9». I"* «faargang. Dinsdag 23 September 1902. Bericht BUITENLAND. FEUILLETON. Zielen-Verwantschap. A BONNEM ENTSPRIJS maanden voor Amersfoortf 1.25. "idem franco por post1.75. jjionderlijko nummers- 0.05. W Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. jjrertcntiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur >,niorgens bij do Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF 6 C°. Ut/echtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIÉN: Van 15 regels0.75. Elke regel meer 0.15. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordéeltge bepalingen tot het herhaald adverieeren in dit Blad bij abonnement. Eena circulaire, bevattende de voorwaardon, wordt op aanvraag toegezonden. Aan hen die z!oh me» 1 Octo- ,r a s. as abonné opgeven, 0rdt °r* van af heden IRA»IS bezorgd. Politiek Overzicht RasseiiHtrjld. Jn dat deel van Europa, waar de grens tusschen het Gerniaansche en liet Slavi cs, heerscht w" hebben daarop reeds herhaling gewezen overal rassenstrijd. Rilland, in de Oosbzee-provinciën, in Pruisische deel van het voormalige ninkriik Polen vindt men een heer- end en een beheerscht ras. In een kroonlanden van Oostenrijk voeren iuchers en Slaven een verwoeden strijd om cfppermactit. Waar liet Duitsche element ibreekt, daar is strijd tusschen stammen het Slavische ras onderling. In Russisch ien worden de Polen onderdrukt door de in Galicie, het Oostenrijksche ge- ilte vau het vroegere Polen, onderdrukken Polen de Ruthenen. Schijnbaar maakt Hongarije eene uitzon- ring. Naar buiten vertoont Hongarije het él van een krachtigen eenheidsstaat te iden van de verdeeldheid, die het omringt, [ur dat i9 niet meer dan schijn. De ge- nkdag, die in de vorige week in Hongarije sierd werti, toen Lodewij,k Kossuth als leid werd gehuldigd, geeft aanleiding dat onder de aandacht te brengen. Men moet onderscheiden tusschen de Hon- rcn en de Magvaren. Hongarije heet het ld en Hongaren zijn alle staatsburgers, on- scinlli? tot welke nationaliteit zij behoo- en welke taal zij spreken. De Magvaren irentegen zijn een volk, dat wel eene min- irheid vormt in het land, maar dat toch Sjd in het land geheerscht heeft en nog Ier heerschen wil. Bliii de laatste volks- iag is het aantal Magvaren en Magyaarach lekende personen als 8i millioen opgege- Dat cijfer schijnt echter wel wat hoog r;n; volgens de Frankf. Ztg. bedraagt in werkelijkheid „misschien 7 millioen", daartegenover staan3 millioen Ru-me- i, 2 millioen Duitschers, 2 millioen Slo»- ien, U millioen Kroaten, 1 millioen Ser- l miTlioen Ruthenen, enz. Te zamen de bevolking van Hongarije 12 millioen tl-Magyaren tegen 7 millioen Magvaren. Sn zijn de Magyaren er op uit, Hongarije maken tot een rijk van Magvaren. Dit «1 trachten zii op allerlei wijzen te verwe- mlilcen. Hoe ziji daarbij te werk gaan, ver- iemt men aldu9 uit de Franf. Ztg. ,.Riimeneii, Duitschers, Slovaken, Serven, roaten enz. zijn wel in naam Hongaarsche aifcburgers en 1 et behoud van hunne taal van hunne nationaliteit is hun bij de undwet gewaarborgd, maar de Magyaarsche tththebbenden bekommeren zich niet om grondwet en willen alle nationaliteiten tot ifryaren maken. Gaat dat niet goedschiks, 13 gaat het met geweld. Het bastuur heeft fiend middelen om de magyariseering te vorderen. Het sticht en steunt scholen, maar voor Magvarende anderen worden ff*»arloosd of opgeheven. Wie een Magyaar- m naam aanneemt en de voornemens van macht hebbenden dient, dien staan alle plaatsen opende anderen blijven ten achter, zijn rechtloos en worden aanhoudend gechi caneerd. Onder eene bevolking van 1. mil lioen zijn 1 echts 900,OuO kiezers, terwijl er bij algemeen stemrecht vier millioen, dus vijifmaal meer konden zijn. Aan eene kies- rechthervorming is niet te denken, omdat de eerste voorwaarde daartoe het prijsgeven