$0. ÏOO.
1"* Jaargang.
Woensdag 24 September 1902.
Bericht
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Zielen-Verwantschap.
ERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
ptr 3 maanden voor Amersfoortf 1.28-
Idem franco per post- 1.75.
Afronderljjko nummers - 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentien, medbdeelingen enz., gelieve mon vóór 10 uur
'smorgens bij de Uitgevers in te zen-Ion.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Ut/echtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIÈN
f 0.7S.
- 0.1».
Tan 15 regels
Elke regel meer
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eeno
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Aan hen die zich met 1 Octo
ber a. s. ais abonné oogeven
wordt oi s blad van af heden
GRATIS bezorgd.
Politiek Overzicht
liet l'rauHclie ministerie.
Minister-president Combes is sints verleden
jg eonige graden gerezen in de achting
on zijne medeburgers. De wijze, waarop hij
ji'n ambtgenoot Pelletan wegens zijne los-
k:d van tong op de plaats gezet heeft, heeft
iem eene reputatie van flinkheid verschaft.
De Temps, die anders niet tot de bewon
deraars van dezen bewindsman behoort,
noemt dat eene ,,regeeringsdaad" en wen acht
hem zonder voorbehoud, er mee geluk.
De terechtwijzing, die minister Pelletan
heeft gekregen, liet aan duidelijtkheid niets
te wenschen over. Men moet erkennen, dat
iet hoofd der regeering ook tegenover het
buitenland zich handig uit de verlegenheid
redde. Hij nam voor zich alléén de geheele
verantwoordelijkheid op zich voor den loop
der politiek. Wat de ministers ieder afzon
derlijk doen, dat bi nat h et kabinet al leen
voor zoover zij blijiven binnen hun ressort.
Wat de algemeene politiek betreft, hebben
i'echts do verklaringen van den minister
president bindende kracht. De heer Combes
roerde eenige verzachtende omstandigheden
aan voor de „improvisatiën" van zijn ambt
genoot, die hun oorsprong hadden gehad in
de „warme mededeelzame stemming van een
feestmaal", maar daardoor werd in het wezen
der zaak het lesje niet verzacht. De heer
Combes herinnerde aan het programma, waar
mede liet kabinet was opgetreden.öat- was'
T?.n de verzekeringen eener vreedzame poli
tiek doordrongen derhalve moest het onmo
gelijk zijn tengevolge van een ondoordacht
woord van een der ministers aanstonds met
verdachtmakingen tegen het geheele kabinet
aan tc komen. De heer Pelletan zal, als hij
de woorden van het hoofd van het kabinet
aandachtig leest, moeten inzien, dat hij zich
het eerst aan dit door hem zelf goedgekeur
de programma van hot ministerie vergrepen
heeft.
De Figaro wil weten, dat het heel goed
mogelijk is. dat deze terechtwijzing leiden
zal tot eene aanbieding van ontslag door
den minister van marine en door zijn ambt
genoot van oorlog, die zich soortgelijke tekort
komingen te verwijten heeft. Inderdaad be
hoeft eon minister nu juist niet fijngevoelig
te zijn om uit zulk een lesje te begrijpen,
dat voor hem de tijd van gaan gekomen is.
Maar wanneer men let op de onmiddellijke
uitwerking, dan schijnt het toch niet tot
eene ontslagaanvrage te zullen komen. Op
het voetspoor van den minister-president,
die verklaarde, dat „de vrede een der eersten
van onze oehoeften en de vurigste van onze
wenscken is", spreekt de hoer Pelletan nu
met meer over oorlog, maar over vredeop
den terugweg van zijne reis in het gebied
der Middellandsche zee zeido hij te Bastia
■Ik heb inaar ééne fout en die is, dat ik tot
dusvei al te vreedzaam ben geweest. Ik heb
innige vriendschap voor Italië en heb liet
in alle omstandigheden verdedigd. Ik ben de
vnend van de geheele menschheid, en ik
ben verbaasd, dat de menschen trachten mij
als een veroveraar voor te stellen". Te Tou
lon heeft hij nog beter gedaan; daar heeft
bij heelemaal gezwegen. En ook generaal
André heeft liet raadzaam geacht voortaan
netelige onder wei-pen tc vermijdente Ge-
vrey, in ÏJourgondië, heeft hij. den lof ge
zongen van den landbouw en in herinnering
gebracht wat de regeering voor dien gewick-
tigen tak van bedrijf bad gedaan.
