji leefde slechts, oan haar genoegen te verschaffen, hij wilde im mers r.iet heereolieii. En toch deed hij hot. Hij had zijjne eigene ideeën omtrent ge luk en hij, drong ze haar pp. Onder deze tyranio ging ze gebuikt. .Zijl verlangde niet, w*at hij het hoogst stalde in het leven. En hij lie:, haar niet vrij., Zij moest toegeven. Niet omdat ze zwak was, maar omdat ze met al haar kracht, wilde verhoeden, dat beiden zich ongelukkig voel den. Zij leefde nu; oen dubbel leven. Het. luidruchtige, mondaine leven met Frits en het intieme zieleleven in zichzelf, 'hlaiar droomleven, zooals zij liet. noemde. Eén beeld van Hcrmine's illusion was wer kelijkheid1 geworden. Er werd haar een doch tertje geboren Het kindje had reeda vóór zijne intrede in de wereld geluk aangebracht. De gezelligheid was, een paar maanden voor de geboorte, eindelijjk et weelderige, maar koude huis binnengetreden. Diaair zat. Frits in de huiskamer, waar hij nu met tevredenheid een groot deel zijner avonden sleet, vol van hlct niouwc geluk, eindelijk daarin een reden er kennend, om aan Hcrmine's verlangen naar huiselijkheid toe te geven, en toch niet vol komen doorgrondend hoe groot haar geluk Wordt oervolgd

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1902 | | pagina 1