van de Magyaarsche privilegiën zou zijn. Kieswetten en kiesgebruiketi, of liever wan gebruiken, zijin zoodanig, dat er slechts eene Magyaarsche meerderheid in het parlement komt. „De- geschiedenis van de nationaliteiten in Hongarije is één doorgaande klacht. Inzon derheid tegen de Duitschers is het gemunt. Tegenover den minister van landbouw Da- ranyi, die onlangs in eene rede de „onuitroei bare Hongaarsche vrijheidsliefde" prees, gaf de te Budapest verscHiijinende Finanz und Handels Revue een opsomming van de „vrij heden", die het Duitsche element in do laat ste jaren heeft genoten onder de heerschappij van het roemrijke Hongaarsche „liberalisme". De minister van buitenlandsche zaken heeft b.v. aan de gemeentebesturen, die tegenwoor dig tooneeluitvoeringen in de Duitsche taal toelaten, eene aanschrijving gezonden, dat van 1 Januari 1904 af geene concessiën meer verleend worden voor Duitsche voorstellin gen. Te Pest, dat 200,OOo Duitschers telt, be staat geen Duitsche volksschoolaan de eenige Duitsche. bijzondere school, die zich onder den druk der omstandigheden nog had kunnen staande houden, werd door de regee ring het levenslicht uitgeblazen. In alle ge meentescholen te Pest werd de Duitsche taal, die vroeger althans gedeeltelijk een verplicht leervak was, van het leerplan geschrapt. Na dat de Duitsche schouwburg te Pest was af gebrand, werd dc herbouiw door de regeering verboden. Daarbij werden de Duitsche ge meenten gedwongen hunne Duitsche namen pri;s te geven. Wie manhaftig opkomt voor zijne nationaliteit en taal, wordt vervolgd en in de gevangenis geworpen." Zoo ziet men ook in Hongarije den rassen- strijd woeden. Overal in dat deel van Euro pa gebruikt het lieersclïende ras zijne macht om de beheerschten te onderdrukken. Maar het fas. dat op de eene plaats het heer9chen- de i9, ondergaat op eene andere plaats het lot van de verdrukten. Anders zou het zijn, wanneer men zich algemeen wist te richten naar do spreuk: „Wat giji niet wilt dat. u geschiedt, doe dat ook aan een ander niet!" Dat is echter een spreuk, waarmede men in landstreken, waar rassenstrijd heerscht, niet moet aankomen. Telegrammen. Berlijn, 22 Sept. Stadtrat Kaüffmann heeft den 20en dezer aan den voorzitter van den gemeenteraad Langerhans geschreven, dat hij afstand doet van het recht, voort spruitende uit zijfne verkiezing tot tweede burgemeester. (Door deze verkiezing^ was een conflict ont staan tusscnen de landsregeering en het ge meen te oeatuur, omdat de bekrachtiging van de benoeming"geweigerd was.l Berlijn, 22 Sept. Inde heden gehouden ver gadering der totltariefcommissie zette staats secretaris graaf Posadowsky-Wehner uiteen, dat do regeering va® de verklaringen betref fende de graanrechten, bijl de eerste lezing af gelegd, niet kan afwijken. Hij wees, tegenover de wenscben der vertegenwoordigers van den landbouw, er op dat ook op het land de ver houding tusschen de landbouwende bevolking en do niet-land-bouwende bevolking voortdu rend gewijzigd wordt ten nadeole der eerste groep, zoodal door verhooging van de rech ten op laiidboirw-producteu en door verlaging der rechten op industrieele producten, zooals de vertegenwoordigers van den landbouw wen- sclien, de levensstandaard van groote volks kringen aanmerkelijk duurder zou worden, terwijl daardoor tevens do gelegenheid om in de nijyerheid werkzaam te zijn belangrijk ver minderd wordt. Graaf Posadowsky besloot met uitvoerig uiteen te zetten, waarom ook de meermalen geuite wensch, dat de regeering met de mo gendheden, waarmede thans handelsverdragen zijn gesloten, zou onderhandelen op grond der nieuwe tarief-ontwerpen, onder voorbe houd van latere goedkeuring door den Rijks dag nieit vopr verwezenlijking vatbaar is. Hij betoogde, dat de onderhandelingen niet vreemde staten slechts kunnen