Men mag hieruit afleiden, dat de beide
ministers, die in. djt geval de zondaars zijn,
uit eigen beweging niet tot aftreden zullen
komen. Een andere vraag zou zijn, of zij
zullen wijken voor een zaohten drang, uit
gaande van hunne ambtgenooten. Ook daar
van bestaan echter voorshands geenc aan
wijzingen. De Parijsche correspondent van
de Vossische Ztg. schrijft over dc verhouding,
die tusschen de leden van het kabinet on
derling bestaat:
„Do heer D'eloassé, die met zorg er voor
waakt, dat do betrekkingen tot D'uitschland
en Italië ooi-reet blijveen, was werkelijk niet
zeer gc:ticlit over die vruchten der welspre
kendheid van zijne ambtgenooten generaal
André en Camille Pelletan, en hij heeft hun
zijue gevoelens niet verborgen. Zij hebben
glimlachend beloofd hunne gevoelens voort
aan beter in bedwang te zullen houden, en
daarmede was de zaak afgedaan. De be
weerde spanning tusschen den heer Combes
en de ministers Rouvier en Chaumié is go-
heel een fabel. Men weet, dat deze beide
ministers van huis uit geen radicalen zijn
en in het kabinet do gematigde richting van
de republikeinsche meerderheid vertegen-
wooidigen, en meent gerechtigd to zijn lot de
conolusie, dat zij met beslist radicale maat
regelen onmogelijk kunnen ins te nun en. Dolt
is echter slechts eene theoretische opvatting,
die in d'e werkelijkheid nog geien waarneem
bare bevestiging hoeft gevonden. Wat de
heer Rouvier en de heer Chaumié in hun
"bart "denken, dat is hun geheim. In het open
baar hebben zij nooit iets gezegd of gedaan,
wat hen in strijd zou brengen met den heer
Combes of met de radicale meerderheid van
heb kabinet, en voor zoover men weet, heb
ben zij in den ministerraad toegestemd tot
alle maatregelen, d'io door den heer Combes
zijin voorgesteld. Misschien is de verhouding
van generaal André tot zijne ambtgenooten
niet meer zoo hartelijk als zij vro.ger was.
Maar dat hangt samen met geheel iets an
ders dan wat de tegenstanders der regeering
beweren. Generaal André is in het oog van
sommige ministers in personen-kweetiën te
radicaal. Zij stemmem geregeld tegen de
voorstellen, die hij aan den ministerraad
doet. Hunne verentschuldiging is, dab zij het
voorbeeld van den president der republiek
volgen, die zioh tegen do plannen van den
minister van oorlog met eene anders bij liem
ongewone beslistheid verzet. De radicaalste
ministers maken er generaal André een ver
wijt van, dat hij niet krachtiger blijft staan
op zijn stuk eu dat hij niet aftreedt wanneer
hij zijn wil niet kan doorzetten. Het is niet
goed mogelijk, op deze plaats duidelijker te
worden, want het betreft hier netelige din
gen en men zou, om ze heelemaal duidelijk te
maken aan hen, die er buiten staan, een hel
der licht mceteu doen vallen op de relation
van den hoer Loubet met bet leger, op de
verhouding tusschen den hoogste der oom-
mandeerende generaals Brugère en den heer
Loubet, generaal André en do Jezuïeten-
vrienden in liet leger, hetgeen zijne bezwa
ren heeft. Hier is het donkere punt. Overi
gens echter is het kabinet eensgezind genoeg,
en wanneer bet niettemin in 'b gedrang
mocht komen, dan zal het niet onder den
druk van inwendige krachten uiteenvallen,
maar dooi- geweld van buiten uiteengedre
ven moeten worden."