gevoerd wor den op grond van wettelijk bekrachtigde ta- riefwetteu, en dat de regeering het best be- oordeelen kan, wat zal zijn te verkrijgen in de onderhandeling met die staten. Na eenige beraadslagingen werd de zitting dor commissie tot morgen verdaagd. Spa. 22 Sept. De> uitvaart van de Koningin heef:, bij prachtig wcêr plaats gehad. Langs den weg. dien de lijkstoet nam, stond een© reusachtige menigte. De troepen waren, en hiaie geschaard mot alle vereenigimgen van de stad. Do lijkwagen, verdween onder de kransen. IX? koning volgde den lijkwagen tte voet, leunende o.p den arm van prins Albert. Achter den koning volgden de mi nisters, die generaals, dc overige autoritei ton en talrijke lieden van aanzien. De absolutie wierd gegeven door mgr. Ruiten, bisschop van Luik, in tegenwoordigheid van prinses Cle- beutine, die zioh per rijtuig naar de kerk be geven had. Onder de plechtig© mis, gevolgd door de absolutie die werd uitgesproken door den bis schop van Luik, zong de bariton Barzin. Do lijkstoet, waarin geen enkele vertegenwoor diger van vreemde staten voorkwam, begaf zich vervolgens naar het Station. De lijkkist werd verzonden met den trein van 12.55, ver gezeld door den Koming, prins Albert en prin ses Clementine, de ministers en de generaals. Het testament van de Koningin zal, naar •men zegt, morgein te Brussel geopend worden. Vorstin Elisabeth van Windisch-Graotz, wier komst was aangekondigd, zal niet naar België komen. Brussel, 22 Sept. Gravin Lonvay woonde heden morgen om 10 uur, veigezeld» van twee eeredames, eene mis bij. die zij liot op dragen in de kerk Saint-Jaoques. Daarna begaf zij zicih naar het paleis van den. graaf van Vlaanderen. Toen zij de kerk verliet, werd de prinses eerbiedig dioor de menigte gegroet. Er had volstrekt geen manifestatie plaats. Do gravin vertrok om 2.15 naar Calais, waar vertrokken zijn besproken in, hehotel Termmus, en gaat morgen van Calais naar Londen. Volgens de officieel© beséhikkkingxsn komt het lijk van dia Koningin oim 3.40 's nauind- d!a.gs in het station te Laeken aan. Hei. wordt ter-stond overgebracht naar de d'aar- naastgedegen kerk. waar de absouites zullen worden gegevenvervolgens zal het publiek worden toegelaten om voor de kist te defilee- ren, die daarna zal worden bijgezet in de ko ninklijke) krypt. Morgen zal de kardinaal van Mecliclen in' do kerk te Laeken eon pleoh- tigen Requiem-dienst celebreenen. Donderdag beeft in de kerk Saintc-Gudule te Brussel een plechtige lijkdienst plaats, die de koning en de koninklijke familie zuilen bijwonen. Brussel, 23 Sept. Gr a n L-'-ny verliet lie den te 2.14 deze stad, teneinde naar Calais te vertrekken. Een overgroot© menigte had zich aan het station (Gare du Midi) bijeen gezameld. De prinses was het voorwerp eener hartelijke ovatie. Zij dankte de menigte van ganscher harte. Zij was merkbaar ten prooi eener levendige ontroering. Brussel, 22 Sept. Een groote menigte be gaf ziob naar Laeken om van de aankomst van het lijk der Koningin getuige te zijn. Het station te Laeken en de aangrenzende stjrateiu waren* onet zecir eenvoudige rouw- draiparieëni behangen, De kerk te Laeken was zeer prachtig gedrajxvrd. Om drie uur begonnen do klokken van de kerken in Brussel cn de voorsteden te luiden. Een dichte menigte, die met groote merite in bodwang gehouden werd, stond bij het stadion en laug3 den weg naar do kerkdo troepen stonden, langs dien weg geschaard. Tc 3.40 kwaan de trein aan het station; esp de locomotief was de Belgische vlag geplant, met rouwfloers omgeven. De graaf van Vlaanderen, begaf zich naai den koninklijken wagen, waaruit achtereen volgens prinse-s Clementine en de Koning te voorschijn tradende Koning droeg groot uniform met rouwkrip over de borst. Achter den Koning volgden de graaf van Vlaande-, ren eu prins Albert, met rouwfloers om. den arm en om den sabelkwast. De lijkkist werd uit den trein gedragen, en de stoet begaf zich naar de kerk, waar voor de muziek der grenadiers treurmarscken speelde. De absolutie werd gegeven door mgr. Goofs ens, kardinaal-aartsbisschop van M ede len. Vervolgens werd dc lijkkistl neergelaten in de graftombe, waarheen zich ook dé Ko ning en de overige vorstelijke personen be gaven. den in een nis, naast haar zoon, den graaf van Henegouwen. Brussel, 22 Sept. De ontmoeting tusschen gravin Lonvay en hare tante, de gravin van Vlaanderen, in het paleis van den graaf van Vlaanderen was zeer treffend. Snikkend wierp prinses Stefanie zich in de armen van hare tante, die haar troostende woorden toesprak De graaf van Vlaanderen omhelsde zijne nicht. Bij het verlaten van het paleis van den graaf van Vlaanderen werd gravin Lonyay door de menigte eerbiedig begroet. Duitschland. Princes Rupprecht van Beieren is Zon dag bevallen, van een dochter. Princes Rup- procht is dc echtgenioote van don oudsten zoon van Prins Lodewijk. Luxemburg. Het. Hofmaarschalkambt deelt mede, dat de genezing van het gebrokene been van den Erfgroot hertog goed vooruitgaat en de Erfgroothertog dagelijks beproeft te loo- pen. Dc mededeelingen van buitenlandsche bladen omtrent de oorzaak van het ongeval zijn verzonnen Parijsche bladen berichtten n.l., dat de Erfgroothertog opnieuw een be roerte had gekregen. Frankrijk, De rede die de* minister-president Zondag in Matsha gehouden heeft, wordt door de re- gecringsgceindie bladen- uitvoerig weergege ven, d'jcli sloohts door weinigen besproken. De auti-ministeriecle pers daarentegen com men teert haar me: boosaardige opmerkingen, die doJs aan het adres van de ministers Pelletan en André, deels aan. minister-presi dent Coonibes gericat. zij|ii. Zoo schrijft dc Gaulois-, Ik weet niet. juist, of de minister-president dc hoeren. Polletau eu Andre veroordeelt of dat. hij ze veront schuldigen wil. Het hoofd dor regeering er ken o. dot de bende -iiitaire ministers op merkelijke domheden hebK n verkocht, maar hij verlangt van ons, dat - ij in het oog zul len vatten, op welke plaats zij aan hunne improvisatie® uiting gaven. Omprerrt dc ver klaringen van Coimbew, volgens welke alleen dc nmuster-president voor de -politiek der rcgeeiring verantwoordelijk is, merkt hot blad honend op- En ik gedoofde in de grondwet gelezen te hebben, dat de ministers gezamen lijk verantwoordelijk zijn. De Echo de Paris zegtHet- lesje van de ministère van oorlog en marine wae niet malsdhi, maar het was moodii-g. Zij booniti, dat de tegenwoordige machthebbers geeu rcigce- rinig vormen, maar een hofhouding, waar al le? er ot> of er onder gaat. De République Franpaise: De hoar Com bes duldt van geeu zijner ministère oen kri tiek der handelingen der regeering. voor zoover liet de binaieulandscho politiek be treft. Ziet hij dan niet in, dat deze eensge zindheid der regeering tegenover het buiten land nog veel noodiger is,' dan binnen de natlie? De Figaro- merkt opHet was noodig" dat de regeering zelf verklaarde, dat het omoverlegde en ongepaste van het door mi nister Pelleian gesprokene geen beteekenis had en ook niet verdiende dat er acht op geslagen werd. De verzekering is in offi- cicelen voirm eu in bepaalde termen geschied- Dc opmerking clat alleen die minister van Buiten 1. zaken bevoegd is. over buitte nil an d- sdhe politiek te spreken, bevat de meest for- H.11% (Ier Koningin ral gqMaaut wor-'t nwMe wrarlcgging. <li.' nun aan do waorlo.i van een ooll^a tegenover kan stellen. Naar verluidt, zal de regeering bij de budgetrberaadslagilig voorstellen, bij, do vc-or- genomene opheffing der suakorpremieon, den belaughebbenden als schadevergoeding cene vermindering vau don Ixinuenilaiudscilien sui ker-accijns tot een bedrag