Telegrammen.
Berlijn23 Sept. (Wolffbureau). Het Por-
tugecsche gezantschap te Berlijn verklaart
nogmaals heit gerucht i van het afstaan van
die Delagoa-baaii of eenige andere haven in
Afrika aan Engeland .voor onjuist. De Pcr-
buigecsche regeering zou daarin, nooir. toestaan.
Ook vonden omtrent die aangelegenheid
geenc onderbande!üngen tusschen Portugal
en Engeland plaaitH.
India na polix, 23 Sept. Uit de kneuzing
van het linkerbeen tusschen de knie en den
enkel, welke president Roosevelt bij het on
geluk te Pittsfield heeft opgedaan, heeft zich
een klem absces ontwikkeld. De doctoren
achten een onmiddellijke operatie raadzaam
de verdere reisplannen van den president
zijin opgegeven. Overigens is de president vol
komen welhet geval is volstrekt niet ern
stig.
Tweede telegram. Het volgende
bulletin is uitgegeven»
De operatie, die van geringe beteekenis
was, was om 4.45 geëirtyligd'; er zijn geen ver-
doovende middelen aangewend en. do presi
dent behield zijn opgewektheid. Na do ope
ratie werd dë patient naar bed gebracht.
Derde telegram. President. Roose
velt vertrekt hedenavond om 7.30 naar
Washington.
De geneesheeren zeggen, dat er ongeveer
twee ons volkomen helder serum uit het ge
zwel is verwijderd'. Een spoedig herstel, is te
verwachten, ma'ar het is volstrekt nood'ig
dat do patient rustig blijft en zijn been niet
gebruikt. Het ongein..', is niet ernstig, maar
maakt den president tijdelijk invalide.
Vierde telegram. Heden avond om
8 uur is president Roosevelt op een draag
baar naar het station vervoerd en naar Was
hington vertrokken
België.
Het HbJ. van Antw. schrijft
Iedereen in dien lande betreurt diep het
incident dab is voorgevallen aan de lijkbaar
onzer overledene vorstin.
Hoewel familiconeenigheden altijd pijnlijk
zijn en de kicschheid f.plegt ze niet in 't pu
bliek aan to roeren., is er in het onderhavige
geval een gewilde ruchtbaarheid en bijgevolg
behoort .nu de kwestie tot het openbaar do
mein.
En m 't algemeen is de ganscbe bevolking
bet. eens in de becordeeling van liet inci
dent, en betreurt zij dat van hoogerhaud niet
een voorbeeld is gegeven van meer verge
vensgezindheid, al was heb datn ook maar
voor 48 uren, zoo lang het lijk der moeder
boven aarde stond en de dochter het recht
had hier te zijn.
Er zijn dingen, die het gevoel der menigte
diep treffen; het voorgevallene is een daar
van, en het feit is des tc meer te betreuren,
daai- het in zoo hoogen kring is gebeurd.
Ziehier volledige iulichtiugeu over het in
cident.
Prinses Clementine had hare zuster met
de grootste hartelijkheid ontvangen en baron
Goffinet zelf was prinses Stefan ie aan het
station gaan afhalen.
Ook dr. Thiriar had een lang onderhoud
met de prinsts en haar volledig ingelicht
omtrent de laatste levensstonden barer moe
der.
Van af de aankomst des Konings te Spa
bobben prinses Clementine en een hoog lief-
dignitaris levendig aangedrongen bij Z. M.,
om de tegenwoordigheid van prinses Stefanio
te dulden en zich, aan de lijkbaar dér Ko
ningin, te verzoenen met zijne dochter, met
welke hij, sinds haar huwelijk met graaf Lo-
uyay in onmin leeft.
De prinses had zoozeer gehoopt op verzoe
ning, dat haar man zich gereed hield om
naar Brussel af be reizen.
Maar de Koning bleef onverzoenlijk en
liet aan de prinses zeggen, door baron Gcffi-
net, dat- hij haar niet wenschte te zieai.
waarop de prinses de rouwkapel heeft ver
laten, eenige oogenblikken vóór dat de Ko
ning zelf er binnentrad.
Engeland.
Het wordt bevestigd, dat de Blritsohe re
geering reeds voor ongeveer een week eeno
nota aan de deelnemers van bet Berlijnsoho
congres heeft gericht, waarin zij de aandacht
vestigt op den toestand der J o d' o n in R ti
nt e n i en vraagt, of de betreffende regee
ringen geneigd zijn daaromtrent van mee
ning te verwisselen. Bepaalde voorstellen of
eeu program bevat de Britsche nota niet.
In officieels kringen is niets daaromtrent
bekend, dat de haven van M o t a 1 a aaln
Engeland verpacht is.
Rumenië.
Uit W e e n e n wordt gemeld Ten op
zichte van de Amerikaansche nota tegen Ru
menië wordt hier een koele houding aange»-
nomen. Men hecht er weinig beteekenis aan
en wellicht zal zij allerwege, ook in Boeka
rest, zonder verder antwoord wel ad acta ge
legd worden.
Onaangenamer dan de Amerikaansche nota
Was voor Rumenië, dat onlangs de Europec-
sche financieele markt voor de voorgenomen
Rumeensche leening, door eene vereeniging
van Joodsche grootbankiers gesloten werd
gehouden.
Turkije.
Op de bezwaren van de Por te, d'at de
Schipka-feestvieringr de Mohamme
danen opwindt, wordt van Russische zijde
verzekert, dat de plechtigheid aan den
Schipka-pas slechts een herdenkingsfeest van
zuiver militaliren aard is en iedere poli
tieke manifestatie buitengesloten zal wor
den. Het wordt bevestigd, dat grootvorst
N ikolaus na de Schapka-fecstviering
naar Konstantimopel zal komen
daarentegen is het bezoek van admiraal
Tyrlof komen te vervallen.
Siam.
Reuterbureau verneemt, dat Groot-Brit-
tannië niets gedaan heen. wat aanleiding
heeft kunnen geven tot het bericht, dat En
geland Kei an tan had bezet.. Wanneer
du Sultan van Kelantan uit Punsjab of el
ders Sikhs in dienst genomen heeft, dan
heeft hij dat. slechts als particulier gedaan.
Noch de Brilsche, noch de Indische regeering
heeft, iet» daarmede uib te staan. Ook uit
Singapore wordt gemeld, dat het bericht van
de bezetting van Kelantan door Britsche
troepen ongegrond is.
Chili.
De verdragen met Argentinië zijn thans
in den vereiscbten vorm gewisseld. Er
heerscht daarover groote geestdrift.
Allerlei.
vEen correspondent van Reuter's Agent
schap heeft dezer dagen een onderhoud ge
had met Evelijn Blaldwi n, den leider van
de Baldwin-Ziegler-expeditie, die na een ver
blijf van 15 maanden in de Poolstreken,
dezer dagen, zooals gemeld, in Noorwegen is
teruggekeerd. De ouderzoeker deelde het- vol
gende mede
„Het hoofddoel onzer expeditie was aan
de Noordpool de Amerikaansche vlag te hij-
sclieu, maar wij zijn in de uitvoering van
dat voornemen verhinderd door de onover
komelijk^ moeielijkhederi, die ons in den weg
werden gelegd door het ijs in do archipel van
Frans Josepibland, gedurende den herfst van
het vorige jaar. Bovendien zijn een groot
aantal onzer honden ziek geworden en ge
storven nog voor het invallen der groote kou
de van den Pool-naokt.