van ongeveer 40 millioen francs toe te staan. In het kiesdistrict Li bourne (dep. Gi ren de) werd de national ist. Joseph Bnsson wiens verkiezing door de Kamer voor on geldig was verklaard, met een meerderheid van 450 stemmen herkozen.. Italië. De minister-president Zanardelli heeft tegenover een medewerker van de „Italien verklaard, dat V< de wederopening der Ka mer het wetsontwerp aangaande invoering der echtscheidingen weer zou worden ingediendevenzoo zou de rogeoring blijven vasthouden aan de vermindering van den zout-prijs, doch hiervoor is noodig, dat vooraf studiën worden gemaakt. Galim-berti. de minister van prio rijen en telegrafie, hield Zaterdag te Alba, de geboorteplaats van den voormailigen mi- door LOUISE AHN—de Jon oh. HOOFDSTUK Vin. i k Zal eens niet, egoïstisoh zijn,' begon den volgenden morgen aan het ontbijt Herniine, „en je niet alleen voor het Mietje laten, dat j« vandaag wacht, hoe- «lik er eerst igrooten zin in had." bedeelt 't bezoek an mervroUW van wierbofl" je- bent liefst niet den heelen dag widen, nietwaar Doe jiji uu rustig je be- ^eu van- morgen, dan 'kom 'k tegen 'n of twaalf met moeder en dochter hier." Hesje blijft t.ot twaalf uur met de bonne 13let strand, era- van middag..." -bpeel z© met oom Frits. Die bonne mag i gerust naar huis gaan..." -•* houdt toch maar veel van 't kind..." 't Zal wat leven in de -brouwerij Hoe vervelend dat van- Oosteriiof 1 is..." iüu' y zou aTaa§ wat met heun gepraat wen." (M> Hermine kleurde. „Dat mocht wel, niet waar?" schertste zij). In plaat® van te antwoorden, tuurde Frits eenige oogcnblikken voor zich, uit. Dan, zich losmakend: ..Komaan, 'ikga nu maar..." Hermin© knikte hém lachend goeden dag, terwijl hij zioh op weg begaf. Zij verrichtte vlug -hare ochtend'bezighe- den, ging dan rustig op haar geliefkoosd plaatje zitten, buiten op de warande, en werd uit een prettig gemijlmer gewekt, door Frits die met de bezoekster terugkwam. Hare eerste gewaarwording was een gevoel van te leurstelling, dat, van Oosteriiof niet van 'het gezelschap was. Ze was 't bijfna vergieten en ze dacht er ook niet over hoe ze zich nog maar kort to voren hierover zou verheugd hebben. Nu zu-dhtte ze bij het denkbeeld, dat ze den gansohen dag over banaliteiten zou moeten spreken, terwijl ze zoo vo-1. was van wat haar sedort den vorigen dag meer dan ooit bezig hield. Frits' opgewektheid hielp echter den tijd vrij prettig voorbijgaain doch. middags ver zuimde hij toch zijn gewone wandeling niet. Hij verontschuldigde zich bij de dames en ge noot aan het strand, terwijl Hesje onvermoeid met schop en emmers aan het graven elm wal len opwerpen was. 's Middags aan tafel ver goedde hiji het kind, wat ze dien dag door papa's afwezigheid had moeten missen. Hij noodigde haar aan het dessert uit, op zijn knie te komön zitten en werd voor zijne vriendelijkheid beloond door hare verzeke ring, dat 't heel prettig bij oom Frits was geweest, maar dat ze tochi nog véél liever bij papa was. die gelukkig van avond weor te rugkwam. Onwillekeurig deelde Hermine Hesje's blijd schap, waardoor het haar mogelijk was, zidi opgewekter -dan 's middags met hare bezoek ster te onderhouden. Bijl -de thee was daar dan ook ruimschoots gelegenheid' voor. daar het mevrouw vam Ooaterhof's geliefkoosd uur tje scheen te zijn. „Je hebt kans." begon deze tot Herinrne, „om van avond behalve van vzosteThof nog ander bezoek te .krijgen, 't Zal je toch, hoop ik, niet onwelkom zijn?" „Nog anider bezoek? Hoe meen je?" „Och, we krijgen 'n logée -uit Amsterdam 'n nichtje .van me..." „En. -kc-m.t die jonge dame van avond al met van Oosterhof mee?" „Waarsehijjilijk wel. Hoe weet je, dat 't 'n jonge dame is? Spiak van Oosterhof er al vaai-t" „Neen maar je zoudt tochi niet van „nicht je" spreken als 't 'n d'ame van1 leeftijd was.' Dat is zoo. 