Als getuigenis van de toewijding, waarmede
wij waren bezield om bet doel van onze expe
ditie to bereiken, hebben wijl thans dc vol
doening van u op te geven de plaatsen waar
wij onze dépots hebben gevestigd. Het zal
voortaan mogelijk zijn om expedities van Ru-
dolfsland te doen vertrekken, zonder dat het
noodig is om Noordelijker dan kamp Ziegler,
dat gelegen is op 80° 23' N.Br., te stevenen
Wij hebben in bet geheel vier belangrijke
depóts aangelegd. Het eerste van deze sta
tions is gelegen op heb eiland Alger, een der
tigtal kilometers 'Noordelijker dan Elmwood,
het hoofdkwartier van de expeditie-Jackson-
Harmsworth en ongeveer 130 KM. oostelij-
ker. Dit dépot, dat aangelegd was omstreeks
de maand September van het vorige jaar,
heeft den naam ontvangen van kamp Ziegler.
Het tweede station is gelegen op het eiland
Greeley, op den disten breedtegraad.
Een 56tal kilometers verder, in de lichting
van den Noordpool bevindt zich een derde
post, waar eene belangrijke hoeveelheid le
vensmiddelen wordt bewaard.
Onze vierde post, de noordelijkste van al
len, is gelegen in Rudolfsland, niet ver van
het winterkwartier van den Hertog der Abrnz-
zen Daar liggen opgestapeld al de levens
middelen, waarvan wij ons moesten voorzien
bij onze uiterste poging om de Noordpool te
bereiken.
Voorts vertelde Baldwin
Men begrijpe onze ontroering, toen wij eens
een stuk huid van een walrus ontdekten, dat-
ons de naoijheid eener menschelijke woning
aanduidde. Na een onderzoek te hebben inge
steld. vonden wiv bedolven onder dc 6neeuw,
de hut waar Nansen en Johansen eertijds
den winter hadden doorgebracht. Hoewel de
beren en vossen met hunne tanden de hut
hadden vernield, hebben wijl toch vast kun
nen stellen, dat het document door Nansen
daar achtergelaten juist was. Dit document
yvas vervat in een kleine koperen- bus.
De moreele uitputting, tengevolge van den
langen versckrikkelijken Poolnacht-, is zwaar
te verdragenintusschen hadden wij gewoon
lijk toch veel omhanden, doordien wij ons
bezig hielden met braaf muziek te maken.
Gewis1 zullen de beren zich meermalen met
verbazing hebben afgevraagd, wat dat toch
wel waren, die klanken van het Amerikaan
sche volkslied, die hun over de donkere ijs
velden tegen klonken.
vDe Duitec lie Keizor zond aan
S v o r d r u p het volgende telegram U it
voile zeramansborst een hartelijke groet mot
welkom bij den terugkeer. Ik prijs God meö
u, dat bij u, hdti schip en do dappere bo
M DOOR
LOUIÖE AHNDE Jokgh.
tMoeit wfel 'n lief r.isisje zijn," sprak Her-
ffiiae. zich veerwijtend, hoe oneardiig zo was
feweest en toch maar niet overwinnend -at
«knjiiciud gevoel, als werd haar iets liefs
tfitneouan. iets dait haar toebehoorde, omdat
i» liet, na zoo lang gemis op haar 'weg oort-
®°eti en zich gretig cioiageeagemd had.
>.'k Moif't 't nieuws ook aam Voord am ver-
t," besiloot mieivrouw van Oosterhcf.
-Waar is hij toch?"
Hi' is den straatweg opgewandeld." ant-
*oorcHc Hermine. „Misschien is hij van Oos-
terhof wvsl tegemoet gegaan. Wat n verras
sing can voor hem. als hij hom met gezol-
"hnp aan treft.."
BcTimne liiep bqt traipje af om uit te kij-
faa.
..Daar kotirjan' ze met hun dirieën aam." nep
-én Hesje, daar is ze óók alk dacht., dat
w bnvtn bij Lena was."
Zoo'n ondeugd'" lachte mama, opgewekt
10 kot vooruitzicht vam d'e vriendelijke! bef do-
Hater. die in aajvtocli;:< was
Hoiuvuie liep blootsh-cofd bet. viertal te-
Souwet, Haar hart klopte steadier in het voor
uiter-cht van de 'omtmoating. Zij betrapte or
zioh op. d'aft ze, zonder op Fr ito te letten, ter
stond haar blik naar va:u Oosterhof wendde
on vam hem melt ongeduldig vorsohen naar
het vreemde meisje, nog eer ze dc komenden
genaderd was. Met krachtige poging
herstaldia ze zich, begroette mert. voorkomend
heid het logeetje da.t door van Chfctorhof aan
haar weid voorgesteld Ze wem beloond do u
eem weldadig gevoel van rust., hetwelk Inaar
door baideüi weid ihgeboezeimd. Het lieve
meisjesgelaat wekte aanstonds hare sympathie
op. Een wereild van 1 liefderijkheid sbraaldb
u.i! dk? heldtare, groote kinderoogen. Em waas
van -onschuld tm eenvoud lag over liet geheele
pntooombje. 'Hermane voelde schaamte over
ho'geien haar een oogenblik te voren had be
zig gelnaiudeu. ze voeldo zelfverwijt, dat ze
don vriund, die haar weer opnieuw het ge
voel van achting inboezemde, dat- zo van dien
begin af voor hem gevoeld bad, en het vreem
de, onschuldige kind, reedlst tie1 voren elkan
ders vriendschap misguimd had omdlait zij diie
van hem alleen wi.ldë bezitten. De invloed
die beiden nu op haar uitoefenden was aJs
een opwekking mm zioh los te maken van de
TOÜxtor goede vorlangscs. die hear vervulden
en die ze nu. innerlijk bedroefd over zichzelf,
zoover mogelijk van zich zette.
„O." dacht z°>, „hoe goed' moration beidiem
zijn. En 'hoo weldadig is tiill -dia invloed! van
oprecht gocdic menschen.
„En wa,t dlaoht je wel. Frits, sprak ze op
gewekt tot, Waren mam. „toon je on zon vriend
daa-r in gezelschap van 'iid'amei mg
„Wel. dnt kun je begrijpen antwoordde
Frits. ,.'k Dacht eerst aan 'n ontmoeting, eon
■of a-ndier kennisje, hier aangetroffen. Maiur
daar wordt me plechtig 'voorgesteldm;'n
nichtje Valkenhof uit Amsterdam, orazc aan
staande logee. Hoe meer ziel hoe meer vreugd
dacht 'k da.cldlijk on "k Had almachtig veel
schik iu 't geval. En jij 1"
k Ben volkomen van hetzelfde gevoelen",
lachte Hermine. Toen, zioh tot de nieuw aan
gekomene wendend,.u hoort nu voortaan
tot ons kringetje, u komt ook maar dikwijls
bij ons
„Ik hoop, mevrouw was het vriendelijk
antwoord, „dat u het mij zult willen toe
staan".
„Mooi", stemde van Oosterhof toe. Hiji
voegde er op bartel ijken toon bij: „je treft
't bijzonder. Truu*. Onze vrienden zullen je
stellig je verblijf veel prettiger maken dan
wi» b;; machte ziiai te doen."
„Geen 'complimentjes", protesteerde Frits.
„Die maak ik niet", hernam van Ooster-
h>of „Maar waarliitk, al wat we ons logeetje
kunnen verschaffen, is 'n wandeling, meer
al niet...."
„Mot jou natuurlijk", lachte Frits. „Me-
diunk't, dat dit al 'n héél voorrecht is."
„Dat is 't waarlijk, behalve dat om ook
tante plezier te kunnen doen", verzekerde
het nichtje op hart dijken, eenvoud igen toon.