't Zou me and'ers tiiet. ver wonderen, als van Oost er hof van haar ge sproken had. Hij is zoo met haar ingenomen. Je zal 't van Oosteriuif toch niet kwalijk ne men. dat hij haar ongevraagd hier brengt? 'k Geloof wel, dat hij het van plan is." „Maar hoe* kom je er 'bij,?! Zou hij haar eerst naar je' huis moeten brengen en haar alleen achterlaten, als hijj je hier kwam ha len? Dat zou nu toch onaardig wezen „Denk je er zóó over? Des te beter, 'k Ver lang naar haar. Je weet niet, Hermine, wat- 'n leventje ik nu krijgen za-1. 'k Word altijd door haar bedorven, "k Weet stellig, dat 'k me geen oogenblik zal vervelen, zoo lang ze hier ia" „Dat is heerlijk voor je. En -hoe lang blijft) ze wel „Tot 'k naar Amsterdam terug ga, denk ik." „In September?" „O neen; van Oosteriiof gaat alleen* terug. Ik blijf hier zoolang, als het weer maar eenigszins goed is." „Gut ja. Vindt je 't niet vervelend?" „Wat? Dat van Oosterhof vooruit gaat? Welneon. 'k heb haar dan immers. Niemand kan beter voor me zorgen. En het prettigste is, dat 'k haar dan nog meer voor me zelf heb. Zoolang van Oosterhof er is, kam 'k er niets aa»n doen, da-t. zo me toah nu en dan alleen moet laten. Hij: wandelt dahi met haar dwingt, haar telkens tot uitgaan. Hij is be spottelijk gek met haai." Hermine antwoordde niet. Ze voelde zich geërgerd dcor het egoisme, dat; uit mevrouw van Oosterhof's woorden sprak. De zorg van het nichtje-werd' aangenomen als iets dat van zelf sprak, terwijl die van van Oosterhof niet eens geteld- werd. Daar was ook nog iets an ders, dat Hermine onaangenaam aandeed. Ze voelde iets als jaloersdliheidi bij het verhaal van van -Oosterhof s ingenomenheid met dat. meisje. Toch bleef ze hier niet lang bij stil staan. De eigemis over de onverschilligheid, waarmede zijne, vrouw over hem sprak, be hield do overhand. lc Mag wel zeggen, dat er -een volmaakte sympathie tusschen die twee bestaat," her nam mevrouw van Oost-eirhof na een kleine pauze. Hermine voelde met schrik, hoeveel pijn haar di't gezegde deed. ,,Dnt miifet toch bijna onmogelijk zijn." sprak zo ongeduldig. „Hoa miuen je d'at Wie van de twee be weer je zoo goed te kennen De toon vam de spreekster was hoog eai scherp-. Hermine was or van ointihuitst. „Geeu va.n heiden," antwoordde ze schijn baar (onverschillig. „Hoe dwaas van je," hei-nam, hare vriendin. „Natuurlijk medt hét Van Oosterhof zijn. Mijn nichtje kon je volstrekt ntiét." „En je man evenmin." „Jc oordeelt dan al heel wonderlijk, als je beweert hoe onmogelijk heft is, dat. hij en Trims sympatlïiseeren. Eigenlijk moest, je zelfs bciiden er voor kennen." „Daitis niet moedig. Als ecüi van db twee..." Zo voleindigde .niet, wat «o zeggen wildic. „Als één vau ben zoo hoog staat," redéncerdb ze bij zichzelf, v.is liot niet te verwachten, dat db ander licmi zoo volki.Jmon nabij komt." Zo oordeelde zoo in do eerste plaats omdat zo vam Oosierhof zoo héél 'lnoog stelde, in dé tweede plaats troostte ze zichzelf er mede, het stilde haar gevoel van jalocrscbiheid.. „Och, ik ken je man ook eigenlijk volstrekt niét," beslobt ze op ongeduld!gem toom. Geen van bedden spraken een tijdlang. Hjetrmiino luid het onaangename bewustzijn., dat m zich dwaas had aangesteld en bovendien onverstan dig gehandeld had, doo: hare belangstel ling zoo bbx>t te leggen. Als om den indruk nog uit te wissóhen. sprak zo nu op kalman toon „betgrivo je niet waar ik op doel? Jc mail ■houdt zich met. zulke ernstige dingen bezig. Hoe kan een jong meisje daar genoeg belang in stellen?" „Ongelukkig genoeg spreekt hij tooli altijd even graag n.ct haar over allee, wat hero be zig houdt. 't. Is 't eenige, dat ik anders in haar zou willen zien. Ze gaat daarin al te veel met hem op." Wordt nervolgd

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1902 | | pagina 1