Herniine voelde zioh al meer en meer op
haar gomak. Maar opnieuw beging ze een
fout, door die kalmte uitsluitend toe to schrijd
ven aan den indruk, dien twee goede men
schen op haar*maakten. Wel ondervond ze
die op Weldadige wijize. wel mocht ze zich
verheugen in dc goedheid van haar eigen hart,
dat zoo ontvankelijk voor dergelijke indruk
ken was. maar tooh spookte daar een klein
duiveltje rond. dat nog eene andere vreugde
bij haar opwekte, over de klaarblijkelijk zeer
kalme genegenheid tusschen van Oosterhof
en zijn nichtje. Hermine schonk het bijna
nog onherkenbare wezentje onwillekeurig
meer aandacht dan ac zich bewust was.
Nichtje Tnius werd ook door mevrouw van
Ooafterhof hartelijk verwelkomd. De blijd
schap van deze dame over de komst van haar
logeetje was zoo groot, dat ze zelfs niet ter
neergeslagen wérd. toen Frits zóóveel plan
nen opsomde, om het verblijf van het jonge
meisje te veraangenamen wandelingen, zeil
tochtjes, bezoeken en zelfs een pic-nic, die
Frits hoopte to arrangeeren, dat er werkelijk
gevaar voor mevrouw van Oosterhof dreigde
Een geruststel lende blik van Trous weerde
do vrees ooiiter volkomen af. Zij lachte hare
tante toe, alsof ze zeggen wilde: „wees maar
genist ik weet. me ook wel voor andere
dingen in te spannen dan voor uitgaan en
pret maken." De ondervinding deed ook het
hare, om deze onuitgesproken geruststelling
nog van grooter kracht voor mevrouw van
Oosterhof te maken
HOOFDSTUK IX.
„Ga jij geruist naar de familie Voordarn",
sprak van Oosterhof een naar dagen later tot
Truus, die door Frits en Hermine was uit-
genoodigd. doch nu bezwaar maakte, te gaa.n.
daar mevrouw van Oosterhof don vorigen dag
zeer onwel was geworden.
„Maar *k kan keel goed thuis blijven,
oom", hield Truus vol. „Gaat u met IIosje
maar naar het strand
„Neen", hernam van Oosterhof. „zoo'n dag
als gisteren is meer dan genoog voor je ge
weest...."
„Denkt. u. dat 'k niet sterk genoeg ben",
viel Truus hem in de rode.
„Dat. niet, en je bent er flink genoeg bij,
maar er js nu geen noodzaak.... Kom, geniet
nog 'n beetje, m'n vacant ie is haast, uit...."
„Juist daarom. Och oom, wat hebt 11 van
do vacantia ~ehad Ik kan hcu&ch nu wel wat.
velen, k Heb zoo heerlijk in Buesum gelo
geerd...."
Tmus keek iopeons naar de punten van
haar kleine voetjes, waarniadb zra op een ver
logen manier erau opkomend blosje trachtte
te verbergen.
„Zóó. heb je?" vraeg van Oosterhof met
een lach.
„Nu, dat weet u toch wel," antwoordde
Truus, zich herstellend.
„J'aiwleH, dn'do jong» van Alter en was thuis,
nietwaar?"
„Met vacanticnatuurlijk Ik logeerde bij
Mario on Li zo." Hetl blosje vertoonde zioh
weer op verraderlijke wijze
Van Oosterhof bleef een oogcnblik in ge
dachten. ..'k Dacltt, dat hij op reis z«u gaan,"
sprak hij als tot zichzelf, „maar de jongen
heeft gelijk..." zich tot Tnius wendend:
„Kom, maak je nu klaar. Hesje 'gaat moe.
Ga nu nilet micer bij; tante..."
„Dus "k kan u niet overhalen?"
„Neon. k Ga maar boven. Maak, dat je
binnen vijf minuten weg bent. Kijk, daar is
Hesje al, kant en klaar om met. je mee te
gaan.
„En dan?" vroeg de kleine pruilend.
k Blijf bij mama. Je belooft me, heel lief
te wow cm) bij Truus. nietwaar?"
„En kotmü u ons niet' halen óók Hot lipje
der kleine Vraagster maakte verdachte oi>
wegiukjes.
Wordt vervolgd.
